Poppe denkt dat hij eigenlijk een indiaan is, maar wel een kleine. Want zijn grote broer Beer weet veel meer. Die speelt gitaar en vangt bromvliegen en stekelbaarzen. Hij is ook beresterk. Vooral als ze ridder en paard spelen. Het lijkt wel of hij ook nooit bang is. Niet 's nachts en ook niet voor die jongens van de banketbakker. Maar als Poppe een beetje verliefd wordt op een meisje in zijn klas, weet beer ook niet precies wat verliefd zijn is. Het vervelende is dat Indianen nooit verliefd zijn, weet Poppe. Indianen krijgen gewoon een vrouw en kinderen. Hoe moet hij nu aan Doortje zeggen dat hij wel verkering wil...
Recensie(s)
NBD Biblion recensie
De bewondering voor je grote broer kan enorm zijn; hij weet alles en kan alles. Poppe's geloof in zijn grote broer, Beer, is onbegrensd. Zelf is Poppe Indiaan en verliefd op Doortje. Hij heeft zelfs al een keertje met haar gepraat. Een kinderwereld waarin volwassenen ontbreken wordt ontwapenend en echt beschreven op zowel een volwassen als kinderlijke wijze. Terecht, want zo zitten de problemen nu eenmaal in elkaar op die leeftijd. De gebruikte 'spreektaal' sluit daar uitstekend bij aan. De wijze waaropde verliefdheid wordt beschreven, is heel geloofwaardig. Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukjes, die meestal goed afzonderlijk gelezen kunnen worden. Voor ouders die hun kinderen op deze leeftijd voorlezen is het verhaal prima om een thema als 'verliefdheid' (altijd een beetje een taboe) te bespreken. Het boekje gaat over twee broers en is daarmee vooral gericht op mannelijke lezers. Het verhaal wordt begeleid door veel zwart/grijze tekeningen: vaag en eenvoudig en een prima ondersteuning van het verhaal. Gedrukt in een grote letter. Vanaf ca. 9 jaar.
(Biblion recensie, Hans Thijssen.)
(source: Bol.com)