Kur'an-ı kerim meâli - Diyanet İşleri Başkanlığı

770 Pages·2012·3.77 MB·Turkish

DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI
KUR’AN- I KERİM
MEÂLİ

DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI YAYINLARI
KUR’AN-I KERİM
MEÂLİ
Diyanet İşleri Başkanlığı / 542
Kaynak Eserler / 30
Hazırlayanlar
Doç. Dr. Halil ALTUNTAŞ - Dr. Muzaffer ŞAHİN
Redaksiyon
Dr. İbrahim PAÇACI – Harun ÖZDEMİRCİ
Dr. Ekrem KELEŞ – Dr. M. Nihat HATİPOĞLU
Vahdi BOYDAŞ – Yaşar ÇOLAK – Mustafa BAŞ
Tashih
İsmail DERİN
Grafik ve Tasarım
Recep KAYA -Ömer UMUT
Kapak Tezhibi
Ayfer BALABAN
Baskı
Yenigün Matbaacılık San. Tic. Ltd. Şti.
Tel: [phone]
12. Baskı
2011-06-Y-0003-542
ISBN: 978-975-19-3243-3
Sertifika No: 12930
© Diyanet İşleri Başkanlığı
Dini Yayınlar Genel Müdürlüğü
Basılı Yayınlar Daire Başkanlığı
Tel: [phone] – 94, Faks: (0312) 284 72 88
e-posta:[email protected]
DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI
KUR’AN- I KERİM
MEÂLİ
ANKARA -2011
Bu eser, Diyanet İşleri Başkanlığı Basılı
Eserler Nihai Karar Komisyonu’nun 19.03.2001
tarih ve 10 sayılı kararı ile yayınlanmıştır.
TAK DİM
KUR’AN-I KE RİM VE ME ÂL
A. Kur’an-ı Ke rim
Kur’an-ı Ke rim, Al lah’ın ke la mı dır. İn san lı ğı dün ya ve
ahi ret mut lu lu ğu na ulaş tır mak için son pey gam ber Hz. Mu ham -
med (s.a.s.)’e Arap ça ola rak Ceb ra il ara cı lı ğıy la vah ye dil miş tir.
Hz. Pey gam ber den iti ba ren ne sil den ne si le te va tür yo luy la nak -
le di le gel miş tir. Okun ma sıy la da iba det edi len bu ilâhî ke lam eş-
siz dir. Onun bir ben ze ri or ta ya ko nu la ma mış tır, ko nu la maz.
Kur’an-ı Ke rim evr en sel dir. İlâhî ki tap la rın so nun cu su -
dur. Kı ya me te ka dar in san lı ğa yol gös te re cek ye gâ ne ilâhîki -
tap tır. Al lah, Kur’an-ı Ke rim’i biz zat ken di ko ru ma sı na al mış-
tır. Onun la, da ha ön ce in dir di ği ilâhî ki tap la rın ge çer li li ği ne
son ver miş tir. Za ten Kur’an’dan ön ce in di ri len ilâhî ki tap lar
in san lar ta ra fın dan tah rif edil miş bu lu nu yor du. Ni te kim, ön ce-
ki ilâhîki tap la rın tah rif edil di ği biz zat Kur’an ta ra fın dan ifa de
edil mek te dir. (Ni sâ sû re si, âyet, 46; Mâ ide sû re si, âyet,13,14;
Ba ka ra sûr e si, âyet, 85)
Kur’an-ı Ke rim, ken din den ön ce ki di ğer ilâhîki tap lar da
da yer alan, Al lah’a, pey gam ber le ri ne, ki tap la rı na, me lek le ri-
ne, ahi ret gü nü ne, her şe yin Al lah’ın tak dir ve ya rat ma sıy la ol-
du ğu na iman; ca nın, ma lın, nes lin, ak lın ve di nin ko run ma sı
gi bi, di nin te mel esas la rı nı ye ni den or ta ya koy muş, on lar da ki
ger çek le ri tas dik et miş, tah rif edi len hu sus la rı da dü zelt miş tir.
Esas iti ba riy le, pey gam ber ler ta ra fın dan in san la ra teb liğ
edil miş olan di nin te mel pren sip le rin de de ği şik lik yok tur. Fa kat
V
za man ve me kânın, sos yal şart la rın de ğiş me si ne pa ra lel ola rak
iba det şe kil le rin de ve ba zı hü küm ler de bir ta kım de ği şik lik ler
ol muş tur. Al lah, bir pey gam be rin ge tir di ği din de ol ma yan ba zı
hü küm le ri, da ha son ra ki bir pey gam be rin di nin de or ta ya koy-
muş tur. Ön ce ki pey gam ber le rin ge tir di ği ba zı hü küm le ri son ra-
dan gön der di ği pey gam ber ler le or ta dan kal dır mış tır.
Kur’an-ı Ke rim’in içer di ği te mel hü küm ve pren sip ler kı -
ya me te ka dar ge çer li dir. Bun lar, za man, me kân ve di ğer şart la -
ra bağ lı ol mak sı zın sü rek li lik arz eder ler. Her çağ ve top lum da -
ki müs lü man lar için yön len di ri ci ve bağ la yı cı ni te lik te dir ler.
1. Kur’an-ı Ke rim’in Nü zû lü, Ya zı lı şı, Ez ber le ni şi
ve Mus haf Ha li ne Ge ti ri li şi
Kur’an-ı Ke rim, va hiy yo luy la son pey gam ber Hz. Mu-
ham med (s.a.s.)’e yak la şık 23 se ne zar fın da na zil ol muş tur.
Hiç bir se ma vî ki ta ba na sib ol ma yan mu az zam bir iti na ve ko -
ru ma ile tes bit edil miş tir. Bu nun için Hz. Pey gam ber, bir çok
va hiy ka ti bi edin miş, âyet ler na zil ol duk ça, va hiy ka tip le ri ne;
han gi âyet, Kur’an-ı Ke rim’in için de han gi sû re nin ne re si ne
yer leş ti ri le cek se, o şe kil de ta li mat ve re rek yaz dır mış tır.
Her âyet na zil ol duk ça va hiy ka tip le ri onu biz zat Hz. Pey-
gam ber’den ala rak yaz mış lar, sa ha bi ler den bir ço ğu da inen
âyet le ri he men ez ber le miş ler dir.
Da ha son ra ge len her ne sil de bin ler ce müs lü man Kur’an’ı
ez ber le me yi ge le nek hâ li ne ge tir miş ler ve bu nu ti tiz lik le sür-
dü re gel miş ler dir.
Na zil olan âyet ler, o gü nün ya zı mal ze me le riy le ya zı lı yor
ve bun lar özen le mu ha fa za edi li yor du.
Hz. Pey gam ber’in sağ lı ğın da bu şe kil de tes pit edi len
VI
Kur’an-ı Ke rim, Hz. Ebu Be kir za ma nın da, va hiy ka tip le rin -
den ve en iyi ha fız lar dan oluş tu ru lan bir ku rul ta ra fın dan hem
ha fı za lar dan hem de ya zı lı me tin ler den kont rol edi le rek ti tiz
bir şe kil de iki ka pak ara sı na alın mak su re tiy le mus haf hâ li ne
ge ti ril miş tir.
Hz. Os man dö ne min de ise, Hz. Ebu bek ir za ma nın da iki
ka pak ara sı na alı nan mus haf ço ğal tı la rak o dö ne min bü yük İs-
lâm mer kez le ri ne gön de ril miş, bir ta ne si de Ha li fe nin nez din-
de kal mış tır.
2. Sû re ler ve Âyet ler
Kur’an-ı Ke rim, 114 sû re den oluş mak ta dır. Bun la rın il ki
“Fâ ti ha”, so nun cu su “Nâs” sû re le ri dir.
“Sû re”, ke li me an la mı iti ba riy le yük sek ma kam, mev ki,
şan, şe ref, ala met, bir şe yi di ğe rin den ayı ran en gel gi bi an lam-
la ra gel mek te dir. Te rim ola rak ise sû re, Kur’an’ın, en az üç
âyet içe ren ve özel bir adı bu lu nan, kı sım la rın dan ya ni âyet
grup la rın dan her bi ri dir.
Âyetke li me si söz lük te ala met, ni şan, ib ret, mu ci ze, açık
de lil gi bi an lam la ra ge lir. Te rim ola rak ise, sû re le rin için de yer
alan, baş ta ra fı ve son ta ra fı be lir len miş harf, ke li me, cüm le
ve ya cüm le ler gru bu na de nir. Âyet le rin ço ğu bir ve ya bir kaç
cüm le den olu şur lar. An cak ken di ba şı na bir cüm le oluş tur ma-
yan âyet ler de var dır.
3. Kur’an-ı Ke rim’in Mû ci ze li ği
Kur’an-ı Ke rim, son pey gam ber Hz. Mu ham med
(s.a.s.)’in en bü yük mu ci ze si dir. O şi ir ol ma dı ğı gi bi ne sir de
de ğil dir. Ken di ne öz gü üs lû bu olan ilâhîbir na zımd ır. İlk hi tap
VII
et ti ği top lu mun di li ni, her ke sin bil di ği an la dı ğı ke li me ler le öy -
le si ne gü zel ve tat lı bir şe kil de kul lan mış tır ki, İs lâm’ın en azı -
lı düş man la rı bi le onu din le mek ten ken di le ri ni ala ma mış lar dır.
Kur’an-ı Ke rim, na zil olur ken Arap ede bi ya tı zir ve dö ne-
mi ni ya şı yor du. Kur’an-ı Ke rim, o gü nün şa ir le ri ne ve edip le-
ri ne çağ rı da bu lu na rak şöy le mey dan oku du:
“Eğer ku lu mu za (Mu hamm ed’e) in dir diğ i miz (Kur’an) hak -
kın da bir şüp he de ise niz, hay din onun ben ze ri bir sû re ge ti rin ve
eğer doğ ru söy le yen ler ise niz, Al lah’tan baş ka şa hit le ri ni zi ça ğı-
rın(ve bu nu is pat edin).” (Ba ka ra sû re si, âyet, 23)
Kur’an-ı Ke rim’in bu mey dan oku yu şu kar şı sın da en bü -
yük Arap şa ir le ri ve edip le ri âciz kal mış lar dır. Çün kü o Al lah
ke la mı dır, eş siz dir. Onun ica zı na ve be la ga tı na in san gü cü nün
ye tiş me si müm kün de ğil dir. Kur’an’ın bu mey dan oku yu şu,
kı ya me te ka dar sü re cek tir.
Kur’an-ı Ke rim’in eş siz li ği ni or ta ya ko yan bil di ği miz,
bil me di ği miz pek çok özel li ği bu lun mak ta dır. Na zil olur ken,
ge le cek te vu ku bu la ca ğı nı açık la dı ğı ba zı olay la rın, ha ber ver-
di ği şe kil de ger çek leş me si nin ta ri hen sa bit ol ma sı; in san lı ğın,
hak kın da hiç bil gi sa hi bi ol ma dı ğı ba zı hu sus lar da bil gi ler
ver me si; in sa nın ya ra tı lı şı ve bir ta kım kâ inat olay la rı nın mey-
da na ge li şi gi bi ba zı il mî ger çek le re ilişk in işa ret ve ifa de le ri-
nin il men doğ ru lan ma sı, onun Al lah’ın sö zü ol du ğu nu ve eş-
siz li ği ni or ta ya koy mak ta dır.
B. Ter cü me ve Me âl
Kur’an-ı Ke rim’in çağ rı sı tüm in san la ra yö ne lik tir. İn sa-
na, mad dî, ma ne vî, bi rey sel ve top lum sal her alan da reh ber lik
eder. Ge tir di ği bi rey ve top lum mo de li nin ger çek leş me si için
VIII