Table Of ContentK(cid:2)TABIN OR(cid:2)J(cid:2)NAL ADI
THE DA V(cid:8)NC(cid:8)
CODE
YAYIN HAKLARI
2003 DAN BROWN ©
AKÇALI TEL(cid:8)FHAKLARI
AJANS(cid:8)ALT(cid:8)NK(cid:8)TAPLAR
YAYINEV(cid:8)VE T(cid:8)CARET
A.(cid:29).©
BASKI
1. BASIM / EK(cid:8)M 2003
AKDEN(cid:8)Z
YAYINCILIK A.(cid:29).
Matbaac(cid:22)lar Sitesi No:
83 Ba c(cid:22)lar (cid:2)stanbul
BU K(cid:8)TABIN HER TÜRLÜ YAYIN HAKLARI
F(cid:8)K(cid:8)RVE SANAT ESERLER(cid:8)YASASI GERE%(cid:8)NCE
ALTIN K(cid:8)TAPLAR YAYINEV(cid:8)VE T(cid:8)CARET A.(cid:29).'YE
A(cid:8)TT(cid:8)R
ISBN 9752104037
ALTIN K(cid:2)TAPLAR YAYIN
EV(cid:2)
Celâl Ferdi Gökçay Sk. Nebio lu
(cid:2)7han(cid:22)
Ca alo lu-(cid:2)stanbul
Tel:0.212.513 63 65/526 80 12
0.212.5206/246/513 65 18
Faks: 0512.526 8011
http://www.altinkitaplar.com.tr
info@altinkitaplar.com.tr
DA VINCI
(cid:12)(cid:13)FRES(cid:13)
DAN BROWN
TÜRKÇES(cid:8)
PETEK DEM(cid:8)R
Y(cid:8)NE BLYTHE (cid:8)Ç(cid:8)N...
HER ZAMANK(cid:8)NDEN DAHA FAZLA
Te(cid:3)ekkür
Öncelikle, bu proje üzerinde bunca çaba sarf ettiFi ve kitabHn ne hakkHnda olduFunu tam
anlamHyla kavradHFH için, dostum ve editörüm Jason Kaufman'a teKekkür ederim. Da Vinci
(cid:8)ifresi'nin yorulmak bilmez Kampiyonu, olaFanüstü temsilcim ve güvenilir dostum Heide
Lange'a teKekkür ederim.
Doubteday'deki harika takHma cömertliFi, inancH ve fevkalade rehberliFinden ötürü
duyduFum minneti kelimelerle ifade edemem. Bu kitaba baKHndan beri inanan Bill Thomas ve
Steve Rubin'e özellikle teKekkür ederim. AyrHca yayHnevindeki ilk destekçilerim, Michael
Palgon, Suzanne Herz, Janelle Moburg, Jackie Everly ve Adrienne Sparks liderliFindeki
gruba, Doubleday'in satHK bölümündeki yetenekli insanlarHna ve o harika ceket için Michael
Windsor'a teKekkür ederim.
Bu kitabHn araKtHrma aKamasHndaki cömert yardHmlarHndan ötürü, Louvre Müzesi'ne,
Fransa Kültür BakanlHFH'na, Gutenberg Projesi'ne, Fransa Milli Kütüphanesi'ne, Gnostic
Cemiyeti Kütüphanesi'ne, Louvre'un TablolarH (cid:8)nceleme ve Belgeleme Servisi Bölümü'ne,
Catholic World Haber'e, Greenwich Kraliyet Rasathanesi'ne, Londra ArKiv DerneFi'ne,
Westminster Abbey'deki Resmi Belge Koleksiyonu'na, John Pike ve Amerikan Bilim
AdamlarH Federasyonu'na, Opus Dei içindeki tecrübeleriyle ilgili gerek olumlu gerek olumsuz
hikâyelerini paylaKan beK (üç faal, iki eski) Opus Dei üyesine teKekkürlerimi sunarHm.
AyrHca araKtHrma yaptHFHm kitaplarH bulup sunan Water Street Kitabevi'ne, AltHn Oran ve
Fibonacci Dizimi konusundaki yardHmlarHndan ötürü matematik öFretmeni ve yazar babam
Richard Brown, Stan Flanton, Sylvie Baudeloque, Peter McGuigan, Francis Mclnerney,
Margie Wachtel, André Vernet, Anchorball Web Media'daki Ken Kelleher, Cara Sottak,
Karyn Popham, Esther Sung, Miriam Abromowitz, William Tunstall-Pedoe ve Griffin
Wooden Brown'a minnettarHm.
Ve son olarak, kutsal diKilere bunca yüklenen bir romanda, hayatHma etkisi olan iki
olaFanüstü kadHndan bahsetmemek nankörlük olurdu. Bunlardan ilki annem, Connie Brown -
yazH ortaFHm, beni yetiKtiren kadHn, müzisyen ve örnek aldHFHm kiKi. Ve eKim Blythe -sanat
tarihçisi, ressam, editörlerin en iyisi ve Küphesiz tanHdHFHm en yetenekli kadHn.
GERÇEK:
Sion TarikatH —1099 yHlHnda kurulmuK olan gizli Avrupa cemiyeti- gerçek bir
topluluktur. 1975 yHlHnda Paris'in Milli Kütüphanesi, Sir Isaac Newton, Botticelli,
Victor Hugo ve Leonardo da Vinci de dahil olmak üzere, Sion TarikatH'nHn sayHsHz
üyelerinin isimlerini içeren, Les Dossiers Secrets* diye bilinen parKömenleri ortaya
çHkarmHKtHr.
Opus Dei olarak bilinen Vatikan PiskoposluFu, beyin yHkama, baskH ve "bedensel
çile" denen tehlikeli bir ibadet yapHldHFHna dair tartHKmalar yaratan, koyu dindar bir
Katolik mezhebidir. Opus Dei'nin, New York'ta 243 Lexington Caddesi'ndeki 47
milyon dolara mal olan Dünya Merkez Bürosu'nun inKaatH henüz tamamlanmHKtHr.
Bu romanda bahsi geçen tüm sanat eserleri, mimari yapHlar, belgeler ve gizli
ayinler gerçektir.
*Gizli dosyalar.
Önsöz
Louvre Müzesi, Paris
22.46
MeKhur Müze Müdürü Jacques Sauniére, müzedeki Büyük Galeri'nin kemerli geçidinde
sendeledi. GörebildiFi en yakHn tabloya, bir Caravaggio'ya doFru hamle yaptH. VaraklH
çerçeveyi kavrayan yetmiK altH yaKHndaki adam, sanat Kaheserini duvardan çHkHncaya dek
kendine doFru çekti ve Sauniére, tablonun altHnasHrtüstü yHFHldH.
YakHnlardaki demir parmaklHklH kapH, tahmin ettiFi gibi, gürültülü sesler çHkartarak indi ve
salonun giriKini kapattH. Parke zemin sallanmHKtH. Uzak bir mesafede alarm zilleri çalmaya
baKlamHKtH.
Soluk soluFa kalan müze müdürü, bir süre hareketsiz kalarak nefesini dengelemeye çalHKtH.
Tablonun altHndan sürünerek çHktH vekendine saklanacak uygun bir yer aradH.
Tüylerini ürpertecek kadar yakHndan gelen bir ses duydu. "KHpHrdama."
Elleriyle dizlerinin üstünde duran müze müdürü donakalmHKtH.YavaKça baKHnH çevirdi.
Kilitli kapHnHn dHKHnda, yalnHzca beK metre ötede, ona saldHran kiKinin devasa silueti
durmuK, demir parmaklHklar arasHndan bakHyordu. Hortlak gibi solgun bir yüze ve beyaz
saçlara sahip, uzun boylu, iri cüsseli biriydi. Koyu kHrmHzH gözbebeklerini pembe iris
çevreliyordu. Albino ceketinden çHkardHFH silahHn namlusunu, parmaklHklar arasHndan müze
müdürüne doFrulttu. "KaçmamalHydHn." AksanHnHn nereye ait olduFunu anlamak kolay
deFildi. "(cid:29)imdi bana nerede olduFunu söyle."
Galerinin zemininde savunmasHz bir halde çömelen müze müdürü, "Sana daha önce de
söyledim," diye kekeledi. "Neden bahsettiFin hakkHndahiç fikrim yok!"
"Yalan söylüyorsun." Hayalet gözlerindeki pHrHltH dHKHnda kHpHrtHsHz duran adam, ona baktH.
"Sen ve kardeKlerin, size ait olmayan bîr Keye sahipsiniz."
Müze müdürü adrenalinin arttHFHnH hissetmiKti. Adam bunu nas(cid:18)l biliyor olabilirdi?
"Bu gece gerçek koruyucularHna iade edilecek. Bana saklandHFH yeri söylersen yaKarsHn."
Adam silahH müze müdürünün baKHnH hedef alacak Kekilde doFrulttu. "Bu, uFruna öleceFin bir
sHrmH?"
Sauniére nefes alamHyordu.
Adam baKHnH yan yatHrarak, silahHnnamlusundan dikkatle baktH.
Sauniére kendini savunarak ellerini kaldHrdH. YavaKça, "Bekle," dedi. "Sana öFrenmek
istediFin Keyi söyleyeceFim." Müze müdürü ardHndan gelen kelimeleri özenle seçti.
Söyledikleri, hiçbir zaman ihtiyaç duymamayH ümit ederek, defalarca tekrar ettiFi bir yalandan
ibaretti.
Müze müdürü konuKmayH bitirdiFinde, saldHrganH kendinden emin bir ifadeyle gülümsedi.
"Evet. DiFerleri de bana aynen bunlarH söylemiKti."
Sauniére pes etmiKti. Di(cid:22)erleri?
Dev adam, "DiFerlerini de bulmuKtum," diye alay etti. "Üçünü birden. Az önce
söylediklerini teyit ettiler."
Bu do(cid:22)ru olamazd(cid:18)! DiFer üç sénéchaux'un kimliFiyle birlikte müze müdürünün gerçek
kimliFi, sakladHklarH eski sHr kadar kutsaldH. Sauniére Kimdi, sénéchaux’larHnHn katH kurallarH
takip ederek, kendi ölümlerinden önce aynH yalanH söylediklerini anlHyordu. Bu, protokolün bir
parçasHydH.
SaldHrgan bir kez daha silahHyla niKan aldH. "Sen öldüFünde, geriye gerçeFi bilen tek kiKi
ben kalacaFHm."
Gerçek. Müze müdürü bir anda, durumun gerçek dehKetini kavramHKtH. Ben ölürsem,
gerçek sonsuza dek yok olacak. (cid:8)çgüdüsel olarak, korunmak için sürünmeye çalHKtH.
Silah patladHFHnda, müze müdürü midesine giren merminin yakHcH HsHsHnH hissetti. Yüzüstü
düKtü... acHya karKH mücadele veriyordu. Sauniére yavaKça döndü ve parmaklHklarHn arkasHnda,
saldHrganHnHnbulunduFu yere doFru baktH.
Adam Kimdi Sauniére'in baKHnaöldürücü bir niKan almHKtH.
Sauniére gözlerini kapattH,düKüncelerinde korku ve piKmanlHkfHrtHnalarH kopuyordu.
BoK bir mermi kovanHndan gelen ses, koridorda yankHlandH.
Müze müdürünün gözleri aniden açHlmHKtH.
Adam neredeyse KaKkHn bir ifadeyle bakHKlarHnH silahHna indirdi. (cid:8)kinci kez ateK etmeye
yeltendi ama sonra Sauniére'in karnHna bakHpsHrHtarak, vazgeçti. "Buradaki iKim bitti."
Müze müdürü baKHnH eFdiFinde, beyaz pamuklu gömleFindeki kurKun deliFini gördü.
GöFüs kemiFinin birkaç santim altHnda, ince bir kan dairesiyle çevrelenmiKti. Midem. KurKun,
kalbini insafsHzca sHyHrmHKtH. Bir Cezayir Sava)(cid:18) gazisi olduFundan, müze müdürü bu korkunç
uzun ölüme daha önce tanHk olmuKtu. Mide asitleri göFüs boKluFuna sHzHp, onu içten içe
yavaKça zehirlerken on beK dakika can çekiKecekti.
Adam, "AcH iyidir bayHm," dedi.
ArdHndan gitti.
ArtHk yalnHz kalan Jacques Sauniére, bakHKlarHnH bir kez daha demir kapHya yöneltti.
Kapana kHsHlmHKtH ve kapHlar en azHndan yirmi dakika daha açHlmayacaktH. Bu süreden sonra
yanHna varan kiKi ancak ölüsünü bulabilirdi. Buna raFmen, artHk duyduFu korku, ölmekten çok
daha büyük bir korkuydu.
S(cid:18)rr(cid:18) birine aktarmal(cid:18)y(cid:18)m.
Güçlükle doFrulurken, öldürülen diFer üç kardeKini hayal etti. Kendilerinden önceki nesli
düKündü...göreve getirilecek kadar güvenilen bu insanlarH.
K(cid:18)r(cid:18)lmayan bir bilgi zinciri vard(cid:18).
ArtHk, tüm tedbirlere... tüm KaKHrtmacalara raFmen, Jacques Sauniére geriye kalan tek
halka ve saklanan en güçlü sHrlardan birinin tek koruyucusuydu.
Titreyerek ayaFakalktH.
Bir yolunu bulmal(cid:18)y(cid:18)m...
Büyük Galeri'de kHsHlHp kalmHKtH ve yeryüzünde meKaleyi devredebileceFi tek bir kiKi
vardH. Sauniére zengin hapishanesinin duvarlarHna göz gezdirdi. DünyanHn en ünlü
tablolarHndan oluKan koleksiyon, ona eski bir dost gibi gülümsüyordu.
Yüzünü acHyla buruKturarak, tüm gücünü topladH. Önündeki vahim görevin, geriye kalan
hayatHnHntüm saniyelerini alacaFHnH biliyordu.
1
Robert Langdon yavaKça uyandH.
KaranlHkta bir telefon çalHyordu, tiz ve tanHdHk gelmeyen bir zil sesiydi. BaKucundaki
lambaya doFru uzanHp açtH. Gözlerini kHsarak etrafa baktHFHnda, XVI. Louis tarzH mobilyalarla
döKenmiK, duvarlarHnda el boyamasH freskler ve maundan yapHlmHK devasa bir yatak bulunan,
lüks bir Rönesans yatak odasH gördü.
Hangi cehennemdeyim?
(cid:29)ifoniyerin üstünde duran koyu kHrmHzH bornozun üstünde, HOTEL RITZ PAR(cid:8)S etiketi
vardH.
Sis perdesi yavaKça kalkmaya baKlamHKtH.
Langdon ahizeyi kaldHrdH."Alo?"
Bir erkek sesi, "Bay Langdon?" dedi. "UmarHm sizi uyandHrmamHKHmdHr."
Langdon sersemlemiK bir halde baKucundaki saate baktH. 00.32'yi gösteriyordu. YalnHzca
bir saattir uyuyordu ama kendini ölü gibi hissediyordu.
"Resepsiyondan arHyorum efendim. RahatsHz ettiFim için özür dilerim, fakat bir
ziyaretçiniz var. Acil olduFukonusunda Hsrar ediyor."
Langdon hâlâ kendine gelememiKti. Bir ziyaretçi mi? BakHKlarH, komodinin üstündeki
buruKukel ilanHnasabitlendi.
PAR(cid:8)S AMER(cid:8)KAN ÜN(cid:8)VERS(cid:8)TES(cid:8)
(cid:8)ftiharla sunar!
HARVARD ÜN(cid:8)VERS(cid:8)TES(cid:8),D(cid:8)N(cid:8)S(cid:8)MGEB(cid:8)L(cid:8)M PROFESÖRÜ
ROBERT LANGDON ile B(cid:8)R AK(cid:29)AM
Langdon inledi. Bu akKamki seminer Chartres Katedrali taKlarH arasHna saklanmHK bazH
pagan sembolleri ile ilgili bir dia gösterisi seyirciler arasHndaki bazH muhafazakâr tipleri
kHzdHrmHK olmalHydH. Herhalde koyu dindar bir alim, biraz kavga etmek için onu kaldHFH yere
kadar takip etmiKti.
Langdon, "Üzgünüm," dedi. "Ama çok yorgunum ve..."
Ses tonunu alçaltHp, fHsHldayarak konuKan resepsiyon görevlisi, "Fakat efendim," diye Hsrar
etti. "Ziyaretçiniz önemli bir adam." '
Langdon biraz duraksadH. Dini tablolar ve simgebilim kültü hakkHnda yazdHFH kitaplar onu
sanat dünyasHnda istemese de ünlü biri haline getirmiKti. Üstelik geçen yHl Vatikan'da karHKtHFH
ve geniKçe haber yapHlan hadise, ününü yüzlerce kez artHrmHKtH. O günden beri kapHsHna
dayanan kendini beFenmiK tarihçilerle, sanat meraklHlarHnHnarkasH kesilmiyordu.
Nezaketi elden bHrakmamaya özen gösteren Langdon, "Rica etsem," dedi. "Bu kiKinin
ismini ve telefon numarasHnH alHp salH günü Paris'ten ayrHlmadan önce kendisini arayacaFHmH
söyleyebilir misiniz? TeKekkür ederim." Resepsiyon görevlisi itiraz edemeden telefonu
kapattH.
ArtHk yatakta oturan Langdon, kapaFHnda I(cid:29)IKLAR (cid:29)EHR(cid:8)NDE BEBEKLER G(cid:8)B(cid:8)
UYUYUN. PAR(cid:8)S RITZ'DE UYKU, diyerek övünen Misafir -li)kileri Bro)ürü'ne kaKlarHnH
çatarak baktH. ArkasHnH dönüp, odanHn diFer ucundaki boy aynasHna yorgun gözlerle baktH.
KarKHsHndaona bakan adam -saçlarH daFHlmHK vebitkin- bir yabancHydH.
Tatile ihtiyac(cid:18)nvar Robert.
Geçen yHl ondan çok Key götürmüKtü ama aynalarHn bunu ispat etmesi hoKuna gitmiyordu.
Genelde sert bakan gözleri bu gece bulanHk ve içine çökmüK görünüyordu. Kirli sakalH
çenesini ve gamzeli yanaklarHnH örtmüKtü. (cid:29)akaklarHndaki griler artmaya, simsiyah saçlarHnHn
içlerine sokulmaya baKlamHKtH. Bayan meslektaKlarH, gri saçlarHn bilim adamH görüntüsünü
vurguladHFH hususunda Hsrar etseler de, Langdon durumu çok daha iyi anlHyordu.
Boston Magazine beni böyle bir görseydi.
Geçen ay Boston Magazine, Langdon'H mahcup ederek onun ismini, en fazla merak
uyandHran on kiKi arasHnda yazmHKtH... ne iKe yaradHFH anlaKHlmaz bu onur onu, Harvard'lH
meslektaKlarHnHn attHFH taKlarHn hedefi haline getirmiKti. Bu gece, evden dört bin beK yüz
kilometre uzakta, bu paye onu kendi verdiFi seminerde avlamak üzere yeniden yüzeye
çHkmHKtH.
Paris Amerikan Üniversitesi'nin, Dauphine Salonu'ndaki ev sahibesi, "Bayanlar baylar..."
diye duyurmuKtu. "Bu akKamki konuFumuzun tanHtHlmaya ihtiyacH yok. Kendisi sayHsHz kitabHn
yazandHr: Gizli Mezheplerin Sembolojileri, Illuminati Sanat(cid:18), -deogramlar(cid:18)n Kaybolan Dili ve
Dini -konoloji kitaplarHnHn yazarH olduFunu söylediFimde abartmHK sayHlmam. Pek çoFunuz
sHnHflarda onun yazdHFH kitaplarH okuyorsunuz."
KalabalHktaki öFrenciler hararetle baKlarHnH salladHlar.
"Bu gece kendisini etkileyici özgeçmiKini anlatarak tanHtmayH planlamHKtHm. Ama..."
Muzip bakHKlarHnH sahnede oturan Langdon'a çevirmiKti. "Dinleyicilerden biri az önce bana
çok daha fazlasHnH verdi... ilginç bir tanHtHma ne dersiniz?"
Boston Magazine'in bir kopyasHnH elinde tutuyordu.
Langdon korkuyla irkilmiKti. Bunu hangi cehennemden buldu?
Ev sahibesi budala makaleden seçtiFi pasajlarH okudukça, Langdon sandalyesinde biraz
daha büzülüyordu. Otuz saniye sonra kalabalHk sHrHtmaya baKlamHKtH ve kadHnHn susmaya niyeti
yoktu. "AyrHca Bay Langdon'Hn, geçen yHl Vatikan'daki kardinaller meclisinde aldHFH
alHKHlmadHk rol konusunda konuKmayH reddetmesi ona merak sayacHnda daha büyük puanlar
kazandHrHyor." Ev sahibesi kalabalHFH kHKkHrtHyordu. "Daha fazlasHnH duymak ister misiniz?"
KalabalHkalkHKladH.
KadHn yeniden makaleye daldHFHnda, Langdon adeta yalvarHyordu. Biri onu durdursun.
"BazH genç onur konuklarHmHz gibi yakHKHklH ve seksi olmasa da, kHrklH yaKlarHndaki bu
akademisyende bilimsel çekicilikten daha fazlasH var. Onun büyüleyiciliFi, bayan
meslektaKlarHnHn'kulaklara çikolata' diye nitelendirdiFi, alçak ve bariton sesinde yatHyor."
Salon kahkahaya boFulmuKtu.
Langdon gülümsemek için kendini zorladH. Bundan sonra ne olacaFHnH biliyordu "Harris
tüviti giyen Harrison Ford" ile ilgili saçma sapan bir dize ve o akKam Harris tüvitiyle,
balHkçHyaka Burberry'sini giymenin sakHncasH olmayacaFH sonucuna varmHK olduFundan,
müdahale etmeye karar vermiKti.
Langdon zamansHz bir anda ayaFa kalkHp, onu podyumun kenarHna iterken, "TeKekkürler
Monique," dedi. "Gerçekten de Boston Magazine'in uydurma hikâyeler yazmakta üstüne yok."
Utangaç bir tavHrla içini çekerek dinleyicilere döndü. "O makaleyi kimin getirdiFini
öFrenebilirsem, konsolosluktan sHnHrdHKH etmesini isteyeceFim."
KalabalHk gülmüKtü.
"Pekâlâ, arkadaKlar hepinizin bildiFi gibi, bu akKam sembollerin gücü hakkHnda konuKmak
için buradayHm..."
Langdon'Hnotel odasHnda çalan telefonunun sesi, bir kez daha sessizliFi bölmüKtü.
KulaklarHnainanamayarak homurdandH vetelefonu açtH."Evet?"
Tahmin ettiFi gibi, arayan resepsiyon görevlisiydi. "Bay Langdon, tekrar özür dilerim.
Misafirinizin Ku an odanHza doFru gelmekte olduFunu bildirmek için aradHm. Sizi uyarmam
gerektiFini düKündüm."
Langdon artHkiyice ayHlmHKtH."Odama birini mi gönderdin?"
"Özür dilerim efendim, ama böyle bir adam... onu durduracak yetkim yok."
"Bu adam tam olarak kim?"
Ama resepsiyon görevlisi telefonu kapatmHKtH.
Hemen ardHndan Langdon'HnkapHsHnda güçlü bir yumruk sesi duyuldu.
Ayak parmaklarHnHn sabun köpüFü gibi yumuKak halHya gömüldüFünü hisseden Langdon
yataktan güçlükle kalktH.Otel bornozuna sarHnHp,kapHya gitti. "Kim o?"
"Bay Langdon? Sizinle konuKmam gerekiyor." AdamHn aksanlH bir (cid:8)ngilizcesi vardH. Sesi
tiz ve otoriterdi. "(cid:8)smim TeFmen Jerome Collet. Adli Polis Merkezi'nden."
Langdon duraksadH.Adli polis mi? DCPJ, ABD'deki FBI'Hndengiydi.
Langdon zincirini çHkarmadan kapHyH birkaç santim araladH. KarKHsHnda durmuK ona bakan
yüz, ince ve temizdi. Son derece zayHf olan bu adam, resmi görünüKlü mavi bir üniforma
giyiyordu.
Ajan, "(cid:8)çeri girebilir miyim?" diye sordu.
YabancHnHn feri sönmüK gözleri kendisine bakarken Langdon ne yapacaFHna karar
veremedi. "Ne hakkHndaydH?"
"Yüzba)(cid:18)m,özel bir meselede sizin uzmanlHFHnHza baKvurmak istiyor."
"(cid:29)imdi mi?" Langdon aFzHndan çHkacaklara hâkim oldu. "Saat gece yarHsHnH geçti."
"Bu gece Louvre Müzesi müdürüyle randevunuz olduFudoFru mu?"
Langdon birden kaygHlandH. O ve saygHn Müze Müdürü Jacques Sauniére, Langdon’Hn o
akKamki seminerinden sonra buluKmayH planlamHKlar, ama Sauniére randevuya gelmemiKti.
"Evet. Bunu nasHl bildiniz?"
"Randevu defterinde isminize rastladHk."
"UmarHm her Key yolundadHr."
Ajan derin bir iç çekti ve kapHnHndar aralHFHndan Polaroid fotoFrafH uzattH.
Langdon fotoFrafH görünce, tüm vücudu kaskatH kesildi.
Langdon tuhaf resme bakarken, ilk baKta duyduFu tiksinme ve Kok, yerini gittikçe
büyüyen bir öfkeye bHrakHyordu. "Kim böyle bir Key yapmHK olabilir?"
"Simgebilim konusundaki bilginiz ve onunla buluKma planHnHzH göz önünde bulundurarak,
bu soruyu yanHtlamamHza sizin yardHmcH olacaFHnHzH ümit ediyorduk."
Langdon resimden gözlerini ayHrmHyordu. DuyduFu dehKete Kimdi bir de korku eklenmiKti.
DehKet verici ve son derece garip fotoFraf, huzurunu bozan bir déjâ vu hissi veriyordu. Bir yHl
kadar önce Langdon'Hn e!ine bir cesedin fotoFrafH geçmiK ve kendisinden benzeri bir yardHm
istenmiKti. Yirmi dört saat sonra, Vatikan Kehrinde neredeyse hayatHnH kaybediyordu. Bu
fotoFraf tamamHyla farklHydH ama yine de senaryodaki bir Key rahatsHzlHk verecek derecede
tanHdHkgeliyordu.
Ajan saatine baktH. "Yüzba)(cid:18)mbekliyor efendim."
Langdon, onu güçlükle duymuKtu. Gözleri hâlâ resme dikilmiK duruyordu. "Buradaki
sembol ve vücudunun o kadar tuhaf..."
Ajan, "DuruKumu?" diye sordu.
Langdon baKHnH salladH. KafasHnH kaldHrHrken ürperdiFini hissetti. "Bunu yapacak kiKiyi
hayal edemiyorum."
Ajan serinkanlH görünüyordu. "AnlamHyorsunuz Bay Langdon. Bu fotoFrafta
gördüklerinizi..." DuraksadH."Bay Sauniére kendi yaptH."
