İmparatorluk'un Gölgeleri - Steve Perry

503 Pages·2010·1.42 MB·Turkish

by  Steve Perry

Star Wars
İmparatorluk'un Gölgeleri
Steve Perry
Orijinal Adı:
Shadows of the Empire
Yayın hakları
Lucas Licensing tarafından Max Licensing aracılığı ile Arka BahçeYayıncılık ve
Reklamcılık Ltd.Şti.’ne ve-rilmiştir. Her hakkı saklıdır.
Genel Yayın Yönetmeni
Ahmet Kocaoğlu
Çeviri
Cem Demirkan
Düzelti
Burç Üner
Arka Bahçe Yayınları
Arka Bahçe Yayıncılık ve Reklamcılık Ltd. fiti.
Hacı Emin Efendi Sok. No: 42 D: 4 Özgül Apartmanı
Nişantaşı/İstanbul
Tel: [phone] - 90 Faks: 0212 296 06 33
İlksöz
Yürüyen bir ölüye benziyor, diye geçirdi içinden Xizor. Bin
yıl önce mumyalanmış bir cesetti sanki. Değil galaksinin en
güçlü adamı olmak, hâlâ hayatta olması bile bir mucizeydi.
Aslında o kadar da yaşlı görünmüyordu; sanki bir şey
zamanla onu eritip tüketmişti.
Xizor, İmparator’un dört metre uzağında durdu, bir
zamanlar Senatör Palpatine olan adamın holocam alanına
doğru gidişini izledi. İmparator’un yıpranmış bedenindeki
çözülmenin kokusunu duyar gibi olmuştu. Sadece içine
herhangi bir zehirli gaz karışma ihtimalini ortadan kaldırmak
için sayısız filtreden geçen hava sirkülasyonunun bir sonucu
olmalıydı. Belki de yaşamınkini içinden arıtarak geride
sadece ölümün kokusunu bırakıyordu.
Holo link’in diğer ucundaki ekranda İmparator’un baş ve
omuz bölgesinin yakın çekim bir görüntüsü bulunuyordu,
zamanın aşındırdığı kara cübbesinin kukuletasıyla örtülmüş
bir yüz. İletişimin diğer ucundaki kişi, pek çok ışık yılı
uzakta, Xizor’u göremese de Xizor onu görebiliyordu. Bu
görüşme cereyan ederken burada durulmasına izin verilmesi
İmparator’un ona ne denli güvendiğinin bir göstergesiydi.
İletişimin diğer ucundaki adam –eğer hâlâ böyle
adlandırılabilirse.
İmparator’un önündeki hava girdap şeklinde döndü,
yoğunlaştı ve bir dizi üzerine çökmüş bir adamın görüntüsüne
büründü. Tepeden tırnağa siyahlara bürünmüş, pelerinli, yüzü
giydiği miğfer ve nefes almasını sağlayan bir maskeyle
tümüyle örtülmüş birisi:
Darth Vader.
Vader konuştu: “Emirleriniz nedir, Efendim?”
Eğer Xizor zamanı ve mekanı aşabilen bir yıldırım
gönderebilseydi onu şu an Darth Vader’ı öldürmek için
gönderirdi, gözünü bile kırpmadan. Çünkü Vader doğrudan
saldırılamayacak kadar tehlikeli biriydi.
“Güçte büyük bir düzensizlik var,” dedi İmparator.
“Ben de hissettim,” dedi Vader.
“Yeni bir düşmanımız var. Luke Skywalker.”
Skywalker? Bu uzun zaman önce Vader’ın ismiydi.
İmparator ve onun en iğrenç ürünü arasında böylesi bir
konuşmanın cereyan etmesine değecek önemde ve aynı adı
taşıyan kişi kim olabilirdi? Daha da önemlisi Xizor’un
ajanlarının bu durumdan nasıl daha önce haberi olmamıştı?
Xizor büyük öfkeye kapılmıştı –ama belli etmedi. Sakin
yüzünde en ufak bir hayret ya da nefret belirtisi yoktu.
Falleen’ler pek çok aşağı ırk gibi duygularını dışarıya belli
etmezlerdi; hayır, Falleen’lerin ataları memeliler gibi kürklü
değil sürüngenler gibi pulluydu. Vahşi değil soğukkanlıydılar.
Böylesi hem daha iyi hem de daha güvenliydi.
“Evet, Efendim,” diye devam etti Vader.
“Bizi yok edebilir,” dedi İmparator.
Xizor’un tüm dikkati İmparator ve çok uzaklardaki bir
geminin güvertesinde bir dizi üzerine çökmüş olan Vader’ın
görüntüsündeydi. Gerçekten ilginç şeyler oluyordu. İmparator
bir şeyi kendisine tehdit olarak mı algılıyordu? İmparator bir
şeyden mi korkuyordu?
“O sadece bir çocuk,” dedi Vader. “Obi-Wan artık ona
yardım edemez.”
Obi-Wan. Xizor bu adı biliyordu. Son Jedi’lardan biriydi,
bir generaldi. Ama uzun yıllar önce ölmüştü, yoksa?
Anlaşılan Xizor yanlış biliyordu ve Obi-Wan çocuk yaştaki
birine yardım ediyordu. Ajanları buna çok pişman olacaktı.
Xizor, Vader’ın görüntüsü ve İmparator’un da bizzat
yanındayken ve devasa bir piramidi andıran sarayın
merkezindeki İmparator’un konforlu ve güvenli taht odasında
olduğu halde bile aklının bir köşesine not etmeyi ihmal
etmemişti: Bu bilgiler kendisine daha önce ulaştırılmadığı
için birisi kellesini kaybedecekti. Bilgi güçtü; bilgisizlik ise
zayıflık. Bu onun asla görmezden gelemeyeceği bir şeydi.
İmparator devam etti. “Güç o çocukta çok yoğun.
Skywalker’ın oğlu asla Jedi olmamalı.”
Skywalker’ın oğlu mu?
Vader’ın oğlu! Hayret verici!
“Eğer onu saflarımıza geçirebilirsek güçlü bir müttefik
kazanırız,” dedi Vader.
Bunu söylerken Vader’ın sesinde bir farklılık vardı,
Xizor’un adını koyamadığı bir şey. Hasret? Endişe?
Umut?
“Evet... evet faydalı bir kazanç olur,” dedi İmparator.
“Mümkün mü?”
Çok kısa süren bir tereddüt yaşandı. “Bize katılır ya da ölür,
Efendim.”
Xizor gülümsemek istese de onu da kızgınlığı anında
yaptığı gibi büyük bir başarıyla örtmeyi bildi. Vader,
Skaywalker’ı canlı istiyordu, sesinin tonunda gizli olan şey
buydu demek ki. Evet çocuk ya onlara katılır ya da ölür
demişti, ama bu ikinci kısmın sadece İmparator’un gözünü
boyamak için söylendiği açıktı. Vader’ın, Skywalker’ı, kendi
oğlunu, öldürmek gibi bir niyeti yoktu. Xizor gibi sesleri
okumada yetenekli birisi için bunu anlamak çok kolaydı.
Kendisi, galaksideki en büyük suç örgütü, Black Sun’ın
Lordu Kara Prens ünvanını dayanılmaz cazibesiyle elde etmiş
değildi. Xizor, İmparator’u ayakta tutan ve onu ve Vader’ı bu
denli kudretli yapan Güç’ün ne olduğunu pek anlamış değildi
ama bir şekilde işe yaradığından da emindi. Ama soyları
tükenen Jedi’ların da bunu kullanabildiklerini bilmiyordu.
Şimdi de oyuna yeni bir oyuncu daha dahil olmuştu. Vader,
Skywalker’ı sağ istiyordu ve bunu istemekle de İmparator’a
onu kendisine sağ olarak teslim edeceğine dair söz vermiş
oluyordu – ve de onların tarafına geçmiş olarak.
Bu çok ilginçti.
Hem de çok ilginç.
İmparator iletişimi sona erdirip ona döndü. “Evet, Prens
Xizor, nerede kalmıştık?”
Kara Prens gülümsedi. Şimdi önündeki işlere
yoğunlaşacaktı ama Luke Skywalker adını asla
unutmayacaktı.
1
Chewbacca öfkeyle kükredi. Bir stormtrooper kendisini
tuttu ve o da onun ayaklarını yerden kesti, gümbürdeyen
zırhıyla çukurun içine düştü. İki muhafız daha geldi ve
Wookiee sanki oyuncak bebeklermiş gibi ikisini de harcadı.
Her an Vader’ın askerlerinden biri tarafından vurulabilirdi.
İri ve güçlüydü ama kazanamazdı; onu vuracak –
Han, Wookiee’ye bağırarak onu sakinleştirmeye çalıştı.
Leia, donmuş kalmış bu olanlara inanmakta güçlük
çekiyordu.
Han konuşmaya devam etti: “Chewie, başka fırsatlar da
olacak! Prenses, ona göz kulak olman gerekiyordu. Duydun
mu beni?”
Han’ın sözde arkadaşı Lando Calrissian’ın onları Darh
Vader’a sattığı Bespin’deki Cloud City’nin altında karanlık
bir odadaydılar. Çevrelerini saran altın rengi bir ışık durumu
daha da inanılmaz hale getiriyordu. Chewbacca, Han’a baktı,
yarı sökülü haldeki Threepio Wookiee’nin sırtındaki bir
çantada duruyordu. Hain Calrissian vahşi bir hayvanmış gibi
uzak bir köşede tutuluyordu. Ortalık muhafızlar, teknisyenler
ve kelle avcılarından geçilmiyordu. Vader’ın varlığı ve likit
karbonun kokusu etraflarındaki havaya sinmiş ve morgla
mezarlığın karışımı bir kokuya dönüşmüştü.
Chewie’yi kelepçelemek için daha fazla muhafız geldi.
Wookiee artık daha sakindi. Han’ı anlamıştı. Hoşuna
gitmemişti ama anlamıştı. Muhafızların kendisini
kelepçelemesine izin verdi.
Han ve Leia birbirlerine baktılar. Bu olamaz, diye düşündü
Leia. Şimdi değil.
İkisi de duygularına hakim olamamıştı. Mıknatıs gibi
birbirlerini çektiler ve sarıldılar. Tutku ve umutla dolu olarak
sarılıp öpüştüler –umutsuzlukla ve külle çevrili oldukları
halde.
İki stormtrooper Han’ı iterek götürdü ve dondurucu
panelinin üzerindeki uzun levhaya dayadılar.
Leia’nın dudaklarından kontrolü dışında sözcükler
dökülmeye başladı. “Seni seviyorum!”
Soğukkanlılığını hâlâ yitirmemiş olan Han cevap verdi.
“Biliyorum.”
Han’ın yarı boyundaki Ugnaught teknisyen yaklaştı, Han’ın
ellerini çözdü ve çekildi.
Han önce teknisyene sonra da tekrar Leia’ya baktı. Han’ın
bağlı olduğu levha çukura doğru inmeye başladı. Gözlerini
Leia’ya dikmişti ve son ana kadar hiç ayırmadan bakmaya
devam etti... ta ki dondurucu buhar her yanını kaplayıp
görüşünü kesene kadar.