Απόσπασμα από το βιβλίο: «…Άφησα να περάσουν κάνα-δυο μέρες και μετά ξαναδοκίμασα το ίδιο κόλπο. Αυτή την φορά έπιακε! Ίσως η δασκάλα να ήτουνε απορροφημένη απʼ αυτό που μου εξηγούσε, πάντως δεν το τράβηξε το πόδι τση. Την άλλη μέρα τα ίδια και την παράλλη και την παράλλη. Μετά, ξαφνικά κι απροειδοποίητα, ο εχθρός πέρασε στην… αντεπίθεση! Μόλις είχα «πάρει θέση» εκείνο το πρωί κι ότι ετοιμαζόμουν να απολαύσω το… ταξίδι όταν, ξαφνικά, η δασκάλα σταμάτησε στη μέση αυτό που ‘λεγε και μου ‘ριξε μια ματιά που μου ’κοψε τα ήπατα. (Το πόδι όμως δεν το τράβηξε…) – Σπύρο, μου κάμει, δεν συγκεντρώνεσαι. Τι σου συμβαίνει, μπορείς να μου πεις; Τι να τση ‘λεγα εγώ τώρα; Εδώ είχα συλληφθεί επʼ αυτοφόρω κλέβοντας καρπούζια! – Τίποτσι, τίποτσι…, μουρμούρισα. Συγκεντρώνομαι… – Τι συγκεντρώνεσαι; επέμεινε η δασκάλα. Όλον αυτό τον καιρό που κάνουμε μάθημα, δεν έχεις κάνει καμιά πρόοδο. Τι θα πω τση μάνας σου που κάμει όνειρα για σένα; Πε μου, σε απασχολεί τίποτσι; Μίλα ελεύθερα, να δούμε τι θα κάνουμε. – Όχι, όχι, διαμαρτυρήθηκα. Δεν έχω τίποτσι… Η δασκάλα μου ‘ριξε μια σκεφτική ματιά και μετά πέταξε τη… χειροβομπίδα. – Άκουσε ‘δω, Σπύρο, είπε. Καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε μια… χμ… δύσκολη ηλικία. Μεγαλώνεις κι όλες αυτές οι αλλαγές που συμβαίνουν δεν σʼ αφήνουν να συγκεντρωθείς στα μαθήματά σου. Ξέρω, είναι μια δύσκολη ηλικία, αλλά θα περάσει. Όλον αυτό τον καιρό το μόνο που σε απασχολεί είναι πώς θα ακουμπήσεις το πόδι σου πάνω στο δικό μου. Πού μυαλό για μάθημα! Τώρα ήμανε σίγουρα χαμένος. Κοκκίνισα σαν παπαρούνα κι ένιωσα το στομάχι μου να δένεται κόμπος. Τα ‘χε καταλάβει όλα! Ήμανε χαμένος! Κι εκεί έπεσε η δεύτερη χειροβομπίδα….»

I, Spiros

Similar I, Spiros