In Parijs zijn signalen van een nieuwe pestuitbraak. Er vallen zelfs enkele doden te betreuren. De immer nuchtere commissaris Adamsberg (`Ik vraag me af of je als smeris op den duur geen smeris wordt ) gelooft echter niet dat de zwarte dood rondwaart en gaat op zoek naar een `doodgewone moordenaar die de stad met zijn morbide pestgrap terroriseert. De media daarentegen zijn op hol geslagen en wakkeren de angst van de bevolking aan.
**Recencie(s)**
Een stadsomroeper in Parijs krijgt vreemde boodschappen om te
roepen. Een bewoner van het plein ontdekt dat het teksten zijn van
Avicennus, een Perzische geleerde die zich met studie van de pest
bezighield. Tegelijkertijd breekt commissaris Adamsberg zich het
hoofd over de vraag wat de betekenis is van de omgekeerde vier die
op veel deuren in Parijs wordt geschilderd. Als duidelijk wordt dat
dit in de middeleeuwen een teken was om huizen tegen de pest te
beschermen en hij informatie krijgt over de teksten van Avicennus,
lijkt het erop dat hier iets ernstigs aan de hand is. De
schrijfster plaatst een tamelijk absurdistisch verhaal in een niet
minder absurdistische omgeving. De types die haar Parijs bevolken,
zouden zo uit een middeleeuwse samenleving weggelopen kunnen zijn.
Een intelligent en humoristisch verhaal met voldoende spanning, die
vaak opgeroepen wordt door de achtergronden, gewoontes en
hebbelijkheden van de bewoners van het plein. Voor liefhebbers van
een ander soort thriller: met ironie, zelfspot en sprankelende
dialogen. Bekroond met de Prix des Libraires 2002 en de Grand Prix
des lectrices de Elle 2002. Kleine druk.
G.P. Schuring
(source: Bol.com)