ZAPEWNIENIE JAKOŚCI ANALIZ CHEMICZNYCH Poradnik dla laboratoriów Państwowej Inspekcji Sanitarnej pod redakcją dr. Marka Dobeckiego Wydanie trzecie uzupełnione i poprawione Wydanie publikacji dofinansował Komitet Badań Naukowych Autorzy: IMP Łódź: dr Marek Dobecki, mgr Henryk Skalski, prof. dr hab. Marek Jakubowski PZH Warszawa: prof. dr hab. Jan K. Ludwicki, dr Kazimiera Ćwiek-Ludwicka, dr Katarzyna Góralczyk, mgr Jerzy Kozłowski IŻŻ Warszawa: dr med. Lucjan Szponar, prof. dr hab. Halina Kunachowicz, dr Grażyna Okolska, mgr Wojciech Kłys Wydanie pierwsze — 1997 r., drugie — 1998 r. Redaktor prowadzący: Teresa Starzyńska Projekt okładki: Ida Kuśmierczyk Skład: Wydawnictwo „Biblioteka”, Mateusz Poradecki e-mail: [email protected], tel./faks (42) 715 05 63 Copyright by © Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi, 2004 ISBN 83-88261-14-2 Wydawca: Oficyna Wydawnicza Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera 90-950 Łódź, ul. Św. Teresy 8 Rozpowszechnianie książek: tel. /faks: (42) 63 14 719 e-mail: [email protected], http://www.imp.lodz.pl SPIS TREŚCI PRZEDMOWA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 1. KRYTERIA DZIAŁANIA LABORATORIÓW BADAWCZYCH . . . . . . . 7 1.1. Organizacja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 1.2. Polityka jakości. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 1.3. System jakości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 .1.3.1. Audit wewnętrzny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 .1.3.2. Przegląd zarządzania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 .1.3.3. Działania korygujące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 .1.3.4. Działania zapobiegawcze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 .1.3.5. Nadzorowanie niezgodnych z wymaganiami badań. . . . . . . . . . 11 1.4. Współpraca z klientem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 .1.4.1. Podwykonawstwo badań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 1.5. Zakupy usług i dostaw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 1.6. Personel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 1.7. Pomieszczenia i środowisko. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 1.8. Wyposażenie pomiarowe i badawcze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 .1.8.1. Przyrządy pomiarowe i systemy komputerowe . . . . . . . . . . . . 18 .1.8.2. Naczynia pomiarowe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19 .1.8.3. Spójność pomiarowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 .1.8.4. Sprzęt pomocniczy i materiały pomocnicze. . . . . . . . . . . . . . 20 .1.8.5. Dokumentowanie wyposażenia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 1.9. Metody badań i ich walidacja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 1.10. Pobieranie próbek i postępowanie z próbkami . . . . . . . . . . . . . . 25 .1.10.1. Pobieranie próbek do badań. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 .1.10.2. Przyjmowanie próbek do badań w laboratorium . . . . . . . . . . 27 1.11. Zapewnienie jakości wyników badań. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 1.12. Zapisy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 1.13. Sprawozdanie z badań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 1.14. Akredytacja laboratorium . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 2. STATYSTYKA MATEMATYCZNA W ANALIZIE CHEMICZNEJ . . . . . 35 2.1. Charakterystyka zbiorowości generalnej i próbnej . . . . . . . . . . . . 35 2.1.1. Miary położenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 2.1.2. Miary rozproszenia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 2.2. Błędy w analizie chemicznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 2.2.1. Błędy przypadkowe, systematyczne, względne i bezwzględne. . . . . 41 2.2.2. Precyzja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 2.3. Szacowanie wyników analizy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 2.3.1. Przedział ufności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 2.3.2. Kryterium dopuszczalnej różnicy między wynikami analiz . . . . . . 50 2.4. Hipotezy i testy statystyczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 2.4.1. Porównanie dwóch wariancji lub jej pochodnych. . . . . . . . . . . 55 2.4.2. Porównywanie dwóch średnich (poprawności dwóch metod) . . . . 56 2.4.3. Porównanie różnic par wyników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 2.4.4. Wykrywanie błędów grubych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59 2.5. Statystyka zależności liniowej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 2.5.1. Parametry zależności liniowej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 2.5.2. Szacowanie parametrów zależności liniowej . . . . . . . . . . . . . 61 2.5.3. Ocena funkcji liniowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 2.5.4. Korelacja liniowa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 2.5.5. Wykrywanie błędów systematycznych . . . . . . . . . . . . . . . . 66 2.6. Charakteryzacja metody analitycznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 2.6.1. Zakres roboczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 2.6.2. Liniowość. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 2.6.3. Selektywność i specyficzność . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70 2.6.4. Granica wykrywalności. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71 2.6.5. Granica oznaczania ilościowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72 2.6.6. Czułość. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75 2.6.7. Poprawność i obciążenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75 2.6.8. Powtarzalność i odtwarzalność . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78 2.7. Sterowanie jakością badań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 2.7.1. Sterowanie wewnętrzne. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 2.7.2. Sterowanie zewnętrzne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95 2.8. Szacowanie niepewności wyniku pomiaru . . . . . . . . . . . . . . . . 96 2.8.1. Budżet niepewności pomiaru w laboratorium analitycznym . . . . . 99 2.9. Terminy i definicje (8, 15, 20, 21, 23, 24, 28) . . . . . . . . . . . . . . . . 106 PIŚMIENNICTWO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113 ZAŁĄCZNIKI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115 TABLICE STATYSTYCZNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137 PRZEDMOWA Oddajemy w ręce P. T. Czytelników kolejne, trzecie już wydanie poradnika, który spotkał się z tak życzliwym przyjęciem odbiorców. Poradnik początkowo przeznaczony dla laboratoriów Państwowej Inspekcji Sanitarnej trafił również do laboratoriów innych organizacji, stając się pomocnym narzędziem w rozwiązywaniu problemów związanych z wdrażaniem postanowień właściwej normy europejskiej, odnoszącej się do kompetencji laboratoriów. Formalnym potwierdzeniem tych kompetencji jest akredytacja. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej i potrzeba uzyskania odpowiednich dowodów kompetencji sprawia, że polskie laboratoria badawcze, zwłaszcza w dziedzinie urzędowych badań żywności (akredytacja obowiązkowa zgodnie Dyrektywą Rady 93/99 EWG), podejmują szybkie działania w kierunku spełnienia narzuconych wymagań. W obecnym wydaniu poradnika poprawionym i uzupełnionym położono szczególny nacisk na przedstawienie różnych rozwiązań w zakresie walidacji metod analitycznych, sterowania jakością procesów analitycznych, szacowania niepewności pomiaru analitycznego. Poradnik, podobnie jak poprzednie wydania, nie zawiera szerszych podstaw teoretycznych, związanych ze stosowaniem różnych technik analitycznych i metod analizy statystycznej. Czytelnik zainteresowany pogłębieniem swojej wiedzy w tych dziedzinach może skorzystać z odpowiedniego fachowego piśmiennictwa, dostępnego na rynku wydawniczym. 1. KRYTERIA DZIAŁANIA LABORATORIÓW BADAWCZYCH 1.1. Organizacja Laboratorium, niezależnie czy stanowi jednostkę działającą samodzielnie, czy też jest częścią większej organizacji, powinno wykazać prawne podstawy swojej działalności. Usytuowanie laboratorium (czy zespołu laboratoriów) w organizacji macierzystej oraz jego powiązania z innymi jednostkami powinny być udokumentowane i potwierdzone odpowiednimi wewnętrznymi przepisami organizacyjnymi (zarządzenia dyrekcji, regulaminy i schematy organizacyjne). Laboratorium powinno określić zakres swojej działalności badawczej, włączając w to (jeśli konieczne) pobieranie próbek. W przypadku dużych laboratoriów (lub zespołu laboratoriów) próbkobiorcy mogą być zatrudnieni w określonych działach technicznych laboratorium (np. w oddziałach terenowych, pracowniach lub sekcjach). Powiązania i relacje służb pomocniczych i innych jednostek instytucji macierzystej z systemem jakości w laboratorium powinny być jasno sprecyzowane. Stosowane w laboratorium udokumentowane procedury systemu jakości, w których określoną rolę przypisano innym jednostkom organizacyjnym, powinny być – zarządzeniem dyrekcji – wdrożone do tych jednostek, np. procedury nadzoru nad wyposażeniem pomiarowo-badawczym lub nabywania usług i dostaw (służby techniczne, dział zaopatrzenia). Laboratorium powinno posiadać personel kierowniczy i niezbędne środki oraz uprawnienia do wykonywania swoich obowiązków. Struktura organizacyjna oraz system zarządzania w laboratorium lub zespole laboratoriów powinny zapewniać: — bezstronność i niezależność personelu od jakichkolwiek nacisków (np. finansowych) wewnętrznych i zewnętrznych, które mogłoby mieć niekorzystny wpływ na jakość badań; — wiarygodność wyników badań poprzez posiadanie właściwych kompetencji technicznych (m.in. biegłość personelu, wyposażenie, metody badawcze) i odpowiedniego do rodzaju działalności systemu jakości; — odpowiednie proporcje i powiązania między personelem nadzorującym badania i wykonującym badania w celu zapewnienia właściwej jakości badań; — wyznaczenie spośród personelu laboratorium kierowników (bez względu na nazwę tych stanowisk lub funkcji): pracownika odpowiedzialnego za działalność techniczną (merytoryczną) i zasoby laboratorium (kierownictwa technicznego) i kierownika ds. jakości odpowiedzialnego za zarządzanie i nadzór nad systemem jakości; w strukturze organizacyjnej laboratorium kierownictwo techniczne ze względu na odpowiedzialność może być najczęściej utożsamiane z kierownikiem laboratorium lub działu laboratorium (np. pracowni); — jeśli to możliwe i uzasadnione wyznaczenie zastępców kluczowego personelu. 8 W laboratoriach z małą liczbą personelu pracownicy mogą pełnić więcej niż jedną funkcję, a wyznaczanie zastępców może być niepraktyczne (lub niemożliwe). Laboratoria posiadające kilka działów mogą wyznaczyć pracowników odpowiedzialnych za pracę tych działów lub kierowników ds. jakości. Kierownik ds. jakości powinien mieć bezpośredni dostęp do kierownictwa wykonawczego laboratorium np. zarządzającego jednostką macierzystą (w przypadku dużej organizacji), które może podejmować decyzje w sprawie polityki działania i zasobów laboratorium. Laboratorium powinno wskazać osobę (osoby) odpowiedzialną za merytoryczną treść sprawozdań z badań i autoryzację sprawozdań. 1.2. Polityka jakości Wymagania stawiane laboratorium w zakresie organizacji, zarządzania, systemu jakości i kompetencji technicznych zawarte są w odpowiedniej normie określającej te wymagania. Laboratorium, aby spełnić kryteria tych dokumentów powinno ustanowić, wdrożyć, utrzymywać i rozwijać system jakości, właściwy dla zakresu jego działalności z uwzględnieniem wszystkich podejmowanych działań i rodzajów badań. Kierownictwo laboratorium powinno zobowiązać się do dobrej praktyki profesjonalnej oraz określić politykę jakości i cele, które zamierza osiągnąć przez wdrożenie systemu jakości oraz środki realizacji. Celem np. powinno być zapewnienie wiarygodności badań, służące rozwiązywaniu problemów klienta. Laboratorium powinno zapewnić przedstawienie tej polityki i jej celów w formie deklaracji autoryzowanej przez kierownictwo wykonawcze (właściciel, dyrektor, prezes) laboratorium, zamieszczonej w dokumencie zwanym księgą jakości lub niezależnie w innym dokumencie (np. zarządzeniu wewnętrznym dyrektora). Odpowiedzialnym za realizację polityki jakości jest kierownik (dyrektor) mający władzę wykonawczą, w tym również w sprawach finansowych. Za wdrażanie i nadzór nad realizacją określonych zadań może odpowiadać osoba upoważniona przez kierownictwo wykonawcze. Cele polityki jakości realizowane są poprzez zapewnienie, że: — działania laboratorium służyć będą zawsze rozwiązywaniu problemów klienta z zachowaniem wszystkich jego praw; — badania zawsze są wykonywane zgodnie z ustalonymi, wyspecyfikowanymi metodami lub normami oraz wymaganiami odbiorców wyników (klientów); — laboratorium nie podejmie się wykonania badania metodami, które nie gwarantują poprawności wyników; — laboratorium stosuje w badaniach system jakości przedstawiony w księdze jakości (bez względu na nazwę tego dokumentu) i towarzyszącej jej dokumentacji; — badania wykonywane są przez bezstronny i niezależny od nacisków finansowych klientów personel; — prawa klienta (zachowanie poufności, praw własności, możliwość reklamacji) zawsze są przestrzegane. Aby cele polityki jakości mogły być zrealizowane, konieczne jest zadeklarowanie przez zarządzających laboratorium (dyrekcję) zapewnienia środków finansowych. Laboratorium powinno przedstawić środki (metody), służące do realizacji polityki jakości, do których można zaliczyć: 1. Biegły technicznie i wykwalifikowany personel, któremu zapewnia się warunki ciągłego podnoszenia jego umiejętności. 9 2. Nowoczesne wyposażenie pomiarowe i badawcze, podlegające bieżącemu nadzorowi, we właściwy sposób obsługiwane, wzorcowane i sprawdzane. 3. Odpowiedni do rodzaju wykonywanych badań system jakości, podlegający nadzorowi w formie auditów wewnętrznych i przeglądów zarządzania. 4. Bieżące sterowanie jakością badań. Dopuszcza się stosowanie odstępstw od udokumentowanej polityki jakości, o ile nie wpływają one na wiarygodność badania. Należy ustalić zasady udzielania odstępstw od polityki jakości i procedur (systemu jakości, badawczych) (kto udziela i w jakich okolicznościach?). 1.3. System jakości System jakości w laboratorium powinien być odpowiedni do rodzaju i ilości wykonywanych badań. System jakości powinien być udokumentowany (opisany) w formie księgi jakości, procedur systemu jakości i innej towarzyszącej dokumentacji, np. instrukcji, formularzy. Laboratorium powinno posiadać udokumentowaną procedurę w zakresie nadzoru nad dokumentami stanowiącymi składniki jego systemu jakości, opracowanymi zarówno w laboratorium jak i pochodzącymi ze źródeł zewnętrznych (normy, przepisy). Stosowane formularze stanowiące załączniki do właściwych procedur powinny być opatrzone statusem wydania i identyfikatorem dokumentu, z którego pochodzą. System jakości i jego dokumentacja powinny być znane personelowi laboratorium. Dokumentacja winna być zrozumiała i dostępna, a dyspozycje zawarte w tej dokumentacji stosowane przez personel. Za system jakości w laboratorium i za zarządzanie dokumentacją systemu odpowiedzialny jest kierownik ds. jakości. Jeżeli jest to uzasadnione, laboratorium może określić warunki udzielania odstępstw od udokumentowanej polityki jakości, w tym procedur systemu jakości i metod badań. Zasady dokumentowania systemu jakości, przygotowania księgi jakości i procedur systemu jakości można znaleźć we właściwych, aktualnych normach europejskich lub międzynarodowych. Układ księgi jakości, tzn. nazwy jej poszczególnych rozdziałów powinny być identyczne, jak dokumentu odniesienia, czyli właściwej normy ustalającej wymagania kompetencji laboratoriów. Zakres wymagań, do których powinny odnieść się procedury systemu jakości, podaje właściwa, aktualna norma odniesienia przedstawiająca zasady dokumentowania systemu jakości. Ogólną zasadą jest, że procedura systemu jakości w części poświęconej „opisowi działań” powinna zainteresowanym jej stosowaniu dać odpowiedź na pytania: kto?, co?, jak?, kiedy?, gdzie?, dlaczego? i za pomocą jakich narzędzi powinien wykonać dane działanie. Nadzór nad systemem jakości w laboratorium powinien być realizowany w formie auditów wewnętrznych i przeglądów zarządzania. W zakresie nadzoru nad systemem jakości laboratorium powinno posiadać udokumentowane procedury: — auditów wewnętrznych, — przeglądów zarządzania, — działań korygujących, — działań zapobiegawczych, — niezgodnych z wymaganiami badań. 10 1.3.1. Audit wewnętrzny Powinien być przeprowadzany przez pracowników laboratorium, którzy nie ponoszą bezpośredniej odpowiedzialności za auditowany obszar (odpowiedzialność taką ponosi np. kierownictwo techniczne) i nie są z nimi bezpośrednio związani. W przypadku dużych laboratoriów, posiadających kilka działów technicznych (pracowni) mogą być powoływani auditorzy z innych działów. Auditorami są zwykle pracownicy posiadający właściwe przeszkolenie w instytucjach zewnętrznych lub pracownicy przeszkoleni na kursach wewnętrznych. Laboratorium powinno określić wymagania dla auditorów wewnętrznych, przedstawić politykę ich szkolenia oraz posiadać aktualny wykaz z nazwiskami i kwalifikacjami auditorów wewnętrznych. Auditorzy mogą być powoływani przez kierownictwo wykonawcze lub przez osobę uprawniona, np. przez kierownika laboratorium lub działu laboratorium – w zależności od zakresu auditu wewnętrznego. Audity wewnętrzne powinny być realizowane według wcześniej ustalonego programu, np. na dany rok kalendarzowy, i obejmować wszystkie składniki systemu jakości (zarządzanie i kompetencje techniczne, łącznie z obserwacją badań). Audity wewnętrzne mogą być również nieplanowane (dodatkowe), wynikające np. z reklamacji klientów lub jako skutek działań korygujących. Do każdego auditu wewnętrznego, wynikającego z przyjętego programu, auditor wykonujący audit opracowuje szczegółowy plan. Plan auditu zawiera m.in. informacje dotyczące celu i zakresu auditu oraz powołuje kryteria auditu, tzn. dokumenty odniesienia (normy, procedury, metody badań), wg których oceniana będzie zgodność działania laboratorium. Dokumentacja auditów wewnętrznych może obejmować: — program auditów wewnętrznych, np. na dany rok kalendarzowy (przykład w zał. 1.1.), — plan auditu wewnętrznego (przykład w zał. 1.2), — raport z auditu wewnętrznego (przykład w zał. 1.3.), — kartę niezgodności do raportu z auditu wewnętrznego (przykład w zał. 1.4.). 1.3.2. Przegląd zarządzania Dokonywany jest przez kierownictwo wykonawcze (właściciel, dyrektor, prezes) laboratorium lub w jego imieniu, tzn. przez osobę upoważnioną. Przegląd zarządzania powinien być przeprowadzony co najmniej raz w roku i obejmować wszystkie składniki systemu jakości (zarządzanie i kompetencje techniczne). W razie potrzeby przeglądy zarządzania mogą być wykonywane częściej, zwłaszcza w okresie wdrażania systemu jakości w laboratorium. Inicjatorem przeglądu zarządzania w laboratorium jest kierownik ds. jakości. Wynikiem ustaleń przeglądu mogą być zmiany w systemie jakości laboratorium, zarządzaniu, a także w obszarze działalności technicznej (badań). Dokumentacja przeglądów zarządzania może obejmować: — porządek dzienny spotkania, — protokół z przeglądu zarządzania, — ustalenia do protokołu. Ustalenia z przeglądu zarządzania powinny być zatwierdzone przez kierownictwo wykonawcze laboratorium.