ebook img

Odyssea: Recensuit Et Testimonia Congessit Martin L. West PDF

572 Pages·2017·3.301 MB·Ancient Greek
Save to my drive
Quick download
Download
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.

Preview Odyssea: Recensuit Et Testimonia Congessit Martin L. West

B I B L I O T H E C A SCRIPTORVM GRAECORVM ET ROMANORVM T E V B N E R I A N A BT 2026 CONSILIATORES TEVBNERIANI GIAN BIAGIO CONTE JAMES DIGGLE DONALD J. MASTRONARDE FRANCO MONTANARI HEINZ-GÜNTHER NESSELRATH DIRK OBBINK OLIVER PRIMAVESI MICHAEL D. REEVE RICHARD J. TARRANT HOMERVS ODYSSEA RECENSVIT ET TESTIMONIA CONGESSIT MARTIN L. WEST DE GRUYTER ISBN 978-3-11-042539-0 e-ISBN (PDF) 978-3-11-042023-4 ISSN 1864-399X Library of Congress Cataloging-in-Publication Data A CIP catalogue record for this book has been applied for at the Library of Congress. Bibliographic information published by the Deutsche Nationalbibliothek The Deutsche Nationalbibliothek lists this publication in the Deutsche Nationalbibliografie; detailed bibliographic data are available on the Internet at http://dnb.dnb.de. © 2017 Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston Greek font: Orthos by Ralph Hancock Printing: Hubert & Co. GmbH & Co. KG, Göttingen ♾ Printed on acid-free paper Printed in Germany www.degruyter.com hoc volvmine continentvr Praefatio ······················································································ vii De traditione ·········································································· vii De papyris ·············································································· vii De testimoniis ········································································· ix De codicibus litteris minusculis conscriptis ···························· x Orthographica ······································································ xvii Gratiarum actio ···································································· xxv Sigla. Breviata Exemplarium antiquorum fragmenta ······························· xxvii Glossaria, commentarii, scholia minora ······························ xlii Papyri et inscriptiones variae in quibus versus Homerici laudantur ························································ xliv Grammatici ··········································································· xlv Fontes alii antiquiores ························································· xlvi Libri saec. x–xii qui versus ex Odyssea excerptos ferunt ·· xlvi Codices saec. x–xiv constanter citati ································· xlvi Codices saec. xiii–xv raro citati ········································ xlvii Sigla cetera ········································································· xlvii Editores praecipui ····························································· xlviii Opera compendiosius laudata ············································· xlix Odyssea ·························································································· 1 Index nominum ·········································································· 509 praefatio Iliadem quam ante tria lustra edidi nunc sequitur Odyssea eodem consilio retractata. Illam cum confido fere nemini inaccessam fore qui hanc in manibus versabit, passim ad eam referam, ne molesta fiat materia repetita. de traditione De carminis origine et compositione in libro qui inscribitur The Making of the Odyssey (Oxonii 2014) fusius disserui. Probare stu- dui, Odysseam non in Ionia compositam esse sed in Graecia, fortasse in Euboea vel Attica (op. cit., 86–91): quod si ita est, verendum est ne nimis curiose Atticismos textu expellamus, dum genuini esse possint. Ceteroquin, quod ad carminis traditionem per saecula vi–iv a.C. pertinet, satis est ad ea referre quae in praefatione Iliadis (v–vi) exposui. Item de Zenodoti Aristophanis Aristarchi Didymi Herodiani studiis Homericis (ibid. vi–viii). Haec tantum repetere non erit inutile: Didymo duo exemplaria praesto erant, interdum discrepantia, quae Aristarchi recensiones credebat continere. Quotiens in scholiis duplex lectio Aristarcho tribuitur, siglis utor Ara, Arb. Quo ita facto nullo modo excludi potest, quin idem exemplar modo Ara modo Arb denotetur. Si quam Aristarchi lectionem laudat Didymus, ideo laudat ut eam alteri cuidam contraponat: cuinam, saepe non dicitur in scholiis, sed raro in dubio est, quae fuerit. Huic in apparatu ‘nov. Did’ appono, ne te lateat, eam quoque antiquam fuisse. de papyris Odysseae papyri exstant hodie fere dlxvi. In apparatu eas meris numeris designavi, illam seriem continuans quam instituit Allen (1–30), extenderunt P. Collart (31–104), H.-J. Mette (105–159), D. viii praefatio Sutton (160–220, h1–33, w1–36).1 Catalogum infra reperies in indice siglorum. Maior pars nondum edita est, neque ceterarum omnium textus plena transcriptione est vulgatus: de multis nihil legere datur praeter brevem commentationem. Harum ut lectiones cognosce- rem, magnopere adiuvit Andreas Mirończuk Varsoviensis, qui ad- mirabili cura et studio papyros reconditas ac per orbem terrarum dispersas investigavit, accuratissime transcripsit, mihi communi- cavit. Fragmenta Oxyrhynchica inedita elicui cccviii, Oxonii in Bibliotheca Sackleriana conservata, quae ut inspicerem benigne concessit Societas Aegypto Explorandae. Harum nonnullis iam insudaverant dissertationum scriptores, iuvenes plerique, quorum transcriptiones grato animo usurpavi, nomina honoris causa in catalogo laudabo. Cum saepissime lectiones referendae sint plurium simul papy- rorum, vel papyri cuiusdam simul et codicum recentiorum, mole- stum esset atque inutile, si curiosius praedicarem, quot in quaque papyro litterae pessumdatae sint, vel quatenus accentibus spiriti- busque ornetur. Talia tum denique curo, cum interest. Itaque cum in apparatu ad δ 198 legis: κείρασθαί 23 313 317 318 tt Ω*: -εσθαι Hs M, noli sumere, papyros quattuor integrum verbum κειρασθαι praebere, idque cum accentibus, verum hoc tantum intellige, tot in unaquaque litteras vel vestigia superesse, ut clarum sit, eam - ασθαι non -εσθαι praestitisse. Si quando sufficit mensura lacunae ut dignoscatur, utra duarum lectionum in papyro steterit, siglum cancellis saepio, ut e.g. ad τ 79: οἷσι [130] G B N: οἷσιν Ω*. 1 Cf. D. Sutton, Homer in the Papyri (textus electronicus, Scholar’s Press 1992). Littera h (‘Homerica’) praefixa designat commentarios, scholia minora, glossaria, historiolas et sim., littera w (‘witness’) alienigenos libros in quibus versus Homerici laudantur. Ne quis variis numeris de- ceptus papyros videat ubi nullae sunt, moneo quod papyrorum numeri semper cum lectionibus cohaerent. Ordo expositionis est: lectio tradita, grammatici antiqui, papyri, testimonia, codices mediaevales. Alia signi- ficant igitur numeri qui post ‘cf.’ vel post alicuius viri docti nomen apparent. praefatio ix de testimoniis Testimonia auctorum ut potui congessi, quo plenior traditionis reddatur species. Multa collegerunt priores, imprimis Iacobus La Roche et Arturus Ludwich, multa tamen addenda erant. Caute ad- hibenda sunt, quoniam auctores plerumque memoriter citant vel ab aliis hauriunt. Vix umquam meliorem conservant lectionem quam traditio directa. At docent subinde, varias lectiones, quae in libris Byzantiis feruntur, iam prioribus saeculis concurrisse, vel etiam indicant versum insiticium novisse auctores alias non traditum.2 Inter testimonia recentiora notabiles sunt centones Christiani versibus Homericis concinnati, quorum compages duo longiores editae sunt: (1) Sylloge quae in cod. Par. Suppl. gr. 388 (saec. x) exstat quaeque titulum prae se fert Ὁμηροκέντρων Πατρικίου ἐπισκό- που καὶ Ὀπτίμου φιλοσόφου καὶ Εὐδοκίας Αὐγούστης καὶ Κοσμᾶ Ἱεροσολυμίτου τῶν πάντων εἰς ἑνὸς συνθήματος ἐκλογήν. Edidit A.-L. Rey, Centons homériques (Parisiis 1998). Hanc per compen- dium ‘Cent(ones) Par(isini)’ cito. (2) Carmen perpetuum paullo politius, versibus mmcccxliv confectum, quod Eudociae Augustae recensionem esse evicit Mar- cus D. Vsher. Diu non nisi ex Aldi Stephanique editionibus notum erat; nostris temporibus partem maiorem (vv. 1–1548) repperit Vsher in codice Athoo (Iberorum 4464, saec. xiv). Edidit idem, Homerocentones Eudociae Augustae (Bibl. Teubn., Stutgardiae et Lipsiae 1999). ‘Eudoc.’ cito; et si qui versus et apud hanc et in sylloge Parisina feruntur, hanc solam nomino. Testimonia (praeter ea quae papyris laceris servantur, e.g. in Philodemi libris) ita laudavi ut cognoscas, quot verba comprehen- dant. Litterae a, b versuum numeris adiectae hemistichia denotant prius et posterius. In apparatu critico siglum ‘tt’ testimonia omnia significat, ‘tt*’ cetera praeter ea quae singillatim laudantur, ‘t’ et ‘t*’ testimonium unicum seu reliquum. 2 V. ad β 379a, γ 130, ζ 76a, 187a, o 90a, 295. x praefatio de codicibvs litteris minvscvlis conscriptis T. W. Allen catalogum instruxit codicum lxxv,3 quorum lxiv ipse viderat; quot totos contulerit, non liquet. Lectiones partim suo la- bore collegit, partim ex aliorum relationibus; quibus digestis fami- lias sibi visus est cognoscere septemdecim, et in editione Oxon- iensi fere semper ad familias suas refert, non ad singulos libros. Eae familiae tamen nullae sunt,4 ea editio paene inutilis, cum vix umquam certiores faciat, quinam libri lectiones quasque prae- beant. Ne eis quidem quae clarius asseverat editor confidenter niti licet, cum saepius appareat, eum schedas suas confudisse. Prorsus aliter rem egit H. van Thiel, qui e libris vetustioribus melioribusque undeviginti elegit ut denuo conferrentur, undecim constanter citat. At nimis angustum sibi proposuit apparatum, papyrorum lectionibus parum studuit, de grammaticis antiquis sententias mirum quam perversas professus est. Bene fecit, quod sigla Allenianis simpliciora induxit, quae plerumque Ludwichiana sunt quaeque ego absque paucis recepi. Quod ad recensionem attinet, similiter rem gessi, at mihimet videntur octo codices fere semper sufficere ut lectiones captemus sinceriores. Hos ipse per imagines contuli, hos constanter cito; aliorum notitiam si quando adduco, editionibus debeo Ludwichii Allenii Thielii. A saeculis decimo et undecimo testes habemus hos: gO = cod. Oxon. Barocc. 50, ca. annos 920–930 conscriptus. Inter multa miscellanea continet excerpta ex Odyssea duo brevis- sima: (f. 201r) o 20–27; (f. 201v) ι 502–505. gV = Gnomologium Athoum, cod. Vatopedianus 36, saec. xi med. Continet praeter alia versus excerptos ex Iliade (ff. 110r–120r) et Odyssea (ff. 133v–139r). Codicem accurate excussit versusque Homericos descripsit Persephone Pagonare-Antoniou, Οι κώδικες Athous Vatop. 36 & Marc. gr. 507. Το Ομηρικό τμήμα (Athenis 3 T. W. Allen, The Text of the Odyssey, Papers of the British School at Rome V(1) (Londinii 1910). Addendus: Grottaferrata, Biblioteca della Ba- dia greca, Crypt. z.α.xxvi (saec. xiii), qui γ 162 – τ 497 continet (Pontani, Sguardi 225–228). 4 Cf. N. Tachinoslis, Handschriften und Ausgaben der Odyssee (Studien zur klassischen Philologie 13, Francofurti ad Moenum 1984), 5–48.

See more

The list of books you might like

Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this reason, we have a limit on daily download.