Safiye Sultan III - Ann Chamberlin

973 Pages·2011·1.66 MB·Turkish

by  Ann Chamberlin

Sözüm
ki Tek Sana Geçmez
Kanunî Sultan SÜLEYMAN e. Hürrem Sultan
(1520-66)
( 1 5 0 4 - 5 8 )
Mihrimah Sultan
Nur Banu g. II. SELİM g. Diğer cariyeler (1524-
78)
(Ö.1583)
(1566-74)
Agostino Barbarigo
Venedik Donanması Amirali
(ö. 1571)
Andrea Barbarigo h. Safiye (Sofia Baffo) g. III.
MURAD g. Mitra Erkek kardeşi (d. 1550) (d.
1550) (1574-95)
Diğer üç oğlu
III. MUHAMMED
Ayşe Sultan e. Ferhad Paşa
Fatma Sultan
(s. 1595-1603)
(ö. 1605) (Vezir-i Azam)
(ö. 1595)
AÇIKLAMA
d. = doğum
e. = evli
ö. = ölüm
g. = gözde
s. = saltanat
h. = hayali ilişki
c = cariye
Diğer iki oğulları
(ö. genç)
Gevher Han Sultan
Fatima Sultan
Diğer oğulları
(1544-78)
(5.1580)
ve kızları
Ferhat Paşa h. İsmihan Sultan e. Sokullu Paşa
(Vezir-i Azam)
(Vezir-i Azam)
(ö. 1595)
(5.1579)
Diğer üç oğlu
(5. genç)
Müftü e. Ümmü Gülsüm
Gül Ruh Sultan e. Abdurrahman Betül
Ağabeyler
Oğullar ve kızlar
Bölüm I
Abdullah
M1&
I
O/SMtHAN, öylesine zor bir doğum yapmıştı ki,
bastonla yürüyebilmesi bile epey zaman aldı.
Ayağa kalktığında ancak paytak paytak
atabiliyordu adımlarını. Onun için yürümektense
tahtırevana binmeyi yeğliyordu. Hatta evde bile,
kendisini bir sandalyeyle istediği yere
taşıyorduk. Kısa bir süre için oturmak bile onu
çok zorladığından genellikle bir yığın yastığın
arasına uzanıp yatıyordu haremde. Zaten tombul
olan hanımım, şimdi büsbütün şişmanlamıştı.
Benim gözümde her zamanki sevgili Ismihan'dı,
ama koşullar nedeniyle bir parça uzaklaşmış
gibiydik birbirimizden. Koca göğüsleri tüm
bedenine hükmediyordu sanki.
Çocuğunu dört yıl boyunca emzirdi. Sonunda
çevredekilerin alay konusu olan Gülruh başını
sallayıp, "Hayır anne, yeter,"
demese daha da devam edebilirdi.
Bu olaydan çok önce, Gülruh henüz bebekken -
sanırım doğumundan sonraki erken bahar
günlerinden biriydi- Saraya bir mücevherci
kadının geldiğini duyduk, hanımım da oraya
gitmek istedi. Aslında değerli taşlarla bezeli
gerdanlıkları, bilezikleri, yüzükleri merak ettiği
yoktu, biliyordum. Onun derdi, Gülruh'a Sarayın
bahçesindeki ceylanları göstermekti.
Ve kalkıp gittik. Çocuğun mutluluğunu ve
şaşkınlığını nasıl zevkle izlediğimi görüyordu
İsmihan, bu onun en büyük ödülüydü. Benim
içinse en büyük ödül, onun ceylan gözlerinde
yakaladığım mutluluktu.
12
A N N C H A M B E R L I N
Hava, içinde bulunduğumuz mevsime göre çok
sıcak ve berraktı, kendimizi sanki yaz
sıcağından kaçıyormuş gibi bir süre sonra
haremin çeşmelerle serinletilen salonlarından
birine attık.
Esperanza Malki, şaşkınlık ve hayranlık dolu
sesler çıka-
'- ran kadınlara kutusundan çıkardığı yakutlarla
süslü muhteşem bir gerdanlığı gösteriyordu.
Çoğunluğu Yahudi olan bu satıcı kadınlar,
erkeklerin giremediği haremde kocalarının
mallarını pazarlarlardı. Onlara Rumca'dan gelme
bir kelime olan "Kira"
denilirdi genellikle.
Esperanza da Yahudi'ydi. Ataları, 1492'de
Hıristiyanlar tarafından İspanya'dan sürülünce
bir süre Venedik'te yaşamış, sonra da İstanbul'a
gelmişlerdi, yaklaşık seksen yıldır bu
topraklardaydılar ve kuyumculukla
uğraşıyorlardı.
Hareketleri kara bir kediyi andıran Kira, "Haydi
hanımlar gelin," diyerek kafesli pencereye doğru
yürüyordu. "Gelin bakın, gün ışığında onun
şıkırtılarını çok daha iyi görebilirsiniz."
Bu sözler üstüne herkes ayağa kalkıp peşisıra
cama doğru koşturmuştu.
îsmihan, bebeği ve ben oturuyorduk. İsmihan bir
yakutun parıltısını görmek için yerinden
kalkmaya üşenmişti ve ben de onunla
kalmalıydım.
Hanımım evli bir kadındı, köle değildi, ayrıca da
Sultan'
in kızıydı. Yani kendi parası olan biriydi. Bu
yüzden Kira, getirdiği her şeyi daha çok onun
önüne sermişti. Diğerleri genellikle gıpta ve
hasetle bakmaktan fazla bir şey yapamazlardı,
ama o satın alabilirdi. Harem kadınları camın
önünde gerdanlığı hayranlıkla seyrederken,
İsmihan elini yanıbaşındaki kutunun içine
daldırıp karıştırmaya başladı. Besbelli bu bir
ganimetti, belki de bir Avrupalı prensin
servetinden... Ancak sanırım, bunları
düşünmüyordu, ilgisinin tek nedeni can sıkıntısı
gibiydi.
cSaftye Sultan 13