ebook img

Vandaag Ben Ik Alice PDF

258 Pages·2010·0.93 MB·German
Save to my drive
Quick download
Download
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.

Preview Vandaag Ben Ik Alice

Alice Jamieson en Clifford Thurlow Vandaag ben ik Alice Een autobiografie over een meervoudige persoonlijkheidsstoornis the house of books Eerste druk, mei 2010 Tweede druk, juni 2010 Oorspronkelijke titel Today I'm Alice Uitgave Sidgwick & Jackson, an imprint of Pan Macmillan Ltd Copyright © Alice Jamieson and Clifford Thurlow Copyright voor het Nederlandse taalgebied © by The House of Books, Vianen/Antwerpen Vertaling Lilian Caris Omslagontwerp Wil Immink Design Omslagfoto Imageselect Opmaak binnenwerk ZetSpiegel, Best ISBN 978 90 443 2549 2 D/2010/8899/70 NUR 320 www.thehouseofbooks.com Inhoud Voorwoord Fragmenten van herinneringen Hardlopen en uithongeren Vier gezichten De stemmen De streken van de tijd Eerste liefde Liverpool Verkracht Waar kan ik heen? Opsplitsen De kinderen De kast opentrekken 'Human Touch' - een menselijke noot Shirley Het gekkenhuis Regressie Lichamelijke herinneringen Complexe meervoudige persoonlijkheden Charlie Gene zijde Nawoord Voor het personeel van de eerstehulpafdeling in mijn woonplaats, dat me altijd met respect heeft bejegend, uiterst professioneel heeft gehandeld en me nooit heeft veroordeeld wanneer ik onder hun zorg kwam te vallen omdat ik een overdosis had genomen of mezelf had verwond. Vooral twee verpleegkundigen, Dave en Chris, die me in januari 2008, samen met andere personeelsleden, letterlijk het leven hebben gered. Bedankt dat jullie zo voor mij hebben gevochten en ervoor hebben gezorgd dat ik het overleefd heb. Sindsdien, op een onzeker uur, Komt die doodsangst terug, En tot mijn verschrikkelijke verhaal verteld is, Blijft dit hart in me branden. De ballade van de oude zeeman Samuel Taylor Coleridge Dankwoord Mijn verhaal is geschreven in samenwerking met Clifford Thurlow, die met veel geduld mijn herinneringen uit me heeft getrokken. Het was voor mij gemakkelijk om samen te werken. Ik heb het grootste deel van mijn leven met de 'alters' moeten samenwerken. Een heleboel mensen hebben me met dit boek geholpen. Ze weten wie ik bedoel en ik dank hen uit de grond van mijn hart. Enkelen van hen wil ik hier mijn erkentelijkheid betuigen: in de allereerste plaats mijn beste vriend en zielsverwant Alec, voor zijn niet-aflatende steun. Ook Iris Gioia, mijn vrienden Marie, Lynette, Vicky, Alison, Graham en Jeremy, omdat ze in me geloofden; gestalttherapeut Marsha Chase, voor haar wijze en professionele commentaar op het manuscript; psychiater dr. Joan Coleman van RAINS (Ritual Abuse Information Network & Support), die er altijd is wanneer ik steun nodig heb; analytisch psychotherapeut Remy Aquarone, secretaris van ESTD (European Society for Trauma and Dissociation) en voormalig internationaal directeur van ISST-D (International Society for the Study of Trauma and Dissociation); het team bij Sidgwick & Jackson onder leiding van mijn onverstoorbare redacteur Ingrid Connell, en onze agent Andrew Lownie, die de puzzel in elkaar heeft gezet. Alice Jamieson maart 2009 Voorwoord In april1993, ik was toen vierentwintig, werd bij mij de diagnose meervoudige persoonlijkheidsstoornis gesteld, ook wel dissociatieve identiteitsstoornis genoemd. Ik heb andere persoonlijkheden in me, die zich onverwacht en naar willekeur manifesteren en waardoor mijn karakter, stem en leeftijd veranderen. Ik raak tijd kwijt, en mezelf. Mijn hele jeugd door ben ik seksueel misbruikt en lichamelijk en psychisch mishandeld. Ik heb het nooit aan iemand verteld. In dit boek wordt beschreven hoe ik als kind mechanismen heb ontwikkeld om het misbruik en de mishandeling het hoofd te bieden en hoe ik als volwassene heb geworsteld om tussen periodes van psychose, geestelijke inzinkingen, drugsverslaving en zelfverminking door een normaal leven te leiden. Ik verontschuldig me niet voor het directe taalgebruik en de onverbloemde waarheden die verteld moeten worden. Kindermisbruik is onvoorstelbaar voor wie het niet heeft meegemaakt. Het is een hel voor degenen die te lijden hebben onder het dagelijkse gevoel van schaamte, de nachtelijke angst dat de deur zal opengaan en die man - het is vrijwel altijd een man - hun slaapkamer binnenkomt. Het misbruik vindt bijna altijd thuis plaats en er zijn gewoonlijk naaste verwanten - vaders, broers - en anderen bij betrokken. Sinds in 1986 in het Verenigd Koninkrijk ChildLine in het leven is geroepen, heeft deze organisatie duizenden kinderen geholpen die gebeld hebben over seksueel misbruik. In Nederland bestaat sinds 1975 de Kindertelefoon: 0800 0432. Maar de kinderen die opbellen vormen nog maar het topje van de ijsberg. De overgrote meerderheid is te beschadigd, te geïsoleerd of te bang om de telefoon te pakken. Geschat wordt dat negen op de tien misbruikte kinderen zich niet laten horen en ook als ze volwassen zijn blijven zwijgen (aldus Kevin Browne, professor in de kinderpsychologie aan de universiteit van Liverpool, in The Guardian, 27 september 2008). Ik hoop dat mijn boek anderen die misbruikt zijn zal aanmoedigen om hun zwijgen te verbreken en meer inzicht zal bieden in de signalen van kindermisbruik, die sociaal werkers, leerkrachten, medewerkers in de gezondheidszorg en familieleden vaak ontgaan. Niets is erger dan kindermisbruik, en als dit boek maar één enkeling kan helpen, is het al de moeite waard geweest om mijn bijzonder pijnlijke herinneringen naar boven te halen en op te schrijven. Namen en plaatsen zijn veranderd om anderen te beschermen. Maar het is een waar en zeer persoonlijk verslag van de gebeurtenissen in mijn jeugd en van de manier waarop die mijn leven als volwassene blijven beïnvloeden. Hoofdstuk 1 Fragmenten van herinneringen Mijn herinnering is als een grote vaas die uit het raam is gegooid. Alle scherven zijn er nog, sommige groot, andere klein, weer andere verpulverd. Als ik de stukjes aan elkaar probeer te leggen en de ene herinnering met de andere samenvoeg, worden delen van het verhaal helder en duidelijk, maar er blijven veel lege plekken en verdwenen tijd over. Mijn eerste schooldag? Weg. Gezinsvakanties? Niets. Mijn lievelingsboek? Wanneer ik leerde fietsen? Dat alles is onmogelijk te vinden tussen de lange, donkere schaduwen die zich over mijn jeugd uitstrekten. Dit is wat ik me wel kan herinneren. We waren een modelgezin: vader, moeder, mijn vier jaar oudere broer Clive en ik. Conservatief, welgemanierd, goed opgeleid, zuinig, ietwat ouderwets, naar buiten toe vriendelijk en aardig. Ons huis had een oprit die in een cirkel om een reusachtige eik heen liep en lag in een welvarende streek in de Midlands, waar de buren elkaar 's ochtends groetten, kinderen zich beleefd gedroegen en de mensen hun honden onder controle hielden. Mijn vader werkte als advocaat in Birmingham. Hij ruilde jaarlijks zijn auto in voor een nieuwe: altijd het nieuwste model Rover, en hij ging elke zondagochtend golfen. Moeder werkte als secretaresse bij een makelaar en reed in een lichtblauwe Triumph-sportauto. Het huis was gebouwd van lichte, zandkleurige baksteen. Het had een rood pannendak en openslaande deuren die op een stenen patio uitkwamen. Via de keuken kwam je in de ontbijtkamer; daarachter lag de diepe achtertuin. Hulstbomen benamen het zicht op de schuur, waar mijn vader spinnen hield in jampotjes. Boven waren vier slaapkamers, een grote badkamer en een aparte wc. We hadden allemaal een eigen kamer. De overloop was een soort grens: vader en Clive zaten aan de ene kant, de voorkant, en moeder en ik aan de achterkant, met vanuit de ramen uitzicht op de achtertuin. Aan het einde van de overloop was de berging, die vanwege het sierlijke koepeldak de Vogelkooi werd genoemd. In die ruimte bewaarde ik mijn speelgoed en daar verschool ik me wanneer mijn ouders weer eens luid ruziemaakten. Toen ik een klein meisje was, leek de kamer een enorm poppenhuis, een betoverde plek waar ik in mijn eentje speelde. Andere keren was de Vogelkooi echt een kooi, en kon ik er niet uit wanneer ik de deur probeerde open te doen. De ruzies tussen mijn ouders hadden gewoonlijk als

See more

The list of books you might like

Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.