Henri Nouwen overleed op 21 september 1996, drie weken nadat hij in dit opmerkelijke persoonlijke dagboek zijn laatste notitie had geschreven. Een jaar tevoren was hij op weg gegaan voor een spirituele ontdekkingsreis.
Op weg naar huis brengt verslag uit van het groeien en bloeien van vriendschap en gebed tijdens Henri´s laatste levensjaar. Waar hij ook komt merkt hij goedheid op; hij ontvangt bewijzen van vriendelijkheid, waarvoor hij erkentelijk is en die hij beantwoordt. Wie dit dagboek leest wordt een jaar lang zijn metgezel, o.a. bij kardinaal Bernardin tijdens diens ziekte, bij een man met een handicap die hem het gelaat van Christus laat zien, bij een familie van trapeze-artiesten die hem leren springen, bij zijn vader van drieënnegentig die hem voorhoudt dat men zich hem niet zal herinneren om zijn boeken, maar om 'wat je gedaan hebt voor anderen en om de geest waarin je dat gedaan hebt.'