Table Of Content

Digitized by the Internet Archive in 2015 https://archive.org/details/yorgunsavasciromOOkema YENÎ TÜRK YAZARLARI SAVAÇI YORGUN YAZARIN ÖTEK ESERLER Remzi Kitabevînde Sar Dere Roman bitmitir Körduman Roman & Lira Rahnet Yollar Kesti Roman 5 Lira Yedi Çnar Yaylas Roman 5 Liri Köyün Kamburu Roman 750 Kr§. Kelleci Memet Roman 10 Lira Mart Yaynevi Göl insanlar 4 büyük hikâye bitmitir Esir ehrin nsanlar Roman bitmiti^ Düün Yaynevi Esir ehrin Mahpusu Roman 10 Lira Baslacaklar: Bozkrdaki Çekirdek Roman Kurt Kanunu Roman Farmason Doktor Roman Büyük Mal Roman Gülen Azap Çkmaz Roman YÜKSELEN MATBAASI STANBUL — 1965 . • YEN TÜRK YAZARLARI SERS: 30 KEMÂL TAHÎR YORGUN SAVAÇI Roman \\ STANBUL REMZ KTABEV 93, Ankara Caddesi, 93 BRNC BÖLÜM VON KRES PAANIN DÜRBÜNÜ I Filistin cephesindeki subay arkadalarnn «Cehennem Topçu» dedikleri, yüzba Cemil, dürbünü indirmeden ksa k- kz sa gülünce, teyzesinin Neriman gözlerini örgüsünden kal- drp pencereden bakt: — Neye güldünüz? — Hiç... — Kuzum neye güldünüz? — «Batarya-teee» diye barsaydm, korkar mydm? — Ödüm kopard. — Dalmm. —Cemil dürbünü indirdi:— Bizim bölükler kar tepeye saldracaklarm da, koruma atei açacakmm, gi- bi geldi. — Nedir koruma atei? — Düman yadrrsn, balarn çkarp siperlerine gülle ate edemezler! Neriman bir an dald: — 31 Mart'ta toplarnz oraya koymutunuz aklnzda m? — ^Duvardaki genç subay fotorafna bakp gözlerini hemen in- — myd dirdi: Nazmi'ye sormutum, «Üstümüzden aar mer- mileriniz?» diye... — — Aard! El yordamiyle cgara paketini arayan Cemil — de gözlerini fotoraftan kaçrd: Nazmi'nin toplar soldayd, benimkiler sada... «Abdülhamidin muhafz tümeni çarpmaz- sa...—» diye kvranmyordu Nazmicifeg.^ n-i €^ Çarpsn istiyordu? YORGUN SAVAÇI 6 — Çarpsn ki, birkaç mermi savurup herifin sarayn ba- na yksn... — Ykabilir miydi? — Sanmyorum! Hiç mermi yakmadan topçu olduk biz... — Manevra bile görmemitik. Acemi topçu palavracdr. Cga- — ray derin derin çekti: On yl geçti 31 Mart'tan bu yana... Nazmi rahmetli, yirmi ikinsindeydi 31 Mart'ta... Demek ben de yirmi üçümdeymiim... — Ya ben? — — Sen mi? Cemil dürbünü brakt. Saçlarndan tutup ban — Neriman'n yava yava büktü: Dur bakaym! On al- tna yeni girmitin güzelim... — — Çekme... Ay saçlarm... Neriman biraz direndi, sonra gözlerini kapayarak kendisini brakt, öpü uzayp soluu ke- azn — silince inleyerek kurtard: Delirdiniz mi Cemil Abi?.. — Abi demeyecektin hani? — Brakn... Ya biri girse içeri?.. Annem anlad valla... «Bu soukta, her gün ykanmak neyin nesi?..» dedi geçende... — «Temizlik imandan» diyemedin mi? «Evleniyoruz» de- seydin! — — Brak saçlarm... Örgü iiyle Cemilin eline yalan- — cktan vurdu: Dün konuuyorlard Saraylanmja... Baytar Salih beyin damad geldi ya esirlikten... Evde kyamet kopu- yormu... Giderken kundakta brakt olan beini bitirecek... «stemem bunu. Gitsin evimizden» diye paralyormu kendi- ni... «Altrmak gerekti çocuu... çlenir günah...» diye lâf dokundurdu annem... Enver, ne demi, bilin bakaym! «An- nanne, Cemil daymn yannda, ban niçin örtmüyor annem, nikâh dümez de ondan m?» demi... — Vay bacaksz vay!.. — Benimle yatmaa alk... korkuyor, yerini alrsn diye... — Yedi yanda nikâha mikâha akl eren olan, eleniyor- — dur bizimle... Elini Nerimanm yanandan boynuna, boy- — nundan gösüne, gösünden oyluuna indirdi: Benim kork- tuum baka...