Tamuli Cilt #3 Saklı Şehir - David Eddings

772 Pages·2014·2.27 MB·Turkish

by  David Eddings

Giriş
Matherion Üniversitesi Dışişleri Bölümü’nden Profesör
Itagne, platformda oturmuş notlarını gözden geçiriyordu.
Güzel bir bahar akşamının erken saatleriydi ve Siyasi Bilimler
akademisi öğretim üyelerinin toplandığı konferans salonunun
pencereleri, çim ve çiçek kokularının, dikkatleri hafifçe
dağıtan kuş şakımalarının içeriye girmesi için açık
bırakılmıştı.
Uluslararası Ticaret Bölümü’nden Profesör Emeritus
Gintana, yirmi yedinci yüzyıl gümrük uygulamaları hakkında,
sonu gelmeyecekmiş gibi görünen bir şeyler homurdanıp
duruyordu. Gintana, ufak tefek, kır saçlı ve akademisyenler
arasında “şu bizim sevgili ihtiyar” olarak bilinen biriydi.
Aslında Itagne onu dinlemiyordu.
Notlarla dolu bir sayfayı daha buruşturup atarken, yüzünü
ekşiterek, bu iş iyi gitmeyecek, diye kendi kendine
mırıldandı. Söyleşisinin konusu tüm kampüste duyurulmuş,
Uygulamalı Matematik ve Çağdaş Simya gibi ilgisiz
bölümlerin akademisyenleri bile, gözleri beklenti içinde
parlayarak salonu üka basa doldurmuşlardı. Çağdaş Tarih
Bölümü’nün bütün öğretim üyeleri ön sıraları kaplamışlardı,
siyah cübbeleri yüzünden bir karga sürüsünü andırıyorlardı.
Çağdaş Tarih akademisyenleri, herkesin beklediği gibi,
şamatayı garantilemek için gelmişlerdi.
Itagne bir bayılma numarasının işe yarayıp yaramayacağını
bezgin bir şekilde düşündü. Tanrı adına herhangi biri olurdu
kendini tamamen küçük düşürmeden bir sonraki saati .nasıl
atlatacaktı. Tüm gerçeği biliyordu elbette, ama hangi mantıklı
insan bu gerçeklere inanırdı? Son karışıklıklar sırasında
nelerin olup bittiğini doğrudan anlatmak, kulağa bir çılgının
zırvalan gibi gelecekti. Gerçeğe tamamen sadık kalması
durumunda, Çağdaş Tarih’ten gelen süprüntülerin tek bir laf
etmelerine bile gerek kalmayacaktı. Onların yardımı olmadan
da ününü mahvedebilirdi.
Itagne, dikkatle hazırladığı notlarına bir kez daha göz attı.
Sonra sıkıntılı bir şekilde onları katlayarak bol kıvrımlı
akademisyen cübbesinin geniş yenine soktu. Bu akşam olacak
şeyler, mantıklı bir tartışmadan çok bir meyhane kavgasına
benzeyecekti. Çağdaş Tarih’in onun sesini bağnşlar�yla
bastırmak için burada olduğu açıktı. Omuzlarını dikleştirdi.
Pekâlâ, savaş istiyorlarsa savaşacaktı.
Rüzgâr çıktı. Uzun pencerelerin üzerindeki perdeler
hışırdayıp kabardı, yağ kandillerinde titreşen ateşlerin altın
dilleri dalgalanıp dans etti. Konferans salonunun dışındaki her
yerde güzel bir bahar akşamı hüküm sürüyordu.
Salonda bir nezaket alkışı dalgacığı oluştu ve yaşlı Profesör
Gintana varlığının onaylanmasından duyduğu şaşkınlıkla
heyecanlanmış olarak hantalca selamlayıp notlarını iki eliyle
toparladı, yerine doğru sendeleyerek ilerledi. Sonra Siyasi
Bilimler Akademisi Dekanı, akşamın asıl olayını sunmak
üzere doğruldu. “Meslektaşlarım,” diye başladı, “Profesör
Itagne bizi bilgileriyle ihya etmeden önce, bu fırsattan istifade
ederek size aramızdaki bazı değerli konuklarımızı tanıtmak
istiyorum. Eminim ki hepiniz benimle beraber, Chyrellos
Kilisesi’nden Başpiskopos Emban’a, Arcium’lu Cyrinic
Şövalyesi Sör Bevier’e ve Thalesia’daki Genidian
Tarikatı’ndân Sör Ulath’a hoş geldiniz demek istersiniz.”
Itagne, Elene dostlarını selamlamak için platformdan
inerken nezaket alkışları devam ediyordu. “Tanrıya şükür
buradasınız,” dedi hararetle. “Çağdaş Tarih Bölümü herhalde
katranı kaynatıp tüyleri hazırlayan birkaç kişi dışında
eksiksiz olarak burada.”
“Kardeşinin seni zor zamanında tek başına bırakacağını
düşünmedin, değil mi, Itagne?” dedi gülümseyerek Emban.
“Kendini yalnız hissedebileceğini düşündü ve eşlik etmemiz
için bizi yolladı.”
Itagne yerine dönerken kendisini daha iyi hissediyordu. Her
şey bir yana, Bevier ve Ulath, saldırıları savuşturabilirlerdi.
“Ve şimdi, meslektaşlarım, seçkin misafirler,” diye devam
etti Dekan, “Dışişleri Bölümü’nden Profesör Itagne, Çağdaş
Tarih Bölümü tarafından yeni yayınlanmış olan ‘Cyrga Olayı:
En Son Krizin İncelenmesi’ başlıklı çalışmaya cevap verecek.
Profesör Itagne.”
Ayağa kalkan Itagne, kasten ağır adımlarla kürsüye yürüdü
ve en saldırgan ifadesini takındı. “Dekan Altus, seçkin
meslektaşlarım, öğretim üyelerinin eşleri ve saygın
misafirler” Durdu. “Unuttuğum herhangi biri var mı?”
Küçük sinirli gülüşmeler duyuldu. Gerilim yüksekti.
“Özellikle Çağdaş Tarih Bölümü’nden böylesine çok
meslektaşımın bu akşam buraya gelmiş olduğunu görmek,
beni çok sevindirdi,” diye devam eden Itagne, ilk yumruğunu
savuruyordu. “Onların yüreklerine yakın tuttukları böylesine
değerli bir konu hakkında tartışacak olduğum için, burada
söyleyeceklerimi, tahrif edilmiş ikinci el raporlardan
öğreneceklerine kendi kulaklar�yla duymalan çok daha iyi
olur.” Ön sıralardan kendisine tehditkâr bakışlar hrlatan
süprüntülere şefkatle gülümsedi. “Beni izleyebiliyor musunuz
beyler?” diye sordu. “Herhangi biriniz için fazla hızlı mı
ilerliyorum?”
“Bu kadarı da rezalet!” diye bağırarak itiraz etti, ter içinde
kalmış iri yapılı bir profesör.
“Daha da kötüleşecek, Quinsal” dedi adama Itagne. “Eğer
gerçek sizi rahatsız edecekse, şimdiden gitseniz iyi olur”.
Topluluğa bir göz gezdirdi. “Gerçeği aramanm insanlığın en
asil uğraşı olduğu söylenir, ama cehaletin karanhk
ormanlarında pusuya yatmış ejderler vardır. Bu ejderlerin
adlan ‘Yetersizlik’, ‘Politik Taraflılık’, ‘Kasıtlı Çarpıtma’ ve
‘Doğrudan Yanlış Fikirli Aptallık’tır. Çağdaş Tarih Bölü-
mü’ndeki yürekli dostlarımız da, en son yayınladıklan ‘Cyrga
Olayı’ ile bu ejderlerle dövüşmek için cesurca bir savaşa
atıldılar. Ancak, en derin üzüntülerimle bildirmek zorundayım
ki, ejderler kazanmıştır.”
Kahkahalar ve en ön sıradan gelen tehditkâr bakışlar artmıştı.
“Bu kurumda, Çağdaş Tarih Bölümü’nün akademik
olmaktan çok politik bir birim olduğu hiçbir zaman sır
olmamıştı,” diye devam etti Itagne. “Kuruluşundan beri
Başbakanın desteği altındaydı ve var olmasının tek nedeni,
onun acemiliklerini cilalayarak tamamen yetersiz olduğu
gerçeğini olabildiği kadar saklamaktı. Muhakkak ki Başbakan
Şubat ve suç ortağı içişleri Bakanı Kolata, asla gerçeklerle
ilgilenmemişlerdir, ama rica ederim baylar, burası bir
üniversite. En azından gerçeği söylüyormuş gibi davranamaz
mıyız?”
“Saçmalık!” diye böğürdü ön sıradaki iri yarı bir
akademisyen.
“Evet,” diye yanıtladı Itagne, ‘Cyrga Olayı’nın san kapaklı
bir kopyasmı havaya kaldırarak. “Bunu ben de fark ettim.
Peki saçmalık olduğunu bildiğiniz halde, Profesör Pessalt,
niçin yayınladınız?”
Bu sefer salondaki gülüşmeler çok daha yüksek sesliydi ve
Pessalt’m karmakarışık yanıtlama çabalarını boğmuştu.
“Başladığımız şu muhteşem işe devam edelim,” diye önerdi
Itagne. “Pondia Şubat’in gerçekte ne kadar hilekâr bir
beceriksiz olduğunu hepimiz biliyoruz, ama sizin ‘Cyrga
Olayı’nda beni en çok şaşırtan şey, Zalasta adlı kanun kaçağı
bir Styric’i neredeyse azizlik mertebesine yüceltmeye
çalışmanız oldu. Tann aşkına herhangi bir insan - Başbakan
gibi ciddi şekilde yetenekleri sınırlı olsa dahi böylesi bir
adilik yapacak kadar nasıl alçalabilir?”
“Yüzyılının en büyük adamı hakkında böyle konuşmaya
nasıl cesaret edebiliyorsun?” diye haykırdı süprüntülerden
biri.
“Eğer Zalasta bu yüzyılın ortaya çıkarabileceklerinin en
iyisiy-se, meslektaşım, başımız ciddi olarak dertte demektir.
Ama konudan sapıyoruz. Çağdaş Tarih’in ‘Cyrga Olayı’ diye
adlandırdığı kriz, birkaç yıldan beri kaynamaktaydı.”
“Evet,” diye haykırdı birisi,, alaycı bir tonlamayla, “bunu
biz de fark etmiştik!”
“Sizin adınıza çok sevindim,” diye mırıldandı Itagne ve
dinleyicilerden sıkı bir kahkaha dalgası daha koparmayı
başardı. “Aptal Başbakanımız, yardım için kime başvurdu?
Zalasta’ya, elbette. Zalasta’nın krize karşı yanıtı neydi? Bizi
Pandion Şövalyesi, Elenia’lı Prens Sparhawk’ı çağırmaya
yöneltmek. Özellikle Styriclerle Elenelerin ilişkilerinin
talihsiz tarihçesi göz önüne alındığında, böylesi bir soruya
neredeyse daha sorulmadan bile Zalasta’nın yanıtı niçin bir
Elene soylusunun ismi olmuştu? Muhakkak ki, Prens
Sparhawk’in kahramanlıkları efsanevidir, ama bu adamın
elinde, Zalasta’nın, onun dostluğunu böylesine özlemesine
yol açacak ne vardı? Ve niçin Zalasta, bize Sparhawk’ın
Anakha, yani Bhelliom’un aracı olduğunu söylemedi? Bu
gerçek, onun aklından mı silinmişti? Koskoca evrenler
yaratan bir ruhun önemsiz olduğunu mu düşünmüştü? Bu son
yayınlanan kuş pisliği yığınlarının arasında Bhelliom’a
değinildiğine bile rastlayamadım. Kasıtlı olarak mı son
çağların en önemli olayını gözardı ettiniz? Hayranı olduğunuz
Pondia Subat’ı, ilgisi olmadığı politik kararlara dahil etmeye
o kadar mı dalmıştınız ki, Bhelliom’un adını bile etmemeye
karar verdiniz?”
“Saçma!” diye kükredi kalın bir ses.
‘Tanıştığıma memnun oldum, Profesör Saçma. Adım
Itagne. Kendinizi tanıtmanız büyük incelikti. Çok teşekkürler,
yaşlı dostum.”
Kahkahalar artık oldukça gürültülüydü.
“Eline çabuk, değil mi?” diye Ulath’ın Bevie/e
mırıldandığını duydu Itagne.
Itagne, başını kaldırıp baktı. “Meslektaşlarım, Zalasta’nm
özlemle istediği şeyin Prens Sparhawk değil, Bhelliom
olduğunu söylüyorum. Bhelliom mutlak gücün kaynağıdır ve
Zalasta da üç yüzyıldır burada söylenemeyecek kadar iğrenç
nedenler yüzünden onu ele geçirmeye çalışıyordu. Bunun
için her şeyi yapmaya hazırdı. Troll’lerin ‘Çiçek Mücevher’
dedikleri şeyi ele geçirmek için kendi inancına, halkına ve
olduğu kadarıyla kişisel bütünlüğüne ihanet etti.”
“Bu kadarı da fazla!” diyerek ayarak fırladı iri yarı Quinsal.
“Bu adam çıldırmış! Şimdi de Troll’lerden bahsediyor! Bu
akademik bir olaydır, Itagne, ninnj saati değil. Peri masallan
ve hayalet öyküleri için yanlış ortam seçtin.”
“Niye bu işi benim halletmeme izin vermiyorsun Itagne?”
dedi Ulath, ayağa kalkarak ve kürsüye doğru yürüdü. “Bu
sorunu bir iki saniye içinde çözebilirim.”
“Lütfen, buyrun,” dedi Itagne minnettar bir şekilde.
Ulath, kürsünün yanlarına kocaman ellerini dayadı.
“Profesör Itagne benden, sizleri birkaç konu hakkında
aydınlatmamı rica etti. Troll’lerin varlığına inanmakta
zorlandığınızı görüyorum.”
“Hayır, Aziz Şövalye,” dedi Quinsal. “Troll’ler bir Elene
mitidir, başka bir şey değil. Bu düşüncede zorlanacak bir şey
yok.”
“Hayret doğrusu. Troll gramerini çözmek için beş yılımı
harcadım. Siz şimdi zamanımı boşa harcadığımı mı
söylüyorsunuz?”
“Sizin de Itagne kadar deli olduğunuzu düşünüyorum.”
“Öyleyse beni zıvanadan çıkarmasanız iyi olur, değil mi?
Özellikle sizden böylesine iri olduğum göz önüne alınırsa.”
Ulath gözlerini tavana dikti. “Mantık bize bir olumsuzluğu
kimsenin kanıtlayamayacağını söyler. Saptamanızı geri almak
istemediğinize emin misiniz?”
“Hayır, Sör Ulath. Söylediğimden dönmeyeceğim. Troll
diye bir şey yoktur.”
“Bunu duydun mu, Bhlokw?” Ulath sesini hafifçe yükseltti.
“Bu adam senin var olmadığını söylüyor.”
Salonun dışındaki koridordan hafif bir kükreme duyuldu,
arkadaki kısımdaki çifte kapılar yarılarak içeriye doğru
parçalandı.
“Sakin ol!” diye tısladı Bevier, Itagne yerinden
zıpladığında. “Bu bir yanılsama. Ulath, kendini eğlendiriyor.”
“Arkana dönüp salonun ucunda ne gördüğünü bana
söylemek ister misin, Quinsal?” dedi Ulath. “Orada duran
dostum Bhlokw’a ne ad verirdin?”
Kapı ağzından giren yaratık devasaydı ve hayvani suratı,
öfkeden kızarmıştı. Pençelerini, aç bir edayla ileriye uzattı.
“Bunu kim dedi, U-Lat?” diye homurdandı iğrenç bir sesle.
“Onun canını yakacağım! Onu parçalayıp yiyeceğim!”
“Troll gerçekten Tamulca konuşabilir mi?” diye fısıldadı
Itagne.
“Tabii ki hayır,” diyerek gülümsedi, Bevier. “Ulath uçuyor.”
Kapı ağzındaki görüntü, Çağdaş Tarih Bölümü üyeleriyle
ilgili planlarını, korkunç görsel betimlemelerle dile getirmeyi
sürdürdü.
“TrollTer hakkında başka sorusu olan var mı?” dedi Ulath
sakince, ama düşen iskemleler, çığlık ve haykırışlar arasında
oradaki akademisyenlerin hiçbiri onu duyamadı.
Ulath’ın yanılsamasını göndermesinden sonraki çeyrek
saat, salonda düzeni yeniden sağlamaya uğraşmakla geçti ve
Itagne tekrar kürsüye çıktığında tüm dinleyici kitlesi, salonun
ön tarafına doluşmuştu. “Her kelimemi duymaya böylesine
istekli oluşunuz beni duygulandırıyor baylar,” dedi Itagne,
“ama arka sıralardan duyulmamı sağlayacak kadar yüksek
sesle konuşabilirim, yani bu kadar yaklaşmanıza gerek yok.
Sanırım Sör Ulath’m arkadaşının ziyareti, TrollTer
hakkındaki küçük yanlış anlamamızı gidermiştir?” Yerde,
hâlâ korku içinde titreyen Quinsal’a bir göz attı. “Şahane,”
dedi Itagne. “Kısaca özetlemek gerekirse, Prens Sparhawk
Tamuli’ye geldi. Eleneler bazen karmaşık insanlardır, bu
yüzden Sparhawk’m karısı Kraliçe Ehlana, Matherion’a resmi
bir ziyaret yapmaya karar verdi, kocasını ve onun