'Niets is wat het lijkt en aan alles komt een eind. Happy endings komen in het ware leven minder vaak voor dan in de sprookjes die we als kind voorgelezen kregen. Alles wat mij is overkomen, heb ik bewust of onbewust over mezelf afgeroepen. Karma is a bitch! So they say.’ Frank de Bruyn groeit op als een onzekere puber met een groot minderwaardigheidscomplex. Als hij zijn opleiding heeft afgesloten werkt hij als schilder en model. Daarna wordt hij croupier bij het casino. Hier maakt hij voor het eerst kennis met de betaalde liefde en besluit hij, als hij zijn baan en uiteindelijk zijn huis verliest, een gigolo te worden. Onder het pseudoniem Gigolo Ramon verwent hij welgestelde dames tegen betaling. Het lijkt hem voor de wind te gaan, maar na een tijd ontdekt hij dat het lang niet zo glamorous is als hij zich had voorgesteld. In Niets is wat het lijkt gaat de auteur ‘met de billen bloot,’ zoals hij zelf aangeeft. Hij gunt de lezer een kijkje in het leven dat hij leidde voordat hij ten onrechte achter de tralies belandde. Is hij er trots op? Nee. Heeft hij er spijt van? Ja, in feite wel. Maar hij geeft aan dat hij dit moet vertellen. Vertellen hoe hij in die tijd alles beleefde en ervoer.