Plutarchus: Moralia. Volume IV

432 Pages·1971·13.779 MB·Ancient Greek, Latin

by  Plutarchus, Kurt Hubert

PLUTARCHI
M O R A L IA
RECENSUERÜNT ET EMENDAVERUNT
C.HUBERT · W.NACHSTÄDTt
W. R. PATON t · M. POHLENZ
W. SIEVEKING · J.B.TITCHENER
I. WEGEHAUPT t
m
LEIPZIG
BSB B.G.TEUBNER VE R L AG S G E S E LLSCH AFT
1971
P L U T A R C HI
M O R A L IA
VOL. IV
KECENSUIT ET EMENDAVIT
C. HUBEKT
£
LEIPZIG
Β S Β Β. G. TEUBNER VE R L AG S G E S E LLSCHAFT
197 1
V L Ν 294 . 375/65 / 7 1 • ES 7Μ
2. Auflage (unv. N'dr. der 1. Auflage von 1938)
COPYRIGHT 1971 BY
HSU B.G.TEUUNER V E R L A G S G E S E LLS C 11Λ FT, L E I PZIG
PRINTED IN THE GERMAN DEMOCRATIC REPUBLIC
DRUCK: F.ULLMANN, ZWICKAU
DM· UDALRICI DE WILAMOWITZ-MOELLENDORFF
ALMAE MATRI IOACHIMICAE
CONIUGI MEAE
S·
IN HOC YOLYMINE CONTINENTVR
pag.
46. Συμποσιακά (Pl. 78) I
Quaestiones convivalee
47. 'Ερωτικός (Pl. 70) 336
Amatorias
48* ΈρωτικαΙ διηγήσεις (Pl. 49) 396
*Amatoriae narrationes
INDEX QUAESTIONVM CONVIVALIVM
Liber I pag.
1. E i δει φιλοσοφείν παρά πότον 2
2. Πότερον αυτόν όεϊ κατακλίνειν τους έατιω μένους τον νπο-
δεχόμενον ή έπ' αντοίς έκείνοις ποιείσ&αι 9
3. Διά τί των τόπων ό καλούμενος νπατικός εσχε τιμήν... 17
4. Ποιόν τι να δει τον συμποσίαρχον είναι 19
6. Πως εϊρηται τό 'ποιητήν δ ' άρα "Ερως διδάσκει' 26
6. Περί της 'Αλεξάνδρου πολυποσίας 28
7. Δια τί μάλλον άκράτω χαίρουσιν οί γέροντες 31
8. Α ιά τί τα γράμματα πόρρωϋεν οί πρεσβύτεροι μάλλον άνα-
γινώακουαιν 32
9. Διά τί τω ποτίμω μάλλον ή τώϋ-αλαττίφπλύνεται τά ιμάτια 36
10. Δ là τί της ΑΙαντίδος φυλής Ά&ήνησιν ουδέποτε τον χορόν
εκρινον ΰστατον 39
liber II
1. Τ fa' εστίν â Ξενοφών παρά πότον ήδιον έρωτασ&αί φησι
κάί σκώπτεο&αι ή μή 42
2. Διά τί βρωτικώτεροι γίνονται περί τό μετόπωρον 56
3. Πότερον ή όρνις πρότερον ή τ à ωόν εγένετο 67
4. ΕΙ πρςσβύτατον ή πάλη των αγωνισμάτων 63
δ. Διά τι των αθλημάτων "Όμηρος πρώτον άεί τάττει την
πνγμήν είτα την πάλην και τελευταίον τον δρόμον 65
6. Διά τί πεύκη και πίτυς και τά όμοια τούτοι; ουκ ενοφ&αλ-
μί'εται 68
7. Περί τής εχενηίδος 70
8. Διά τί τονς λυκοσπάδας ίππους ΰυμοειόεϊς είναι λέγουσιν 72
9. Δ là τί τ à λυκόβρωτα των προβάτων τό κρέας μέν γλύ-
κύτερον τό δ' εριον φ&ειροποιόν ϊσχει 73
10. Πότερον οί παλαιοί βέλτιον έποίουν προς μερίδας ή οί
νυν εκ κοινον δειπνοϋντες 74
Xiber III
1. Ei χρηστέον άν&ίνοις στεφάνοις παρά πότον 80
2. Περί του κιττον πότερον τή φύσει &ερμός ή ψυχρός εστίν 87
3. Διάτί γυναίκες ήκιστα με&ύσκονται τάχιστα δ' οί γέροντες 92
4. Πότερον ψυχρότεραι τή κράσει τών άνδρών ή ΰερμότεραί
είσιν ai γυναίκες 94
δ. Ei ψυχρότερος τή δυνάμει ό οίνος 96
Vili INDEX QUAESTIO Ν VM CONVIVALIVM
pag.
6. Περί καιρόν συνουσίας 100
7. Δ là τί το γλεύκος ήκιστα με&ύσκει 106
8. Δια χι τών άκρο&ωράκων λεγομένων οι σφόδρα με&ύον-
τες ήττον παρακινητικοί είσιν ·. 108
9. Περί τοϋ 'ή πέντε πίνειν ή τρί' ή μή τέσσαρα' 110
10. Δ là τί τά κρέα σήπεται μάλλον υπό την σελήνην ή τον
ήλων 112
Liber IV
1. El ή ποικίλη τροφή της άπλής εύπεπτοτέρα 118
2. Δ là τί τά ϋδνα δοκεϊ τή βροντή γίνεσΰαι, και δ là τί τους
κα&εύδοντας οϊονται μή κεραυνοΰσ&αι 128
3. Δ là τί πλείστους εν γάμοις έπι δεΐπνον καλοϋσιν 134
4. Ει ή θάλασσα τής γης εύοψοτέρα 136
5. Πότερον οι 'Ιουδαίοι σεβόμενοι τήν νν ή δνσχεραίνοντες
άπέχονται των κρεών 142
6. Τις â παρ' Ίουδαίοις &εός . . . 146
(7. Δια τί το ς ομώνυμους τοις πλάνησιν ημέρας ου κατά τήν
εκείνων τάξιν αλλ' ένηλλαγμένως άρι&μονσιν εν ω και
περί ηλίου τάξεως) 140
(8. Δ là τί των δακτύλων μάλιστα τω παραμέσω σφραγίδας
γορονσιν) 149
(9. Ei δει ϋεών εικόνας έν ταϊς σφραγίσιν ή σοφών άνδρών
φορείν) 149
(10. Δ ιά τί τά μέσον τής ϋρίόακ.ος al γυναίκες ού τρώγουσιν) 149
Liber V
1. Δια τί των μιμούμενων τους όργιζομένους και ).νπονμέ-
νους ήδέως άκούομεν, αυτών όέ τών έν τοις πά&εσιν όν-
των άηδώς -. . . 151
2. "Οτι παλαιόν ήν αγώνισμα το τής ποιητικής 1δ4
3. Τις αιτία δι' ήν ή πίτνς Ιερά Ποσειδώνος ένομίσϋι] και
Διονύσου· και οτι το πρώτον έστεφάνουν r<; πίτυι τους
"Ισ&μια νικώντας, έπειτα σελίνφ, νυνί δε πάλιν τή πίτυι... 166
4. Περί τοϋ 'ζωρότερον δε κέραιε' • • • 160
δ. Περί τών πολλούς επί δεΐπνον καλούντων 163
6. Τις αιτία τής έν αρχή στενοχώριας τών δειπνούντων εΙ&'
ύστερον ευρυχωρίας 166
7. Περί τών καταβασκαίνειν λεγομένων 167
8. Δ ιά τί τήν μηλέαν ' άγλαόκαρπον' ό ποιητής είπεν, 'Εμ-
πεδοκλής δ' 'ύπέρφλοια' τά μή?.α. 174
9. Τις ή αιτία, δι' ήν ή συκή δριμύτατον ούσα δένδρον γλυ-
κύτατον παρέχει τον καρπόν 177
INDEX QUAESTIONVM CONVIVALTVM IX
pag.
10. Τίνες oi περί αλα και κύαμον ' εν ω και διά τί τον αλα
'&εΐον' ό ποιητής εϊπεν 178
Liber VI
1. Τις ή αιτία, δι' ην oi νηστεύοντες διψωσι μάλλον ή πεινώσιν 182
2. Πότερον ενδεια ποιεϊ το πεινήν και διψήν ή πόρων μετα-
σχηματισμός 184
3. Διά τί πεινώντες μέν, εάν πίωσι, παύονται, διψώντες δ',
εάν φάγωσιν, επιτείνονται 188
4. Διά τίν' αΐτίαν το φρεατιαϊον ϋδωρ άρυσ&έν, εάν εν αύτω
τω τοΰ φρέατος άέρι νυκτερεύστ], ψυχρότερον γίνεται ... 191
δ. Δ ιά τίν' α'ιτίαν οι χάλικες και ai μολιβδίδες εμβαλλόμεναι
ψυχρότερον το ϋδωρ ποιοϋσιν 193
6. Διά τίν' α'ιτίαν άχύροις καΐ ίματίοις την χιόνα διαφνλάττουσι 194
7. ΕΙ δει τον olvov ένδιη&εΐν 196
8. Τις αιτία βουλίμον • •. •, 200
9. Διά τί ό ποιητής επί μεν των άλλων υγρών τοίς Ιδίοις
έπι$έτοις χρήται, μόνον δε το ελαιον νγρόν καλεί 20ό
10. Τις αιτία, δι' ην ψαϋνρά γίνεται ταχύ τά εκ συκής κρε-
ααννύμενα των ιερειών · 208
Liber'VII
1. Πρός τους εγκαλονντας Πλάτωνι το ποτόν είπόντι διά τοΰ
πλενμονος έξιέναι , 211
2. Τις ό παρά τω Πλάτωνι κερασβόλος, και διά τί των σπερ-
μάτων άτεράμονα γίγνεται τά προσπίπτοντα τοις κέρασι
των βοών 217
3. Διά τί τοΰ μέν οϊνου το μέσον, τοΰ δ' ελαίου το επάνω,
τον δέ μέλιτος το κατώτατον γίνεται βέλτιον 221
4. Διά τί τοις πάλαι 'Ρωμαίοις ε&ος ήν μήτε τράπεζαν αίρο-
μένην περιοράν κενήν μήτε λύχνον σβεννύμενον 223
ό. "Οτι δει μάλ,ιστα τάς διά της κακομουσίας ήδονάς ψυλ.ατ-
τεαΰαι, και πώς φνλακτέον 228
6. Περί τών λεγομένων σκιών, και εΐ δεί βαδίζειν καλόν μενον
προς έτέρους νφ' ετέρων επί δείπνον, και πότε, και παρά τίνας 234
7. Ei δεϊ παρά πότον αύ/.ητρίσι χρήσϋαι 242
8. Τίσι μάλιστα χρηστέον άκροάμασι παρά δείπνον 244
9. "Οτι βον/.εύεσϋαι παρά πότον ούχ ήττον ήν Έ/.ληνικόν ή
Περσικόν 251
10. Ει καλώς έπο io w βον?.ευόμενοι παρά πότον 252
Liber VIII
1. Περί ημερών εν αίς γεγόνασί τίνες τών επιφανών εν ω
και περί της λεγομένης εκ ·&εών γενέσεως 258
X INDEX QUAESTIONVM CONVIVALIVM
Pag.
2. Πώς Πλάτων ελ.εγε τον ϋεόν àei γεωμετρεΐν 261
3. Διά τί της ήμέρας ήχωδεστέρα ή ννξ 206
4. Διά τί των ιερών άγώνων άλλος άλλον έχει στέφανον, τον
δέ φοίνικα πάντες · έν ω και διά τί τάς μεγάλας φοινι-
κοβαλάνους Νικολάους καλοϋαιν 272
5. Δ là τί προ ήμέρας εκ τον Νείλου ol πλέοντες υδρεύονται 277
6. Περί των όψε παραγινομένων επί το δεΐπνον ' εν ω και
πόθεν άχράτισμα και άριστον και δεϊττνον νινομάσ&η . . . 279
7. Περί συμβάλλων Πν&αγορικών, εν οϊς παρεκελευοντο χε-
λιδόνα οικία μη δέχεσ&αι Και τα στρώματα συνταράττειν
εύ&νς άναστάντας , 282
8. Δ ιά τί μάλιστα οι Πυ&αγορικοί εμψύχων τους ίχ&ϋς
παρτμοϋντο 286
9. ΕΙ δυνατόν εστί συστήναι νοσήματα καινά και δι' ας αίτιας 292
10. Διά τί τοίς φ&ινοπωρινοίς ένυπνίοις ήκιστα πιστεΰομεν 300
Liber IX
1. Περί στίχων ευκαίρως άναπεφωνημένων και άκαίρως - • • 304
2. Τις αιτία, δι' ήν το άλφα προτέτακται των στοιχείων .. 307
3Í Κατά ποίον άναλογίαν ό των φωνηέντων και ήμιφώνων
' άριΰμός συντέτακται 309
4. Ποτέραν χείρα της 'Αφροδίτης ετρωσεν ó Διομήδης .... 311
5. Διά τί Πλάτων είκοστήν εφη την Αϊαντος ψυχήν επί τον
κλήρον ελ&είν 312
6. Τίαίνίττεται â περί της ήττηςτοϋΠοσειδώνος μϋϋος " ένφκαί
διά τί την δευτέραν Ά&ηναίοι τοϋ Βοηδρομιώνος εξαιρονσιν 316
(7. Τις αιτία της εις τριάδα διαιρέσεως των μελών) 316
(8. Τίνι διαφέρει τά εμμελή διαστήματα των συμφώνων^. . . 316
(9. Τις αιτία συμφωνήσεως" εν ω και διά τί, των συμφώνων
όμοΰ κρουσμένων, τοϋ βαρυτέρου γίνεται τό μέλος) 316
(10. Atà τί, των έκλχιτζτικών περιόδων ήλιου και σελήνης Ισα-
ρίθμων ούσών, ή σελήνη φαίνεται π/,εονάκις εκλ,είπουσα
τοϋ ήλιου) • 316
(11 .Περί τοϋ μή τους αυτούς διαμένειν ημάς, άεί της ουσίας
ρεούσης ι 316
12. Πότερόν έστι πι&ανώτερον τό άρτιους είναι τούς σύμπαν-
τας άστέρας ή περιττούς 317
13. Περί τοϋ εν τι] τρίτη ραψο>δία της Ίλιάδος άντινομικοϋ
ζητήματος 318
14. Περί τοϋ άριθμοϋ των Μουσών οσα λέγεται μή κοινώς 322
15. "Οτι τρία μέρη της ορχήσεως, φορά και σχήμα και δείξις · και
τί εκαστον αυτών, και τίνα κοινά ποιητικής και ορχηστικής 331