Sämtliche Tragödien und Fragmente. Griechisch - deutsch. Band II: Alkestis. Medeia. Hippolytos. Griechisch - deutsch

344 Pages·1972·9.001 MB·German

by  Euripides, Ernst Buscho

φ
Tusculum-Bücberei
Herausgeber: Hans Färber und Max Faltoer
EURIPIDES
SÄMTLICHE
TRAGÖDIEN UND FRAGMENTE
Griechisch - deutsch
Band r
EURIPIDES
ALKESTIS
MEDEIA · HIPPOLYTOS
Übersetzt von Ernst Buschor
Herausgegeben von Gustav Adolf Seeck
HEIMERAN VERLAG
Auf dem Titelblatt: Tragische Maske, Marmor
The Metropolitan Museum of Art, Rogen Fund, 1913
© Heimeran Verlag 1972. Alle Rechte vorbehalten einschließlich die der foto-
mechanischen Wiedergabe.
Archiv 486 ISBN 3 7765 2126 0
Übersetzung von Emst Buschor
© C. H. Beck'sche Verlagsbuchhandlung (Oscar Bede) München 1963 und 1968,
mit deren Genehmigung vorliegende Ausgabe erscheint
Alle Rechte für Bühnen-, Hör- und Fernsehfunkaufluhrungen sowie der Auf-
zeichnung und Vervielfältigung solcher Aufführungen, insbesondere auf Schall-
platten, Tonband, Audio-Viseo-Kassetten usw. nur durch Ralf Steyer Verlag,
8 München 23, Klopstockstr. 6/1203
ALKESTIS
6 "Αλκηστις
ΑΛΚΗΣΤΙΣ
Τά τοϋ δράματος πρόσωπα
'Απόλλων · θάνατος · Χορός · θεράπαινα · "Αλκηστις
"Αδμητος · Εύμηλος · 'Ηρακλής · Φέρης · θεράπων
Άττόλλων
*ω δώμοττ' Άδμήτει', έν οίς ετλην έγώ
θησσαν τράπε^αν αΐνέσαι θεός ττερ ών.
Ζεϋς γάρ κατακτάς τταϊδα τόν έμόν αίτιος
Άσκληπιόν, στέρνοισιν έμβαλών φλόγα·
ού δή χολωθείς τέκτονας Δίου πυρός 5
κτείνω Κύκλωπας· κα( με θητεύειν πατήρ
θνητω παρ' άνδρΐ τώνδ' άποιν' ήνάγκασεν.
έλθών δέ γαΐαν τήνδ' έβουφόρβουν ξένω,
καΐ τόνδ' iccojov οίκον ές τόδ* ημέρας.
όσίου γάρ άνδρός όσιος ών έτύγχανον ίο
τταιδός Φέρητος, δν Θανεϊν έρρυσάμην,
Μοίρας δολώσας· ήνεσαν δέ μοι θεαΐ
"Αδμήτου "Αιδην τόν παραυτίκ* έκφυγεϊν,
Αλλον διαλλάξαντα τοις κάτω νεκρόν.
πάντας δ' Ιλέγξας καΐ διεξελθών φίλους, 15
πατέρα γεραιάν θ' ή σφ' ίτικτε μητέρα,
ούχ ηύρε πλήν γυναικός όστις ήθελε
Alkestis 7
ALKESTIS
Personen des Dramas
Apollon · Thanatos, Gott des Todes
Chor, Bürger von Pherä, Freunde des Hauses
Dienerin der Alkestis
Alkestis, Gattin des Admetos (in der Schlußszene stumme Rolle)
Admetos - Eumelos, Knabe, Sohn des Admetos
Mädchen, Tochter des Admetos (stumme Rolle) · Herakles
Pheres, Vater des Admetos · Mutter des Admetos (stumme Rolle)
Diener des Admetos
Die Szene ist vor dem Königspalast von Pherä.
Aufführung 438 v. Chr.
VORSZENE
Apollon
Ο Haus Admets, in dem ich mit dem Tisch
Der Knechte mich begnügte, selbst ein Gott!
Zeus hatte meinem Sohn Asklepios
Die Brust getroffen mit dem Todesblitz.
Aus Rache schlug ich die Kyklopen tot,
Die seine Blitze schmieden, und als Knecht
Gab mich der Vater einem Sterblichen.
So kam ich in dies Land als Rinderhirt
Und segnete bis heut sein Hab und Gut.
Ein Reiner diente einem reinen Herrn,
Dem Pheressohn, den ich den Moiren klug
Entwandte, und sie willigten darein,
Admetos könne seinem frühen Tod entfliehn,
Wenn sich ein andrer für ihn opferte.
Nun ging er alle seine Lieben durch
Und fragte auch das alte Elternpaar,
Doch fand er keinen außer seinem Weib,
8 "Αλκηστις
θανών πρό κείνου μηκέτ' είσοραν φάος.
ή νΟν κατ' οίκους έν χεροΐν βαστάζεται
ψυχορραγούσα· τη δε γάρ σφ' έν ήμέρφ
Θανεϊν πέττρωται καΐ μεταστηναι βίου.
έγώ δέ, μή μίασμά μ' έν δόμοις κ(χη,
λείπω μελάθρων τώνδε φιλτάτην στέγην.
•ήδη δέ τόνδε θάνατον είσορώ πέλας,
Ιερη θανόντων, is νιν είς "Αιδου δόμους
25
μέλλει κατάξειν· σνμμέτρως δ' άφίκετο,
φρουρών τόδ' ήμαρ φ θανείν αυτήν χρεών.
θάνατος
& &•
τΐ συ πρός μελάθροις; τί σϋ τηδε πολεϊς, an4
ΦοΤβ'; άδικείς αυ τιμάς ένέρων 30
άφορι^όμενος καΐ καιαιιαύων;
ούκ ήρκΕσέ σοι μόρο ν "Αδμήτου
διακωλΰσαι, Μοίρας δολίω
σφήλαντι τέχνη; νΰν δ' έττΐ τηδ' αυ
χέρα τοξήρη φρουρείς όττλίσας, 35
ή τόδ' ύττέστη πόσιν έκλύσασ'
αύτή προθανείν Πελίου παις;
Απ θάρσει· δίκην Tot καΐ λόγους κεδνοΰς ϊχω.
θα τί δήτα τόξων έργον, εΐ δίκην έχεις;
Απ σύνηθες αΐεΐ ταϋτα βαστά^ειν έμοί. 40
θα καΐ τοίσδέ γ' οίκοις έκδίκως προσωφελεΐν.
Απ φίλου γάρ άνδρός συμφοραϊς βαρύνομαι,
θα καΐ νοσφιεΐς με τοϋδε δευτέρου νεκροϋ;
Απ άλλ' ούδ' έκεΐνον πρός βίαν σ' άφειλόμην.
θα πώς ούν ϋπέρ γης έστι κού κάτω χθονός;
Απ δάμαρτ' άμείψας, ήν σϋ νΰν ήκεις μέτα.
θα κάπάξομαί γε νερτέρων ύπό χθόνα.
Απ λαβών 16'· ού γάρ οίδ' &ν εΐ πείσαιμί σε.
Alkestis 9
Der für ihn schiede aus dem Licht des Tags.
Schon stützt sie drinnen sich auf fremden Arm,
Ihr Leben schwindet. Noch an diesem Tag
Ist vom Geschick ihr Ende angesetzt.
Damit das Trauerhaus mich nicht befleckt,
Verlasse ich das liebgewordne Dach.
Da kommt der Totenpriester Thanatos,
Der sie ins untre Reich verbringen will;
Er kommt genau zur ihm bestimmten Zeit,
Am Tag, an dem die Fürstin sterben muß.
Thanatos
Du hier, Apoll ?
Was treibst du dich nur
Hier herum ? Willst du wieder
Die Rechte schmälern,
Rauben, vernichten
Des unteren Reichs?
Schon hast du vereitelt
Das Los des Admetos,
Die Moiren tückisch betrogen,
Nun ergreifst du wieder die Waffe
Zum Schutz der Frau, die es auf sich nahm,
Ihren Mann zu erlösen mit eigenem Tod,
Des Pelias Tochter?
Ap Getrost, ich suche nur Verständigung.
Tha Was hat der Bogen mit dem Wort zu tun ?
Ap Nach alter Sitte häng ich ihn mir um.
Tha Und hilfst den Leuten wider alles Recht.
Ap Der Freunde Unglück ist mein eignes Leid.
Tha So gehst du auf den zweiten Seelenraub!
Ap Auch die des Mannes hab ich nicht geraubt.
Tha Sie weilt noch oben, nicht im untern Reich!
Ap Du hast dir doch die Gattin eingetauscht!
Tha Sei sicher, daß sie mir hinunterfolgt!
Ap Nur zu! Bei dir verfängt kein gutes Wort
10 "Αλκηστις
θα κτε(νειν γ" δν άν χρη; τοΰτο γάρ τετάγμεβσ.
Απ OÖK, άλλά τοΤς μέλλουσι θάνατον έμβαλεΐν. 50
θα Εχω λόγον δή Kai ττροθυμίαν σέβεν.
Αττ Ιστ' ouv δπως "Αλκηστις is γΠΡ0^ μόλοι;
Θα ούκ ίση· τιμαΐς κάμέ τέρττεσθαι δόκει.
Αττ ούτοι πλέον γ' άν ή μ(αν ψυχήν λάβοις.
Θα νέων φθινόντων μείζον άρνυμαι κλέος. 55
Απ κάν γραϋς δληται, πλουσίως ταφήσεται.
Θα πρός των έχόντων, Φοίβε, τόν νόμον τίθης.
Αττ πώς είπας; άλλ' ή καΐ σοφός λέληθας ών;
Θα ώνοίντ' άν ο Ι; ττάρεστι γηραιούς Θοτνεϊν.
Αττ ούκουν δοκεΐ σοι τήνδε μοι δοϋναι χάριν; 60
θα οΟ δήτ'· ΙπΙστασαι δέ τους έμούς τρόπους.
Αττ έχθρούς γε θνητοΐς καΐ θεοίς στυγουμένους.
θα οϋκ άν δύναιο πάντ' Ιχειν δ μή σε δεί.
Απ ή μήν σύ πείση καίπερ ώμός ών άγαν·
τοϊος Φέρητος είσι πρός δόμους άνήρ, 65
Εύρυσβέως πέμψαντος Ιππειον μέτα
δχημα θρήκης ίκ τόττων δυσχειμέρων,
δς δή ξενωθείς τοϊσδ' έν 'Αδμήτου δόμοις
ßlqt γυναίκα τήνδε σ' έξαιρήσεται.
κοΟΘ' ή παρ' ήμών σοι γενήσεται χάρις 70
δράσεις θ' όμοίως ταΰτ*, άπεχθήση τ' έμοΐ.
θα πόλλ' άν σΰ λέξας ουδέν άν πλέον λάβοις·
ή 6' ουν γυνή κάτεισιν είς "Αιδου δόμους.
στεΙχω δ' έπ' αύτήν, ώς κατάρξωμαι ξ(φει·
Ιερός γάρ ούτος των κατά χθονός 6εών 75
δτου τόδ' εγχος κρατός άγνίση τρίχα.
Χορός
α' τ! ποθ' ήσυχία πρόσβεν μελάβρων; an*
ß' τί σεσίγηται δόμος 'Αδμήτου;