ebook img

Valeri Maximi Facta et Dicta Memorabilia: Vol. I Libri I - VI PDF

476 Pages·1998·9.819 MB·German
Save to my drive
Quick download
Download
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.

Preview Valeri Maximi Facta et Dicta Memorabilia: Vol. I Libri I - VI

B I B L I O T H E CA SCRIPTORVM GRAECORVM ET ROMANORVM T E V B N E R I A NA VALERI MAXIMI FACTA ET DICTA MEMORABILIA VOL. I LIBRI I-YI EDIDIT JOHN BRISCOE STVTGARDIAE ET LIPSIAE IN AEDIBVS B. G. TEVBNERI MCMXCVIII Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einheitsaufnahme Valerius <Maximus>: [Facta et dicta memorabilia] Valeri Maximi facta et dicta memorabilia / ed. John Briscoe. - Stutgardiae ; Lipsiae : Teubner (Bibliotheca scriptorum Craecorum et Romanorum Teubneriana) Vol. 1. Libri I -VI. - 1998 ISBN 3-519-01916-7 Das Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt besonders für Vervielfältigungen, Ubersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. © 1998 B. G. Teubner Stuttgart und Leipzig Printed in Germany Gesamtherstellung: Druckhaus „Thomas Müntzer", Bad Langensalza SVMMARIVM Volumen I Praefatio VII Compendia XXXII Capitula librorum 1 Liber I 7 Liber II 85 Liberili 152 Liber IV 223 Liber V 292 Liber VI 369 Volumen II Liber VII 435 Liber VIII 495 Liber IX 566 Iuli Paridis epitoma 638 Fragmentum de praenominibus 794 Ianuari Nepotiani epitoma 800 Concordantia ad Nepotianum 847 Index nominum 852 PRAEFATIO 1. Codices primariae auctoritatis Codices Valeri Maximi plus octingenti - si translatio- nes et commentarli numerandi sunt - supersunt,1 quo- rum triginta ante a. 1200 scripti sunt.2 uetustissimi sunt duo codices saeculo nono exarati, Bern. bibl. ciui- um 366 (A) et Flor. Med. Laur. Ashburnham 1899 (L). proximus est Bruxell. bibl. reg. 5336 (G), saeculo undécimo scriptus. A et L, codices propemodum aequales, uterque in Gallia septentrionali scriptus, textus simillimos exhi- bent; haud mirum est Kempf3 eos fratres paene ge- mellos esse habendos iudicasse. quod ad G attinet, Schullian,4 quae per quinquaginta fere annos studio * de compendiis in adnotationibus usurpatis u. pp. XXXIII-XLII sqq. 1 catalogum instruxit Schullian, Miscellanea Augusto Campana (Padova, 1981), 695-728. codices Valeri diligentis- sime indagauit Carter in dissertatione Vniversitati Cantabri- giensi a. 1967 praesentata (The Manuscript Tradition of Vale- rius Maximus). hanc dissertationem, quae nunquam diuolgata est, Cantabrigiae in bibliotheca Vniuersitatis perle- gi; aliquot locos ('Carter' cit.) laudo. 2 u. Münk Olsen, L'étude des auteurs classiques latins aux xi et xii siècles, 2 (Paris, 1985), 661-8. 3 u. Kempf, xxiii-xxvi. 4 CPh 1937, 349-59. Vili PRAEFATIO traditionis Valerianae se dedidit et prima G esse codi- cem primariae auctoritatis uidit, adfirmauit G ab com- muni fonte AL non esse deriuatum. Marshall5 tamen credit fontem codicis G (ueri simile uidetur G ipsum ab archetypo ALG non esse exaratum) tertium esse exemplar communis AL fontis. ego Schullian adsen- tior: nam multi sunt loci ubi G cum AL discrepai, et aut certum aut ueri simile est lectionem G ueram esse, saepe lectio G coniectura potuit esse, quamquam - sic Schul- lian credebat - haud ueri simile est omnes scribam G aut fontis eius excogitaturum fuisse, aliquot locos profe- ro ubi lectionem ueram - aut uerae uicinam - in G coniecturam esse mihi minus ueri simile uidetur.6 1.5.6 ΚΑΤΩΒΑΟΙΑΕΑ7 G : KATQbasilea AL 2.7.15 Fuluio G : Furio AL P8 2.8.5 ueriori G : iustiori AL 3.6.1 diutius G : dium Ac : diu muum L : diu militum Lc 4.4.5 semina spargentem G : semen aspergentem AL 6.3.la coepisti unus factus es ex Senonibus Ac : sic, sed om. es G : coepit iunus factus exenoni- bus AL 6.5.3, Tib. G : T. AL9 7.2.6 7.6.5 id est G : idem AL 5 Texts and Transmission, ed. Reynolds (Oxford, 1983), 429. Carter (233-7) idem sensisse uidetur. 6 u. etiam Schullian, o.e. (adn. 4), 357-8. 7 de litteris Graecis u. pp. XXVIII-XXIX. 8 fortasse Fuluio uaria lectio erat, antiquitus tradita, tran- scripta in communem ALG fontem, sed a fonte AL non re- cepta. cf. 1.8.2 Burgoni G (in ras.) Ν : Tiogulini AL, 4.1.ext.7 (DIAOCCXDIA G : CCXDIA AL. 9 T. pro Tib. frequens est corruptio; minus ueri simile est scribam T. traditum correcturum fuisse. PRAEFATIO IX Permulti etiam sunt loci ubi lectio uera in G et cor- rectoribus AL - interdum uno modo - inuenitur, cum lectio falsa a librariis AL scripta erat, si error a correc- toribus AL, utroque suo Marte, ut uidetur, tolli poterai, manifestum est non esse causam quin eadem correctio a G uel fonte eius excogitari non potuerit. sed cum tot habemus locos eius modi, malim credere G nonnun- quam lectionem traditam, a fonte AL corruptam, ser- uasse. Stemma igitur sic constituendum esse uidetur: G Sunt autem octodecim, nisi fallor, loci ubi L lectio- nem piane ueram, AG eundem errorem exhibent, e quibus 4.3.praef. uis habitat, bella gignuntur. fauentibus igitur (om. AG) 'maxime notabilis lectio est'10, haud facile est credere Valerium haec uerba non scripsisse. habitare sic alibi utitur noster (cf. 5.5.2, 8.1.damn.l, 8.9.ext.2, 9.5.ext.2), et, ut Michael Reeve me admonet, si librarius lacunam manifestam sarcire uoluisset, nil 10 Kempf, xxv. X PRAEFATIO nisi fauentibus igitur11 scripsisset. cum tamen tam pali- ci sint hi loci, haudquaquam conligi potest stemma hoc modo constituendum esse: G non possum igitur facere quin credam haec uerba, in margine communis fontis ALG scripta et in fontem AL transcripta, non recepta esse ab A et fonte G. haud scio an idem iudicandum sit de 1.1.16 tensa (templo AG), 4.5.2 Varrò (om. AG), quamquam libra- rius potuit 3.4.4 recordari, 7.8.7 Balbum. 4.5.3 C. (om. AG) facile potuit uterque scriba omitiere, alibi lectiones L e coniectura oriri potuerunt.12 Si haec uera sunt, sequitur lectiones G, si cum AL discrepent, aequam auctoritatem possidere. nonnun- 11 iam dett. igitur pro Unguis scripserunt. Kempf (1854, 332) perperam dicit Andream Schottum, qui L sexto uel sép- timo decimo saeculo legisse uidetur (u. Kempf, xxv adn. 1), indicasse codicem nil nisi fauentibus inter flagrai et Unguis exhibere; u. Schottum, Obseruationes humanae (Hanouiae, 1615), 168. 12 1.1.1 ciuitatem accepisset nomine, 1.5.3 obuenisset, 4.3.7 om. uasa, 4.7.ext.2 om. in, quae Kempf (xxiv) lectionibus A,

See more

The list of books you might like

Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.