Table Of Content

İçindekiler MAZİSİZ ADAM MEÇHUL GEMİ VALKAR KATUUM ARRAKİLER İHANET TARANYA FİRAR MAZİDEN GELEN SESLER VARYOZ YENIDÜNYALARDA Mazisiz Adam Çeviren: A.KAHRAMAN ÇAĞLAYAN YAYINEVİ Ankara Caddesi No. 48 — İstanbul Çağlayan Yayınevi I MAZİSİZ ADAM İnsanın bir şahsiyeti vardır. Değil mi ya? Her insan, hakikî bir dünyada, hakikî bir muhit içinde, malûm şahsiyetiyle hakikî bir hayat yaşar. İnsan kendi muhiti içinde müspet ve müşahhas bir varlıktır. Fakat günün birinde, daha doğrusu bir günün birkaç saati içinde insanın, etrafındaki bu muhit, hakikî olarak bildiği bu dekor, bu müspet dünya kumdan yapılmış bir şato gibi yıkılıverirse ... Eğer günün birinde kendinizi, feza kadar geniş ve karanlık bir uçurumun koynunda, ne zamana ne mekâna ait olmayan, başlangıcı ve sonu, mazisi ve istikbali olmayan bir varlık olarak bulunursanız... Ve tutunmağa çalıştığınız bütün hakikatler birer birer avuçlarınızda erirse... İşte Nil Banning böyle bir âkibetin pençesinde kıvranıyordu. Otuz bir yaşında sıhhatli, becerikli, muvazeneli bir sigorta prodüktörüydü. O işinden memnun olduğu kadar, çalıştığı şirketin patronları da ondan memnundular. Muhitinde sevilirdi. Ruhunda ne büyük kinlerin, ne de büyük ihtirasların damgası vardı. Günde üç öğün yemeğini yer, akşamları itidalle kafayı çeker, arada sırada da artık evlenmesi lâzım geldiğini düşünürdü. Kısa süren gayri samimi aşklardan bıkmış ti. Fakat bütün bunlar Grinvil'e gitmeden evveldi. Bu seyahat tamamen tesadüf eseriydi. Batı sahilinde bir prodüksiyon vazifesi almıştı. Trenin penceresinden yemyeşil arazinin şirin manzarasını seyrederken, doğuda küçük kasabadan ancak kırk - elli kilometre mesafede bulunduğunu dü şünmüştü. İçinden gelen heyecanlı bir arzuya kapıldı,.. Bir saat sonra, parlak bir bahar güneşinin neşelendirdiği küçük kasabaya ayak bastı. Nebraska eyaletinin uçsuz bucaksız kırlarının ortasında, geniş vâdide bir kuş yuvası gibi duran bu kasaba da, sanki hiç değişmemişti. Sema aynı berrak mavilikte parlıyor, bembeyaz pamuk yığınlarını andıran bulutlar aynı kayıtsızlıkla uçuşuyorlardı. Kasabanın ana caddesi oldukça tenha, caddede karşılaştığı birkaç kişi o tarafların halkına has bir kayıtsızlıkla, kendi hallerindeydiler. Nil, gülümsemekten kendini alamadı. Hey gidi Grinvil, hey. Burası asırlar geçse değişmeyecek, küçük taşra kasabası çehresini muhafaza edecekti... İstasyonda bekleyen bir taksi vardı: Nazar boncuğu gibi... Kasketini arkaya atmış olan genç şoför valizleri arabaya yerleştirirken: — Ekselsiyor Oteline mi Mister? diye sordu. Her halde oraya inersiniz, en iyi otelimizdir. — Evet! Siz valizleri otele bırakın. Ben yürüyerek gideceğim. Şoför işin aslını kavrayamamıştı: — Nasıl olsa bir tekliğinizi alacağım, iyisi mi tabanvaya yüz vermeyin. Gelin atlayın siz de bizim dört tekerlekliye... Banning, şoföre istediği tekliği uzattı. — Ben yürümeği tercih ediyorum. — Sen bilirsin beyim, paracıklar senin. Nasıl istersen öyle harca. Sonra arabaya atladı. Marşa bastı. Banning tenha yolda, yavaş yavaş ilerlemeğe başladı. Kırlardan gelen ve kasabaya kırların kokusunu getiren rüzgâr, trençkotunun etekleriyle oynuyordu. İstasyonun hemen ilerisindeki zahireci, onun yanında hırdavatçı, daha ilerde Praker'in berber dükkânı, daha sonra küçük meydana bakan, bodur ve yayvan hükümet konağı ve bütün diğer dükkân ve binalar, hep eski hatıraları canlandırıyordu. Muhallebici tabelâsını değiştirmiş, fluoressan lâmbalar takmıştı. Hem garaj ve tamircilik, hem de traktörler için yedek parçacılık yapan Minger de dükkânı bir hayli büyütmüştü, vitrindeki makinelere bakılırsa şimdi traktör filân satıyordu. Herkese, her şeye ayrı ayrı ve dikkatle bakarak yavaşça yoluna devam etti. Karşılaştığı adamların hiç birini tanımıyor yahut hatırlamıyordu. Şaka değil, on sene bu! Fakat bütün bu insanlar, da kendilerine dikkatle bakmasına hiç alınmıyorlar, mütebessim bir merakla onlar da onu süzüyorlardı. Bununla beraber tanıdık bir tek sima bile görmemesine akıl erdiremiyordu. Hani on sene az zaman değildi anladık ama, o kadar da uzun sayılmazdı... Banka binasından sonra sağa saparak Holilins sokağına girdi. Orada hiç olmazsa doğduğu evi bulurdu, insanların hiçbirini tanımadığına hayret edebilirdi ama, doğduğu evi bulacaktı ya. Aaaa! Evin yerinde yeller esiyor... Doğduğu evin bulunduğu yerde şimdi boş bir arsa var. Durdu, Yolun iki tarafına baktı. Yanılmış olamazdı. Evin yeri burasıydı, arsanın iki yanındaki evler, aynen

Description:

8.Kitap, "Edmond HAMILTON"ın BK dergilerinde tefrika edilen "Starman Come Home" (1954) eserinin "Mazisiz Adam" olarak yayınlanmasıdır (Şubat 1955). Romanın tekrar basımında adı "The Sun Smasher" olarak değiştirilmiştir (1959). Bilim Kurgu