Clarke verkent in het boek de mogelijkheden en onmogelijkheden van voorspellingen. In negentien hoofdstukken gaat Clarke per thema in op wat in de toekomst mogelijk is en wat niet. In het voorwoord en ook in de eerste hoofdstukken wijst Clarke erop dat toekomstvoorspellingen tot dan toe er vaak naast zaten, of de voorspeller zaken nu uit de losse pols beweerde of dat het wetenschappelijk onderbouwd werd. Om te voorkomen dat Clarke in dezelfde val zou lopen, hield hij de (on-)mogelijkheden open. Een aantal van zijn voorspellingen is sindsdien uitgekomen. bij een aantal is er in 2017 nog steeds sprake van onmogelijkheid, zoals sneller reizen dan het licht of reizen door de tijd. Clarke ging uit van drie uitgangspunten, waar komt het vandaan, waar moet het naar toe en hoeveel tijd neemt het in beslag. Het boek wordt afgesloten met een tijdtabel omtrent (destijds) te verwachten zaken. Een landing op de Maan voorzag hij rond 1970 (vond plaats in 1969), de landing op een andere planeet rond 1980 (in 2017 nog niet plaatsgevonden). In 2010 stond het beheersen van het klimaat op het programma, hetgeen in 2017 nog niet mogelijk is.