mısır'ın dış polıtıka arayışı ve sılahlanma stratejısı PDF
Preview mısır'ın dış polıtıka arayışı ve sılahlanma stratejısı
ANALİZ AĞUSTOS 2018 SAYI: 252 DARBE SONRASI MISIR’IN DIŞ POLITIKA ARAYIŞI VE SILAHLANMA STRATEJISI VEYSEL KURT, OĞUZ GÜNGÖRMEZ ANALİZ AĞUSTOS 2018 SAYI: 252 DARBE SONRASI MISIR’IN DIŞ POLITIKA ARAYIŞI VE SILAHLANMA STRATEJISI VEYSEL KURT, OĞUZ GÜNGÖRMEZ COPYRIGHT © 2018 Bu yayının tüm hakları SETA Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı’na aittir. SETA’nın izni olmaksızın yayının tümünün veya bir kısmının elektronik veya mekanik (fotokopi, kayıt ve bilgi depolama vd.) yollarla basımı, yayımı, çoğaltılması veya dağıtımı yapılamaz. Kaynak göstermek suretiyle alıntı yapılabilir. Uygulama: Erkan Söğüt Baskı: Turkuvaz Haberleşme ve Yayıncılık A.Ş., İstanbul SETA | SIYASET, EKONOMI VE TOPLUM ARAŞTIRMALARI VAKFI Nenehatun Cd. No: 66 GOP Çankaya 06700 Ankara TÜRKİYE Tel: +90 312 551 21 00 | Faks: +90 312 551 21 90 www.setav.org | [email protected] | @setavakfi SETA | Istanbul Defterdar Mh. Savaklar Cd. Ayvansaray Kavşağı No: 41-43 Eyüpsultan İstanbul TÜRKİYE Tel: +90 212 395 11 00 | Faks: +90 212 395 11 11 SETA | Washington D.C. 1025 Connecticut Avenue, N.W., Suite 1106 Washington D.C., 20036 USA Tel: 202-223-9885 | Faks: 202-223-6099 www.setadc.org | [email protected] | @setadc SETA | Kahire 21 Fahmi Street Bab al Luq Abdeen Flat No: 19 Cairo EGYPT Tel: 00202 279 56866 | 00202 279 56985 | @setakahire DARBE SONRASI MISIR’IN DIŞ POLITIKA ARAYIŞI VE SILAHLANMA STRATEJISI IÇINDEKILER ÖZET 7 GİRİŞ 8 SİLAHLANMA VE DIŞ POLİTİKA 8 MISIR’IN SİLAHLANMA VE DIŞ POLİTİKASINDA ABD BAĞIMLILIĞI 12 MÜBAREK SONRASI SİLAH ALIMLARI VE YENİ İTTİFAK ARAYIŞLARI 13 RUSYA 14 FRANSA 15 ALMANYA 16 ABD 16 SONUÇ VE DEĞERLENDİRME 17 setav.org 5 ANALİZ YAZARLAR HAKKINDA Veysel Kurt Uludağ Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden 2006’da mezun oldu. Aynı yıl İs- tanbul Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı’nda başladığı yüksek lisansını 2009’da tamamladı. Doktora çalışmasını İstanbul Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslara- rası İlişkiler Anabilim Dalı’nda tamamladı. Ortadoğu’da otoriteryenizm, demokratikleşme, asker-sivil ilişkileri konularında çalışan Kurt’un siyaset bilimi alanında yayımlanmış makaleleri ve yorumları bulunmaktadır. Oğuz Güngörmez Sakarya Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden 2014’te birincilikle mezun olmuştur. Şu anda Sakarya Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı’nda yüksek lisans eğitimine devam etmektedir. SETA İstanbul Avrupa Araştırmaları Direktörlüğü’nde araştırma asistanı olarak görev yapmaktadır. İlgilendiği araştırma konuları arasında Avrupa Birliği, Türkiye-AB ilişkileri ve Ortadoğu’da silahlanma yer almaktadır. 6 setav.org DARBE SONRASI MISIR’IN DIŞ POLITIKA ARAYIŞI VE SILAHLANMA STRATEJISI ÖZET Silahlanma devletlerin çoğu zaman varlıklarına yönelen tehditlere karşı koymak kimi zaman da dış politika pratiklerini hayata geçirmek için başvurdukları önemli bir stratejidir. 2011’den itibaren Arap İsyanları’nın güvenlik merkezli bir sürece dönüşmesiyle Ortadoğu’da birçok ülke silahlanma politikalarına ağırlık vermiş ve gelişmiş silah sistemlerine önemli miktarda kaynak ayırmaya başlamıştır. Bu ülke- lerden biri de Mısır’dır. 1970’lerden itibaren ABD ile sahip olduğu asimetrik ilişki Mısır’ın güvenlik stratejisini ve silahlanmasını domine ederken Arap İsyanları ile birlikte Kahire yönetiminin çok boyutlu silahlanma ve dış politika arayışına tanık olunmaktadır. Sisi yönetimi ABD ile kurumsallaşan asimetrik ilişkinin doğasını değiştirmese de 3 Temmuz darbesinden sonra Rusya, Fransa, Almanya gibi aktör- ler nezdinde alternatif arayışlarına girmiştir. Bu durum ise silahlanma dinamikleri üzerinden hem uluslararası meşruiyet kazanılması hem de Mısır dış politikasında da yeni yönelimlerin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bu analiz Bu analiz özellikle Sisi rejiminin dış politika arayışını silahlanma strateji- Mısır’ın özellikle si üzerinden iki noktaya odaklanarak irdelemektedir: Bunlardan ilki silah satın de Sisi rejiminin alım yoluyla meşruiyet satın alma, ikincisi de bölgesel krizlere karşı silahlanma dış politika yoluyla cevap verme/tedbir alma çabasıdır. Bu kapsamda Mısır’ın ABD ile silah- arayışını lanma konusunda sahip olduğu asimetrik ilişki analiz edilmekte özellikle son dö- silahlanma nemde bu asimetrik ilişkiyi değiştirmeye yönelik ortaya konulan çabada Rusya, stratejisi Fransa, Almanya gibi aktörlerin etkileri ve Mısır’ın silahlanma politikasındaki üzerinden yerleri ele alınmaktadır. irdelemektedir. setav.org 7 ANALİZ müzakere mekanizmasına katılması bu anlamda açık örnekler olarak görülebilir. Dış politikada ABD’nin Mısır üzerindeki hegemon konumu ve İsrail ile ilişkiler Mursi yönetiminin yüz yüze kal- dığı en önemli meydan okumalar olmuştur. Bu konularda henüz bir değişim emaresi görülme- den de 3 Temmuz 2013 askeri darbesiyle Mursi yönetimi devrilmiştir. 3 Temmuz askeri darbesi hem iç hem de dış politikada yeni bir dönemin başlangıcı olmuş- tur. Mısır darbe sonrasında tarihinin en baskıcı dönemlerinden birini yaşamıştır. Sisi rejimi zor ve baskı yoluyla içerde iktidarını tahkim etmeye çalışırken uluslararası aktörler nezdinde de bir meşruiyet arayışına girmiştir. Darbenin bölgesel siyasetin ciddi değişimler geçirdiği bir dönemde yaşanması Sisi yönetimini yeni müttefik arayışı- GIRIŞ na da sevk etmiştir. Bu analiz Sisi rejiminin dış Mübarek sonrası dönemde Mısır’ın iç ve dış po- politika arayışını silahlanma stratejisi üzerinden litikasında çeşitli dalgalanmalar yaşanmıştır. En iki noktaya odaklanarak irdelemektedir: Birin- büyük kırılma noktaları şüphesiz Mübarek’in ik- ci odak silah satın alımı yoluyla meşruiyet satın tidardan düşmesi ve 3 Temmuz askeri darbesidir. alma, ikincisi de bölgesel krizlere karşı bu silah- Mübarek’in devrilmesi Mısır’da demokratikleş- lanma stratejisini anlamlandırma çabasıdır. me için ilk adım olarak kabul edilmiş fakat si- yasi geçiş süreci Silahlı Kuvvetler Konseyi (SKK) SILAHLANMA VE tarafından domine edilmiştir. Geçiş sürecinde DIŞ POLITIKA SKK’nin temel kaygısı ordunun en geniş anla- mıyla ülke siyaseti ve ekonomisindeki imtiyazla- Silahlanma stratejisinin bir ülkenin tehdit algısı- rını korumak olmuştur. Dolayısıyla iç siyasetin na göre belirlendiği kabul edilmektedir. Tehdidin temel parametrelerinin bu doğrultuda yeniden kaynağı ve niteliği bertaraf edilmesi için tercih belirlenmesine yönelik birçok adım atılmıştır. Bu edilen stratejileri de şekillendirmektedir. Dolayı- dönemde dış politikada ise yeni bir angajmana sıyla bir ülkenin silahlanma stratejisi hem güven- girmekten özenle kaçınılmıştır. Suriye krizi ve lik ve savunma politikaları hem de dış politika bölgesel birçok konuda Arap Ligi ile söylemsel tercihleriyle doğrudan ilgilidir. Bunların yanında düzeyde bir uyum sergilenmiştir. silahlanma yönelimleri ve tercihleri ülkelerin dış Seçimlerle iktidara gelen Mursi yönetimi ise politika stratejilerine dair önemli mesajlar da ba- iç siyasette ordunun konumunu sarsacak ve siste- rındırmaktadır. Yapılan askeri harcamaların mik- mi kökten değişime uğratacak adımlar atmaktan tarı, tedarik edilen silah çeşitleri (defansif ya da kaçınmıştır. Dış politikada ise Mübarek döne- ofansif), tedarikçilerin kimlerden oluştuğu gibi minden ve SKK’nin yönettiği geçiş döneminden ampirik konular bir ülkenin tehdit algısına ve farklılaşacak bir çizgi izleyeceğinin işaretlerini dolayısıyla dış politikada ne türden bir strateji iz- vermiştir. Mursi’nin İran cumhurbaşkanıyla ger- leyebileceğine dair önemli ipuçları sunmaktadır. çekleşen görüşmeleri, Suriye krizi konusunda Silahlanmayı belirleyen temel faktörlerin ne- Türkiye, İran ve Suudi Arabistan ile kurulan ler olduğuna yönelik literatüre bakıldığında tar- 8 setav.org DARBE SONRASI MISIR’IN DIŞ POLITIKA ARAYIŞI VE SILAHLANMA STRATEJISI tışmanın geniş bir yelpazeye yayıldığı ve konuyla ülkenin nüfusunun silahlanma ve askeri harcamala- ilgili çok sayıda çalışma yapıldığı görülmektedir. rın seyri konusunda oldukça etkili olduğunu iddia Genel anlamıyla silahlanmayı belirleyen faktörler etmiştir. Dunne ve Perlo-Freeman’in çalışmasına iç ve dış şeklinde iki eksende toplanmaktadır. İç göre daha fazla nüfusa sahip olan ülkeler kendile- faktörlerde genel anlamıyla siyasal rejimin nite- rini güvende hissettikleri için askeri harcamalara liği, ekonomik yapı, nüfus ve bütçe gibi unsur- daha az kaynak ayırma yoluna giderken nüfusu lar bağımsız değişken olarak ele alınmışken dış az olan ülkeler ise güvenlik duygusunun eksikliği faktörlerde ise uluslararası sistem, tehdidin kay- sebebiyle askeri harcamalar ve silahlanmaya yöne- nağı ve niteliği ile ittifaklar yapısının mahiyeti lerek güvenlik açığını telafi etmeye çalışmaktadır.4 önemli etkenler olarak ön plana çıkmaktadır. Ülke ekonomilerine odaklanan ve ekonomi pers- Örneğin Ernest Schneider devletlerin silahlan- pektifinden meseleye odaklanan Todd Sandler ve masının önemli bir belirleyici unsuru olan askeri Keith Hartley ise silahlanma ve askeri harcamaların ve savunma harcamaları üzerine çalışmalar ortaya ekonomi politik boyutuyla ilgili çalışmalar yap- koymuş ve bir devletin savunma harcamalarını mışlardır. Bu çalışmalarında bir ülkenin savunma belirleyen etkenlerin “uluslararası gelişmeler, hü- harcamaları ile marjinal faydası arasında bir ilişki kümet biçimleri, kamuoyu, bütçe, ekonomi po- olduğunu ortaya koymuşlardır.5 litikaları ve tehdit algıları” olduğunu ifade etmiş- tir.1 Buna karşın Stephen J. Majeski ve David L. Jones ise yapmış oldukları ortak çalışmada askeri Askeri harcamaların miktarı, tedarik edilen harcamaların tayininde Schneider’in belirttiği silah çeşitleri, tedarikçilerin kimler olduğu gibi etmenlerden ziyade güdülerin çok büyük önem ampirik konular bir ülkenin tehdit algısına ve taşıdığını ve özellikle de üç güdünün oldukça dolayısıyla dış politikada ne türden bir strateji belirleyici olduğunu iddia etmiştir. Majeski ve izleyebileceğine dair önemli ipuçları sunar. Jones’un perspektifine göre silahlanma dinamik- lerinde önemli bir yer tutan askeri harcamalara yön veren güdüler “intikam isteği”, “düşmanlık besleme” ve “korku ve ekonomik politikalar”dır.2 Dış etkiler bağlamında yapılan tartışmalar Silahlanmanın dış etmenlerinden ziyade iç et- ise “tehdit algısı” ve “ittifak yönelimleri” etra- menlerine daha fazla önem veren çalışmalarıyla ön fında yoğunlaşmaktadır. Bilindiği üzere devlet- plana çıkan William Nordhaus, tehdit algısının ya- lerin tehdit algıları rakip ya da düşman ülkenin nında siyasal rejimin merkezi bir önem teşkil ettiğini silahlanma ve dış politika davranışlarına göre ve otokratik yönetimlerin yüzde 80’inin demokratik şekillenir. Barry Buzan bu karşılıklı tehdit algı- yönetimlere göre daha fazla askeri harcama yaptığını sını etki-tepki modeli olarak adlandırmaktadır.6 savunmuştur.3 Paul Dunne ve Sam Perlo-Freeman Buna göre bir devlet bir tehdit algısı karşısında da silahlanmanın dış etmenlerinin yanında iç et- silah kapasitesini artırır ve silahlanma çabalarına menleriyle ilgili çeşitli çalışmalar ortaya koyarak bir hız verir. Bu durumu bütünlüğüne tehdit olarak gören diğer devlet de aynı şekilde silahlanmaya 1. Ernest Schneider, “Causal Factors in Variations in U.S. Postwar Defence Spending”, Defense Analysis, Cilt: 4, (1988), s. 53-79. 4. Paul Dunne ve Sam Perlo-Freeman, “The Demand for Mili- tary Spending in Developing Countries”, International Review of 2. Stephen J. Majeski ve David L. Jones, “Arms Race Modeling: Applied Economics, Cilt: 17, Sayı: 1, (2011). Causality Analysis and Model Specification”, Journal of Conflict Resolution, Cilt: 25, Sayı: 2, (1981), s. 259-288. 5. Todd Sandler ve Keith Hartley, The Economics of Defense, (Cam- bridge University Press, 1995), s. 5. 3. William Nordhaus, John R. Oneal ve Bruce Russett, “The Ef- fects of the International Security Environment on National Mili- 6. Barry Buzan, An Introduction Strategic Studies Military tary Expenditures”, International Organization, Cilt: 66, Sayı: 3, Techonology&International Relations, (Palgrave Macmillan, (Yaz 2012), s. 505. 1987), s. 79-94.. setav.org 9 ANALİZ yönelik kapasite artırımı yolunu seçer. Böylece ve askeri harcamaları çoğaldıkça o devletin kırıl- karşılıklı bir sarmal haline ve silahlanma yarışı- ganlığının da artacağını, bu durumun ise iç çatış- na (arms race) dönüşen bu durum yalnızca sahip maları beraberinde getirebileceğini vurgulamıştır. olunan silah sistemlerinin nitelik ve niceliğini Bununla birlikte Alcock çatışma ve savaşların artırmamakta aynı zamanda algılanan tehdidin askeri harcamalardaki değişim oranının azaldığı boyutlarını da büyütmektedir.7 Dikkat edilirse fakat askeri harcamaların artmaya devam ettiği bu modelde hem tehdit hem de silahlanma dina- dönemlerde meydana geldiğini, ittifakların ise miklerinin kaynağı dış faktörlerdir.8 Bu yaklaşım askeri harcamaların tırmanışa geçtiği dönemlerde aynı zamanda uluslararası ilişkilerdeki “güvenlik ortaya çıktığını ifade etmektedir.12 Nordhaus ise ikilemi” kavramına karşılık gelmektedir. Alcock’un çalışmalarına katkıda bulunarak “bir Özellikle bazı araştırmalar ülkelerin aske- ülkenin askeri harcamaları üzerinde ölümcül bir ri harcamalarının komşuları ve müttefiklerinin savaşa girmesinin son derece etkili olduğunu” yaptıkları askeri harcamalarla doğrudan ilintili belirtmiştir. Öyle ki Nordhaus’un çalışmasında olduğunu ortaya koymaktadır. Örneğin Dunne ölümcül bir savaş riskinin yüzde bir artmasının ve Perlo-Freeman herhangi bir sebeple bir ül- devletlerin askeri harcamalarındaki artışı yüzde kenin komşusunun askeri harcamalarını artır- üç tetiklediği ortaya konulmuştur. Ayrıca Nord- masının ilgili ülkenin silahlanma politikalarının haus’a göre potansiyel düşman olarak görülen oluşturulmasında oldukça belirleyici olduğunu devletin askeri harcamalarını artırması kısa vade- söylemektedir.9 Her ne kadar söz konusu tespiti de diğer devletin askeri harcaması üzerinde etkili destekleyecek birçok örnek olay bulunsa da yakın olurken silahlanma yarışına girilmesi ise uzun va- dönemde Türkiye ile Yunanistan’ın durumu buna dede devletlerin askeri harcamalarını iki ya da üç dair yakinen bildiğimiz en iyi örnek olarak kar- katına çıkarabilmektedir.13 Süleyha Özyıldırım şımıza çıkmaktadır. Türkiye ile Yunanistan hem ve Criss Nur Bilge de iki ülke arasında düşmanca komşu hem de Kuzey Atlantik Anlaşması Örgü- davranışlarda artış yaşandığı takdirde hükümet tü (NATO) içinde müttefik olmalarına rağmen liderlerinin silahlara ve savunmaya daha fazla 1990’larda karşılıklı silahlanma yarışına girmiş- para ve kaynak ayırmayı tercih edeceğini ifade tir.10 Paul Collier ve Anke Hoeffler’in çalışması etmiş ve yapılan tartışmalara katkı sağlamıştır.14 da söz konusu tespiti destekler nitelikte olup bir Devletlerin tehdit algısı on yıllar boyunca ülkenin askeri harcama ve silahlanmasının ciddi konvansiyonel düzeyde değerlendirilmiş ve buna bir biçimde komşusunun askeri harcamalarından göre bir silahlanma ve dış politika stratejisi belir- etkilendiği tespiti üzerine inşa edilmiştir.11 lenmiştir. Bu açıdan bakıldığında hemen hemen Alcock’un çalışmaları ise silahlanma ve askeri bütün devletler için tehdidin kaynağı bir başka harcamalar konusunda oldukça farklı bulgular or- devlet ya da ittifaka yönelik olarak şekillenmiştir. taya koymaktadır. Alcock bir devletin silahlanma Kimi devletler daha ofansif bir silahlanma strate- jisi tercih ederken kimisi ise defansif yönü güçlü 7. George W. Rathjens, “The Dynamics of the Arms Race’”, Arms olan silah sistemlerinin teminine ağırlık vermek- Control, ed. Herbert F. York, (Freeman, San Francisco: 1973). tedir. Fakat söz konusu ayrım ve sınıflandırma- 8. Buzan, An Introduction Strategic Studies Military Techonology&International Relations, s. 77. 9. Dunne ve Freeman, “The Demand for Military Spending in De- 12. William R. Tompson, Robert D. Duval ve Ahmet Dia, “Wars, veloping Countries”, s. 23-48. Alliances and Military Expenditure”, The Journal of Conflict Resolu- tion, Cilt: 23, Sayı: 4, (1979), s. 629-654. 10. Hakkı Bahadır Öztürk, “Effects of Foreign Threats on Military Expentiture: Turkey-Greece Case”, (Yüksek Lisans Tezi, Bilkent 13. Nordhaus, Oneal ve Russett, “The Effects of the International Se- Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2004), s. 54. curity Environment on National Military Expenditures”, s. 491-513. 11. Paul Collier ve Anke Hoeffler, “Military Expenditure: Threat, 14. Süleyha Özyıldırım ve Criss Nur Bilge, “Survival of Rational- Aid and Arm Races”, World Bank Policy Research Working Paper, ism Between Hostility and Economic Growth”, Journal of Peace Sayı: 2927, (2002). Research, Cilt: 38, Sayı: 4, (2001), s. 515-535. 10 setav.org
Description:The list of books you might like
