ebook img

Avcı'nın Kaderi - Wilbur Smith PDF

631 Pages·2009·2.1 MB·Turkish
Save to my drive
Quick download
Download
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.

Preview Avcı'nın Kaderi - Wilbur Smith

WILBUR SMITH AVCININ KADERİ TÜRKÇESİ PINAR ÖCAL Bu kitabı başıma gelen en güzel şey olan sevgili karım MOKHINISO'ya ithaf ediyorum. 9 Ağustos 1906, Birleşik Krallık ve Britanya Dominyonları [Eskiden Britanya İmparatorluğunla ya da Commonwealth'e bağlı ülkeleri belirten terim.] Kralı ve Hindistan İmparatoru VII. Edward'ın tahta çıkışının dördüncü yıl dönümüydü. Tesadüfen, aynı zamanda majestelerinin sadık hizmetkârlarından Kraliyet Afrika Piyadeleri ya da daha popüler adıyla KAR Birliği'nin 1. Alay, 3. Tabur, C Bölüğü'nden Teğmen Leon Courtney'in de on dokuzuncu yaş günüydü. Leon doğum gününü, imparatorluğun mücevheri olan İngiliz Doğu Afrika'sının sarp Great Rif Vadisi yamaçlarında Nandi asilerini kovalayarak geçirmekteydi. Nandi'ler otoriteye başkaldıran savaşçı bir ulustu. Yüce büyücü doktorları, büyük bir siyah yılanın kabile topraklarını ateş ve dumanla sarsacağı, kabileye felaket ve ölüm getireceği kehanetinde bulunduğundan bu yana, on yıldır ara ara ayaklanıyorlardı. İngiliz Koloni Yönetimi, Hint Okyanusu kıyısındaki Mombasa Limanı'ndan, yaklaşık bin kilometre içeride kalan Victoria Gölü kıyılarına ulaşmak üzere demiryolu hattı döşemeye başlayınca, Nandi'ler o feci kehanetin gerçekleşmekte olduğunu gördüler ve için için yanan isyan yeniden alevlendi. Demiryolunun ucu Nairobi'ye ulaşıp, Rift Vadisi ve Nandi kabile topraklarından geçerek. Victoria Gölü'ne doğru inmeye başlayınca isyanın coşkusu daha da arttı. KAR Birliği'nin komutanı olan Albay Penrod Ballantyne koloni valisinden kabilenin yeniden ayaklandığı ve demiryolunun geçeceği hattaki tenha ileri karakollara saldırılarda bulundukları haberini alınca öfkeyle, "Eh, sanırım bunlara yine iyi bir kötek atmanın zamanı geldi,” yorumunu yaptı. Sonra da Nairobi'de bulunan 3. Tabur'una kışlasından çıkıp bu görevi yerine getirmeleri emrini verdi. Bu emir gelmeseydi, Leon Courtney o gün başka bir işle meşgul olacaktı. Kısa süre önce koloninin yeni başkenti Nairobi'den birkaç kilometre ötedeki Ngong Tepelerinde bulunan kahve shamba'larında kocası öfkeli bir aslan tarafından öldürülmüş olan genç bir hanım tanıyordu. Korkusuz bir binici ve olağanüstü bir forvet olan Leon, genç hanımın eşinin polo takımında bir numarada oynaması için davet edilmişti. Elbette genç bir subay olarak pony [Dünyanın en küçük ve en cesur atları olarak bilinen bir at türü.] yetiştirecek gücü yoktu, ama kulübün daha varlıklı üyelerinden bazıları ona seve seve sponsorluk ediyorlardı. Hanımın müteveffa eşinin takımının bir üyesi olarak Leon'un belli ayrıcalıkları vardı ya da kendisi öyle olduğuna inanıyordu. Aradan uygun bir süre geçip, dul hanım mateminin en keskin acılarını atlatınca, atına atlayıp saygılarını ve başsağlığı dileklerini sunmak üzere shamba'ya gitti. Genç hanımın kendisini iyice toparlamış olduğunu keşfedince de memnun oldu. Matem kıyafeti içinde bile onu tanıdığı diğer hanımlardan çok daha cazip bulmuştu. Verity O'Hearne, yani dul genç hanım, başını kaldırıp da üzerinde en iyi üniforması, başında alayın aslanı ve fildişi arması, bulunan yana yatmış şapkası ve pırıl pırıl çizmeleriyle boylu boslu delikanlıyı görünce şaşırmış; gencin yakışıklı hatlarına, masum ve hevesle bakan içten gözlerine bakınca da önce anaçlıkla karıştırdığı kadınsı bir duyguya kapılmıştı. Leon'a çiftlik evinin geniş, gölgeli verandasında çayla üzerine marmelat sürülmüş sandviçler ikram etti. Başlangıçta Leon, onun karşısında beceriksiz ve utangaçtı, ama genç kadın sıcakkanlı davranışları ve Leon'u mest eden yumuşak İrlanda aksanıyla konuşarak konuğunu ustalıkla rahatlattı. Bir saat, insanı irkilten bir hızla geçmişti. Leon gitmek üzere kalkınca Verity de ön merdivene kadar ona eşlik etti ve vedalaşmak üzere elini uzattı. "Yolunuz düşerse lütfen yine uğrayın Teğmen Courtney. Bazen yalnızlık ağır bir yük oluyor." Sesi yumuşak ve tatlıydı, minik eli ise ipek gibi pürüzsüz. Taburun en genç subayı olarak Leon'un görevleri oldukça fazla ve yorucuydu, bu nedenle davete karşılık verme fırsatım ancak iki hafta sonra bulabildi. Çay ve sandviç servisi bittikten sonra Verity, Leon'u içeri davet edip kocasının av tüfeklerini gösterdi, bunları satmak istiyordu. "Kocam fazla bir gelir bırakmadı, o yüzden maalesef bunlara bir alıcı bulmak zorundayım. Subay olduğunuz için değerleri hakkında bir fikir verebileceğinizi umuyorum." "Mümkün olan her şekilde size yardımcı olmaktan zevk duyarım Bayan O'Hearne." "Çok naziksiniz. Dostum olduğunuzu ve size tamamen güvenebileceğimi hissediyorum." Leon verecek cevap bulamadı. Onun yerine, mahzun mahzun artık kölesi olduğu iri mavi gözlere baktı. Verity, "Size Leon diyebilir miyim?" diye sordu ve daha o cevap veremeden hıçkırıklarla sarsılmaya başladı. "Ah, Leon! Öyle perişan ve yalnızım ki," dedikten sonra da kollarına yığıldı. Leon, genç kadını göğsüne bastırdı. Onu rahatlatmanın tek yolu buymuş gibiydi. Bebek gibi narindi ve o güzel başını omzuna yaslayarak Leon'un kucaklamasına hevesle karşılık veriyordu. Leon, olanları sonradan tekrar gözünün önünde canlandırmaya çalıştı ama her şey mest edici bir sisten ibaretti. Genç kadının odasına nasıl gittiklerini hatırlayamıyordu. Pirinç karyola kocamandı, kuştüyü şilteye uzandıkları anda genç dul, ona cenneti göstermiş ve Leon'u tümden değiştirmişti. Şimdi aylar sonra Leon, Rift Vadisi'nin ışıltılı sıcağında, yerel kabilelerden derlenmiş yedi askari'den oluşan müfrezesinin başındaydı. Süngü takmış olarak Niombi'deki bölge karargâhı binalarını çevreleyen bereketli muz plantasyonunda ilerlerken, kendisini bekleyen görevlerini Verity O'Hearne'nin kucağını düşündüğü kadar düşünmüyordu. Sol tarafındaki Çavuş Manyoro dilini şaklattı. Leon da Verity'nin yatak odasından gerçeğe döndü ve bu hafif uyarıyla donup kaldı. Düşüncelere dalmış ve görevini ihmal etmişti. Bedenindeki tüm sinirler Pemba Kanalı'nın derin mavi sularında ağır bir kılıçbalığını çeken misina gibi gerilmişti. Sağ elini kaldırarak dur emri verdi ve iki yanında dizili askari'ler durdu. Gözucuyla çavuşuna baktı. Manyoro, Masai kabilesinden bir moran'yâı. Kabilenin saygın bir üyesiydi, boyu bir seksenin üstünde olmasına rağmen bir boğa güreşçisinin zarif ve ince hatlarına sahipti. Üstünde haki üniforma, başındaysa püsküllü, sorguçlu fes vardı. Tam bir Afrikalı savaşçıydı. Leon'un ona baktığını hissedince çenesini kaldırdı. Leon bu hareketi takip edince akbabaları gördü. Sadece boma'nın, yani Niombi'deki resmi yönetim binasının çatısından çok yüksekte, kanat kanada dönüp duran iki tane akbaba vardı. Leon alçak sesle, "Dert ve pislik," diye fısıldadı. Bir sorunla karşılaşmayı beklemiyordu: Ayaklanmanın yüz yirmi kilometre daha batıda olduğu bildirilmişti. Bu ileri karakol, Nandi kabile topraklarının bilinen sınırlarının dışında kalıyordu. Burası Masai Bölgesi'ydi. Leon'a sadece olur da isyan kabile sınırlarını aşarsa diye birkaç adamıyla bu hükümet boma'sını takviye etmesi emredilmişti. Şimdi de sınırların aşıldığı anlaşılıyordu. Niombi'deki bölge komiseri, Hugh Turvey'di. Leon, onu ve karısını geçen Noel arifesinde düzenlenen Göçmen Kulübü balosunda tanımıştı. Turvey, Leon'dan olsa olsa dört, beş yaş büyüktü ama İskoçya büyüklüğünde bir bölgeden sorumluydu. Şimdiden sıkı biri olarak ün yapmıştı, bir avuç asinin boma'sına sürpriz baskın yapmasına göz yumacak biri değildi. Fakat havada dönüp duran kuşlar bir uğursuzluk işareti ve ölüm habercisiydi. Leon, eliyle askari'lerine "doldur" emri verdi ve uzun namlulu Lee- Enfield tüfeklerin .303 mermileri yüklenirken mekanizmaların çıtırtısı duyuldu. Bir el hareketi daha yaptı ve savaş pozisyonunda ilerlemeye başladılar. Leon, sadece iki kuş, diye düşündü. Bunlar sürüden kopanlar da olabilirdi. Başkaları da olmalıydı, tabii eğer... O sırada tam karşıdan geniş kanatların sesini duydu ve muz ağaçlarının ötesinden bir akbaba daha havalandı. Leon ürperdiğini hissetti. Eğer bu canavarlar yere konmuşsa, orada et var demekti, ölü et. Tekrar dur işareti verdi. Manyoro'yu parmağıyla dürtüp tek başına ilerledi, Manyoro da peşinden onu takip etti. Sessiz ve temkinli yaklaştığı halde diğer devasa leş yiyicileri ürkütmüştü. Onlar da tek tek veya gruplar halinde mavi gökyüzünde kanat çırparak dönüp duran arkadaşlarına katıldılar. Leon son muz ağacını da geçip geniş tören alanının kenarında durdu. İleride, boma’nın kireçle sıvanmış çamurdan tuğla duvarları parlıyordu. Ana binanın ön kapısı ardına kadar açıktı. Verandaya ve tören alanının pişmiş kil yüzeyine parçalanmış mobilyalarla resmi hükümet evrakları saçılmıştı. Boma'nın altı üstüne gelmişti. Hugh Turvey'le karısı Helen, kolları iki yana açık olarak meydanda çırılçıplak yatıyorlardı. Beş yaşındaki kızlarının cesedi de az ötelerindeydi. Geniş ağızlı bir Nandi assegai'siyle göğsünden tek darbe almıştı. Minik bedenindeki kan o koca yaradan akıp gittiği için parlak gün ışığında teni tuz kadar beyaz görünüyordu. Her iki ebeveyni de çarmıha gerilmişti. El ve ayak bileklerine çakılan ucu sivri tahta kazıklarla kil yüzeye sabitlenmişlerdi. Leon üzüntüyle demek ki sonunda Nandi'ler misyonerlerden bir şey öğrenmiş, diye düşündü. Saldırganların hâlâ orada olabileceği düşüncesiyle dikkatle tören alanının etrafını gözden geçirdi. Gittiklerinden emin olunca döküntülerin arasında ilerlemeye devam etti. Cesetlere yaklaşınca Hugh'un vahşice hadım edildiğini ve Helen'in ise göğüslerinin kesilmiş olduğunu gördü. Akbabalar, vücutlarındaki yaraları büyütmüştü. Her ikisinin de çeneleri tahta çivilerle sonuna kadar açılmıştı. Leon yanlarına gelince durup cesetlere baktı. Çavuşu yaklaşırken Kiswahili dilinde, "Neden ağızlarını böyle açmışlar?" diye sordu. Manyoro alçak sesle, "Onları boğmuşlar," diye cevap verdi. Leon o zaman cesetlerin başlarının altındaki kilde kurumuş sıvı izleri olduğunu fark etti. Sonra da cesetlerin burun deliklerine kil topakları tıkıldığını gördü, son nefeslerini ağızdan almaya zorlanmış olmalılardı. "Boğmuşlar ha?" Leon şaşkın şaşkın başını sallıyordu. Sonra birden, keskin sidik kokusunu algıladı. "Hayır!" Manyoro, "Evet," dedi. "Nandi'lerin düşmanlarına yaptıkları şeyler den biridir. Boğulana kadar açıkağızlarına işerler. Bu Nandi'ler erkek değil, babun maymunu." Duyduğu tiksintiyi ve feodal düşmanlığı anlamamak imkânsızdı. Leon öfkesini belli etmemeye çalışarak, "Bunu yapanı bulmak isterdim," diye söylendi. "Ben bulacağım. Uzakta değildirler." Leon mide bulandıran vahşetten başını kaldırıp üç yüz metre yükseklikteki vadiye baktı. Şapkasını kaldırıp Webley beylik tabancasını tutan elinin tersiyle kaşında biriken teri sildi. Gözle görünür bir çaba harcayarak duygularını kontrol altına alıp tekrar aşağı baktı. Manyoro'ya, "Önce bu insanları gömmemiz lazım," dedi. "Kuşlara bırakıp gidemeyiz." Binaları dikkatle araştırıp durum belirlemesi yaptılar; belli ki olaylar başlar başlamaz hükümet personeli kaçmıştı. Leon daha sonra, Manyoro ile üç askarı’yi muz plantasyonunu

Description:
Yıl 1913. Leon Courtney ordudan ayrılıp profesyonel avcı olmuştur. İngiliz yönetimindeki Doğu Afrika'da zengin ve güçlü Amerikalı ve Avrupalı turistlere Masai kabilesinin topraklarında safariler düzenlemektedir. Müşterilerinden biri de kayzerin büyümekte olan ordusuna uçak ve zı
See more

The list of books you might like

Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.