Untitled - World Health Organization

161 Pages·2008·0.89 MB·Turkish

Çevirenler: Elif Kabakçı, Ahmet Göğüş
WHO Library Cataloguing-in-Publication Data

International Classification of Functioning, Disability and Health
İşlevsellik, Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması: ICF

1. İnsan gelişimi-sınıflandırma, 2. Sağlık statüsü-sınıflandırma,
3. Sakatlık değerlendirmesi-sınıflandırma, 4. Sosyoekonomik
etkenler-sınıflandırma
I. Başlık: ICF

(ISBN 975-19-3672-1 ) (NLM sınıflandırma: W 15)

Dünya Sağlık Örgütü tarafından 2001 yılında International
Classification of Functioning, Disability and Health başlığı ile
yayınlanmıştır.
© Dünya Sağlık Örgütü 2001

Dünya Sağlık Örgütü genel direktörlüğü Türkçe baskının yayın
haklarını Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık Özürlüler İdaresi
Başkanlığı’na vermiştir.

İşlevsellik, Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması
Dünya Sağlık Örgütü 2004

Dünya Sağlık Örgütü yayınları Evrensel Telif Hakkı Antlaşması
Protokol 2 maddeleri uyarınca telif hakkına sahiptir.
Tüm hakları saklıdır.

Bu yayında kullanılan adlar ve materyal, Dünya Sağlık Örgütü
Yönetiminin herhangi bir ülke, bölge, şehir veya arazi ya da bunların
yetkililerinin yasal konumları ile ilgili veya bunların sınırlarının
kısıtlanmasıyla ilgili herhangi bir görüşü olduğu anlamını taşımaz.

Bazı şirket veya üreticilerin ürün adlarının geçmesi, Dünya Sağlık
Örgütü’nün benzerleri içerisinde adları sayılmayanlara kıyasla bu ürünleri
desteklediği veya önerdiği anlamına gelmez. Hata ve atlamalar hariç,
özel ürünler baş harfleri büyük harf olacak biçimde yazılarak ayırd edilmiştir.

Basım evi: Bilge Matbaacılık
İçindekiler
A. Giriş 1
1. Ön bilgi 3
2. ICF’nin amaçları 4
3. ICF’nin özellikleri 4
4. ICF bileşenlerine genel bakış 6
5. İşlevsellik ve yetiyitimi modeli 11
6. ICF’nin kullanımı 13
B. Bir-basamaklı sınıflandırma 17
C. İki-basamaklı sınıflandırma 19
D. Tanımları ile birlikte detaylı sınıflandırma 29
Vücut İşlevleri 30
Vücut Yapıları 63
Etkinlikler ve Katılım 74
Çevresel Etmenler 102
E. Ekler 123
1. Sınıflandırma ve terminolojik konular 124
2. ICF için kodlama kılavuzu 128
3. Etkinlikler ve Katılım listesinin olası kullanımları 138
4. Vaka örnekleri 140
5. ICF ve yetiyitimi olan (özürlü) kişiler 142
6. ICF kullanımında etik kurallar 143
7. Gözden geçirme sürecinin özeti 144
8. ICF için gelecekteki yönergeler 146
9. İdeal ve kısa sağlık bilgi sistemleri için önerilen ICF veri
gereklilikleri 148
10. Teşekkür 148
ICF

Giriş

1
ICF

Giriş

Ç.N.:İngilizce’deki “impairment” kelimesi, ICFsistemi içinde, sağlık koşulları ile ilintili vücut işlevleri veya yapılarında
görülen problemleri belirtmek amacıyla kullanılmıştır. Bu nedenle, “impairment” “işlev veya yapı bozukluğu” olarak
çevrilmiştir. Metin içinde bazı yerlerde geçen “disorder” terimi ise, kavram karmaşasını önlemek için “bozukluk
(disorder)” olarak belirtilmiştir. Çevirmenler, “impairment” terimini, ICF’de tanımlanan özellikleriyle ifade edecek ve
farklı kullanıcılar tarafından kabul görecek Türkçe terim önerilerine açıktır.
2
1. Ön Bilgi
Bu ciltte, ICF1 (International Classification of Functioning, Disability and Health) olarak bilinen İşlevsellik,
Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması yer almaktadır. ICF sınıflandırmasının genel amacı, sağlık
ve sağlıkla ilgili durumların tanımlanması için ortak, standart bir dil ve çerçeve oluşturmaktır. Sağlığın
bileşenleri ve iyilik halinin sağlıkla ilgili bazı bileşenlerini (eğitim ve iş gücü gibi) tanımlamaktadır. Bu nedenle,
ICF içinde kapsanan alanlar sağlık alanları ve sağlıkla ilgili alanlar olarak görülebilir. Bu alanlar, vücut, toplum
ve birey bakış açılarından, iki liste halinde tanımlanmıştır: (1) Vücut İşlevleri ve Yapıları; ve (2) Etkinlikler ve
Katılım2 Sınıflandırma olarak, ICF, bir insan için herhangi bir sağlık koşulunda, farklı alanları3 sistematik
biçimde gruplandırır (örneğin, bir bozukluğu (disorder) ya da hastalığı olan kişi ne yapar veya ne yapabilir).
İşlevsellik, tüm vücut işlevlerini, etkinlikleri ve kişinin katılımını kapsayan geniş bir terimdir; benzer şekilde,
yetiyitimi işlev veya yapı bozuklukları, etkinlik sınırlılıkları veya katılım kısıtlılıkları için geniş kapsamlı bir
terimdir. ICF‘de ayrıca tüm bu yapılarla etkileşimi olan çevresel etmenler de sıralanmıştır. Böylece, kullanıcı
için, pek çok alanda kişinin işlevselliği, yetiyitimi ve sağlığının kaydedilmesine olanak sağlar.
ICF, sağlığın pek çok alanında uygulama için Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından geliştirilmiş uluslararası
sınıflandırma “ailesi”ne aittir. WHO’nun uluslararası sınıflandırma ailesi, sağlıkla ilgili geniş çaplı bilginin
kodlanmasında bir çerçeve sağlar (örneğin, tanı, işlevsellik ve yetiyitimi, sağlık hizmetlerine başvuru nedenleri).
Ayrıca, çeşitli disiplinler ve bilim alanlarında sağlık ve tıbbi bakımla ilgili dünya çapında iletişimi sağlayan
standart, ortak bir dil kullanır.
WHO’nun uluslararası sınıflandırmasında, sağlık koşulları (hastalıklar, bozukluklar (disorder), yaralanmalar
vb), etiyolojik çerçeve sunan ICD-10 (Hastalıkların Uluslararası Sınıflandırması, onuncu baskı)4 içinde
sınıflandırılmıştır. Sağlık koşulları ile bağlantılı işlevsellik ve yetiyitimi ICF’de sınıflandırılmıştır. ICD-10 ve ICF
birbirlerini tamamlayıcı nitelikte olup5, WHO’nun uluslararası sınıflandırma ailesine ait olan bu iki üyesinin
birarada kullanımı önerilmektedir. ICD-10, hastalıklara, bozukluklara (disorder) veya diğer sağlık koşullarına
“tanı” koymayı sağlar ve bu bilgi işlevsellikle ilgili ek bilgi veren ICF ile zenginleştirilir.6 Tanı ve buna ek olarak
işlevsellikle ilgili bilginin birarada oluşu kişi ve toplumların sağlıkları ile ilgili daha anlamlı ve geniş bir tablo
ortaya çıkarır. Bu bilgi de karar alma amacıyla kullanılabilir.
WHO’nun uluslararası sınıflandırma ailesi, toplum sağlığının tanımlanması ve uluslararası bağlamda
karşılaştırılması için değerli bir araç oluşturur. ICD-10’la elde edilebilecek mortalite ile ilgili bilgiler ve ICF ile
ulaşılacak diğer sağlık bilgileri birleştirilerek halk sağlığı ölçütleri olarak toplumların sağlık durumlarını ve
dağılımını izlemek, mortalite ve morbiditenin farklı nedenlerini değerlendirmek için kullanılabilir.
ICF, “hastalık sonuçları”nın sınıflandırmasından uzaklaşıp (1980 baskısı), “sağlık bileşenleri”nin
sınıflandırmasına dönüştürülmüştür. “Sağlık bileşenleri” sağlığın içeriğini tanımlarken, “sonuçlar” sağlık
durumu veya hastalık sonucunda ortaya çıkan etkilere odaklanır. Yani, etiyoloji açısından ICF tarafsız bir
bakış açısına sahiptir, böylece araştırmacılar uygun bilimsel yöntemleri kullanarak neden-sonuç ilişkileri ile ilgili
çıkarımda bulunabilirler. Bu yaklaşım, aynı zamanda “sağlığın belirleyicileri” veya “risk etmenleri”

1 Bu metin, Dünya Sağlık Örgütü Tarafından ilk kez 1980 yılında deneme amacıyla yayımlanan Bozukluklar, Yetiyitimi ve Engellerin
Uluslararası Sınıflandırması’nın (ICIDH) düzeltilmiş baskısıdır. Beş yıllık süre boyunca sistematik alan çalışmaları ve uluslararası bilgi
alışverişinden sonra geliştirilmiş, 22 Mayıs 2001 de 54. Dünya Sağlık Toplantısında uluslararası kullanım için onaylanmıştır (karar

WHA54.21).
2

Önceki haliyle “sakatlık”, “yetiyitimi”, ve “engel” yerine kullanılan bu terimler, olumlu deneyimlerin tanımlanmasına olanak sağlayacak
biçimde sınıflandırmanın çapını genişletmiştir. Bu yeni terimler ileride Giriş bölümünde tanımlanmış ve sınıflandırma içinde

ayrıntılandırılmıştır. Bu terimlerin günlük dildeki kullanımından farklı özel anlamları ile kullanılabildiğine dikkat edilmelidir.
3 Alan, ilgili fizyolojik işlevler, anatomik yapılar, eylemler, görevler veya yaşam sahalarının, uygulanabilir ve anlamlı bütünüdür.
4 Hastalık ve İlgili Sağlık Problemlerinin Uluslararası İstatistiksel Sınıflandırması, Onuncu Baskı, 1-3.cilt, Cenevre, Dünya Sağlık Örgütü,
1992-1994.
5 ICD-10 ve ICF arasındaki örtüşmeye dikkat çekmek önemlidir. Her iki sınıflandırma da vücut sistemleri ile başlar. Bozukluklar
(impairments) kelimesi “hastalık sürecinin” bir parçası olan vücut yapıları ve işlevlerine yönelik bir kullanımdır ve bu yüzden ICD-10’da da
kullanılır. Bununla birlikte, ICD-10’da bozukluklar (impairments) (belirti veya semptom olarak) “hastalıkları” oluşturan olayların bir parçası
veya sağlık kurumlarına başvuru nedeni olarak kullanılır. Buna karşın ICF sistemi bozuklukları sağlık koşulları ile ilintili vücut işlevleri ve
yapılarında görülen problemleri anlatmak amacıyla kullanır.
6 Aynı hastalığa sahip iki insanın işlevsellik düzeyi farklı olabilir ve aynı işlevsellik düzeyine sahip iki insanın aynı sağlık koşulları içinde
olması gerekmez. Bu nedenle, tıbbi amaçlar için birlikte kullanılmaları veri kalitesini arttırır. ICF kullanımında düzenli tanı yöntemlerinden
vaz geçilmemelidir. Diğer amaçlar için tek başına da ICF kullanılabilir.
3
yaklaşımlarından da farklıdır. Belirleyiciler ya da risk etmenleri ile ilgili çalışmaları kolaylaştırmak için, ICF
içinde, kişilerin yaşadıkları çevreyi tanımlayan çevresel etmenler listesi de yer almaktadır.

2. ICF’nin Amaçları
ICF, çeşitli disiplinler ve farklı sektörlere hizmet etmek amacıyla tasarlanmış kapsamlı bir sınıflandırmadır.
Özel amaçları şu şekilde özetlenebilir:
• Sağlık ve sağlıkla ilgili durumların, sonuçlarının ve belirleyicilerinin anlaşılması ve araştırılması için
bilimsel bir temel oluşturmak;
• Sağlık çalışanları, araştırmacılar, siyasetçiler gibi ve yetiyitimi olanlar da dahil olmak üzere toplumda
farklı kullanıcılar arasında sağlık ve sağlıkla ilgili durumlarla ilgili iletişimi arttırmak amacıyla ortak bir
dil oluşturmak;
• Ülkeler, sağlıkla ilgili disiplinler, hizmetler ve zaman açısından verilerin karşılaştırılmasına olanak
sağlamak;
• Sağlıkla ilgili bilgi sistemleri için sistematik kodlama şemaları sağlamak.

ICF’ye duyulan gereksinim ve ICF’nin kullanımı farklı kültürlerde, sağlık politikaları, kalite güvencesi ve
sonuçların değerlendirilmesinde farklı tüketiciler tarafından kullanılacak anlamlı ve uygulanabilir bir sistemin
oluşturulmasını gerektirdiği için söz konusu amaçlar birbirleriyle bağlantılıdır.

2.1 ICF’nin Uygulama Alanları
ICIDH, 1980 yılında deneme baskısının yayımlanmasından bu yana bir çok amaç için kullanılmıştır, örneğin:
• İstatistiksel araç olarak – verilerin toplanmasında ve kaydedilmesinde (örneğin nüfus çalışmalarında
ve araştırmalarda veya bilgi sistemlerinin yönlendirilmesinde);
• Araştırma aracı olarak – yaşam kalitesi veya çevresel etmenlerin ve sonlanış değişkenlerinin
ölçümünde;
• Klinik araç olarak – değerlendirme, tedavi ile özel durumların eşleştirilmesi, mesleki değerlendirme,
rehabilitasyon ve sonuç değerlendirmeleri;
• Sosyal politika aracı olarak – sosyal güvenlik planlamaları, tazminat sistemleri ve politika tasarımları ile
uygulamaları;
• Eğitim aracı olarak – müfredat programı geliştirmede ve sosyal hareket oluşturmak ve farkındalığı
arttırmak için.
ICF, doğası gereği sağlık ve sağlıkla ilgili konuların bir sınıflandırması olduğu için, sigortacılık, sosyal güvenlik,
çalışma, eğitim, ekonomi, sosyal politika gibi farklı sektörler tarafından, yasaların hazırlanmasında ve çevresel
düzenlemelerde de kullanılır. ICF, bir Birleşmiş Milletler sosyal sınıflandırması olarak da kabul edilir ve
Yetiyitimi Olanlar için Fırsat Eşitliğinin Standart Kuralları’na7 gönderme yapar. Bu nedenle ICF, hem ulusal
mevzuat hem de uluslararası insan hakları hükümlerinin yerine getirilmesi için uygun bir araçtır.

ICF, farklı kullanımlar için geniş bir yelpaze sunar, örneğin sosyal güvenlik, sağlık hizmetlerinde
değerlendirme, yerel, ulusal ve uluslararası düzeyde nüfus incelemeleri gibi. Toplumsal engelleri ortadan
kaldırarak veya hafifleterek sosyal destek ve kolaylıklar hakkındaki hükümleri teşvik ederek korunma, sağlık
koşullarının geliştirilmesi ve katılımın arttırılması da dahil olmak üzere kişisel sağlık bakımına uygulanan
kavramsal bir bilgi çerçevesi sunar. Gerek değerlendirme, gerekse politika oluşturma açısından sağlık bakım
sistemleri araştırmalarında da kullanıma elverişlidir.

3. ICF’nin Özellikleri

7 Yetiyitimi Olanlar için Fırsat Eşitliğinin Standart Kuralları . 20 Aralık 1993 tarihinde, Birleşmiş Milletler Genel Meclisi tarafından 48.
oturumda kabul edilmiştir (karar 48/96). New York, NY, Birleşmiş Milletler Kamu Enformasyon Departmanı, 1994.
4
Herhangi bir sınıflandırma sisteminin neyi gruplandırdığı açık, anlaşılır olmalıdır: evreni, kapsamı,
sınıflandırma birimi, organizasyonu, bunların birbirleriyle nasıl bağlantılı oldukları anlaşılır olmalıdır. Aşağıda
yer alan bölümlerde ICF’nin bu özellikleri açıklanacaktır:

3.1 ICF’nin Evreni
ICF, insan sağlığının bütün alanlarını ve iyilik halinin sağlıkla ilgili bazı bileşenlerini kapsar. Bunları sağlık
alanları ve sağlıkla ilgili alanlar8 açısından tanımlar. Bu sınıflandırma sağlıkla ilgili geniş bir bağlam içinde yer
alır ve sosyoekonomik etmenler nedeniyle ortaya çıkan koşullar gibi sağlıkla ilgisi olmayan durumları
kapsamaz. Örneğin, insanlar ırkları, cinsiyetleri, dinleri veya diğer sosyoekonomik özellikleri nedeniyle
bulundukları çevrede görevleri yerine getirmede sınırlandırılabilirler, fakat bunlar ICF’ de sınıflandırılan sağlıkla
ilgili katılım kısıtlılıkları değildir.
ICF’nin sadece yetiyitimi bulunan kişilerle ilgili olduğuna dair yanlış bir kanı vardır; aslında ICF tüm insanlarla
ilgilidir. Bütün sağlık koşulları ile bağlantılı sağlık ve sağlıkla ilgili durumlar ICF kullanılarak tanımlanabilir. Bir
başka deyişle, ICF’nin kullanımı evrenseldir.9

3.2 ICF’nin Kapsamı
ICF, insanın işlevselliği ve kısıtlılıklarla ilgili durumların tanımını sağlar ve bu bilginin düzenlenmesi için bir
çerçeve oluşturur. Bilgiyi, anlamlı, bağlantılı ve kolay ulaşılır bir biçimde yapılandırır.
ICF, bilgiyi iki bölüm halinde düzenler: 1.Bölüm İşlevler ve Yetiyitimini, 2.Bölüm ise Bağlamsal Etmenleri
kapsar. Her bölüm iki bileşenden oluşur:

1.İşlev ve Yetiyitimi için Bileşenler

Vücut bileşeni, biri vücut sistemlerinin işlevleri ve diğeri de vücut yapıları olmak üzere iki sınıflandırmadan
meydana gelir. Her iki sınıflandırmayı anlatan bölümler vücut sistemlerine göre düzenlenmiştir.
Etkinlikler ve Katılım bileşeni gerek bireysel gerekse toplumsal bakış açısından işlevsellik anlamına gelecek
bütün alanları kapsar.

2.Bağlamsal Etmenler için Bileşenler

Çevresel Etmenler listesi, Bağlamsal Etmenlerin ilk bileşenidir. Çevresel etmenlerin, işlevler ve yetiyitiminin
bütün bileşenleri üzerinde etkisi vardır ve kişinin yakın çevresinden başlayıp, genel çevresine doğru giden bir
sıralama ile düzenlenmiştir.

Kişisel Etmenler de Bağlamsal Etmenlerin bir bileşenidir. Ancak, Kişisel Etmenlerle bağlantılı geniş çaplı
sosyal ve kültürel farklılıklar olduğundan ICF’de sınıflandırılmamışlardır.

ICF’de 1.Bölüm’de İşlevler ve Yetiyitiminin bileşenleri iki şeklide açıklanabilir. Bir yandan problemleri belirtmek
için kullanılabilirler (örneğin, geniş bir yelpazeyi kapsayan yetiyitimi terimiyle özetlenen işlev bozukluğu, yapı
bozukluğu etkinlik sınırlılığı veya katılım kısıtlılığı); öte yandan, yine geniş bir yelpazeyi kapsayan işlev
terimiyle, sağlık ve sağlıkla ilgili durumlarda bir sorun olmadığı koşulu (doğal) belirtebilirler.
İşlevler ve yetiyitiminin bileşenleri dört ayrı, ancak birbirleriyle ilintili yapılar aracılığı ile yorumlanırlar. Bu
yapıların, ölçütler kullanılarak işevuruk tanımları yapılabilir. Vücut işlevleri ve yapıları, fizyolojik sistemler veya
anatomik yapılardaki değişiklikler yoluyla açıklanır. Etkinlikler ve Katılım bileşeni için iki yapıdan söz edilebilir:
kapasite ve performans (bkz Bölüm 4.2).
Kişinin işlevselliği ve yetiyitimi, sağlık koşulları (hastalıklar, bozukluklar (disorder), yaralanmalar, travmalar vb)
ve bağlamsal etmenler arasındaki dinamik etkileşim10 şeklinde ifade edilir. Yukarıda belirtildiği gibi, Bağlamsal

8 Sağlık alanları ile ilgili örnekler görme, işitme, yürüme, öğrenme ve hatırlamayı içerir, öte yandan sağlıkla ilgili alanlar bir yerden bir yere
gitme, eğitim ve sosyal etkileşim gibi örnekleri içerir.
9 Bickenbach JE, Chatterji S, Badley EM, Üstün TB. Yetiyitimi, evrensellik ve ICIDH modelleri, Social Science and Medicine, 1999,
48:1173-1187.
10 Bu etkileşim, kullanıcılara bağlı olarak süreç veya sonuç anlamına gelebilir.
5
Etmenler hem kişisel hem de çevresel etmenleri kapsar. ICF, sınıflandırmanın temel yapısı olarak çevresel
etmenlerin geniş bir listesini içerir. Çevresel etmenler, işlev ve yetiyitiminin bütün bileşenleri ile etkileşim
halindedir. Çevresel Etmenler bileşeninin temel yapısı fiziksel, sosyal ve düşünsel dünyanın özellikleri üzerinde
kolaylaştırıcı ya da engelleyici etkidir.

3.3 Sınıflandırma Birimi
ICF, sağlık ve sağlıkla ilgili durumları sınıflandırır. Bu nedenle sınıflandırma birimi sağlık ve sağlıkla ilgili
alanlardaki kategorilerdir. ICF’de kişilerin sınıflandırma birimi olmadıklarını belirtmek gerekir; yani ICF
insanları değil, ancak her bir insanın içinde bulunduğu sağlık veya sağlıkla ilgili alanlardaki konumunu tanımlar.
Ayrıca, tanımlama, her zaman kişinin içinde bulunduğu çevresel ve kişisel etmenler bağlamında yapılır.

3.4 ICF’nin Sunumu
ICF, farklı kullanıcıların ihtiyaçlarını karşılamak için, farklı detaylandırma basamaklarıyla iki form halinde
hazırlanmıştır.

Bu ciltte yer alan ICF’nin tam formu, sınıflandırmayı dört basamak halinde detaylandırılmış biçimde sunar. Bu
dört basamak, ikinci basamaktaki tüm alanları kapsayan daha yüksek basamaklı sınıflandırma sistemi ile
birleştirilebilir. ICF’nin iki-basamaklı sistemi olan kısa formu da vardır.

4. ICF Bileşenlerine Genel Bakış

TANIMLAR11

Sağlık bağlamı içinde:

Vücut işlevleri vücut sistemlerinin fizyolojik işlevleridir (psikolojik işlevler de dahildir).

Vücut yapısı vücudun organ, kol ve bacaklar ve diğer bölümleri gibi anatomik kısımlarıdır.

İşlev veya yapı bozuklukları vücut işlevleri veya yapısında önemli bir kayıp ya da aykırılık gibi
problemlerdir.

Etkinlik kişi tarafından bir eylem ya da bir görevin yerine getirilmesidir.

Katılım yaşamın içinde olmaktır.

Etkinlik sınırlılıkları etkinlikleri yerine getirirken kişinin karşılaşabileceği zorluklardır.

Katılım kısıtlılıkları yaşam durumlarının içinde kişinin karşılaşabileceği problemlerdir.

Çevresel etmenler insanların yaşadığı ve yaşamlarını kurduğu fiziksel, sosyal ve düşünsel
çevreyi oluşturur.

11 Bkz Ek 1, Sınıflandırma ve Terminolojik Konular.
6
Bu kavramların genel tanımları Tablo 1’de verilmiştir; bölüm 5.1. de işevuruk tanımları yapılacaktır. Tabloda
da görüldüğü gibi:
• ICF, her biri iki bileşeni içeren iki bölümden oluşur:
1.Bölüm. İşlevler ve Yetiyitimi
(a) Vücut İşlevleri ve Yapıları
(b) Etkinlikler ve Katılım
2.Bölüm. Bağlamsal Etmenler
(c) Çevresel Etmenler
(d) Kişisel Etmenler
• Her bir bileşen hem pozitif hem de negatif terimleme ile ifade edilebilir.
• Her bir bileşen değişik alanlardan oluşur. Her bir alanın içinde sınıflandırma birimi olan kategoriler yer
alır. Uygun kategori kodu ya da kodları seçilerek, kişinin içinde bulunduğu sağlık ya da sağlıkla ilgili
durumu kaydedilebilir. Daha sonra o kategorideki işlev ya da yetiyitiminin düzeyi veya büyüklüğünü, ya
da çevresel etmenlerin ne derece kolaylaştırıcı veya engelleyici olduklarını sayısal kodlarla ifade eden
niteleyiciler eklenebilir.

Tablo 1. ICF’ye genel bakış

1. Bölüm: İşlevler ve Yetiyitimi 2. Bölüm: Bağlamsal Etmenler

Bileşenler Vücut İşlevleri Etkinlikler Çevresel Kişisel
ve Yapıları ve Katılım Etmenler Etmenler

Alanlar Vücut işlevleri Yaşam alanları İşlevler ve yetiyitimi İşlevler ve yetiyitimi
Vücut yapıları (görevler, eylemler) üzerinde dışsal etkiler üzerinde içsel etkiler

Vücut işlevlerinde Kapasite Fiziksel, sosyal ya da Kişinin kendi
değişiklik (fizyolojik) Standart bir çevrede düşünsel dünya özelliklerinin etkileri
görevlerin yerine özelliklerinin
Yapılar getirilmesi kolaylaştırıcı veya
Vücut yapılarında engelleyici etkileri
değişiklik (anatomik) Performans
Mevcut çevrede
görevlerin yerine
getirilmesi

Pozitif İşlevsel ve yapısal Etkinlikler
terimleme bütünlük Katılım Kolaylaştırıcılar uygulanamaz

İşlevsellik

Negatif İşlev veya yapı Etkinlik sınırlılığı
termleme bozukluğu Katılım kısıtlılığı Sınırlar/engeller uygulanamaz

Yetiyitimi

7