O diasēmos Nikolas Asimos: schedia tu Chrēstu Mētsika

109 Pages·1999·8.95 MB·Greek

by  Mpagerēs, Demētrēs

Ο Διάσημος
Νικόλας Άσιμος
Ο Δημήτρης Μπαγέρης κατάγεται από την Αρκαδία. Σπούδασε Πο-
λιτικές Επιστήμες και σε μεταπτυχιακό επίπεδο Διοίκηση Επιχειρήσε-
ων και Οργανισμών. Από νεαρός φοιτητής άρχισε να συγκεντρώνει
υλικό για τη λεγόμενη γενιά του '30 και ιδιαιτέρως για τον ζωγράφο-
ποιητή Νίκο Εγγονόπουλο. Εργασίες του για τον Εγγονόπουλο αλλά
και συνομιλίες του με ανθρώπους της μουσικής, του θεάτρου και του
πνεύματος έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδι-
κά («Καθημερινή», «Οδός Πανός», «Νέα Σκέψη», «Best Seller»,
«Διαβάζω» «Γράμματα και Τέχνες»). Το 1997 με δική του επιμέ-
λεια κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις «Οδός Πανός» το πρώτο του βι-
βλίο με τίτλο «Δημήτρης Χορν» που ήταν βασισμένο πάνω σε υλικό
που αναζήτησε επί σειρά ετών στα ράφια των' παλαιοβιβλιοπωλείων.
Το βιβλίο «Δημήτρης Χορν» είναι ένα αφιέρωμα στη θεατρική και κι-
νηματογραφική πορεία του τελευταίου ευπατρίδη του θεάτρου μας.
Το © των κειμένων που φιλοξενούνται σ' αυτό το βιβλίο ανήκει
στις εφημερίδες και στους δημοσιογράφους που τα υπογράφουν.
Το © των τραγουδιών και των κειμένων του Νικόλα Άσιμου στους κληρονόμους του.
Στο εξώφυλλο ο Νικόλας Άσιμος σε φωτογραφία που μας δόθηκε
από τον αδελφό του.
Πρώτη έκδοση:Απρίλιος 1999
Δεύτερη έκδοση, με αλλαγές και διορθώσεις:Μάϊος 1999
ISBN 960-7716-37-X
Ο διάσημος Νικόλας Άσιμος © 1999 Δημήτρης Μπαγέρης
και Εκδόσεις Οδός Πανός
Περιοδικό & Εκδόσεις Οδός Πανός και Εκδόσεις ΣΙΓΑΡΕΤΑ
Διδότου 39, 106 80 Αθήνα. Τηλ.-Fax [phone]
Δημήτρης Μπαγέρης
Ο διάσημος
Ν ι κ ό λ ας Άσιμος
Σχέδια του Χρήστου Μήτσικα
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ
Σχέδια: Του ζωγράφου και Βαλκανιονίκη Μαραθωνοδρόμου
Χρήστου Μήτσικα.
Σημείωση: Ο Νικόλας Άσιμος υπήρξε αθλητής του στίβου και έλαβε
μέρος σε αθλητικούς αγώνες.
Ευχαριστίες: Στον κύριο Δημήτριο Ασημόπουλο για τις πολύτιμες
πληροφορίες που μου παρέδωσε, τις φωτογραφίες και τα χειρόγραφα
ποιήματα του αδελφού του Νικόλα Άσιμου.
Στο ζωγράφο Χρήστο Μήτσικα για την ευγενική προσφορά
των σχεδίων του.
Στην κυρία Δέσποινα Μπόγρη για τη συμβολή της.
Στην κυρία Δέσποινα Λοΐζου για τη βοήθεια της στην αναζήτηση
των δημοσιευμάτων των εφημερίδων.

Με την κόρη του Λίλλιαν-Κυριακή
«... οι Δον Κιχώτες παν μπροστά
κι οι Σάντσοι ακολουθάνε»
Κ. Ουρανής
Αυτός ο Επαναστάτης της πλατείας Εξαρχείων πρέπει
κάποτε να δικαιωθεί. Αφού σήκωσε στους ώμους του τη
χλεύη όλων εκείνων που «συσχέτιζαν κουτά» έπραξε τε-
λικά ό,τι ο ίδιος πίστευε.
Κόντρα σε όλους και για όλα: Με το όποιο κατεστη-
μένο: Καλλιτεχνικό, πολιτικό, κοινωνικό, στρατιωτικό.
Αντιστάθηκε αταλάντευτα γιατί ήταν πραγματικά Ελεύ-
θερος. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του πρέπει να σκύ-
ψουμε και να ερευνήσουμε αυτή την Ελεύθερη προσωπι-
κότητα που καθημερινά πυρπολούσε την ψυχή του για να
φωτίζει τις ιδέες του.
Τι εκόμισε στην τέχνη ο Νικόλας Άσιμος;
Τι εκόμισε στην Ποίηση και στο Τραγούδι;
Γιατί τόση υπερβολή στο λόγο και στην Πράξη προ-
κειμένου να προφέρει δύο τρεις λέξεις: ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ
ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. Το πέτυχε; Κι αν πέτυχε, η
απόλυτος Ελευθερία συνεπάγεται χίλιες μύριες αισθητικές
τουλάχιστον επιπτώσεις; Απέτυχε; Ποιοι τον οδήγησαν
στην αποτυχία; Όλα μοιάζουν ένα κουβάρι χωρίς αρχή
και τέλος.
Ένα είναι το βέβαιο. Πως πέρασε από τον τόπο μας
9
ένας σύγχρονος Δον Κιχώτης. Λίγοι τον άκουσαν και λι-
γότεροι τον κατάλαβαν.
«Μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα...». Ποια όμως; Του
υπερρεαλισμού, του Ντα-νταϊσμού, των «Κροκανθρώπων»
όπως δήλωνε; Ή η γλώσσα του — και η συμπεριφορά του
— ήταν η συνισταμένη όλων των σχετικών — ισμών;
Το τελευταίο χρονικό διάστημα — λίγο πριν αποφασί-
σει την Έξοδο του από τη ζωή — περιφερόταν στην
Πλατεία. Δεν μιλούσε και έμοιαζε σαν τον Απολλώνειο
τον Τυανέα στην πενταετή σιωπή.
Ύστερα έφυγε από τη ζωή. Αναζήτησε Κροκανθρώ-
πους. Τους βρήκε; Ποιος ξέρει. Υπάρχουν; Ή ήταν ο μό-
νος αυτού του απροσδιόριστου για τους πολλούς είδους;
Ας αρχίσουμε την ψηλάφηση του έργου του, όχι γιατί
ψάχνουμε κάπου να κατατάξουμε τον Νικόλα Άσιμο, αλ-
λά για να βρούμε συνειδητά πώς καταλήγει στην αναζή-
τηση των «Κροκανθρώπων».
Το Σουρρεαλιστικό Μανιφέστο (1924), ένα πύρινο και
αλαζονικό βιβλιαράκι, δίνει στη λέξη ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ
τον ακόλουθο ορισμό:
ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, ουσ. αρ. Καθαρός ψυχικός αυτο-
ματισμός που χρησιμοποιείται για να εκφραστεί προ-
φορικά, γραπτά ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, η
πραγματική λειτουργία της σκέψης. Υπαγόρευση της
σκέψης έξω από κάθε έλεγχο της λογικής και πέρα
από κάθε αισθητική ή ηθική μέριμνα.
Θα σπεύσουν μερικοί να πουν πως ταιριάζει απόλυτα
στον Άσιμο. Κι αν ακόμα βάλουν δίπλα-δίπλα κάποιες
10
σελίδες από τα La Revolution Surrealiste, με δικά του γρα-
πτά (που τα υπέγραφε μόνος ή με άλλους) τότε θα τον
χαρακτηρίσουν σουρρεαλιστή. Προσοχή όμως. Θα τους
ξεγελάσει.
«Κύριε Πρύτανι
Μέσα στο κενό ντεπόζιτο "Σκέψη" οι ακτίνες του
πνεύματος σαπίζουν σαν να ήταν σκουπίδια...
...Μες από το κόσκινο των πτυχίων σας περνάει μια
νεολαία μαραζωμένη...» Έγραφε ο Αντωνέν Αρτώ το
έτος 1925.
Από το La Revolution Surrealiste, τεύχος 2, Γενάρης
1925.
«... Η έννοια της φυλακής, η έννοια του στρατώνα,
είναι σήμερα κοινοί τόποι - αυτά τα τερατουργήματα δε
σας κάνουν καμιά εντύπωση πια. Η εξαχρείωση βρί-
σκεται στην απάθεια εκείνων που παρέκαμψαν το πρό-
βλημα με διάφορες ηθικές και σωματικές υποχωρήσεις
(τιμιότητα, αρρώστια, πατριωτισμός).
Μόλις συνειδητοποιηθεί η κατάχρηση που αποτε-
λούν από τη μια μεριά η ύπαρξη τέτοιων μπουντρου-
μιών και από την άλλη ο εξευτελισμός, ο υποβιβασμός
που επιφέρουν αυτά τόσο σ' εκείνους που τα γλιτώνουν
όσο και σ' εκείνους που μαντρώνουν — και υπάρχουν,
όπως φαίνεται, ανισόρροποι που προτιμάνε το κελί ή
το θάλαμο από την αυτοκτονία — μόλις επιτέλους συ-
νειδητοποιηθεί αυτό, καμιά συζήτηση δε θα χωράει
πια, καμιά υπαναχώρηση.
Ιερή ενότητα μπρος στα μαχαίρια ή τα πολυβόλα-
11