ProtocollairebehandelingenindeambulantegeestelijkegezondheidszorgI Protocollaire behandelingen in de ambulante geestelijke gezondheidszorg I tweede, herziene druk Redactie: dr. G.P.J. Keijsers dr. A. van Minnen prof. dr. C.A.L. Hoogduin Bohn Sta£eu Van Loghum Houten 2004 (cid:2)2004BohnSta£euVanLoghum,Houten Allerechtenvoorbehouden.Nietsuitdezeuitgavemagwordenverveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enigevormofopenigewijze,hetzijelektronisch,mechanisch,doorfotokopiee«n, opnamen,ofeniganderemanier,zondervoorafgaandeschriftelijketoestemming vandeuitgever. Voorzover het maken van kopiee«n uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16b Auteurswet 1912 j‡ het Besluit van 20 juni 1974, Stb. 351, zoals gewijzigd bij Besluit van 23 augustus 1985, Stb. 471 en artikel 17 Auteurswet 1912, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoedingen te voldoen aandeStichtingReprorecht(Postbus3060,2130KBHoofddorp).Voorhetover- nemenvan(een)gedeelte(n)uitdezeuitgaveinbloemlezingen,readersenan- dere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet 1912) dient men zich tot de uit- gevertewenden. ISBN9031342491(genaaidgebrocheerd) ISBN9031343242(genaaidgebonden) NUR777 Ontwerpomslag: ZevenZomers.Art,EelkovanIersel Serieredacteur: prof.dr.C.A.L.Hoogduin Eerstedruk1997 Tweededruk2004 BohnSta£euVanLoghum DistributeurinBelgie«: HetSpoor2 StandaardUitgeverij Postbus246 Belgie«lei147a 3990GAHouten 2018Antwerpen www.bsl.nl www.standaarduitgeverij.be Inhoud Tengeleide VII 1 ProtocollairebehandelingenindeambulanteGGZ 1 G.P.J.Keijsers,A.vanMinnenenC.A.L.Hoogduin 2 Protocollairebehandelingvanpatie«ntenmeteenpaniekstoornismet 32 of zonder agorafobie: Interoceptieve exposure, cognitieve gedrags- therapieenexposureinvivo M.Kampman,G.P.J.KeijsersenG.J.Hendriks 3 Protocollaire behandeling van patie«nten met een obsessieve-com- 63 pulsieve stoornis: Exposure, responspreventie en cognitieve thera- pie M.J.P.M.Verbraak,C.A.L.Hoogduin,G.J.Methorst,W.J.J.M.Arts,A.M.D. HansenenG.P.J.Keijsers 4 Protocollaire behandeling van patie«nten met een gegeneraliseerde 98 angststoornis: Cognitievetherapie H.J.ElgersmaenA.Arntz 5 Protocollairebehandelingvanpatie«ntenmeteenacutestress-stoor- 125 nis: Kortdurendecognitievegedragstherapie A.A.P.vanEmmerik,J.H.KamphuisenP.M.G.Emmelkamp 6 Protocollairebehandelingvandepressievepatie«nten:Cognitievege- 154 dragstherapie W.Boelens 7 Protocollairebehandelingvanpatie«ntenmetonverklaardelichame- 183 lijkeklachten: Cognitievegedragstherapie A.E.M.Speckens,Ph.SpinhovenenY.R.vanRood 8 Protocollaire behandeling van patie«nten met migraine en span- 219 ningshoofdpijn: Ontspanningstrainingencognitievetraining M.J.SorbienS.J.Swaen V (cid:16) (cid:32)(cid:58)(cid:56)(cid:60)(cid:56)(cid:44)(cid:56)(cid:53)(cid:53)(cid:42)(cid:50)(cid:58)(cid:46) (cid:43)(cid:46)(cid:49)(cid:42)(cid:55)(cid:45)(cid:46)(cid:53)(cid:50)(cid:55)(cid:48) (cid:62)(cid:42)(cid:55) (cid:57)(cid:42)(cid:60)(cid:50)(cid:46)(cid:71)(cid:55)(cid:60)(cid:46)(cid:55) (cid:54)(cid:46)(cid:60) (cid:56)(cid:55)(cid:48)(cid:46)(cid:63)(cid:46)(cid:55)(cid:59)(cid:60)(cid:46) (cid:48)(cid:46)(cid:63)(cid:56)(cid:56)(cid:55)(cid:5) (cid:9)(cid:13)(cid:8) (cid:60)(cid:46)(cid:55)(cid:17) (cid:40)(cid:46)(cid:53)(cid:47)(cid:44)(cid:56)(cid:55)(cid:60)(cid:58)(cid:56)(cid:53)(cid:46)(cid:57)(cid:58)(cid:56)(cid:44)(cid:46)(cid:45)(cid:61)(cid:58)(cid:46)(cid:59) (cid:7)(cid:3)(cid:5)(cid:3)(cid:15)(cid:3)(cid:11)(cid:37)(cid:37)(cid:29)(cid:26)(cid:42)(cid:31)(cid:36)(cid:1)(cid:16)(cid:3)(cid:5)(cid:3)(cid:11)(cid:23)(cid:29)(cid:27)(cid:36)(cid:23)(cid:23)(cid:39)(cid:40)(cid:1)(cid:5)(cid:3)(cid:43)(cid:23)(cid:36)(cid:16)(cid:31)(cid:36)(cid:36)(cid:27)(cid:36)(cid:27)(cid:36)(cid:10)(cid:3)(cid:17)(cid:3)(cid:13)(cid:3)(cid:14)(cid:27)(cid:31)(cid:32)(cid:40)(cid:27)(cid:39)(cid:40) (cid:8)(cid:7)(cid:32)(cid:58)(cid:56)(cid:60)(cid:56)(cid:44)(cid:56)(cid:53)(cid:53)(cid:42)(cid:50)(cid:58)(cid:46) (cid:43)(cid:46)(cid:49)(cid:42)(cid:55)(cid:45)(cid:46)(cid:53)(cid:50)(cid:55)(cid:48) (cid:62)(cid:42)(cid:55) (cid:57)(cid:42)(cid:60)(cid:50)(cid:46)(cid:71)(cid:55)(cid:60)(cid:46)(cid:55) (cid:54)(cid:46)(cid:60) (cid:60)(cid:50)(cid:44)(cid:59) (cid:46)(cid:55) (cid:49)(cid:46)(cid:60) (cid:59)(cid:65)(cid:55)(cid:45)(cid:58)(cid:56)(cid:56)(cid:54) (cid:9)(cid:14)(cid:16) (cid:62)(cid:42)(cid:55) (cid:23)(cid:50)(cid:53)(cid:53)(cid:46)(cid:59) (cid:45)(cid:46) (cid:53)(cid:42) (cid:35)(cid:56)(cid:61)(cid:58)(cid:46)(cid:60)(cid:60)(cid:46)(cid:17) (cid:24)(cid:42)(cid:43)(cid:50)(cid:60) (cid:58)(cid:46)(cid:62)(cid:46)(cid:58)(cid:59)(cid:42)(cid:53) (cid:46)(cid:55) (cid:46)(cid:64)(cid:57)(cid:56)(cid:59)(cid:61)(cid:58)(cid:46) (cid:54)(cid:46)(cid:60) (cid:58)(cid:46)(cid:59)(cid:57)(cid:56)(cid:55)(cid:59)(cid:5) (cid:57)(cid:58)(cid:46)(cid:62)(cid:46)(cid:55)(cid:60)(cid:50)(cid:46) (cid:35)(cid:7)(cid:14)(cid:3)(cid:0)(cid:54)(cid:20)(cid:69)(cid:27)(cid:82)(cid:39)(cid:68)(cid:26)(cid:69)(cid:27)(cid:76)(cid:34)(cid:76)(cid:34)(cid:69)(cid:27)(cid:78)(cid:36)(cid:12)(cid:1)(cid:0)(cid:42)(cid:13)(cid:14)(cid:3)(cid:0)(cid:86)(cid:43)(cid:65)(cid:23)(cid:78)(cid:36)(cid:0)(cid:68)(cid:26)(cid:69)(cid:27)(cid:0)(cid:39)(cid:10)(cid:82)(cid:39)(cid:73)(cid:31)(cid:69)(cid:27)(cid:78)(cid:36)(cid:68)(cid:26)(cid:84)(cid:41)(cid:12)(cid:0)(cid:35)(cid:27)(cid:36)(cid:14)(cid:33)(cid:12)(cid:14)(cid:3)(cid:44)(cid:19)(cid:14)(cid:0)(cid:25)(cid:40)(cid:30)(cid:79)(cid:31)(cid:36)(cid:79)(cid:37)(cid:71)(cid:2)(cid:68)(cid:26)(cid:85)(cid:27)(cid:73)(cid:78)(cid:6)(cid:0)(cid:39)(cid:69)(cid:42)(cid:78)(cid:45)(cid:0)(cid:41)(cid:36)(cid:14)(cid:0)(cid:51)(cid:67)(cid:72)(cid:73)(cid:78)(cid:79)(cid:13)(cid:68)(cid:69)(cid:0)(cid:34)(cid:82)(cid:85)(cid:89)(cid:78) (cid:8)(cid:8)(cid:32)(cid:58)(cid:56)(cid:60)(cid:56)(cid:44)(cid:56)(cid:53)(cid:53)(cid:42)(cid:50)(cid:58)(cid:46)(cid:42)(cid:54)(cid:43)(cid:61)(cid:53)(cid:42)(cid:55)(cid:60)(cid:46)(cid:43)(cid:46)(cid:49)(cid:42)(cid:55)(cid:45)(cid:46)(cid:53)(cid:50)(cid:55)(cid:48)(cid:62)(cid:42)(cid:55)(cid:57)(cid:46)(cid:45)(cid:56)(cid:59)(cid:46)(cid:52)(cid:59)(cid:61)(cid:46)(cid:53)(cid:46)(cid:57)(cid:53)(cid:46)(cid:48)(cid:46)(cid:58)(cid:59) (cid:10)(cid:7)(cid:15) (cid:18)(cid:3)(cid:5)(cid:3)(cid:18)(cid:3)(cid:6)(cid:42)(cid:34)(cid:34)(cid:27)(cid:36)(cid:40)(cid:27)(cid:36)(cid:8)(cid:3)(cid:13)(cid:3)(cid:43)(cid:23)(cid:36)(cid:6)(cid:27)(cid:27)(cid:33) (cid:8)(cid:9)(cid:32)(cid:58)(cid:56)(cid:60)(cid:56)(cid:44)(cid:56)(cid:53)(cid:53)(cid:42)(cid:50)(cid:58)(cid:46) (cid:43)(cid:46)(cid:49)(cid:42)(cid:55)(cid:45)(cid:46)(cid:53)(cid:50)(cid:55)(cid:48) (cid:62)(cid:42)(cid:55) (cid:57)(cid:42)(cid:58)(cid:46)(cid:55) (cid:54)(cid:46)(cid:60) (cid:58)(cid:46)(cid:53)(cid:42)(cid:60)(cid:50)(cid:46)(cid:57)(cid:58)(cid:56)(cid:43)(cid:53)(cid:46)(cid:54)(cid:46)(cid:55)(cid:17) (cid:20)(cid:56)(cid:54)(cid:5) (cid:10)(cid:10)(cid:15) (cid:54)(cid:61)(cid:55)(cid:50)(cid:44)(cid:42)(cid:60)(cid:50)(cid:46)(cid:62)(cid:42)(cid:42)(cid:58)(cid:45)(cid:50)(cid:48)(cid:49)(cid:46)(cid:45)(cid:46)(cid:55)(cid:46)(cid:55)(cid:58)(cid:46)(cid:45)(cid:61)(cid:44)(cid:60)(cid:50)(cid:46)(cid:62)(cid:42)(cid:55)(cid:50)(cid:55)(cid:60)(cid:46)(cid:58)(cid:57)(cid:46)(cid:58)(cid:59)(cid:56)(cid:56)(cid:55)(cid:53)(cid:50)(cid:51)(cid:52)(cid:46)(cid:59)(cid:60)(cid:58)(cid:46)(cid:59)(cid:59) (cid:7)(cid:3)(cid:17)(cid:3)(cid:8)(cid:3)(cid:18)(cid:3)(cid:19)(cid:25)(cid:30)(cid:23)(cid:23)(cid:38)(cid:1)(cid:6)(cid:3)(cid:16)(cid:3)(cid:43)(cid:23)(cid:36)(cid:21)(cid:31)(cid:26)(cid:27)(cid:36)(cid:28)(cid:27)(cid:34)(cid:41)(cid:27)(cid:36)(cid:19)(cid:3)(cid:6)(cid:3)(cid:17)(cid:31)(cid:27)(cid:34)(cid:23)(cid:29)(cid:27) (cid:32)(cid:46)(cid:58)(cid:59)(cid:56)(cid:55)(cid:42)(cid:53)(cid:50)(cid:42) (cid:10)(cid:15)(cid:8) (cid:37)(cid:25) Ten geleide Indelaatstetwintigjaarzijnbijuniversiteitenenspecialistischebehandelcentra psychologische behandelingen ontwikkeld die worden uitgevoerd aan de hand van een protocol. Dit protocol behelst een stapsgewijze beschrijving van de be- handelingzoalsdievansessietotsessiedoordetherapeutwordtuitgevoerd.De redenomeen behandelingin details uitte schrijvenhad temaken met weten- schappelijkonderzoek.Omeenuitspraaktekunnendoenoverderesultatenvan een behandeling zochten onderzoekers naar mogelijkheden om de uitvoering vaneenbehandelingookprecieszotelatenverlopenalsdebedoelingwas.Het gebruik van behandelprotocollen leverde dus een methodologische verbetering opinhettherapie-effectonderzoek.Alshetdaarbijwasgeblevenhadhetbehan- delprotocol alleen tot vakkennis van onderzoekers behoord, wat feitelijk ook langeretijdhetgevalisgeweest,enwasderelevantievoordepraktijkbescheiden gebleven.Maarhetisdaarnietbijgebleven. Protocollairebehandelingenblekenovereenaantalopvallendeeigenschappente beschikken.Zobiedtbijgoedonderzochteprotocollairebehandelingeneendia- gnosenietalleeneenindicatievoorbehandelingmaarookeenprognose.Alsna hetstellenvaneendiagnosebeslotenwordttoteengoedonderzochteprotocol- lairebehandeling,dankanaandepatie«ntbijafsluitingvandediagnostischefase betrouwbare informatie gegeven worden over de verbeteringskans, de kans op drop-outenvaakookoverderesultatenopdelangeretermijn. Eenandereeigenschapvanprotocollairebehandelingenishetgefocustekarakter. Alsnahetstellenvaneendiagnosebeslotenwordttoteenprotocollairebehande- ling,danbiedthetprotocoleenbehandelingdiezichkrachtigfocustopjuistdie stoornis. Het protocol houdt de behandelaar bij de les. Uitstapjes naar andere onderwerpentijdensdebehandelingwordenontmoedigd.Destoornisstaatcen- traal. De trend tot stoornisspeci¢eke behandelingen was binnen de cognitieve gedragstherapie al eerder ingezet. Protocollaire behandelingen zijn echter de meest expliciete stap binnen deze trend. In de regel waren de ontwikkelaars vanbehandelprotocollendanookspecialistenjuistophetgebiedvandebetref- fendestoornis. Eenderdeeigenschap van protocollaire behandelingen ishet gedetailleerde ka- rakter.Ditgedetailleerdekaraktervergrootdetransparantievandebehandelin- genenmaaktdattherapeutengoedindebehandelingentetrainenentesuper- viserenzijn.Tevensnemendoordetrainingendoorhetprotocoldeverschillen tussentherapeutenindeuitvoeringvandebehandelingaf.Hetprotocolleidttot standaardisatie. Eenvierdeeigenschapvanprotocollairebehandelingenisdatheteffectonderzoek VII waarbijprotocollairebehandelingenwerdentoegepastbijzondergunstigebehan- delresultatenproduceerdebijzo’ndertigveelvoorkomendestoornissen.Protocol- lairebehandelingen blekeneffectief enef¢cie«nttezijn.Hetaantalprotocollaire behandelingenmeteensolideempirischebasisneemtnogsteedstoe.Metditalles werdmetdeprotocollairebehandelingindeambulantegeestelijkegezondheids- zorg een manier van behandelen ontworpen die vanaf de jaren tachtig van de vorigeeeuwgestaagaanpopulariteitheeftgewonnen: eeneffectieve,ef¢cie«nte, transparante,stoornisspeci¢eke,intijdbegrensde,goedtrainbarebehandelingdie inprincipebijiederepatie«ntdieaandediagnostischecriteriavaneenpsychische stoornisvoldoet,kanwordeningezet. Tegenover de voordelen van protocollaire behandelingen kunnen ook nadelen wordengeplaatst.Halverwegedejarennegentigiserindenationaleeninterna- tionalevakliteratuurveelensoms ookverhitgediscussieerdoverhetnutende onzin van protocollaire behandelingen. Die discussiepunten zijn niet beslecht. Protocollair behandelen vertegenwoordigt een visie op behandelen die funda- mentele meningsverschillen bij onderzoekers en behandelaars teweegbrengt. Desondankszijndediscussiesindeinternationalevakliteratuurdelaatstejaren geluwd. Mogelijk komt dat doordat protocollaire behandelingen hun intrede hebbengedaanindeambulantegeestelijkegezondheidszorgenhunweghebben gevondennaardedagelijksepraktijkvandebehandelaar.Zoalsvaakbijontwik- kelingenindepraktijk,blijkenuiteindelijknietdefundamentelemaardeprak- tische vragen over behandelen de richting aan te geven. De overeenstemming groeitdatprotocollairebehandelingennuttigeenbona¢debehandelingenzijndie op indicatie, of in combinatie met ge«|ndividualiseerde behandelingen kunnen wordentoegepast.Degestandaardiseerde,protocollairebehandelingendege«|n- dividualiseerde behandeling bijten elkaar niet maar komen als behandelopties steeds meer naast elkaar te staan. Tevens groeit het besef dat protocollaire be- handelingen weliswaar strikt gevolgd mo¤esten worden in het wetenschappelijk onderzoekwaaruitzevoortkwamen,maardatdebehandelaarindepraktijkzich daar minder aan behoeft te houden. Het gedetailleerde protocol is gebruikers- vriendelijk, compleet, gestructureerd en goed uitvoerbaar. Men kan er zijn of haarvoordeel meedoen. Zezijn rijk aanpsychopathologische kennis en gesys- tematiseerde therapeutische procedures. Er is vrijheid om met het protocol te experimenteren endebehandelingopmaataantebieden.Uiteraard ishetdan welzodataanpassingenvanhetoorspronkelijkeprotocoltotgevolghebbendat metminderzekerheidtezeggenvaltofdegerapporteerdebehandelresultatenuit het onderzoek ook geldig zijn voor de toegepaste variant. Handhaving van het oorspronkelijkeprotocolisdemeestzekerewegomeveneensbijeigenpatie«nten deonderzoeksresultatenterepliceren. In1997verscheendeeerstebundel‘Protocollairebehandelingenindeambulante geestelijkegezondheidszorg’enin1999kwamdetweedebundeluit.Hetbelang- rijkste doel van beide bundels was om de protocollaire behandelingen die bij onderzoek-enbehandelcentraontwikkeldwaren,teverzamelenenbeschikbaar temakenvooreenbrederpubliek.Totdantoecirculeerdendeprotocollenmeest- al binnen een beperkte kring als folders of ongepubliceerde manuscripten. De bundelingvandeprotocollenmaaktezebeschikbaarvooriedereen.Deauteurs die bijdroegen aan de bundels werd gevraagd om niet over de behandeling te schrijven maar de protocollaire behandeling zelf centraal te stellen. De bundels VIII zijn bedoeld voor praktijkmensen. Beide bundelszijn thans volledig herzien en geactualiseerd.Bovendienzijnvijfnieuwebijdragenopgenomen.Indehuidige, herziene druk zijn in deel I de protocollaire behandelingen opgenomen voor patie«ntenmetpaniekstoornis,obsessieve-compulsievestoornis,gegeneraliseerde angststoornis, acute stress-stoornis, depressie, onverklaarde lichamelijke klach- ten,migraineenspanningshoofdpijn,ongewenstegewoonten,ticstoornissenen hetsyndroomvanGillesdelaTourrette,protocollairebehandelingvoorpedosek- sueledelictplegersenvoorparenmetrelatieproblemen.Heteerstehoofdstukuit deze bundel biedt voorts een kritische bespreking van protocollaire psychologi- schebehandelingenindegeestelijkegezondheidszorg.IndeelIIzijndeprotocol- laire behandelingen opgenomen voor patie«nten met posttraumatische stress- stoornis,socialefobie,speci¢ekefobie,depressie,hypochondrie,chronische-ver- moeidheidssyndroom,conversieve£uisterspraak,burnout,alcoholproblemenen boulimia nervosa. In totaal bieden de bundels samen eenentwintig ambulant uitvoerbare,stoornisspeci¢ekeprotocollairebehandelingen. Na een beschrijving van de stoornis en een wetenschappelijke verantwoording van de gepresenteerde behandeling volgt in ieder hoofdstuk een gedetailleerde beschrijving van de behandeling, verduidelijkt en toegelicht met voorbeelden, tips en valkuilen en aangevuld met registratieformulieren, meetinstrumenten enpatie«nteninformatie.Hetstrevenwassteedsomdebehandelingzocompleet mogelijktepresenteren.Devormgevingvandehoofdstukkenwerdzoveelmo- gelijk gelijk gehouden. Bij de selectie van de behandelprotocollen speelde een aantaloverwegingen.Hetstrevenwasomprotocollairebehandelingentebunde- len van stoornissen die geregeld in de ambulante geestelijke gezondheidszorg voorkomen. Voorts dienden de behandelingen te steunen op up-to-date weten- schappelijke bevindingen. En ten slotte hing de selectie samen met het vinden vanspecialistendiebereidwarenomeenbijdrageaandebundelsteleveren.De specialisten dienden als onderzoeker deskundig te zijn op het gebied van de stoornis en als behandelaar en trainer nauw betrokken te zijn (geweest) bij de ontwikkelingenuitvoeringvandeprotocollairebehandeling. Wijhopendatwijmetbeidebundelsopnieuwtegemoetkomenaandewensvan velen te kunnen beschikken over een aantal aantrekkelijke, laagdrempelige en gebruikersvriendelijkgepresenteerdeprotocollairebehandelingendiesteunenop empirischebevindingen. Nijmegen, GerKeijsers AgnesvanMinnen KeesHoogduin IX HOOFDSTUK 1 Protocollaire behandelingen in de ambulante GGZ G.P.J. Keijsers, A. van Minnen en C.A.L. Hoogduin Inleiding Indeafgelopentwintigjaarzijnopuniversiteitenenspecialistischeonderzoeks- institutenpsychologischebehandelingenontwikkelddiewordenuitgevoerdaan dehandvaneenprotocol.Eenprotocolbehelsteenstapsgewijzebeschrijvingvan debehandelingzoalsdezedoorbehandelaarsuitgevoerddientteworden.Meest- al,maarnietaltijd,gaathethierbijomdiagnose-ofstoornisspeci¢ekebehande- lingen, dat wil zeggen om behandelingen van patie«nten bij wie een bepaalde diagnosewerdgesteld.HetsuccesvanprotocollairebehandelingenzoalsCraske enBarlow’spaniccontroltreatmentvoormensenmeteenpaniekstoornis(1993)of deinterpersoonlijkepsychotherapievoormensenmetdepressieveklachtenvan Klermane.a.(1984)heeftgeleidtoteendebattussenvoor-entegenstandersover detoepassingvanprotocollairebehandelingenindepraktijk.Degunstigebehan- delresultatenmakenprotocollairebehandelingenpopulair.Tegenstandersmenen echterdateenprotocollairebehandelingonvoldoenderechtdoetaandeindivi- duelekenmerkenvaneenpatie«nt. Dithoofdstukgaatinopdebelangrijkstepuntenuitdezediscussie.Opmeerdere plaatsen beargumenteren we dat de standpunten van voor- en tegenstanders nogal arbitrair zijn of te sterk gepolariseerd, en hebben we meer te maken met eenpolitiekediscussie.Opanderepuntenwashetbelangrijkeromdewezenlijke tegenstellingen scherp te krijgen. Deze tegenstellingen betreffen de toepassing van het behandelprotocol maar ook devisies en tradities van waaruit protocol- lairebehandelingenontstaanzijn.Detegenstellingengaandanbijvoorbeeldover stoornisspeci¢eke versus algemeen effectieve kenmerken van psychotherapie, overgestandaardiseerdversusge«|ndividualiseerdwerkenofoverempirischeva- lideringversustherapeutischeervaring.Debegrippen’protocollairebehandeling’, ’stoornisspeci¢ekebehandeling’en’empirischgevalideerdebehandelingen’lopen indediscussiesvoortdurenddoorelkaar.Ookindithoofdstuksteektdatdekop 1 G.P.J. Keijsers et al.(Red.), Protocollaire behandelingen in de ambulante geestelijke gezondheidszorg I, DOI 10.1007/978-90-313-7117-4_1, © 2004 Bohn Stafl eu van Loghum, Houten op.Welwordtindithoofdstukduidelijkdatdezedriebegrippeneenverschillende betekenishebben. Hethoofdstukisalsvolgtopgebouwd.Eerstwordtbeschrevenhoeprotocollaire behandelingenontstaanzijn,welkdoelzeoorspronkelijkdiendenenwelkepo- sitie zehebben ingenomen inde klinischeliteratuur.De grootste aantrekkings- kracht van stoornisspeci¢eke en protocollaire behandelingen is ongetwijfeld de effectiviteitervan.Wekunnenechteralleenoverdeeffectiviteitvaneenbehan- delingsprekenalsermethodenzijnomdieeffectiviteitvasttestellen.Detweede paragraaftoontdeontwikkelingenbinnenhetpsychotherapieonderzoekvande afgelopen veertig jaar, aan de hand van een historisch overzicht. Dit overzicht maaktduidelijkdatdezeontwikkelingenjuistwerdenbepaalddoordebehoefte omverantwoorddeeffectenvanpsychotherapievasttestellen.Indederdepara- graafzijndebevindingenweergegevenoverdeeffectiviteitvanstoornisspeci¢eke en protocollaire behandelingen en wordt de vraag behandeld of psychiatrische diagnoseswelvoldoendewaarborgbiedenvoorgestandaardiseerdebehandelin- gen.Indevierdeenvijfdeparagraafwordendebelangrijkstepuntenvankritiek op het gebruik van behandelprotocollen in de praktijk en visies op een verant- woordgebruikervanbesproken.Hethoofdstuk1eindigtmeteenblikopdetoe- komst. De opmars van protocollaire behandelingen Heteerstegepubliceerdebehandelprotocolvooreenpsychologischebehandeling kwamvanWolpe(1969)enbetrofdetoepassingvansystematischedesensitisatie (Dobson&Shaw,1988).Hetprotocol wasbedoeld omdetoepassing vansyste- matischedesensitisatiezogoedmogelijktebeschrijven.Indejarenzeventigvan de vorige eeuw werden ook door psychoanalytici behandelprotocollen ontwik- keld.Dezehaddentotdoelomtherapeutenopsystematischewijzetetrainenin de behandeling (Luborsky & DeRubeis, 1984; Moras, 1993; Weiss & Marmer, 1993).Debelangrijksteaanzettothetontwikkelenvanprotocollairebehandelin- genkwamechtervoortuithetwetenschappelijkonderzoekenhadeenmetho- dologische reden. Vanaf de jaren tachtig werd het steeds gebruikelijker om de behandelconditiesinvergelijkendtherapie-effectonderzoekuittevoerenvolgens een protocol. Het protocol in deze studies speci¢ceerde welke interventies de therapeuten wel en niet mochten uitvoeren en op welke manier de uitvoering plaats diende te vinden. Therapeuten werden in de toepassing van deze proto- collaire behandelingen getraind, opdat ze de behandeling goed beheersten. Op dezewijzekonervoorgezorgdwordendatdebehandelconditiesinhetonderzoek precies die behandelingen representeerden waarover de onderzoeker een uit- spraakwenstetedoen.Omdeopvallendetoenamevanstudiesmetprotocollaire behandelingen aan te duiden en om de methodologische verbetering van deze 1 Hethoofdstukgrijptgedeeltelijkterugopdetweeinleidendehoofdstukkenuitdevorige drukvan’ProtocollairebehandelingenindeambulanteGGz’deelIenII(Keijsers,Van Minnen&Hoogduin,1997,1999).Daarnaastzijndiversediscussiepuntenherzien,uit- gebreidengeactualiseerd. 2