Tabula aurea Sancti Thomae Aquinatis

708 Pages·1823·155.64 MB·English

by  Saint Thomas Aquinas

SANCTI
THOMAE AQUINATIS
OPERA OMNIA
TOMUS XXV.
TYPOGRAPHUS LECTORI BENEVOLO 5$.
X2
/ 5.3 ?
Nu s e
s^
»t euür
En tandem integrum damus corpus operum S. Thomae
Aquinatis, quod constat eum indice XXV. voll. Indicem hune
ex editione Romana in folio, ut ajunt, jussu S. Pii V. Sum-
mi Pontificis in lucem edita, anno MwpLxx. Tomis XVII.
comprehensa desumpsimus, quia plenior et locupletior est
quam in alis omnibus editionibus. Typothetarum errata
summadiligentia, et cura sublata sunt. Volumus autem ani-
madverti notas marginales cujuscumque generis, fuisse ex-
punctas. Loco litterarum minuscularum admisimus numeros
progressivos; de litteris majuseulis nullam rationem habui-
mus., Adjunximus, juxta promissa in programmate,disserta-
tionem de Immunitate B. V. Dei Parentis a peccati origi-
nalis labe, quam docte adornavit Joannes Maria Cornoldi
S. J4., et Neapoli publici juris fecit, anno 1870, vir Cl.
aliis lucubrationibus de theologica eruditione optime pro-
meritus. Haec et alia opera, quae typis nostris edidimus
commodo illorum qui sacris studiis operam dant, si, ut
spero, serena fronte excipiantur, animum addent in poste-
rum audendi majora, modo Deus Opt. Max. et vires et
mentem eandem nobis pro sua benignitate largiatur.
1657440
|
DECLARATIO PROOEMIALIS
PETRI DE BERGOMO
Ad laudem et gloriam unius et trini Dei, ejusque gloriosissimae Genitricis, semperque intactae
Virginis Mariae, et Sancti Patriarchae Dominici, ac Doctoris Angelici S. Thomae de Aquino, sacri
ordinis Fratrum Praedicatorum, una cum iota caelesti Curia. triumphante, Tabulam vere Auream,
et certissime pretiosam, quantis qualibusque diurnis pariter ac nocturnis sudoribus, novit Dominus,
correctam, expurgatim, auctam, atque omni ex parte decoratam gralis accipiant, quicumque invert-
dica, catholica, ct saluberrima ejusdem S. Thomae doctrina proficere cupiunt; pro facili ejus notitia,
haec, quae sequuntur, necessario praenotanles.
Primum. Continet praesens Tabula, per modum et ordinem alphabeti, conclusiones, et principales
sententias librorum omnium, et opusculorum ejusdem S. Thomae, tam in artibus, quam in Sacra
Pagina, atque divina Theologia; praetermissis iis tamen, quae in sua Catena aurea super libros E-
vangeliorum, ex Sanctorum dicüs, miro ordine contexuit; atque aliis, quae nobis in opusculo de
Eruditione Principis ac in suis ipse Sermonibus, nunc primum luci traditis, quam docte, ne pie mi-
nus scripta reliquit. (a).
Secundum. Eadem saepe conclusio, ob multas in ipsa conclusione, variasque dictiones notabiles,
sub diversis suis posset seriose locari vocabulis: quae tamen conclusio exdiversis aliquando libris col-
lecta, brevitatis studio, sub uno tantum, et principaliori ejus vocabulo traditur: et quoad reliquas
dictiones in conclusione eadem minus principaliter contentas, fiet remissio per principalem dictionem
ad conclusiones alias, aliarum dictionum, cum numero suae conclusionis. suo loco in margine juxta
conclusionum principia designato.
Tertium. Copiam, et dictionum necessariam multitudinem, quae post consuetas allegationes diver-
sis variisque locis dispositae, singulis plerumque conclusionibus postponuntur, pertransire non lice-
bit: pro quarum omnium distincta notitia, cautum sit, quod ipsarum aliquibus disjunctio, vel, prae-,
ponitur: nonnullis autem conjunctio, ut, praemittitur: quamplurimis vero stela haec * praesignatur.
Ut exempli causa, Abdicatio rerum temporalium etc, post allegationes 1-2 et 2.2 has habet di-
clones, Perfectio 74, Melius 3 ete. nullo horum eis signo praeposito: quod insinuat, quae in hu--
jusmodi dictionibus tractari contingit, ad conclusionem praedictam, videlicet, Abdicatio rerum etc.
aliquo pacto pertinere. His dictionibus subsequuntur scilicet Amor 93, 94, Martyrium 13 etc.: qui-
bus, cum disjunctio, vel, praeponatur; ostenditur de alia dictione eas loqui, et non amplius de Ab-
dicatione quod perfectior sit animi praeparatio. Dictiones autem, quibus conjunctio, ut, praemittitur,
2 DECLARATIO PROOEMIALIS
simile ibi aliquid, quasi in. exemplum adduci designant. Illae vero omnes, quae stellam hanc " prae-
viam habent, insinuant, dictiones hujusmodi non esse singularum propositionum, quibus postponurtur,
ad propositum: sed tantummodo dictionum, de quibus agitur. Quamvisincuria aliquibus stella haud prae-
mittatur: quibusdam, injuria, posita sit: quod facillime ex dictionum multitudine coguoscetur. Exempli
gratia, Concupiscentia 3, postponitur dictioni Abominatio; in qua tamen dictione Concupiscentia 3,
non de tota praeposita conclusione, sed de dictione hac tantum Abominatio, agitur. Ut autem fa-
cilius quod de his dictionibus quaeritur, habeatur, verbi gratia, De praemio accidentali: operae pretium
magis et sat commodum erit, dictionem, Accidentale, quam Praemium,discurrere: quoniam quaerenti,
quern plus Deus amet, quoad praemium accidentale; num innocentem, an poenitentem: cum ibi sit,
Amor 32, facillime citato loco id obvium erit. Quae dictio, Accidentale, in capite versus cum signo
hoc $ sibi praemisso, post Áccidentaliter, ponenda erat. Similiter, in quo habitus subjective invenia-
tur, minus molestum erit, dictionem Subjective, requirere: ibique post praefatam dictionem, habitum
illum videre, ut, Absünentia, Audacia, etc. suisque locis citationes: et tutius citiusque quod optatur
habebitur: quamvis illae dictiones, post primam subjecli propositionem sint collocatae: cum imme-
diate essent locandae post, Subjective, in quo sint habitus subjective describitur: quod de reliquis
quoque dictum sit, Et haee duo hic adducuntur, ut in exemplum, simulatque in errati currectionem
transeant.
Quartum. Ut Doctoris Almi scripta praeclara facilius elucescant, maxima plerumque conclusionum
multitudo, sub uno successive vocabulo numeratur. Et, ne hinc in quaerendo confusio oriatur: sed
quod desideratur, occurrat citius: fiet earum distinctio in margine per dictiones ad rem, de qua in
conclusione illa sermo est, attinentes; utputa ad Quidditatem rei, vel ad Divisionem, vel ad Causam,
vel ad Effectum, vel ad Subjectum, vel ad aliquid hujusmodi: quibus innuitur, conclusiones omnes
et sententias, sub dictis dictionibus positas, ad eamdem illius vocabuli distincühonem et significatio-
nem ibi designalam pertinere (b).
Quintum. Quo impressis hactenus Doctoris Sancti, atque in posterum imprimendis librs omnibus
praesens Tabula deserviat: ut quod inquiritur, satis facile et prompte magis habeatur: pristino alle-
gandi sententias per columnas confusissimo, ac impressionum varietate semper incerto, relicto more,
articulorum corpora, responsiones ad argumenta, psalmos, capitula, lectiones, expositionem litterae Ma-
gistri sententiarum; ac cetera quaecumque, in tres partes mentis oculo restant distinguenda: nempe
in principium, in medium, et in finem: et sub alphabeticis quibusdam majuseulis, in. columnarum
medio sitis; subque quandoque etiam minusculis in textu, et in textus ipsius exposilione passim re-
spersis characteribus, sententiae, et conclusiones quaecumque continuo invenientur. Exempli causa.
Habetur in Tabula propositio ista, Ábias interpretatur pater Deus. Matth. 4, me? c. D. Haec propo-
sitio, non in principio expositionis primi capitis in Matthaeum, non in fine: sed in. eius medio sub
littera minusculà, c. subque D. majuscula quam citius invenietur. Legitur quoque, Áccidens duplex: -
scilicet simplex, et eopulatum subjecto. Meta. 7, lect. 4, me? d. H. Haec pariter Accidentis divisio,
in medio exposilionis lectionis quartae septimi libri Metaphysicorum sub litteris d. H. eam expetenti
confestim occurret, Et similiter omnia praesto aderunt, quaecumque pari modo requirentur (c).
Sextum. Allegationes quamplurimae in praesenti Tabula, in se quidem sub compendio, et sub
brevitate litterae imprimentur: sed ad unam tamen, eamdemque conclusionem sub multitudine, multi-
plici de causa ponuntur; ut leetoribus et praedicatoribus detur via, et promptitudo difficultandi ma-
DECLARATIO PROOEMIALIS 9
trerias, atque facilius intelligendi concordantias diversarum conclusionum Doctoris S. qui imitatus pro
posse Sacram Scripturam ( de qua ipse ait, quod nihil sub sensu spirituali, fidei necessarium conti-
netur, quod rmanif:ste alicubi per sensumlitteralem Scriptura Sacra non tradat), et qui etiam a si-
mili de beato inquit Dionysio, quod multoües ulitur quadam verborum mulüplicatione: quae licet
superflua videatur: diligenter tamen considerata, magnam sententiae profunditatem contimereinvenitur:
quod uno loco aliquando obscure, atque sub sibi innata brevitate S. Thomas dicit, celarms alio in
loco, ac diffusius ponit. Pro dictarum ergo notitia allegationum sciendum, quod ubi in. praesenti Ta-
bula legitur sic, 4* intelligitur illud esse in prima Parte suae Summae Theologiae: 1-2 in prima Se-
cundae: 2-2 in secunda Secundae: 3" in tertia Parte: !, d. in primo libro Sententiarum,distinctione
tali, secundum numerum, qui semper immediate sequitur illud, cujus est numerus: 2, d. t secundo
Sententiarum, distinctione tali: 3, d. in tertio Sententiarum, dislinclione tali: &, d. in quarto Senten-
üarum, disünctone tali, q. quaestione, art. articulo. Et, si repetatur q. antequam sequatur talis
virgula | quae est ibi pro Item, distinguens unam allegationem ab alia, circa eamdem conclusionem:
tunc intelligitur q. quaestiuncula: a. àn argumentis pro prima parte articuli: b. in argumentis pro
alia parie articuli: c. in corpore articuli, sive in responsione principali: d. in responsione ad argumenta
ejusdem articuli. Vel fiet m supra numerum argumenti, sic 1^ 2* 3" etc. L. 4, in expositione
primae partis littere Magistri Sententiarum: L. 2, in erposilione secundae partis littere ejusdem
Magistri: lect. lectione; 0o. per totum: prin? in principio: me* in medio: fi. in fine. Cg. in Summa
contra Gentiles, li? libro, c* capitulo, 1^ in notabli primo eyuedem capituli, 2" in. secundo netabili,
3" in tertio etc. Ver. im. quaestionibus disputatis de Veritate. Po* in quaestionibus disputatis de-
Potentia Dei. Ma. in quaestionibus disputatis de Malo. Virl. in quaestionibus. disputatis de Virtutibus
in communi. Unio. in quaestione dieputata de umone Verbi mcarnati. Spiritu. inquaestione disputata
de spiritualibus creaturis. Ánima. in quaestione disputata de Anima. Quel. Ouolibete, Opus. Opuseulo:
Job, in expositione ejus super lhbrum Job. Psal.in expositrene ejus super psalterium David prophetae.
la. in exposiiome ejus super hsaiem. Matth. in postilla ejus super Matthaeum. Jo. in postilla ejus
super Joannem. Rom. in expositione ejus super epistolam B. Pauli apostoli ad Romanos. 4* Cor. in
expositione ejus super epistolem primam ad Corinthios, 2* Cor. in expositione ejus super epistolam
secundam ad Corinthaos: et similiter fiuntallegationes aliarum epistolarum B. Pauli, prout communiter
abbreviatae scribuntur et imprimuntur. Dionys. in. commente. vel. seripto ejus super Dionysium de
divinis nominibus. Trin. in expositione ejus super Boetiumde Trinitate, sive Opusculo 70.Hebdo. in
expositione ejus super Boetium de Hebdomadibus, scilicet de editionibus, se conceptionibus, vel
Opusculo 69. Caus. in commento ejus super Auctore libri de Causis. Ethic. in. commento ejus su-
per decem libros Ethicorum Aristotelis. Ente 5, vel 2, etc. im hbro ejus de Ente et essentia ca-
pitulo primo, vel secundo, eic. Meta. in commento ejus super duodecim libros Metaphysicae Ari-
stotelis. Phy. in commento ejus super octo libros Physicorum Aristotelis. Cae. in commaemto ejus
super libros de Caelo e$ mundo. Gen, in commento ejus super libros de Generatione. Anima. in
.eommenio ejus super libros de Ánima. Meteor. !m commento ejus super libros Meteororum. Sensu.
in commento ejus super librum de Sensu et sensato. Memo* in commento ejus super librumde
Memoria et reminiscentra. Somno. in commento ejus super librum. de Sommo: et vigilia. Poster. in
commento ejus super libros Posteriorum. Periher. in commento ejus super libros Perihermenias.
Quando autem non signatur liber wel capitulum, tunc primus liber vel primum capitulum, subintel-
2^
Á DECLARATIO PROOEMIALIS
igitur. Exempli gratia. Rom. lect. 1, intelligendumest, Romanorum primo capitulo lectione prima:
similiter, Phv. lect. 8, legendum est, Physicorum libsé primo, lectione octava.
Septimum. In hae Tabula, post unam conclusionem positam: ad unam partem, cufn suis diversis
.allegationibus, in sequenti conclusione adducitur ahquid in oppositum, et ad aliam partem, et seriose
.-*lquando diminute, etiam cum suis allegationibus, ad difficultandas mhterias: ut sic perutilis, ac
.praeclarissimus exprimaturarguendi. docendique modus in doctrina et libris Doctoris Sancti: et commu-
ter sic imprimitur. Oppositum videtur dicere. Vel sic. Immo. ete. Pro majon autem declaratione,
et concordantix illarum conclusionum, in quibus ( prout sibi a nonnullis imponitur ) Sanetus Doctor
- Thomas,apparenter saltem aliquando. inse vel in suo simili contradicere. sibi videtur: post illas duas
conclusiopes, et post allegationes utriusque, ibi immediate pro earum concordantia.quae plerumque
.fit per dicta ejusdem Sanoti Doctoris, sie imprimitur..Respondeo, Dubio, eum. numero talis dubii,
vel concordantiae secundum numerum dubiorum, et seeundum ordinem. hujus Tabulae per Alphabe-
tum. Et sic fiet remissio sub tali numero ad numerum concordántiarum etdubiorum, atque dictorum
ejus: quae non diminute, sed cemplete adducentur, prout jacent, in libris ejusdemS. Thomae. Quae
.quidem dubia post duas illas conclusiones in margine: assignàptur, cum suo numero: et ponuntur in
fine hujus Tabula& etiam cum suo: numero, et cum suis allegationibus. et responsionibus, dicia du-
bia concordantibus; eo maxime quod idem Doctor Sanoetus in.se, vel in suo simili in dictis suis, si
recte atque diligenterinspici&tur, seipsumdeclarat (d). |
Octavum. |n praesent quoque Tabula post concordantias ante dictas ponuhtur Sacrae Scripturae
tam novi quam veteris Testamenti auctoritates: quas idemSanclus Thormas.in libris suis, praecipue
.im Theologica facultate, diligenti ae vigilanti studio, licet quaedam aliquando incidenter,. secundum
catholicae fidei veritatem, nobis exponere dignatus est. Quae auctoritates ponuntur secundum ordinem
librorum et capitulorum 'ejusdem Sacrae Scripturae, cum allegaüonibus ejusdem S. Thomae in
. libris suis. Ub& eüam'quandoque quo ad allegationes, fit remissio unius aueoritatisad aliam supe-
rorem vel infemorem simihter auctoritatem: eo quod vel ibi eá&dem auctoritas vel in suo. simili
declaratur. ó
Nonum. In hac eadem Tabula non servanlur plerumque regulae Ofrtographise,: in.Aspirationibus,
diphtongis, litteris K.y.:et hujusmodi: sed fere omnia, secundum comrnuness, vel polius antiquum
"usum sine iis imprimuntur: ut quaelibet conclusio vel dictio. in é&posila :facàus et ad libitum
inveniatur (e).

ANMOTANDA PRO EDIT. PARBÜIENSI.
l9
(a) Hoc valet etiam pro Sermonibus et Opusculisnuper repertis ethuic editioniadjunctis.
(b) -Notationes marginales cujuscamque generis apud nos omnino expunctae fuerünt.
(c) Loco litterarum minuscularum a nobis positi sunt numeri progressivi, üt:in wxtu. De litteris majuseulis, ut-
pete marginalibus, nulla ratio habita est, sive in textu, sive in, indice, tot
(d) Dubia seu concordantiae isthaec omissae fuerunt in hae editione ut et in Veneta our. De Rubeis.
(e) Quaecumque in ortographia peccantur in Indice edit. Rom., nobisincorrecta reliaquere non licebat, quamvis
correctio multum negotii facesscret, ut inspicienti patebit, pracsertim ob necessitatem ordinis alphabetici
pluriesi immutoudi.
EXPLICATIONES ADBREVIATIONUM
QUIBUS IN INDICIBUS GENERALIBUS OMNIUM OPERUM S. THOMAE AQUINATIS, UNUMQUODQUE OPUS INDICATUR
EX PRAECEDENTI DECLARATIONE EXCERPTAE.
1? Indicat Prima Pars Summae Theologicae.
1-2 et 2-3 Prima Secundae Partis Summae Theologicae, et Secunda Secundae.
a Tertia lars ejusdem Summae.
tadMD,c lInn sperciumnodolibsreontSeennttieanrtuima,rudmi,ctidnicsttiionncet.i.o.ne...
N&. d.
3, . . In tertio, et in quarto Sententiarum, distinctione...
cU&
Haec linea denotat iem: et distinguit unam allegationem ab altera. circa eamdem conclu-
L
sionem: videlicet indicat quando S. Thomaseamdem sententiamalibi repetit, ac confirmat.
Quaestio, vel Quaestiuncula.
c
5S Articulo.
»D
v In argumentis pro prima parte articuli.
et ln argumentis pro secunda parte articuli.
c
wr In corpore articuli.
o
Ct In responsione ad argumenta ejusdem articuli; vcl datur m super numerum iia 1" 2" ct
c
9^ eic.: et intelligitur sententiam reperiri in responsione ad primum argumentum, seu
ad secundumetc.
In expositione primae Partis litterae Magistri Sententiarum.
Ui
m In expositione secundae Partis litterae Magistri Sententiarum.
um In expositione tertiae, seu quartae Partis, ut supra in praeceden.
ec vim Lectiones.
5$
o. per totum Articulum — prin? In principio articuli — me? In medio articuli — fi. in
e fine articuli.
Hoc signum indicat Summam contra Gentiles.
Libro.
Capitulo.
In notabili primo ejusdem Capituli.
4^"
97 In notabili seeundo ejusdem Capituli, et ita. porro.
Veri. In Quaestionibus disputatis de Veritate.
Po* ln Quaestionibus disputatis de Potentia.
Ma. ln Quaestionibus disputatis de Malo.
Virt. In Quaestionibus disputatis de Virtutibus in communi.
Unio. In Quaestione disputata de Unione Verbi Incarnau.
Spiritu. In Quaestione disputata de spiritualibus Creaturis.
Anima. In Quaestione disputata de Anima.
Quol. In Quolibeto... 1, 2, 5, 4, etc.
Opusc. In Opusculo... 4, 2, 5, 4, etc.
Job In Expositione super librum Job.
Psal. In Expositione super Psalterium David.
Isa. In Expositione super Isaiam.
Matth. In l'ostilla super Matthaeum.
Jo. In Postilla super Joannem.
Dom. Cor. ete. ^n Expositione super Epistolas Pauli ad Rom. ad Cor. etc.
Dio. In Commento super Dionysium de divinis Nominibus.
Trin. Jn Éxpositione super Boetium de Trinitate, seu Opuse. 7?
Hebdo. In Expositione super Boetium de Hebdomadibus.
Caus. In Expositione super Auctorem de Causis.
Ethi. In Commento super XII. libros Ethicorum Aristotelis.
Ente 1, 2,etc. In Commento super librum 1, vel 2 ete. de Ente et essentia.
Meta. In Commento super XII. libros Metaphysicorum.
Phy. in Commento super Vill. libros Physicorum.
Cae. In Commento super libros de Caelo et mundo.
Gen. In Commento super libros de Generatione.
Anima. In Commento super libros de Anima.
Meteor. In Commento super libros Meteororum Aristotelis.
Sensu. In Commento super librum de Sensu.
Memo* In Commento super librum de Memoria etc.
Somno. In Commento super librum de Somnoet vigilia.
Poster. In Commento super libros Posteriorum.
Periher. In Commento super libros Peribermenias.
Monitum — Quando non signatur Liber vel Capitulum, tune primus Liber
vel primum Capitulum, semper subintelligitur.
. Go qle
IN OPERA
SANCTI THOMAE AQUINATIS
SEU TABULA AUREA EXIMII DOCTORIS
F. PETRI DE BERGOMOÓ
—————999200900m——
À ABRAHAM
T praepositiodenotatprincipale agens:sedPerpracpositio, denotat 4, d. 94, q. 9, 8.1, 4. 1, 6.138'* | q. 8, c. Opusc. 85, c* 9.* Ab-
causam instrumentslem 4, d. 1, q. t, &. 4, q. 1, c. fi. dicatio. Abjectus. Abraham 37. Abrenuntiatio. Socrates1.Ohri-
2 4 vel Ab praepositio designattantum habitudinem principii effe- stus 90.
ctivi, ^ed Per praepositio, designat habitudinem eujuscumque AbJurare. Haoresis 35, 94.
causae 1, d. 33, q. 2,3, c. |L. prine| d.42, L. fi. | Posteriorum, Ablactatio. Tempus 83.
lect. 1, prine: ut Eva 1. Per. o. 4ABLAT[VUS construiturin vi causae effteientis, velfinalis,vel for-
9 Omne quod est ab aliquo, est per illud, et son e converso 1, malis, vel in vl effectus formalis 1* q. 87, $, 0. | 1, d.39, q.1,
d. 32, q. 2, 3, c. 1, €. |93, 3*. Generatio 89.
4 AARON fuit sacerdos, et fuit pontifex, ideat princeps sacerdotum $ Graeci carent ablativis: ideo utuntur genitivis pro ablativis.
4, d. 31, q. 8, art. 3, q. 1, 1* |Oonsecratio 19. Maria 4. Rom. 3, lect. 3, f. A.
2 Filiae Aaron poterant nubere in qualibet tribu Israel: quia non Ablatum, vel male detentum debet restitul 3-2, q. 62, 2, o. 8,
habebant sortem in haereditate 4, d. 30, q. 3, urt. 1, q. €. 4, d. 15, q. 1,art.5, q. 2,0.Acquirere. Baptismus 107.Passio
9, 47. 103, etc. Restitutlo, o. usura 117, 148, etc.
2 Aaron occulte punitusfuit,propterconflationemvituli,utpraelati Ablutio manuum in missa tit ad decentiam; etsignificatemunda-
puniantur clam, ad evitandum soandalum 4, d. 46, q. 2, art.2, tionem etiam a minimis peccatis 3* q. 83, 5, 1». " Baptismus
q. 3, 5». 57, 156, 193, 231, 346, 348. Confirmatio 23. Eucharistia 378. Lo-
Abbas. Benedictio 1. Investiri. Religio 72. tio. Sacerdos 31. Sacramentum 124.
1ABBATIS8A, non babet praelationem ordinariam 4, d. 19, q. 1. Abnegatio. Fides 8, 19.
art. 1, q. 8, 4» | d. 35, q. 2, art. 1, q. 1, 2». Clavis 12. Abolitio. Accusatio 27. Cessare 4. Circumcisio 7, 9, 43. Lex 3923.
2 Inordinatum est, quod nimis Juveneulae fiant abbatissae 1 Maria 34. Papa 3. Poenitentia 10.
Tim. 5» c. 2, prine. Abominatio est actus appetitus refugients cognitionem alicujus
Abdicatio rerum temporaliumsecundum praeparationem animi rei 9, d. 26, q.1, 3, c. me» | Psal. 5, me» c. 1|Psal. 13, prin.
(ut scilicet bomo sit paratus si opus fuerit omnia distribuere) * Ooncupiscentia 3. Passio 939.

pertinet directe ad perfectionem: non antem abdicatio rerum Abortus est grave peccatum et inter maleficia computandum: of
actualis: quia sic in ea non consistit essentialiterperfectio:sed est contra naturam: quiaetiambestiae foetusexpectant.Tamen
est quoddam perfectionis instrumentum 1-2, q. 108, q. 4,47 est minus grave quam homicidium: quia adhuc poterat alio
| 32-2,q. 184,1,1".Perfectio71. Melius 3. Voluntas 54. Offerre. modo impediri conceptus. Nec estjudicandus tulis irregularis:
Benefacere 1. Paupertas 3. Vel Amor 9$, 94. Bonum 165. nisijam formato puerperio, abortum procuret4, d.81, L.prin».
Martyrium 18. Beatitudo 19. Beneticium 1,4, 5. Electio 538. Abortivum diciturfoetus nuscensantetempusdebitum,velfoetus
Divitiae 10. Objecta 13. Perfectio 64, 74. Christus 90. vi eductus, vel non perductus ad debitam quantitatem, secun-
Abduci. Bonitas 47. Ruptus 1. Virtus 4t. Vitium 11. dum Isidorum 1* Cor. 15, leet. 4, fi. * Baptismus 140. Matrimo-
Abel. Aetas 5. Eucbaristia 19. Sacramentum 145. nium 56. Occidere 16. Puer 1.
Abesse. Accidens 63. | ABRAHAM fuit sacerdos et propheta 83* q. 51, 2, c. | 8,4»|Mastb.
Abgarus. imago 41. 1, prine. Prophetia 88.
Abhorrere. Animal 4t. Abrahamfuitperfectus83-2,q.156, 4, S9| quol. 4, 34, y»|Opusc.
A bias interpretatur pater Deus. Mattb. 1, mes c. 18.
Abjectio. Intellectus 67. Passio 1, et circa, 9 Abraham aequaliter meruit in matrimonio sicut Joannesin vir-
Abjeetus. Christus voluit abjeetos esse suos consanguineosetdi- ginitate 92, q. 152, 4, 1* |q. 156, 4, 39 |4, 4. 5, 5, 4. $3, 5|
scipulos: ne eorum praedicatio ad aliquodterremumcommodum Opusc. 18. | Mattb. 1t, me« |Jo. 8, lect. 5, me* fi.| 1 Cor. 7,
composita videretur, et ne salas mundi ascriheretur bumanae lect. 6, prin». E.
sapientiae aut virtuti:sed solum divinae.Opusc. 3, c^ 7.Abdi. à Oppositumvidetur dicere 3-3, q. 158,4, 19 |5, e. 1* Cor. 7,lect.8.
catio. Vel Vilis. Religio 90. f$ Verum est, quod Abraham aequaliter meruit respectupreemit
AbJicere temporaliadupliciter contingit:seilicetpropterecontem- essentialis, non autem respectu praemii accidentalis: quia mo-
plationem divinorum,etnesenaus involvatareis.Primumsigni- ritum non solum pensatur ex genereactus,sed magisexanimo
ficatur per rasura&m cleriporum. Gecmadum vero per jonsuram operantis. Habuit autem Abrabam animum sic dispesitum, ut
Go gle
8 INDEX
ABDSCONDERE ABSsOLVERE
paratus esset virginitatem servare, si esset tempori congruum: quiescat, utpraeceptumaDomino opus perficiat,etgloriosiorem
ex quo meritum continentiae conjugalisinipsoaequaturmerito coronam acquirat. Opusc. 58, c» 8.
continentiae virginalis inJoanne,respectupraemiiaccidentalis 2 Abscondere debemus triplex bonum & fuvore hominum, sellicet
2-39, q. 153, 4, 12 | 2» | Cg. 3, c» 131. Virginitas 21, 22. eleemosynam, orationem etjejunium. Opusc. ^8, c» 8.
6 kbruham estprimum exomplum fidel iripliciter: scilicet primo | y Absoonditur decercorporalis tripiieiter;sci]jicetperhabitusvilita-
.receende ab infidelibus:psiuiocredendoaliquidsupranatursun tam,perJejuniorumausteritatem,etperbánioperisassiduitatem.
et pfimo accipiendo.cireumcisionem 1-3, q, 102,5, 19 | 3* q, 70, puso. 58, c* 8.
2, c.|4, d. 1, L. 2| d. 45,9. 1, art. 3, q. 1, c. | Hebr. 6, Abscondere peccatum, contingit dupliciter; scilicetdumfit,etper
lect. 4, prine. Circumcisio 14. negligentiam confessionis. Primum est remedium contrapeeca-
7 WIdolatria incoepit tempore Abrahae 2-2, q. 91, 4, 2: | q. 174, 6| tum: quia pejus est peccatumpublicum,quamoccultum,propter
€. | 8 q. 10, 3, 19 |4, d. t, q. 2, urt. 1, q. 8. p» | 25| Eom. lect. majorem contemptum, et propter scandalum. fed secundum
8, prin^ Hebr. 7, lect. 1, prin». : eomtrarlatur poenitentiae 3* q. 84, 6, 17». Occultatio 1. Peccs&-
8 Abraham petens signum promissae possessionis, non tentavit tum 35. Confessio 51, 84. * Dulcedo 8. Fornicatio 6. e
Deum, nec peccavit 2-2, q. v7, 3, $». Absens. Deus quantum in so est, nulli est absens. Sed homo a
Ü Abraham non fuit mendax, dicendo Saram sororem suam 3-$, Deo praesente s€absentaj 1* q. 3, 1, 5» | q. 9, R, 8» |q.104,1,
q. 110, 3, 32 | q. 111, 1, 1» |3, d. 38, $, 1^ |4» |Quol. 8, 14, fi. C. fi. | 1-2,q.112,5,c. | 1,d.40,q.4, 3,4».Recedere.* Aversio.o.
40 Immo hoc quod dixit Abraham, videtur mendacium Quol 8, A ABSOLVEBE non potest, non ordinatus 4, d. 5, q. 2, art. 1, q. 1,
11, 9m, 0. ( d. 18, q. 2, art. 3, q. 2,c. | d. 19, q. 1, art. 2, q. 1, 0
11 Abrabum accedens ad ancillam suan, non peccavit 2-2, q. 154, 2, 2 Bolus,sacerdos potest absolvere in foropoenitentiali 4,d. 7,q. 3,
9^ | 4, d. 33, q. 1, art. 2, q. 3, o. | Gal. 4, lect. 7, me». Uxo- art. 1, q. 3, 6. | d. 17, q. 3, art.3, q. 4, c. f. | d. 18, q. 3, art. 2
rlus, vel Jacob 11. q. $8, c. | d. 20, art. 4, q. 3, c.-
12 Oppositum videtur dicere 4, d. 33, q. 1, art. 3, q. $, 0o. Concubi- Sacerdos non absolvit nisi adaliquidfaciendumligando 4,d. 17,
natus 8, 5. q. 8, art. 3, q. 4, c. fi. | d. 18, q. 1, art. 8, q. 3, o.
15 Abraham volens occidere[saac non peccavit:quiadebuitobedire Sacerdos habensjurisdictionem, potest absolvere dequolibetpec-
praecepto Del 1-3, q. 94, 5, 3^" | 3-2, q. 64, 6, I" [| q. 104, 4, $» cato non reservato 4, d. 19, q. 1, art. 3, q. 3, c.
| q. 154, 2, X» | 1, d. 47, 4, o. | Po* q. 1, 6,4e | Hebr.11,lect. 4, Absolutio facta & sacerdote peccatore, valctsicut et &Justo:nisi
fi. Obedlentia 27. sit haereticus 3-2, q. 39, 3, 0. |4, d. 25, q. 1, 23, 17» | Opusc. ?2,
1& Oppositum videtur dicere: quia praeceptum de non occidendo LE
hominem,et alia praecepta decalogi, sunt omnino indispensa- In mortis articulo, quilibet sacerdos potest quemlibet a quo-
bili& etiam & Deo, ut patet 1-2, q. 100, 8, 0,13, d. 37, 4,o. libet peccato et excommunicatione absolvere 4, d. 18, q. 2,
415 Abraham emendo speluncam in sepulturam, non peccavit 3-?, art. 5,q. 1, c. | d. 19, q. 1, art. 3, q. 1, c.&. | d. 20,art. 1,9. 2, o.
q. 100, 4, 8'» | 4, d. 25, q. 9, art. 2, q. 3, 2». Sepultura 93, 4, 1*. Confessio 74. Excommunicatio 31. Vel Baptismus 207, 303,
46 Oppositum videtur dicere:quiasepulturaestannexarelspirituali: Martyrium 18. Religio 43.
ideo emere eam, vel vendere est peccatum simoniae2-2, q.100, In quinquecasibus, sacerdosnonpotestsuumsubditum ahsolvere:
90. |4, 1» |29* |3"7 |4, d. 35, q. 8, art. 1, q. 1,0. [art.3,c. scilicet si injungenda sit solennis poenitentia 4, d. 19, q. 1.
BRimonia 3 art. 3, q. 2, o.
17 Abrsham emendo speluncam duplicem, non intendebat emere Nullus potest go vcl parem vel superiorem absolvere nec ligare,
nisi terràm communem. Bedquia apud gentiles,locasepulturae nisi de veniali 4, d. 17, L. fl. |d. 18; q. 2, art. 3, q. 1,0. | d.
deputata, religiosa reputabantur, si Ephbron proJuresepulturae, 19, q. 1, art. 3, q. 3, 3e | d. 30, art. 5, q. 4, 17 | 87.
pretium intendit accipere, peccavit vecndens:licet Abrahamnon Sacerdos potest absolvere eum cum qua peccavit, sed non debet
peccaverit emens. Vel excusaretur Abrabam: quia inboc rede- 4, d. 19, q. 1. art. 3, 9. 2, 1".
mit suam vexationem. Quamvis enlw Ephrongrutis eisepultu- 40 Sacerdos simplex potest absolvere ab homicidio: non autem aub
ram offerret: perpendit tamen Abraham, quod gratis recipere irregularitate 4, d. 19, q. t, art. 8, q. 2, 3".
sine ejus offensa non posset 3-2, q, 100, 4, 8|&, d. 35, q. 3, 11 Non omnjs sacerdos potest quemlibet sbsulvere 4, d. 17, q. 3,
art. 2, q. 3, 2» | Coemeterium. Sepultura 4. art. 5,q.4, 0. ( d.18,Q, 1. Art. 1, q. 2, 27|q. 2, art. 3, q. 1, 27
18 Christus specialiterdicitarfiliusAbrahueetDavid,tripliciratione: | d. 19, q. 1, 3, 0. | d. 34, q. 8,àct. 2, q. 1, c.(d. 33, q. 1, 2,
8cilicet quia ad boc specialiter de Christo repromissio facta 1* | Cg.4, c* 73, f&. | Quol. 13, 31,c. Potostas 13.
est, et quia Christus futurus erat rex, propheta etsacerdos, et 1? Solus Papa potestin sexcasibusabsolvere;scilicetquandoaliquis
quiainAbraham primoincoepitcircumoisio,et inDavid electio| injicit manum violentam ín clericum vel religiosum, de illoqui
8* q. 31, 2, o. | Matth. 1, prin» | Hebr. 7,lect. 3,fl.Assumere incendit ecclesiam et est denuntiatus, de illo qui frangiteccle-
." 49. Circumcisio 14, 28. si&m et est denuntiatus, de illo qui in divinis scienter commu-
19 Abraham fuit primus ioter antiquos putres: quia accepit promis- Dicat excommunicatis nominaliter &Papa,de illo qui falsificat
sionem de Christo nascituro 95* q. 170, 3, c.|Hebr. 7, lect. 4, litteras Apostolicae Sedis, et de illo qui excommunica£is incri-
prinv. Circumcisio 27, 38. IDblne communicat 4, d. 18, q. 8, art. 5, q. 1, c. Excommunica-
90 Promissio de Christo facta fuit Abrahae, non quidem propter tlo 26, otc. Incendtarius.
meritum, sed ex gratia Dei 1-3, 2. 98, 4, c 13 Sacerdos non potest ligare e& absolvere secundum arbitrium
91 Omnes descendentes 4b Abrahum, decimati sunt in eo, praoter suum, nisi rectum & Deo 4, d. 18, q. !, art. 8, q. 4, 0.
14
Christum 3* q. 31, 8,0. [3, d. 8, q.4, 8,0. |4, d. 1,q.2,art.3, Absolivit Deus Auctorítative: homo vero ut ministéretinstrumen-
«4. 3, 2» |Hebr. 7, lect. 2, fi. Decimae 13. taliter. Et inter minieteos Dei, Papa dicitur absolvere aliquem,
22 Abraham dedit decimas Melchisedech summo sacerdoti3-2, q. 87, etiam 8i per alium officium absolutionis impendat 1* q. t12, 2,
1, 8» | 5, d. 3, L. 3, prins. ym |4,d. 18, q. 1, &. 3, q. 1, c. | Verit. q.37,3,19| 5» | Opusc.
25 Abraham adoravit angelos, inquantum apparentes in eorporibus, 29, e» 2 | Quol. 138, 31, c.
quasi imaginibus reprsesentabant Trinitatem 1* q.51,8,6| 8, 15 Consuetudo da$ vel aufert potestatem absolvendi, sicut quando
d. 9, q. 1, art. 2, q. 5, 9». tn aliquo episcopatu enormia crimina sd terrorem episcopo re-
24 Abraham juste obtulit angelis eibos: quía credidit eos homines gervantur 4,d. 90. L. fi.
esse, in quibus tamen Daum venerabatur, sicut solet Deusesso 18 Nullus potest absolvereabexcommunicationemajorilataaJudice,
in prophetis, ut Augustinus dicit 1* q. 51, 3, 5»| 8,d. 8,4, 1v, nisi ipee vel ejus superior 6, d. 18, q. 3, art. 5, q. 1, o.
29 Vis generativa restituta est miraculose Abrahae, respeetu Barae, 17 Episcopus, vel sacerdos potest absolvere ab excommuniestione
et respectu cujuscumque alterius mulieris. Rom. 4, lect. 5, me majori canonis, nisireservetur,etabexeommunicstione minori
| Hebr. 11, lect. 3, me» | fi. 4, d. 18, q. 3, art. 5. q. !, e.
26 Postquam perpendit Abrabam, Saramessesterilem,deseruiteam, Excommuníicatus non potest & peccatis absolvi: sed absolntio ab
quo ad actum conJugalem. Gal. 4, lect. 8, fi. excommunicatione debet praecedere absolutionem & peccato:
27 Abrsham abjecitAgaretfiliumejus,exdispensationeDel,propter quia quamdiu aliquis est excommunicatus, non potest revipere
mysterium 4, d. 33, q. 1, art. 8, q. 5, 8$». aliquod ecclesiae sacramentum 4, d. 18, q. 2, &. 5, q. 1, 2|
98 Abraham improprie poenitebit, quod plur& bona non fecit 4, d. 19, q. 1, art. 3, q. 2, 2». Excommunicatio 34.
d. 14, q. 1, art. 3, q. 3, 5". * Arabes. Circumcisio3, 14, 15, 21, 5Á 19 Absolvi potost aliquisabuinaexcommiupicationeaineali& 4,d. 18,
28. Eucharistia 12, 19.Experientia 12, 13. Judaei 93. Luxuria 15. q. 2, 8. 5, q. 3, o. e
Lymbus 3. Mendacium 20. Sem. Templum 4. 20 Invitus aliquis potest ab exeommunieatione absolvi: non autem
Abrenuntiatiodivitiarumcomparatureleemosynis,sicutuniversa- & peccatis 4, d. 18, q. 2, art. 5, q. 5, 0. 1 q. 5, 1*».
le particulari,et bolocaustumsacrificio1-2, q. 102, 9, 8*13-2,q. 21 Absolutio ab excommunicatione non requirit inJudicedetermina-
186,3, 6» | 5, 1* * Abdicatio. AbJicere. Corona.3, 4. Votum 60. tam verborum formam, quia non est absolutio sacramentalis.
Abrogare. Consuetado 4, bex 110,
Opusc. 23. c» 2, prine.
Àbaalon. David 3. 23 Abeolutio ab excommuniesatione,nonestsacramentalis:sedmagis
Abscindi. Caro 8. Nasus.
judiciariam jurisdictionem consequens. kt in illa absolutione,
1 ABSQONDERK.se potestJustus propter tri&; scilicetut persequutor judicis verba habent efficaciam ab intentione dicentis. Unde
—. Go qgle
INDEX 9
ABSOLUTE ABSTRACTIO
non refcrt, quibuscumque verbis utatur ad exprimendam suam 9 Abstinentia consistit in medio: licet denominetur u deicetu. 2-2,
iutentioremn. ]n sacramentisautem verba hubent etlicacium ex q. 146, 1, 3.
institutione divina. Absolutio igitur à peccatis in sacramento 6 Usus ciborum et eorum abstinentia non pertinent ad re:snun
poenitentiae, est absolutio s&crumentalis: et hahct verbadeter- Dei: nisi sint cum ratione, fide, et dilectione Dei 23-2, «. 146,
minata, scilicet v ego te absolvo. » Opusc. 22, c" 1. 1, 1m.
2) Casus quinque in quibus oportet, quod simplex sacerdos mittat 7 Ahstiaentes frequenter diutius vivunt. Et frequentius mortale«
absolvendum ad superiorem: scilicet solemnis poeuitentia, ex- uecritudines fiunt ex sup^rfluitate cibi, quam ex abstinentia 4.
cominunicatio reservata, irregularitas, iucendium, et consue- d. 15, q. 3, art. 1, q. 2, 37 |d. 17, q. 2, art. 8, q, 2, c. | Verit.
tudo Ín aliquoepiscopatu 4, d. 20, L. fi. q. 3, 6, 1» | Quol. 5, 18, o.
24 Nullus potest absolvi ab una culpa, quiu absolvatur abomnibus. B In scientia abstinentia est mtnistranda: ut seiliect homo a cibis
Quol. 3, 15, 47. abstineat prout oportet, pro congruentia hominum, cumquibus
Immo non sceinper oportet, ut qui facit quod majus est, faciat vivit, et personae suae, et pro valitudinis suae necessitate 2-2,
et id quod minus est 4, d. 27, q. 3, 2, "| 3". q. 15, 3, c. fl. | q. 145, 1, c. fi.
ZÜ Absolutus in articulo mortis si evadat, non tenctur recurrere Ü Abstinentia est subjective in concupiscibili. Virt. q. 1, 4. C. fi.
ad proprium asacerdotein pro ulia absolutione; sod sutlicit ut Continentia 114, etc. BSubjJective. * Castitas 11. Continentia
notificet el; nec tenetur recurrere ad superiorem, nisi se. olfc- 1, ete. Christus $89. Duvlectatio 38. Ebrietas 13. Jejunium 4.
rendo ad satisfactionem 4, d. 20, art. 1, q. 23, 2w. 1, 39. Juramentum 23. Luxuria 19. Maceratio o. Miraculum
z Absolutio à peccatisrequiritduplicem potestatem; scilicet ordinis 77. Plato 2. Temperantia 9. Vita 39.
et jurisdictionis 4, d. 13, q. 1, art. 3, q. 1, It^ | qu. 2, c.|[q. 8. 4 ABSTRACTIO triplex: scilicet a materia,etabinferiori.et& sensu
3* | Quol. 13, 15, c. 1* q. 40, 3, c. | riu. 18,e. | Opusc. $, c» 62 | Met. lect. 10,me»
3€ Absolutio in foroconscientiaeestprincipaliterpotestatisclavium: 2| Lib. 3, lect. 1, fi. |ect. 7, prine 1| Lib. S, lect. 1, prine 3 |
et ex cousequentlrespicitjurisdictionem:excominunicatio autem Lib. 12, lect. 2, prine» 1| Auima. lect. 4, prin» | Lib. 3,lect. $,
totaliter respicit secundum 4, d. 19, «. 1, art. 3, q. 3, 37. mee 3. Resolutio.
99 Absolutionis forma, et modus, et aliae circumstantiae describun- 2 ALbstractio duplex: scilicet secundum «duplicem operationem in-
tur. Opusc. 22, c" 1. tellectus, idest per modum compositionis et divisignis: sicut
20 Solutiones contra errores aliquorum,circaformum,etcircaverba cum intelliglmus aliquid non esse in alio, vel essegfeparatum
absolutionis. Opusc. 22, c» 7. ab eo: vel per modum simplicis et absolutae considerationis:
9| Character seu potestas conticiendi eucharistium, et pote«tus cla- sicut cum intelligimus unum, nihil] considerando de alio 1* q.
vium, idest potestas ligandi et solvendi, sunt idem 4, d. 15, q. 85, 1, t^. Intellectus 17, 100, etc.
1, art. 1, q. 2, 17. 5 AbUstractio fit à materia quadruplici: scilicet sensibili, intelligi-
02 LILnmo non sunt idem, eo quod potestas conficiendi non connume- bili, communi, et individuall 1* q. 85, 1,92m]|3* q. 77, ?. 4
ratur clavibus: nec multiplicatur sicut ili4e: quia esttantum ad I2, d. 2, q. 2, 2, 4" | Verit. q. 2, 6, 1"|q. 10, 4, 6" |
unum actum: illae vero ad duos 4, d. 18, q. 1. art. 1, q. 3, 3m. Trin. 158, c. | Meta. prol. me» | Lib. 6, lect. t, o.: Lib. 11»
^0 Sunt idem per essentiam, nec ditferunt nisi ritione 4, d. 1s, q. lect. ;, fi. | Phy. prine | Sensu prin.» Cognitio 57. Separatio 2.
1, art. 1, q. 2, 1" | Opuac. 29, lib. 3, c" 10, o. Unitas 14.
ofí Forma absolutionis sacramentalis esthaec.e«Egoteabsolvo. »Re- Á Mathematica abstrahunt à materiasensibili: noun autem & mate-
liqua quae adjunguntur, sunt in arbitrio sacerdotis 34 q. 684, ria intelligibili: sed per eam demonstrant 1^ q. 8^, 1, 2^"13,
3, e. | 3" | Opusc. 27, c» 3. q. 17, 2, 4v | 2, d. 3, q. 2,2,4"» | Verit. q. 2, 6, 1" | Meta.prol.
522 Forma absolutionis sacramentalis, differt à forma baptismi et me" |Lib. 4, lect. 12, fi. | Lib. 6, lect. 1, fi. | Lib. 8, lect. 5,
confirmationis 3* q. 81, 3, c. | Opusc. 22, c»z. me^ |Lib. 11,]1lect. 8, fl. | lect. 7, me» | Phy. prin» ! Liv.
50 Forma absolutionis sacramentalis, debet fieri per. verbum indi- 2, lect. 3, me» | Anima. 3, lect. 8, me» |Poster. lect. 30, me-.
cativum 3* q. 81,3, o. | 4,d.22, q. 2, art. 2, q. 3, o. | Opusc. 22, o- Mathematica 4.Scientia 121.
2/4 Nec requiritur de necessitate, manus impositio 3* «q. 84, 4, c. 5 Haec linea quae est in materia sensibili, inquantum est indivi-
Opusc. 22, c^ 4. du& non potest abstrahi: quia ex bac materia individuatur.
29M Absolutio in publico facta ut In Missa, et Prima, etComplcturio, Poster. lect. 80, me».
non e&tsacramentalis 3* q. 81, 3, 1» | Opusc. 23, c» 3, 3. G Intellectus agens abstrahit species intelligibiles à phantamnati-
2. Culpa remittitur per absolutionem sacerdotis 3» q. 84, 3, 8m | 4, bus, inquantum virtute ejus possumus intelligere naturas ape-
d. 18. q. 1, urt. 3, q. 1, 0.19. 8, c.[d. 22, q. 1, 2, 1" | Cg. 4,c» cierum sine conditionibus individualibus 1* q. 12, 13, c. | q. 3^,
72]| Verit. q. 27,3, 1" | 5" | Quol. 2,15, 29» | 1» | Quol. 4, 10, o. 1, 1" |807 | 1" | 5^. Phantasma 3, 7. Intellectus 49, 150. Vel
| Opusc. ?2, 0. | Jo. 11, lect. 6,fi. 6 | c«20,lect.1, ti. Anima. 119.
4) In absolutione praermnittitur oratio, et etiam dicitur oratio post 7 Necesse est,quod. intellectus. noster abstrahat & phantasma.
nbsolutionem, ut impertretur confitenti idoneitas ad susecipicn- tibus 1* q. 85, 1,0. | q. 86, 2, 2^ | q. 101, 1, o. Anima.
áuin effectum sacramenti: nec est de necessitate. Opusc. 22, c» 153, etc.
3. Vel Satisfactio 4. q Immo in statu innocentiae, homo nou. aequisivisset scientiuin
Á| Quaedam reliquiae peccati reinanent post. abaolutionem; scilicet ex Rensibus 3* q. 61, 2, 0. | 4, d. 1, q. 1, art. 2, q. 2, o. Adum
dispositio ad peccatum, et reatus, licet diininute. 3* q. &5, 5, $1, ctc. Intellectus 852, 97, 125, 127, 146, 247. Scientia S2. In-
0.|qQ. 89, 1, 2*42,4d. 32, q. 1, 1, c. | 4,d. 11, «. 2, art. 1,q.3. o. nocentia 18.
* Confessio 59. Judex 1. Judiciuin 22. Poena 660, 19. Poeniten- ) Omnia intellectus abstrahit ab hic et nunc: aliter tamen augcli-
tia 31, 113, 11015. Batisfactio 12. Simoniu 71. Usura 313. cus, quam humanus 1* q. 50, 3, c. |q. 107, 4, c. | 4, d. 17, «.
4 AUBSOLUTEdictum intelligitur de dicto sinipliciter, sicut ens de 2, &rt. 1, q. 1, 1" fl. |Ma. q. 16, 7, 5". Angelus 289.Apprelien-
substantia, uliquando etiam citius de eo. quod dicitur per po- sio 3. Intellectus 117.
sterius, ratione adjuncti, sicut ens in alio intelligitur de Acci- 4.) VPerfectio prudentiae, et cujuslibet intellectualis virtutis. conasi-
deute 1, d. 9, q. 1, 1, 2» | Verit. q. *, 5, 3. stit in abstractione a sensibilibus 2-2, q. 15, 3, c. prin* | «.
9 Cppositumn vídetur dicere. Verit. q. 5, 5, 3v, 53, 6, c.
5o Valsum secundum quid, non debet dici síinpliciter et absolute 44 Quanto plus intellectus abstrahit a sensibilibus, tanto inclius in-
falsum. Verit. q. 1, 10, c. fi. telligit 2-2, q. t^, 3, c. | q. 53, 6, c.
| ADSOLUTUM est prius relativo secundum esse, ct est posterius 42 Abstractio a sensilius, duplielter contingit: scillect ex caus« ani-
relativo secundumdici 1-2, q. 16, 4, 2". mali, idest attentione ad intelligibilia vel imaginabilia, vcl ex
9 In absolutis comparativum praeBupponitpositivum:non autemin causa naturall, idest ex infirmitate vel somno 2-2, q. 1:3, 3,
respectivis,nisiabusive.Caelo.3,lect.3,ti. 12.*Denomninatio5, 8. c. | Verit. q. 12, 9, c.
Dignitas2. Distinctio33. Noinen 74. Numerus 16, 23, 24. Pater 45 Abstractlo asensibus extriplicicausacontingit:scilicetcorporali,
10. Persoua 36. Processio 52. ltelutio 21, 7. Voluntas 9. Usu- ut infirnitate, vel diabolica, vel divina 2-2, q. 118, 3, c. | q.
ra 90. 175, 1, c. fi. 12. Cor. 12, lect. 1, prine. Scientia 1, 10, 121.
A*»sorberi. Coitua 4, 5. Delectatio 55, 56. Usus 7. 44. Quaedam res sensibiles naturaliter faciunt abstractioneim, 8cu
4 ABSTINENTIA iinportat subtractionem ciborum. 1deo est virtus, alienationem & sensibus. Verit. q. 13, 1. 125,
si ratione reguletur 2-2,-q. 113. c. | 4. 146, 1, o. Castitas 6. 4j qmabstractione speciei intelligibilis est ordo: quia primo oport.t
9 Abatinentia est specialis virtua 2.2, q. 146, 2, o. quod species repraesentetur sensui; secundo imagiiationi, ct
5 Abstinentia à cibo necessario ad valitudineom quo &d optimam tertio intellectui possibili: qui Immutatur & speciebus pbhan-
dispositionem corporis lau latur: non autem qtio ad ea quae tasmatum, secundumillustrationem intellectus agentis 2-2, q.
incumbunt ex otficlo, vel sovietato 2.2. q. 141, 6, 0.| q. 142, 1, 113, 2, c. | Verit. q. ?, 6, c. Anima 18. Appetitus 95. liomo,
€. [43.147, 1, 2, 0. |q. 150, 1, 1" j 4,d. 15, «q... 3, art. 1, q. 2, 3v] 39. Intellectvs 171, 119.
d. 17, q. 2, art. 5, q. 2, c. | Verit. q. 2, 6, 1" [Quol. 5, 18, o. 46 Abstractio & sensibus, quandoque fit perfecte ut nihil sensibus
4 ^ostinentia iinpedlens ab operibus utilioribns, ^d quae quls non percipiatur; quandoque imperfecte, scilicet ut diseernatur, scd
tenetur, est indiscreta, etai non illicita 4, d. 15,q. 3, art. 1, non plene, intcr visu. imarinarie et visa per sensum 2-2. q.
q. ?. 3e. 135. 3. * Urtaa 13. Usus 7.
S.* dh. Op]era omnia. Index. 2
-riainal tron
L'Igitized by Go gie dMvER dba * E tuxLIES Ell