Uyuşmazlık Mahkemesine Ait Kararlar

135 Pages·2017·8.55 MB·Turkish

T.C.
Resmî Gazete
Başbakanlık
Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğünce Yayımlanır
8 Nisan 2017 Sayı : 30032
CUMARTESİ Mükerrer
YARGI BÖLÜMÜ
UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ KARARLARI
I-2247 SAYILI KANUN’UN 27. MADDESİ GEREĞİNCE VERİLEN
(BAŞVURU RED) KARARLAR
Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:
1-ESAS NO :2017/5
KARAR NO :2017/5
KARAR TR :20.02.2017
(Ceza Bölümü)
ÖZET:2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından,
(Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı kesinleşmediğinden) aynı Yasa'nın 27. maddesi
uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE karar verilmesinin ge-
rektiği hk.
K A R A R
Davacı : K.H.
Müşteki
Sanıklar : 1-S.Ç., 2-K.Ö., 3-O.K., 4-N.A., 5-H.A., 6-H.U., 7-C.Ü., 8-Y.G., 9-A.A.,
10-M.K.
Sanıklar : 1-M.A. 2-M.T., 3-İ.Y. 4-E.G. 5-S.D. 6-E.B.A. 7-U.A.,
O L A Y : Gebze/Darıca Emniyet ve Hizmet Birlik Komutanlığı emrinde görevli
olup olay sırasında koğuş görevlisi olarak görevli müşteki sanık 94/3 tertip P.Er Y.G. ile sanık
95/1 tertip P.Er M.T.’in 30.6.2015 günü, saat 07.30 sıralarında, koğuşta tartıştıkları sırada
Kuruluşu : 7 Ekim 1920 İçindekiler 136. Sayfadadır.
http://www.basbakanlik.gov.tr e-posta: [email protected]
Sayfa : 2 RESMÎ GAZETE 8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer)
tartışmanın devreciliğe dönüştüğü ve büyüdüğü, araya girenlerce tarafların ayrıldıkları, daha
sonra saat 10.30 civarında müşteki sanıklar 95/1 tertip P.Er S.Ç., P.Er K.Ö., P.Er C.Ü., P.Er
O.K.ve sanık P.Er M.A.’ın bölük çamaşır kurutma yerinde sigara içerlerken onlara hitaben
sanık 94/3 tertip P.Er U.A.’ın bağırarak “ben nöbete çıkıyorsam herkes çıkacak, çıkmayanın
anasını sinkaf ederim” tarzında hakaret içeren sözler söylediği, bunun üzerine yukarıda isimleri
yazılı 94/3 tertip askerler ile 95/1 tertip askerlerin tartışmaya başladıkları, tartışmanın giderek
sertleştiği ve bu tartışma sırasında bir anda bir tarafta 94/3 tertip askerler bir tarafta 95/1 tertip
askerler olmak üzere kavga etmeye başladıkları, ilk önce kimin kime vurduğunun tespit edi-
lemediği, ancak kavganın ilk önce P.Onb. M.K. ve P.Er A.A. ile P.Erler S.Ç., K.Ö., C.Ü.,
M.A., O.K.ve E.G. arasında gerçekleştiği, P.Onb. M.K. ile P.Er S.Ç. bir tarafta kavga ederken,
diğer taraftan P.Erler K.Ö., C.Ü., M.A., O.K.ve E.G.’in, P.Er A.A.’ün üzerine saldırdıkları,
daha sonra diğer devrelerinde kavgaya karışmasıyla kavganın daha da büyüdüğü, bunun üzerine
rütbeli personel ve diğer askerlerin araya girmeleri üzerine kavganın zorla ayrıldığı, araya gi-
renlerce P.Onb. M.K., P.Er A.A.ve P.Er Y.G.’un olay yerinden alınarak hastaneye sevk edilmek
için güvenli bir odaya alındığı, hastaneye sevk edilmek için araca bindirilirken P.Onb. M.K.
ve Y.G.’un önde giderek araca bindikleri arkada kalan P.Er A.A.’ün ise yine saldırıya uğradığı
ve bir gurup asker tarafından darp edildiği, bu iki kavganın ayrı kavgalar olmadığı birbirinin
devamı olan tek bir kavga olarak değerlendirildiği, bu kavga esnasında olayı ayırmaya çalışan
rütbelilerin üzerine de gidildiği, kavga anında bazı askerlerin ellerinde yangın yelpazesi, sopa,
bıçak, G-3 piyade tüfeği ve tabldot bulunduğu, bu kavga nedeniyle müşteki sanıklar U.A.,
E.G., M.T., O.K.ve M.A.’da herhangi bir yaralanmanın söz konusu olmadığı, diğer müşteki
sanıklar K.Ö., C.Ü., H.A., S.Ç., İ.Y., H.U., N.A., M.K., Y.G. ve A.A.’de ise söz konusu olayla
ilgili meydana gelen yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek bir yaralanma olduğu
ilgili adli raporlarla anlaşıldığı, söz konusu olay nedeniyle U.A., E.G., M.A. ve İ.Y.’ın sanık-
lardan şikayetçi olmadıkları, diğer müşteki sanıkların ise şikayetçi oldukları ve uzlaşmak iste-
medikleri belirtilerek;
Sanık P.Er U.A.’ın olay nedeniyle kimseyle kavga etmediği ancak çamaşır kurutma ye-
rinde sigara içmekte olan P.Erler S.Ç., K.Ö., C.Ü., M.A. ve O.K.’a hitaben “ben nöbete çıkı-
yorsam herkes çıkacak, çıkmayanın anasını sinkaf ederim” tarzında hakaret içeren sözler söy-
lemek suretiyle zincirleme hakaret suçunu işlediği, ancak mağdurlardan M.A.’ın şikayetçi ol-
madığı diğer mağdurların ise şikayetçi olduğu,
Sanık P.Er S.Ç.’ın, P.Onb. M.K.’e yangın yelpazesiyle, P.Er A.A.’e sopayla, P.Er Y.G.’a
ise tekme ve tokat ile vurduğu,
Sanık P.Er K.Ö.’ün P.Onb. M.K.’e sopayla, P.Er A.A.’e sopayla, P.Er Y.G.’a sopayla
vurduğu,
Sanık P.Er O.K.’ın olayı ayırmaya çalışan P.Atğm. E.Ç.’yı iteklediği, P.Onb. M.K.,
P.Er A.A.ve P.Er Y.G.’a tekme ve tokat ile vurduğu,
Sanık P.Er M.A.’ın P.Onb. M.K. ve P.Er A.A.’e tekme ve tokat ile vurduğu,
8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer) RESMÎ GAZETE Sayfa : 3
Sanık P.Er M.T.’in P.Er A.A.’e tekme ve tokat ile vurduğu,
Sanık P.Er N.A.’ın P.Er A.A.’e tabldotla vurduğu,
Sanık H.A.’un P.Er A.A.’e yangın yelpazesi ve tabldotla, P.Er Y.G.’a tekme ve tokat
ile vurduğu,
Sanık P.Er H.U.’ın P.Onb. M.K. ve P.Er Y.G.’a tekme ve tokatla, P.Er A.A.’e tabldotla
vurduğu,
Sanık P.Er İ.Y.’ın olayı ayırmaya çalışan P.Üçvş. G.D.’ü iteklediği, P.Er A.A.ve P.Er
Y.G.’a tekme ve tokat ile vurduğu,
Sanık P.Er E.G.’in P.Onb. M.K., P.Er A.A., P.Er Y.G.’a tekme ve tokat ile vurduğu,
Sanık P.Er C.Ü.’in P.Onb. M.K. ve P.Er Y.G.’a tekme ve tokatla, P.Er A.A.’e sopayla
vurduğu,
Sanık P.Er S.D.’in P.Er A.A.’e tabldotla vurduğu,
Sanık P.Er E.B.A.’nın P.Er A.A.ve P.Er Y.G.’a tekme ve tokatla vurduğu,
Sanık P.Er Y.G.’un kendisine saldıranlardan P.Erler E.G., H.A., K.Ö., O.K., C.Ü.ve
İ.Y.’a karşılık vererek, onlara tekme ve tokatla vurduğu ancak mağdurlardan İ.Y. ve E.G.’in
olay nedeniyle kimseden şikayetçi olmadıkları, diğer mağdurların ise şikayetçi oldukları,
Sanık P.Er A.A.’ün kendisine saldıranlardan P.Erler K.Ö., S.Ç., C.Ü., N.A.ve H.U.’a
karşılık vererek, onlara tekme ve tokatla vurduğu,
Sanık P.Onb.M.K.’in kendisine saldıranlardan P.Erler S.Ç.ve C.Ü.’e karşılık vererek,
onlara tekme ve tokatla vurduğunun tespit edildiği;
Olay sırasında M.K.’in elinde demir malzemelerin ve yangın yelpazesinin, İ.Y.’ın elinde
G-3 piyade tüfeğinin, M.T.’in elinde bıçağın olduğu görünse de bunlarla kimseye vurmadıkla-
rının anlaşıldığı açıklanarak, böylece sanıklar ve müşteki sanıkların hakaret, tehlikeli aletle
üste fiilen taarruz, üste fiilen taarruz, silahla kasten yaralama, kasten yaralama, asta müessir
fiil suçlarını işledikleri ileri sürülerek;
1.Sanık U.A.’ın eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 125/1 ve 43/2. maddeleri uya-
rınca,
2. Sanık S.Ç.’ın eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/2. maddesinin (az vahim
hal) cümlesi, Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e), 86/2 maddesi uyarınca ayrı ayrı,
3. Sanık K.Ö.’ün eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/2. maddesinin (az
vahim hal) cümlesi ve ayrı ayrı iki kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e) maddeleri uyarınca
ayrı ayrı,
4. Sanık O.K.’ın eylemlerine uyan ayrı ayrı iki kez Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. mad-
desinin (az vahim hal) cümlesi ve ayrı ayrı iki kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uya-
rınca ayrı ayrı,
5. Sanık M.A.’ın eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesinin (az va-
him hal) cümlesi ve Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı,
Sayfa : 4 RESMÎ GAZETE 8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer)
6. Sanık M.T.’in eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uyarınca,
7. Sanık N.A.’ın eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e) maddesi uyarınca,
8. Sanık H.A.’un eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e), 86/2. maddesi
uyarınca ayrı ayrı,
9. Sanık H.U.’ın eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesinin (az va-
him hal) cümlesi, Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e), 86/2 maddesi uyarınca ayrı ayrı,
10. Sanık İ.Y.’ın eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesinin (az vahim
hal) cümlesi ve ayrı ayrı iki kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı,
11. Sanık E.G.’in eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesinin (az va-
him hal) cümlesi ve ayrı ayrı iki kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı,
12. Sanık C.Ü.’in eylemlerine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesinin (az va-
him hal) cümlesi, Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e), 86/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı,
13. Sanık S.D.’in eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 - 3(e) maddesi uyarınca,
14. Sanık E.B.A.’nın eylemlerine uyan ayrı ayrı iki kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2.
maddesi uyarınca,
15. Sanık Y.G.’un eylemlerine uyan ayrı ayrı dört kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2,
25/1 ve 29. maddeleri uyarınca,
16. Sanık A.A.’ün eylemlerine uyan ayrı ayrı beş kez Türk Ceza Kanunu’nun 86/2,
25/1 ve 29. maddeleri uyarınca,
17. Sanık M.K.’in eylemlerine uyan ayrı ayrı iki kez Askeri Ceza Kanunu’nun 117/1,
Türk Ceza Kanunu’nun 25/1 ve 29. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Donanma
Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 11.8.2015 gün ve E:2015/385, K:2015/340 sayılı iddiana-
mesiyle kamu davası açılmıştır.
DONANMA KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 17.12.2015 gün ve
E:2015/728, K:2015/642 sayı ile, öncelikle, Donanma Komutanlığı Askeri Savcılığı tarafından
düzenlenen 11.8.2015 gün ve 2015/385-340 E.K. sayılı iddianame uyarınca, sanık S.Ç.’ın,
A.A.’e yönelik “silahla kasten yaralama”, Y.G.’a yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık K.Ö.’ün, A.A.ve Y.G.’a yönelik “silahla kasten yaralama” suçu,
Sanık O.K.’ın, A.A.ve Y.G.’a yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık M.A.’ın, A.A.’e yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık M.T.’in, A.A.’e yönelik “kasten yaralama” suçu, sanık N.A.’ın, A.A.’e yönelik
“kasten yaralama” suçu,
Sanık H.A.’un, A.A.’e yönelik “silahla kasten yaralama”, Y.G.’a yönelik “kasten yara-
lama” suçu,
Sanık H.U.’ın, A.A.ve Y.G.’a yönelik “silahla kasten yaralama” ve “kasten yaralama”
suçu,
Sanık İ.Y.’ın, A.A.ve Y.G.’a yönelik “kasten yaralama” suçu,
8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer) RESMÎ GAZETE Sayfa : 5
Sanık E.G.’in, A.A.ve Y.G.’a yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık C.Ü.’in, A.A.ve Y.G.’a yönelik “silahla kasten yaralama” ve “kasten yaralama”
suçu,
Sanık S.D.’in, A.A.’e yönelik “silahla kasten yaralama” suçu,
Sanık E.B.A.’nın, A.A.ve Y.G.’a yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık U.A.’ın, S.Ç., K.Ö., C.Ü.ve O.K.’a yönelik “hakaret” suçu,
Sanık Y.G.’un, H.A., K.Ö., O.K.ve C.Ü.’e yönelik “kasten yaralama” suçu,
Sanık A.A.’ün, S.Ç., K.Ö., C.Ü., N.A. ve H.U.’a yönelik “kasten yaralama” suçlarını
işledikleri ileri sürülerek cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davaları yönünden, gerek
bir kısım sanıkların gerekse bir kısım mağdurların (Y.G.’ un 12.9.2015, A.A.’ün 31.8.2015,
U.A.’ın 12.8.2015 tarihlerinde) terhis edilmiş olmaları nedeniyle Mahkemelerinin görev nok-
tasında bir değerlendirme yapması gerektiği kanaatiyle, Mahkemenin 2015/515 esas sayılı dava
dosyasına kayıtlı dosyasından, yukarıda belirtilen sanıkların işledikleri ileri sürülen suçlar yö-
nünden dava dosyalarının tefrikine, iş bu sanıklar yönünden yargılamaya Mahkemenin
2015/728 esas sayılı dava dosyası üzerinden devam edilmesine karar verilmiş;
Sanık Y.G.’un 12.9.2015, A.A.’ün 31.8.2015, U.A.’ın 12.8.2015 tarihinde terhis edil-
diği, böylece sanıkların asker kişi sıfatlarının sona erdiği, fiillerin birbiri ile irtibatlı olduğu bu
nedenle diğer sanıkların terhis edilmemiş olmaları karşısında yargılamanın bütünlüğü ve tekliği
ilkesi uyarınca her sanığın ayrı ayrı terhis edilmelerinden sonra verilecek kararın mağduriyetlere
yol açacağının anlaşıldığı belirtilerek;
“Kasten yaralama ve hakaret” suçlarının askeri suç olmadığı, suçun asker kişi tarafından
asker kişiye karşı işlenmiş olması nedeniyle yargılama faaliyetine Askeri Mahkemede başlan-
dığı açıklanarak, yargılama sırasında bir kısım sanıkların terhis edilmiş olmaları nedeniyle
asker kişi sıfatlarının ortadan kalktığı ve sanıklara yüklenen “kasten yaralama ve hakaret” suç-
larının askeri suç olmaması, askeri bir suça bağlı bulunmaması nedeniyle Askeri Mahkemede
yargılanmalarını gerektiren ilginin de kesilmiş olduğu, bu nedenle yukarıda isimleri yazılı sa-
nıkları yukarıda bahsedilen yüklenen suçlar nedeniyle yargılama görevinin adli yargı yerine
ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleşmesi
üzerine, dava dosyası Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.
GEBZE 2. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 29.7.2016 gün ve E:2016/1221,
K:2016/1324 sayıyla, her ne kadar sanıklar ve müşteki sanıklar hakkında, silahla kasten yara-
lama, tehlikeli aletle üste fiilen taarruz, kasten yaralama, asta müessir fiil ve zincirleme hakaret
suçlarından cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmış ise de, ilgili Mahkemenin görevli
ve yetkili olmadığı iddiasıyla dosyayı Mahkemelerine göndermiş olduğunun anlaşıldığı belir-
tilerek, Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 3 ve devamı 10, 11. ve 18. maddeleri uyarınca görev-
sizlik kararı ile görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesine
gönderilmesine tensiben karar verilmiştir.
Sayfa : 6 RESMÎ GAZETE 8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer)
İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Nuri NECİP-
OĞLU’nun Başkanlığında, Üyeler; Kenan YUMUŞAK, Osman ATALAY, Gökhan KARA-
BURUN, Mehmet AVCIOĞLU, Sevilay TEMİZYÜREK BATIR, Remzi İĞREK’in katılım-
larıyla yapılan 20.02.2017 günlü toplantısında; Raportör-Hâkim G. Fatma BÜYÜKEREN’in,
başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca gö-
revlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Halil İbrahim ÇİFTÇİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı
Yardımcısı Mustafa KAYAALP’in, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları
dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince dosya üzerinde yapılan inceleme sonu-
cunda verilen görevsizlik kararının, Yasa’da belirtilen hususları içermediği, kararın müşteki
sanıklar ile sanıklara tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi ikinci fıkrasında, “Kararlarda,
başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” denilmiş, 223. maddesinin
onuncu fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun
yolu bakımından hüküm sayılır” düzenlemesi yer almış, 232. maddesinin altıncı fıkrasında ise,
“Hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun
maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının
bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek
şekilde açıkça gösterilmesi gerekir” hükmüne yer verilmiştir.
2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’un “Olum-
suz görev uyuşmazlığı” başlığı altında düzenlenen 14. maddesinde, “Olumsuz görev uyuşmaz-
lığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az
ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda
verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekir” denilmektedir.
Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Yasa’nın 1 ve 14. maddeleri uyarınca,
yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muha-
kemesi Kanunu’nun 223. maddesinin onuncu fıkrası hükmü uyarınca yargı yolunu değiştir-
meye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, başvuracağı
kanun yolu, süresi, mercii yasaya uygun olarak gösterilmeyen ve müşteki sanıklar ile sanıklara
tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. Bu ne-
denle, müşteki sanıklar ile sanıklara yukarıda açıklanan haklarını belirtir nitelikte tebligat ya-
pılarak temyiz süresinin beklenmesi, görevsizlik kararı kesinleştikten sonra dosyanın Mahke-
memize gönderilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilen görevsizlik kara-
rının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen ko-
şullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan baş-
vurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir.
8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer) RESMÎ GAZETE Sayfa : 7
SONUÇ :2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından,
aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE
20.02.2017 günü OYBİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.
—— • ——
Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:
2-ESAS NO :2017/7
KARAR NO :2017/7
KARAR TR :20.02.2017
(Ceza Bölümü)
ÖZET:2247 sayılı Kanunun 14. ve 19. maddelerinde öngörülen görev uyuşmazlıkla-
rının oluşabilmesi için ortada farklı görev alanındaki mahkemelerin mevcudiyeti şart olup; da-
vanın somutunda olduğu gibi askeri ve adli yargı yerleri savcılıkları bakımından görev uyuş-
mazlığının oluştuğu gerekçesiyle Uyuşmazlık Mahkemesine başvuru yapılabilmesi mümkün
olmadığından; 2247 sayılı Yasa’nın 1. ve 27. maddeleri uyarınca BAŞVURUNUN REDDİNE
karar verilmesi gerektiği hk
K A R A R
Davacı : K.H.
Şüpheli : İ.A.
O L A Y : Pazarcık/Kahramanmaraş İlçe Jandarma Komutanlığı emrinde görevli
şüpheli J.Er İ.A.’ın, 15.8.2014 tarihinde birliği tarafından 14+2 gün süre ile kanuni izne gön-
derildiği, 31.8.2016 tarihinde birliğine katılması gerekirken birliğine katılış yapmadığı, şüp-
helinin işlemekte olduğu mütemadi suç niteliğindeki izin tecavüzü suçunun temadisinin Kah-
ramanmaraş İli Pazarcık İlçesinde kesileceğinin anlaşıldığı;
2803 sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu’nda 668 sayılı KHK ile ya-
pılan değişiklikler sonucunda, Jandarma Teşkilatının kural olarak Türk Silahlı Kuvvetleri bün-
yesinde ve askeri bir güvenlik kuvveti olmaktan çıkarıldığı;
2803 sayılı Kanun’un 7. maddesinde, jandarmanın askeri görevlerinin kanunlarla ve-
rilen askeri hizmetleri yerine getirmek olarak düzenlendiği, aynı Kanun’un 15/d maddesinde
ise, jandarma personeline askeri görev verildiği takdirde bu görevlerden doğan suçlarda 353
sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu hükümlerinin uygulanacağı,
bu suçların muhakemesinin de jandarma personeline emri veren askeri birlik personelini mu-
hakeme etmekle görevli ve yetkili olan askeri mahkemede görüleceğinin düzenlendiği;
Jandarma personelinin sadece askeri görev verildiği takdirde askeri mahkemelerde yar-
gılanabileceğini düzenleyen 2803 sayılı Jandarma Teşkilat Görev ve Yetkileri Kanunu’nun,
25.7.2016 tarihli ve 668 sayılı KHK ile değişik 15. maddesinin “d” bendinin, Askeri Mahke-
melerin jandarma personeli üzerindeki yargılama görevini düzenleyen bir usul hükmü olması
nedeniyle, tüm usul hükümleri gibi yürürlüğe girdiği tarihten sonra derdest olan soruşturma-
larda da uygulanmasının gerektiği;
Sayfa : 8 RESMÎ GAZETE 8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer)
8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer) RESMÎ GAZETE Sayfa : 9
Sayfa : 10 RESMÎ GAZETE 8 Nisan 2017 – Sayı : 30032 (Mükerrer)