Dünyanın Gözü - Robert Jordan

1062 Pages·2003·3.45 MB·Turkish

by  Robert Jordan

Dünyanın Gözü
Zaman Çarkı 1
Robert Jordan
İngilizce aslından çeviren: Niran Elçi
İthaki Yayınları
İthaki Yayınları - 223
Zaman Çarkı 1. Cilt
Dünyanın Gözü
Robert Jordan
Özgün Adı: The Wheel of Time 1
The Eye of the World
İngilizceden Çeviren: Niran Elçi
Sertifika No: 11407
2. Baskı, Eylül 2013, İstanbul
E-kitap:
3. Sürüm, Ocak 2015
Eylül 2013 tarihli 2. baskısı esas alınarak hazırlanmıştır.
Türkçe Çeviri © Niran Elçi, 2003
© Robert Jordan, 1990
© İthaki Yayınları, 2003
Kapak Resmi: David Grove
Harita: Ellisa Mitchell
Bu eserin tüm hakları Akcalı Telif Hakları Ajansı aracılığıyla satın
alınmıştır.
Yayıncının yazılı izni olmaksızın alıntı yapılamaz.
İthaki™ Penguen Kitap-Kaset Bas. Yay. Paz. Tic. Ltd. Şti.’nin yan
kuruluşudur.
Bahariye Cad. Dr. İhsan Ünlüer Sok. Ersoy Apt. A Blok No: 16/15
Kadıköy/İstanbul
Tel: [phone] / Faks: (0 216) 449 98 34
[email protected] - www.ithaki.com.tr - www.ilknokta.com
ROBERT JORDAN, 1948 yılında Charleston’da doğdu.
Dört yaşında okuma yazma öğrendi. Beş yaşına geldiğinde,
Mark Twain ve Jules Verne’in tutkunu olmuştu. Fizik eğitimi
alarak, Güney Carolina askeri okulu The Citadel’den mezun
oldu.
Dans ve tiyatro eleştirileri yazdı. Avcılık, balıkçılık ve
yelkencilik gibi doğa sporlarının yanı sıra, poker, satranç,
bilardo gibi salon oyunlarına meraklıydı ve büyük bir pipo
koleksiyonuna sahipti.
1977 yılından, uzun süredir savaştığı hastalığına yenik
düştüğü 2007 yılına kadar yazmayı hiç bırakmadı.
Harriet’a;
canımın canı,
hayatımın ışığına,
sonsuza dek...

Önsöz
Ejderdağı
Yeryüzü anılarla sarsılırken ve olan biteni inkâr
edercesine inlerken saray yer yer sarsılmaya devam ediyordu.
Duvardaki çatlaklardan sızan güneş ışığı demetleri, havada
asılı toz zerrelerini parlatıyordu. Duvarlar, tavanlar ve zemin
yanık izleriyle bozulmuştu. Geniş, siyah lekeler, kabarmış
tabloları ve bir zamanlar parlak olan duvar resimlerini
kirletmişti. Bu çılgınlık dinmeden önce yürüyüp gitmeye
kalkışmış gibi görünen insan ve hayvan desenleri kurumla
örtülmüştü. Her yer ölülerle doluydu; erkekler, kadınlar ve
çocuklar, kaçmaya çalışırken koridorlarda çakan şimşeklerle
çarpılmış veya onları kovalayan yangınlara yakalanmış,
sarayın taşlarının altına gömülmüşlerdi, dinginlik çökmeden
önce canlıymışçasına havada uçan ve av arayan, neredeyse
canlı taşların altına. Tuhaftır ki, bel veren duvarların çarpıttığı
renkli duvar halıları ve tablolar, ki hepsi birer başyapıttı, zarar
görmemiş bir halde asılı duruyorlardı. Dalgalanan zeminin
devirdiği ince oymalı, fildişi ve altın kakmalı mobilyalar
sağlamdı. Akıllara durgunluk veren darbe merkezi vurmuş,
fakat kenardaki şeyleri görmezden gelmişti.
Lews Therin Telamon sarayda dolanıyor, zemin
kabarırken beceriyle dengesini koruyordu. “Ilyena! Aşkım,
neredesin?” Altın saçlı güzelliği son anlarının dehşeti ile
bozulmuş, hâlâ açık gözleri inanmazlıkla donmuş bir kadının
üzerinden atlarken, solgun gri pelerinin etekleri kanların
içinde sürüklendi. “Neredesin, sevgilim? Herkes nereye
saklandı?”
Gözleri, köpük köpük kabarmış mermerin üzerinde
yamuk duran bir aynadaki yansımasına takıldı. Giysileri bir
zamanlar gösterişliydi, gri, kırmızı ve altın; şimdi, tüccarların
Dünya Denizi’nin karşı tarafından getirdiği ince dokunmuş
kumaş yırtık ve kirliydi, saçlarını ve derisini kaplayan aynı
tozla örtülmüştü. Bir an pelerinin üzerindeki simgeyi elledi:
renkleri yılansı bir çizgi ile ayrılmış yarısı beyaz, yarısı siyah
bir çember. Bu simgenin bir anlamı vardı. Fakat dikkatini
nakışlı çembere fazla veremedi. Şaşkınlık içinde kendi
yansımasına baktı. Orta yaşlarını süren, uzun boylu bir adam,
eskiden yakışıklıymış, ama artık kahverengi saçları
beyazlamış, yüzü gerginlik ve endişe ile kırışmış, koyu renk
gözleri görmüş geçirmiş. Lews Therin gülmeye başladı, sonra
başını arkaya attı; kahkahası cansız koridorlarda yankılandı.
“Ilyena, aşkım! Bana gel, karım. Bunu görmelisin.”
Arkasında hava dalgalandı, parıldadı, ağzı tiksinti ile
çarpılmış bir halde çevresine bakınan bir adama dönüştü.
Lews Therin kadar uzun boylu değildi, boynundaki kar beyazı
danteller ile kalça boyu çizmelerinin aşağı kıvrılmış
kenarlarındaki gümüş işlemeler dışında tamamen siyahlara
bürünmüştü. Ölülere sürünmemesi için pelerinini titizlikle
kaldırarak, dikkatle adım attı. Zemin, artçı sarsıntılarla titredi,
ama adamın dikkati, kahkahalar atarak aynaya bakan adamın
üzerindeydi.
“Sabahın Efendisi,” dedi. “Sizin için geldim.”