De doden reizen op een radiosignaal over Wyoming...Ze waren al aan het veranderen. Ze waren nog herkenbaar, maar alleen als ze eraan dachten. 'Zien jullie wel, ik zei jullie toch dat het kon,' zei degene die nu en dan meneer Fletcher was. 'We hebben geen draden nodig.' Hoog boven de Rocky Mountains raakte ze verzeild in een elektrische storm. Dat was lachen! En toen surften ze langs radiogolven naar Californië. Tegen de tijd dat ze om het hardst over Midden-Australië vlogen, hadden ze niet eens radio meer nodig. De dageraad kwam over de Grote Oceaan traag achter hen aangeslopten, maar ze vlogen vrij rond. 'Hoe laat is het?' 'Middernacht.'
**Recencie(s)**
Johnny is een doodgewone Engelse jongen die plotseling doden begint te zien. De doden zijn vertoornd want hun kerkhof dreigt in een nieuw urbanisatieplan te sneuvelen. Johnny wil hen helpen, maar één dode, meneer Grimm, dreigt roet in het eten te gooien. De Engelse auteur Terry Pratchett schrijft in een hoog tempo fantasieverhalen die een groot lezerspubliek amuseren. Hoewel dit amusante en met veel Brits flegma vertelde verhaal in eerste instantie geschreven is voor tieners - Pratchett kan zich uitstekend in hun wereld inleven - zorgen de komische lichtvoetigheid en de onverwachte wendingen ervoor dat een breed lezerspubliek geboeid kan worden, hoewel de vermelding op het omslag 'voor lezers van 8 tot 80' een ietsje overdreven is. Twaalf, dertien jaar lijkt een minimum om goed te kunnen genieten van deze leuke roman. Normale druk; komische omslagtekening in kleur.
(Biblion recensie, Bob van Laerhoven.)
(source: Bol.com)