Untitled - Hayata Destek

81 Pages·2015·8.48 MB·Turkish

BİTMEYEN HASAT
ENDLESS HARVEST
SERVET DİLBER
BİTMEYEN HASAT
ENDLESS HARVEST
Önsöz / Foreword by
ŞEBNEM İŞİGÜZEL
Sonsöz / Essay by
SERDAR KORUCU
Oğlum Güneş Ali’ye,
31 Ekim 2014’te Isparta’da iş kazasında ölen bir çocuk,
15 kadın mevsimlik tarım işçisine ve ne yazık ki iş güvenliği
yetersizliği nedeni ile hayatını kaybeden tüm işçilere…
For my son Güneş Ali
Dedicated to the boy and fifteen female seasonal workers who died
in a work related accident in Isparta 31 October 2014 and to all
the workers that lose their lives due to inadequate safety in the work
environment.
ŞEBNEM İŞİGÜZEL ÖNSÖZ
Mevsimlikler
Kısaca bu isimle bilinirlermiş: Mevsimlikler. Her mevsim çalışıyorlar. Bildi- Nasıl bir şeydir mevsimlik olmak? Aynı gökyüzünün altında onlar nasıl ya-
ğiniz gibi bir çalışmak değil ama bu. Her mevsim toprağa, coğrafyaya bağlı şarlar? Bu fotoğraflar size sadece onların hayatlarını kazandıkları yaşantı-
başka bir iş yapıyorlar. Kabaca tarım işçiliği. Bunu yaparken evlerinden çok larını değil hayallerini de anlatıyor aslında: Ne uğruna yaşadıklarını, sahip
ama çok uzakta yaşıyorlar. O yaşantının nasıl bir şey olduğuna gelince… oldukları kültürü, geleneksel yapıyı, zaman değişse bile değişmeyen tek
Servet Dilber fotoğraflarıyla bize eşsiz bir hikâye anlatıyor. Mevsimlik tarım bir şeyi: Köleliği, insana dair pek çok şeyi… Fotoğrafta görmediğimiz şey
işçilerinin yaşantısını. hissettiğimiz şeydir. Onlarınki uzun bir yolculuk ve bu yolculukta başları-
nın üzerinde bir çatı yok. Servet Dilber’in fotoğraflarındaki uçsuz bucaksız
Fotoğrafların gücüne inanırım. Yazarken çoğu şey bir görüntü olarak be- gökyüzünden başka bir şey yok. Çadırlarda ve derme çatma yapılarda barı-
lirir zihnimde. Ben o görüntüyü dillendiririm esasında. Fotoğraf ise bunu nıyorlar. Bütün gün çalışıyor, akşam bir sofra başında toplanıyorlar. Bütün
kimi zaman tek başına yapar. Kelimelere ihtiyaç duymadan. Zihnimin de- gün işlemesi gereken elleri kimi zaman pamuğa kimi zaman kiraza kimi
rin karanlık kuyusundan usul usul çektiklerim çoğu zaman kelimelerden, zaman çapaya kimi zaman fındığa değiyor. Mevsim mevsim değişiyor elleri-
cümlelerden öte aslında okurun görmediği ya da benim satırlarımda kendi ne değenler. Oysa yaşadıkları muhtemelen hep aynı: Çalışmak için gidilen
gözüyle göreceği hayali görüntülerden ibarettir. Yani en başta o görüntü yeni coğrafyada barınmak, hayatta kalmak için çalışmak, çocukları oradaki
vardır. İşte bu yüzden fotoğrafın kendisi beni hep heyecanlandırır. Ben çe- okula göndermenin bir yolunu bulmak.
kemem o ayrı. Ama anlatırım. Fotoğrafın da anlatanını, hissettirenini se-
verim. Yani hikâye edenini. Fotoğrafın yazmakla benzer yanı budur işte: Şehir şehir, toprak toprak gezdikten sonra sonunda evlerine dönüyorlar.
Fotoğraf anlattığı, gösterdiği şeyi hissetirdiğinde büyük olur. Yazı da aynen Her şey aslında başlarının üzerinde olmasından güven duydukları o çatı
öyledir: Anlattığını hissettirdiğinde güzelleşir. uğruna. O çatı altında yaşayabilmek, evlenebilmek, sevdiği şeylerle dona-
nabilmek için mevsimlik oluyorlar.
Servet Dilber’in fotoğrafları bize derin ve ince şeyler hissettiriyor.
Servet Dilber’in fotoğrafları bize toprağa bağlı, yılın neredeyse yarısını baş-
Bir kere bilmediğimiz bir dünyaya yolculuğa çıkıyoruz. Hazır mısınız mev- larının üzerinde bir çatı olmaksızın geçiren ve bunu başlarının üzerinde
simliklerle birlikte yol almaya? Hatta bir adım ilerisine geçip gözünüzün bir çatı olsun diye yapan mevsimliklerin hayatını kederli bir güzellikle an-
gördüğü bu fotoğraflarda birer mevsimlik olmaya… latıyor.
ŞEBNEM İŞİGÜZEL FOREWORD
Seasonal Workers
They are known simply as “seasonal workers”. They work in all seasons. This What is it like to be a seasonal worker? How do they live under the same
is not work as you know it. They carry out a different task every season de- sky? These photographs do not only portray their working lives but also
pending on the land and the soil. Roughly called agricultural labour. And their dreams: What they are living for, their culture, the traditional fabric,
when they work they live very far, so very far away from their home. What much about being human and that even if times are changing one thing
is it like living like that? Servet Dilber tells us an exceptional story with his never changes: Slavery... What we do not see in the photographs, is what
photos: The life of seasonal agricultural workers. we feel. Theirs is a long journey and on this journey they have no roof over
their heads. They have nothing but the immense sky seen in Servel Dilber’s
I believe in the power of photos. When I write, it mostly emerges as an pictures. They shelter in tents and rickety sheds. They work all day and
image in my mind. I basically express that image in words. A photograph share a meal at night. Hands that have to be working all day are sometimes
sometimes does this all by itself. Without the need for words. What I quiet- busy in the cotton fields, sometimes picking cherries, sometimes hoeing
ly draw from the deep dark well of my mind usually consists of visions that and sometimes gathering hazelnuts. The crop varies season by season. But
the readers cannot see or that they see with their own eyes in my sentences, their drudgery will probably always remain the same: Find shelter in a new
rather than words and sentences. So initially that vision is there. This is location, work to keep the wolf from the door and find a way to send the
why the photograph always excites me. I can’t take photos, that’s another children to the local school.
story. But I’ll describe them. I like the photo as much as the narrator; I like
those who make us feel. Those who create stories. This is what makes pho- Having travelled from one town to the next, from place to place, they even-
tos similar to writing. When you feel the story the picture tells and shows, tually go back home. To that roof it is all about, under which they feel safe.
it becomes transcendental. That is exactly how it is with writing; when you They become seasonal workers so that they can live under that roof, marry,
feel the narrative it becomes more beautiful. and furnish it with things they like.
Servet Dilber’s photographs convey deep and subtle emotions. Servet Dilber’s photos tell us with sensitive regret about the life of the sea-
sonal workers tied to the soil who spend nearly half of the year without a
First of all we embark on a journey to a world we know nothing about. roof over their heads in order to secure a roof over their heads.
Are you ready to travel with the seasonal workers? Or even to take a step
further and become one of the seasonal workers you see in the pictures
yourself?

MEVSİMLİK TARiM İŞÇİLERİNİN GÖÇ YOLU ThE SEASONAL WORKER’S MiGRATiON ROUTES
1. Durak / 1st Stop 2. Durak / 2nd Stop 3. Durak / 3rd Stop 4. Durak / 4th Stop 5. Durak / 5th Stop 6. Durak / 6th Stop 7. Durak / 7th Stop 8. Durak / 8th Stop
Adana Aksaray, Eskişehir, Afyonkarahisar, Samsun Düzce, Ordu Hatay, Şanlıurfa Adana, Antalya Ankara, Aksaray
Konya, Yozgat İzmir
Şubat - Nisan Temmuz - Ağustos Eylül Eylül - Ekim Ekim - Ocak Eylül - Kasım
February - April Mayıs - Haziran Haziran - Temmuz July - August September September - October October - January September - November
May - June June - July
Karpuz - Watermelon Şekerpancarı - Sugar beet Kiraz, Vişne - Cherry Sebze - Vegetables Fındık - hazelnut Pamuk - Cotton Narenciye - Citrus fruits Soğan - Onion
Adana