Lexicographi Graeci vol. I Suidae lexicon: A - G

584 Pages·2001·22.737 MB·Ancient Greek

by  ADA Adler (editor)

SAMMLUNG WISSENSCHAFTLICHER COMMENTARE
LEXICOGRAPHI GRAECI
VOL. I
SVIDAE LEXICON
A - Ω · INDEX
EDIDIT
ADA ADLER
K G· SAUR MÜNCHEN · LEIPZIG
SVIDAE LEXICON
EDIDIT
ADA ADLER
PARS I
A - Γ
EDITIO STEREOTYPA EDITIONIS
PRIMAE (MCMXXVIII)
K G· SAUR MÜNCHEN · LEIPZIG 2001
Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einheitsaufnähme
Lexicographi Graeci. -
Ed. stereotypa. - München : Leipzig : Saur
(Sammlung wissenschaftlicher Commentare)
Vol. 1. Suidae lexicon : A - 0, Index / ed. Ada Adler
Ps. 1. A -G. -
Ed. stereotypa ed. 1. (1928), 3. Nachdr.. - 2001
ISBN 3-598-74233-9
© 2001 by K. G. Saur Verlag GmbH, München und Leipzig
Printed in Germany
Alle Rechte vorbehalten. All Rights Strictly Reserved.
Jede Art der Vervielfältigung ohne Erlaubnis des Verlages ist unzulässig.
Gesamtherstellung: Strauss Offsetdruck, Mörlenbach
PRAEFATIO
Exeunte anno MCMXII A. B. Drachmann olim praeceptor meus
me cohortatus est, ut novam lexici Suidae editionem pararem. Hanc
operam satis magnam non potui nisi aliorum opera et consiliis ad-
iuta perficere; qua de re hie breviter praefandum est.
Codices ipsa inspexi vel contuli, nisi quod extremas partes codicum
V et G adiutores mei ad imagines luce expresses meum in usum con-
tulerunt. Pauca de quibus hoc volumine paene perfecto dubitatio in-
ciderai Parisiis C. Hude, Parisiis et Yenetiis J. L. Heiberg benevole
inspexerunt. In iudicio de codicibus faciendo dissertatio Iosephi Bidez
quae inscribitur La tradition manuscrite de Suidas (in Actis
Academiae Berolinensis MCMXII) mihi perutilis fuit, quamquam codi-
cibus ipsa examinatis aliquantum profecisse mihi videor.
In fontibus indagandis praeter cetera studia quae fecerunt de
Boor, Wentzel, ßeitzenstein mihi auxilio fuerunt. Quid libris et dis-
sertationibus quae ediderunt de Boor et Reitzenstein debeam, periti
rerum facile videbunt; praeterea autem Reitzenstein omnia quae
longis itineribus e codicibus tot bibliothecarum descripserat vel
enota vera t, collection! Lexicographorum Graecorum, quae Hauniae
in Bibliotheca Universitatis adservatur, summa liberalitate donavit;
quibus omnibus uti mihi licuit. In adnotationibus igitur quas e
codicibus ignotis fecerat ad Suidae fontes detegendos multa inveni
utilia, velut descriptionem glossarum Romanarum codicis Barocc. 50
et notas de léxico Ambrosiano sagacissimas. Ex ineditis Wentzelii
libris ante omnia nominanda est dissertatio quae Untersuchungen
über die Quellen des Suidas inscribitur, sed in Photii fonti-
bus investigandis potissimum versatur; cuius operis — est enim re
vera grande opus — tantummodo summam, omissa argumentatione,
ipse in Actis Academiae Berolinensis MDCCCVC publici iuris fecit;
quaestiones autem quae ad Suidam minus pertinent alio loco trac-
tavit. Accedit quod apographis Reitzensteinii usus omnes Etymo-
logici Genuini glossas quae e léxico rhetorico originem ducunt ex-
scripsit, opus mihi perutile. Denique codicis Parisini A collatione
ab eodem maxima ex parte ad exemplar editionis Gaisfordianae
facta uti potui; ad marginem autem eius libri fontes Suidae non-
Vi PRAEFATIO
nulli, praeter ceteros Συναγωγή et scholia in Aristophanem et
Thucydidem, indicati sunt. Horum omnium maior quidem pars
in collectione ilia Hauniensi adservatur; exemplar editionis Gais-
fordianae Academia Berolinensis intercedente de Wilamowitz, qui
et aliis in rebus studia mea benigne fovit, per multos annos mihi
utendum concessit. Cum ex opera Wentzelii, maxime ex dissertatione
illa quam primo et excerptis quae secundo loco nominavi, tantum
fructum perceperim, doleo quod viro egregio iam vita defuncto de-
bitas gratias agere non possum. — Inter echedas Leopoldi Cohn,
quas vidua eius collectioni Hauniensi concessit, collationem codicis
Coisliniani 347 (Σ") inveni. B. Schneck Yratislaviensis cum pro-
verbiorum quae Suidas exhibet indicem perutilem locis parallelis in-
structum, tum alia quaedam quae in dissertatione eius quam Quae-
stiones paroemiographicas inscripsit edita non sunt, mihi benigne
concessit. Denique H. Delehaye p. r. ex locis e Symeone Meta-
phrasta citatis, quorum maiorem partem invenire non potui, duos
e vita S. Sabae mihi benevole indicavit.
Libros et codices manu scriptos qui ad Suidam pertinent et ad
editionem meam necessarii fuerunt maiore ex parte ipsa excerpsi,
reliquos K. Barr, Ν. Bonnesen, O. Foss, T. Hastrup, H. A. Steen, quo-
rum plerique etiam in plagulis corrigendis mihi adfuerunt.
Bibliothecis Ambrosianae, Bodleianae, Corporis Christi Oxoniensi,
Laurentianae, Lugdunensi, Musei Britannici, Marcianae, Nationali
Parisiensi, Apostolicae Vaticanae aliisque, quae omnes codicum usum
mihi benigne concesserunt, gratum animum libenter profiteor. Prae-
fecti Parisiensis H. Omont et Apostolicae I. Mercati p. r. de codici-
bus doctissime me instruxerunt et alia quae ad laborem meum
sublevandum pertinerent summa humanitate mecum communica-
verunt.
Instituto Carlsbergico, quod ad studia, ad peregrinationes, ad
plagulas phototypicas procurandas, ad adiutores remunerandos, ad
editionem inprimendam opes mihi summa liberalitate concessit, sin-
cero animo gratias ago, item instituto Hielmstierne-Rosencroniano,
quod peregrinationibus meis bis stipem addidit.
Praeter ceteros A. B. Drachmann me adiuvit, quem de ratione
huius editionis, inprimis de iis rebus quae ad formam eius pertinent,
saepe consului, qui plagulas correxit, denique omnibus in rebus mihi
adfuit. Gratum mihi fuisset viro summo J. L. Heibergio prae-
ceptori meo hoc volumen tradere, quod, cum inter vivos esset,
nomine suo ut ornarem mihi permisit, sed textu iam impresso
supremum diem obiit. Cuius disciplina nisi usa essem, hoc opus
PRAEFATIO VII
suscipere omnino non potuissem. Saepe etiam de rebus ad codices
pertinentibus doctissime me edocuit.
Cum tot viri egregii institutionesque operae meae auxilium tule-
rint, tarnen hoc yolumeu multa habere quae quis aliter et rectius
facta esse Teilet ego melius fortasse quam alius quisquam novi.
Scilicet in Suida tirocinium editorie facere illud est quod Plato
€v πίθω την κεραμείαν μανθάνειν appellat. In fontibus et codicum
lectionibus indicandis diligentiam me praestitisse existimo; in ceteris
rebus administrandis reliqua volumina meliora et correctiora evasura
esse spero.
Scribebam Hauniae mense Ianuario anni MCMXXV1II.
PROLEGOMENA
Quae hic breviter exponentur ex dissertatione mea de Suida quae
in Encyclopaedia quam Pauly-Wissowa appellare solemus apparebit,
extracta sunt. De codicibus, de cognatione eorum, de glossis margina-
libus alio loco fusius disseretur.
DE CODICIBVS
Agam hoc loco de iis codicibus quibus usa sum, ita ut ea tan-
tum attingam quae ad textum constituendum alicuius momenti sint.
A Parisinos 2625, et 2626, quamquam non eiusdem originis sunt,
priores editores secuta uno siglo A comprehendi.
2625, qui litteras A—Θ continet, rursus ex duabus partibus con-
stat. Pars vetustior saec. XIII, bombycina, constat ex primo folio non
numerato, in quo prooemium exstat, deinde foliis 2—259 (I p. 6, 24
huius editionis του νεώτερου — gl. eie κόρακαο). Inter gl. έληλεγμένον
et vocabulum <παρ)όντοο gl. έμφαντικώο omnia omissa sunt, quia h. 1.
archetypus folia aliquot amiserat. Specimen lucis ope expressum
editioni Hesychii Milesii Onomatologi add. I. Flach. — Glossae inter
se et lemmata ab explicationibus spatiis distinguuntur; lemmata et
propria et quae in explicationibus occurrunt atramento fulvo („ver-
nice") obducta sunt, quo factum est, ut in prioribus editionibus
glossae nonnumquam perperam distinguerentur. Glossas marginales
(de quibus infra p. XV agetur) partim in textu partim in margine
posuit librarius, raro omisit. Codex nitide scriptus est cum multis
rarisque compendiis; multa habet vitia orthographica. Librarius haud
pauca in scribendo correxit vel correctione suprascripta emendavi!
Manus recens alio atramento correctiones nullius pretii fecit.
A1 Pars recentior, quam A2 Bidez signavit, saec. XIV in charta
orientali scripta, f. 1 et 260—305 complectitur; eadem autem manus
partem vetustam nonnullis locis resarsit. Inter f. 276 et 277 (voc.
όνομάΐουα gl. Ίγνάτιοο et voc. βααλέα gl. 1) quaternio periit.
ÌKTÌVOC
Glossae eo distinguuntur, quod prima cuiusque littera rubrica pietà
est. Glossae marginales omnes in textum reeeptae sunt. Textus paulo
deterior est quam in vetusta codicis parte.
Codicem a Bibliotheca Nationali Parisiensi Hauniam liberaliter
missum vere anni MCMXIII contuli praeter folia 2—118, quorum
collatio a Wentzelio facta praesto erat; hanc postea Parisiis retracta vi.
DE CODICIBVS IX
Reliqua collatio huius codicis et codicis 2626 ad exemplar editionis
Gaisfordianae ab eodem facta non prias in manus meas perrenit
quam ipsa omnia contuli.
Parisinus 2626 membranaceus Jitteras Κ—Ψ complectitur. Pars A
eius vetusta saec. XII scripta incipit f. 22 a voc. àvióvTec gl. κώμη,
desinit f. 277 in voc. έτελεύτη<«> gl. Φρόντιυν; praeterea foliis vel
ipsius codicie vel archetypi amissis lacunas habet haud paucas, quae
cum in apparatu critico suo quamque loco significaverim, hic enu-
merare supersedeo. His lacunis explendis operam dederunt quatuor
librarli saec. XV (Ar), quos hic distinguere nihil opus est; lacunas Ar
quae ab archetypo originem trahunt glossis paucis et vilibus ad mar-
ginem adpositis expleverunt. — Manus antiqua eodem modo quo 2625
spatiis glossas distinguit, cum recentiores rubrica utantur. Glossas
marginales omnino spernit, quibus dum favent manus recentiores,
maioris pretii glossas saepe in brevius contrahunt; neque tamen in
litteris ΚΦΧΨ hoc faciunt. Itaque manus recentiores, quamquam
ipsae quoque ad bonum archetypum redeunt, non magni pretii sunt.
Cod. 2626 vocabulario vocum militarium caret, quod in ceteris codi-
cibus ad calcem Suidae legitur; sed cod. 2625 glossas habet margi-
nales quae illud vocabulariuni respiciunt.
Contuli specimina magna Parisiis vere a. MCMXX, reliqua domi
ad plagulas lucis ope expressas.
Codices ex A descripti cum condicionis codicis eiusdem quae hodie
est imaginem praebeant, nullius pretii sunt.
Cod. Laur. 55, 1 (F) chart, a. MCCCCXXII a Petro Crético ex F
exemplari lacunarum pleno et quod multis locis legi nequiret de-
scriptus est. Glossas longiores librarius ab initio ad finem pro-
grediens in brevius semper contrahit, marginales fere spernit. Codex
ex etymologicis et Tiloma Magistro passim interpolatus est, quorum
additamentorum in hac editione ratio non habetur. Initium codicis
usque ad paginam huius editionis 146 ex codice cum Β cognato de-
scriptum est, item finis post gl. Χάρων, ό θάνατο«:; quibus in partibus
multae glossae marginales occurrunt. Contuli specimina Florentiae vere
a.MCMXIY et auctumno a.MCMXX, maiorem partem domi ad imagines.
Yossianus Bibliothecae Lugdunensis 2 Fol. (Y) saec. XII in charta V
orientali a compluribus librariis sed qui omnes eodem exemplari usi
sunt scriptus est. Unus ex his, qui longe maximam codicis partem
scripsit, glossas ad rerum et litterarum historiam pertinentes miserum
saepe in modum contraxit, marginales omisit; ceteri librarli (maxime
in litteris €1 et H) et pleniorem textum et glossas marginales prae-
bent. Codex glossemata habet haud pauca, quorum pleraque supra
versus scripta sunt. Codicem a praefectis Bibl. Lugdunensis Hauniam
vere a. MCMXIII liberaliter missum usque ad finem litterae Θ, reliquae
partis multa specimina contuli; alia postea Lugduni, quae restabant
domi ad imagines ego et adiutores contulimus.
X PROLEGOMENA
S Vaticanue 1296 (S), chartaceus, a Matthaeo quodam a. MCCV e
codice V, cum adhuc integer esset, sed magna licentia descriptus est.
Locos qui in codice V desunt, annis MCMX1II—MCMXIV et MCMXXI
in Bibliotheca Apostolica contuli.
C Cod. Corporis Christi Oxoniensis 76—77 (C), partim chartaceus
partim membranaceus, a compluribus librariis Anglicis e codice V,
postquam iam aliquot initii folia amiserat, saec. XV descriptus ad
textum in S corruptum restituendum interdum utilis fuit. Codicem,
cuius multae lectiones in editionem Gaisfordii receptee sunt, Oxonii
aestate a. MCMXX inspexi.
G Parisinus 2623 (G), in charta Italica a Caesare Stratego saec. XV
nitide et diligenter scriptus, glossas marginales in textum recepit,
raro omisit. Specimina codicis annis MCMXIX—MCMXX Parisiis, re-
liqua ad imagines domi maxima ex parte ego contuli, pauca adiutores.
I Angelicanus 75 (I), chartaceus saec. XV, a compluribus librariis
scriptus est; codicis partes aliquot, yelut quae ab initio usque ad voc.
<K€v>Tr|cac gl. Άβιμέλεχ, et quae inter voc. άλλα τών gl. aìc6éc0ai et
gl. Αίτναΐον πύρ, et quae inter voc. αποφυγήν gl. κατατρυφή et voc. ταύ-
tac gl. KECTpâv exstare oportebat, foliis pessum datis perierunt. Multas
glossas marginales, plerumque ad marginem adscriptas, exhibet, qua-
rum nonnullae cultro bibliopegi abscieae sunt. Specimina hieme
MCMXIII—MCMXIV Romae, reliquas partes litterar um A—Θ ad
imagines domi contuli.
Τ Vat. 881 (Τ), in charta Italica a. MCCCCXXXIV maiore ex parte ab
Io. Eugenico scriptus est, qui cum coniecturas additamentaque ali-
quot ex operis Synesii adiecit, tum textum maxime inde a littera €
semper magis contraxit, glossis marginalibus plerumque omissis.
Altera eiusdem aetatis manus litterarum Ν—O textum pleniorem
scripsit. Ad textum Suidae, qui in calce folii 337 r. in voc. πολλούς
gl. OùaXevftviavóc 1 desinit, manus altera glossas breves e léxico
nescio quo haustas adiecit. Litteras A—Θ anno MCMXIII exeunte,
specimina reliquarum MCMXXI Romae contuli.
Β Parisinus 2622 (Β), chartaceus saec. XIII, a compluribus librariis
licenter conscriptus est; cuius specimina annis MCMXIX—MCMXX
Parisiis contuli, reliquas lectiones ex editione Gaisfordii petii.
E Bruxellensis 59 (11281) (E), chartaceus, anno MCCCCLXXV ab
Ioanne έν τή Κορώνη e codice Β licenter sed docte descriptus est.
Specimina MCMXXI Bruxelli contuli, reliquas lectiones ex editione
Gaisfordii petii.
M Marcianus 448 (M), bombycinus saec. XIII, nitide scriptus, sed
pessime conservatus est. Folii primi duorumque ultimorum 339—340
laciniae tantum supersunt, ut usque ad p. 7 huius editionis et inde a
gl. ψευόηγόροο lacunae magnae exstent. Post folium 340 unum saltern
folium intercidit, ita ut lexici tactici paucissimae tantum voces re-
stent. Atramentum mediam nonnullorum foliorum partem, maxime