Krazowniki typu «New Orleans», cz.I PDF
Preview Krazowniki typu «New Orleans», cz.I
WO..JENNE numer specjalny 39 OKRĘTY Od Autora __L . ·t Na wstępie chciałbym podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do powstania i ostatecznego kształtu mojej pracy. Serdeczne V~ryrazy po dziękowania należą się przede wszystkim inicjatorowi i V~rydawcy Jarko wi Malinowskiemu oraz Rafałowi Kaczmarczykowi i Grzegorzowi Nowa kowi autorowi doskonałych rysunków i twórcy plansz barwnych, a także Davidowi Bakerowi III i Leo van Ginderenowi, którzy dostarczyli zdjęcia ze swoich kolekcji. Przekazując monografię krążowników typu «New Orleans» chciałbym zainteresować Czytelników okrętami należącymi podczas II wojny świato wej do najefektYJNYliejszych .,koni roboczych" floty amerykańskiej. Biorąc udział w zmaganiach od Pearl Harbor do OkinaV~ry stały się .,kolekcjonera mi" odznaczeń za dzielność legitymując się jednymi z największych ich ilo ściami. Jednocześnie pragnąłbym przeprosić za błędy i nieścisłości, które nie V~ry Okładka: Krążownik San Francisco nieco ponad miesiąc po wprowadzeniu do służby niknęly z mojej zlej woli, ale raczej z niejednoznaczności V~rystępujących sfotografowany w dniu 15 marca 1934 roku w dostępnej mi literaturze. Wiele informacji wzajemnie się bowiem V~ryklu w Mare Island Navy Yard w Vallejo. Fot. U.S. Naval Histoncal Center czalo i być może moja ich interpretacja nie była prawidłowa. Będę więc nie zmiernie wdzięczny za wszelkie opinie, sprostawania i uzupełnienia, któ Wodowanie krążownika Minneapolis z pochylni rymi Czytelnicy .,Okrętów Wojennych" podzielą się ze mną. Mam nadzieję, Philadelphia Navy Yard w dniu 6 września 1933 roku. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe że moja praca zostanie odebrana przez Czytelników z przychylnością, przy cz)miając się do popularyzacji tych bardzo interesujących okrętów. Krążowniki typu Niniejszą monografię chciałbym zadedykować żonie Ewie, która przez "New Orleans" wiele lat toleruje moją pasję oraz przyjaciołom wiernie kibicującym mo cz. 1 jej twórczości. Jarosław Palasek Jarosław Palasek Redaktor seńi: Jarosław Malinowski Rysunki: Waldemar Kaczmarczyk Plansze kolorowe: Waldemar Kaczmarczyk Opracowanie graficzne: Jarosław Malinowski Skład, druk i oprawa: Dnikpol, TarY/Ol,vskie Góry Polecamy monografie ! Źródła fotografii/Photo credit: Anhur D. Baker III Leo van Ginderen Centralne Archiwum Wojskowe U.S. Naval Histoncal Center U.S.Nary ISBN 978-83-61069-17·1 ISSN 1231-014X Copyright © Wydawnictwo ,,Okręty Wljenne" 2012 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być kopiowana w żadnej formie, ani żadnymi metodami mechanicznymi ani elektronicznymi, łącznie z wykorzystaniem systemów przechowywania Wydawca i odtwarzania informacji bez pisemnej zgody właściciela praw autorskich. Wydawnictwo "Okręty Wojenne" Ali right reserved. No part of this book may be Krzyv,toustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry reproduced ortransmitted in any formor by any rneans, tel (32) 384-48-61 electronic or mechanical, inclucliong photocopying, recorcling or any information storage and retreival e-mail: [email protected]. pl, \W/W.okretyv./ojenne.pl system without written from copyright owner. ING Bank Śląski 94 1050 1386 1000 0002 0086 6507 U ' Niniejsza monografia zawiera dwie rozkładówki z 4 planami okrętów w skali 1:350. waga. Stanowią one jej integralną część i nie mogą być sprzedawane oddzielnie. Wodowanie krążownika Tuscaloosa w New York Shipbuilding Corporation w Camden w sta nie New jersey w dniu 15 listopada 1933 roku. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe Krążowniki amerykańskie, o międzywojenne nii żaden większy konflikt zbrojny, a sy stopad tego samego roku konferencji konferencje rozbrojeniowe tuacja gospodarcza nie sprzyja rozbu dotyczącej zbrojeń morskich wystąpił Ofiary i cierpienia jakie świat poniósł dowie czy poważnym modernizacjom amerykański sekretarz stanu Charles w czasie ,M'i_elkiej Wojny" lat 1914-1918 sił zbrojnych. Z tych też powodów do Evans Hughes. Do udziału w niej, spowodowały wśród państw biorących konali drastycznego zmniejszenia wy oprócz Wielkiej Brytanii i Japonii go w niej udział oczekiwanie, że następują datków na cele wojskowe. Również spodarze zaprosili Francję, która wciąż cy po niej pokój będzie trwały. Wiodące w Stanach Zjednoczonych uważano, jeszcze była potęgą kolonialną oraz dla potęgi morskie rozpoczęły właśnie reali że istniejącajuż flotajest wystarczająco uniknięcia równoważenia się głosów, zację wielkich planów rozbudowy floty, potężna aby zapewnić bezpieczeństwo Włochy1 Zasadniczym celem zainau których urzeczywistnienie doprowa krajowi, a rozpętanie wyścigu zbrojeń gurowanej w dniu 12 listopada 1921 dziłoby do jeszcze większego wyścigu może jedynie doprowadzić do wcią roku Konferencji były ograniczenia bu zbrojeń. We wszystkich tych państwach gnięcia państwa w kolejny konflikt. Na dowy okrętów klas głównych. Prace re rosła jednak w siłę opozycja przeciw leżało więc raczej skoncentrować się dakcyjne nad tekstem układu zostały za na rozpętywaniu kolejnego wyścigu na zachowaniu istniejącego po woj kończone po niemal trzymiesięcznych zbrojeń. Powszechne, choć nie do koń nie układu sił niż na kontynuacji mili rokowaniach i w dniu 6 lutego 1922 ca uprawnione było bowiem przekona tarnych programów rozbudowy mogą roku Traktat rozbrojeniowy w zakre nie, że do konfliktu zbrojnego doprowa cych doprowadzić do jego zachwiania. sie zbrojeń morskich został podpisany. dził właśnie wyścig zbrojeń pomiędzy Już w październiku 1920 roku wpływo Jego ustalenia sprowadzały się przede Wielką Brytanią, a Niemcami. Zawie wy senator amerykański Wiliam E. Bo wszystkim do wstrzymania na dziesięć szone na czas wojny instytucje demo rah żądał zwołania konferencji rozbro lat wprowadzania do służby nowych kratyczne odzyskiwały należne pozycje jeniowej. Również prezydent Thomas pancerników, złomowania wszystkich wyrażając dezaprobatę dla niepotrzeb Woodrow Wilson, który brał udział znajdujących się w budowie w dniu roz nego wydawania funduszy państwo w Konferencji Wersalskiej był zdania, poczęcia Konferencji oraz określonej wych na cele wojskowe. W rzeczywisto że kontynuacja rozbudowy floty bę dla każdego z sygnatariuszy liczby star ści przeciwnikami wyścigu zbrojeń były dzie zaprzeczała uważanej przez niego szych okrętów linowych, a także usta także rządy mocarstw morskich. Rzą za cel nadrzędny idei trwałości pokoju. lenia limitów tonażowych i standardów dząca Japonią dyktatura wojskowa zda Tak więc trzy najbardziej zaangażowa jakościowych okrętów klas głównych. wała sobie sprawę z tego, że kraju nie ne w rozwój floty liniowej mocarstwa Traktat zawierał także klauzule od stać na realizację morskiego programu morskie zastanawiały się nad znalezie noszące się do jednostek pozostałych zbrojeniowego, czego próba niechybnie niem takiego sposobu rezygnacji z roz doprowadzi finanse państwa do ruiny. budowy floty, żeby potencjalnym konku l. Oprócz ograniczenia zbrojeń morskich Konfe Będący u władzy brytxjscy liberałowie rentom nie okazać swej słabości. rencja zajmowala się także uregulowaniem spraw uważali z kolei, że w ciągu najbliższego W dniu 8 czerwca 1921 roku z inicja Dalekiego Wschodu. Do udziału w obradach po święconych tej tematyce zaproszone zostały także: dziesięciolecia nie grozi Wielkiej Bryta- tywą zwołania w Waszyngtonie na li- Belgia, Cłtiny, Holandia i Portugalia. 3 l Dwa ostatnie krążowniki typu New Orleans otrzymały smuklejsze nadbudówki przednie o znacznie zmniejszonych pomostach flagowych. Na foto grafii Vincennes podczas prób morskich koło Rocklan,d w stanie Mainew styczniu 1937 roku. Fot. zbiory Artur D. Baker III stronach tylnej części pomostu zamonto niej części usytuowano wysuniętą przed ne były nadbudówki Quincy i Vincennes, wano dwie długie skrzynie z zestawami nadbudówkę, okrągłego kształtu plat których pomosty flagowe miały kształty flag sygnalizacyjnych. formę dalmierza wyposażoną w osło prostokątne, tj. bez wyraźnie wysunię Kolejnym poziomem nadbudów nę przeciwpodmuchową Część środko tych skrzydeł. Dlatego też znajdujące się ki usytuowanym na wysokości 21,64 m wą platformy kontroli ognia zajmowało nad nimi pomosty nawigacyjne wyma ponad płaszczyzną podstawową okrę główne stanowisko kontroli ognia z da gały solidniejszego podparcia cięższy tu był pomost nawigacyjny. W przed locelownikiem artylerii głównej. W tyl mi wspornikami zastrzałowymi biegną niej jego części znajdowała się obudo nej części tej platformy zlokalizowano cymi od krawędzi pomostów flagowych. wana sterówka z dużymi oknami, której kolumnowy wspornik przedniego da Na Quincy zastosowano także dodatko wyposażenie sterowania i urządzenia locelownika artylerii przeciwlotniczej, wo pilersy wsparte na platformach ko komunikacji wewnętrznej umożliwia a w narożach usytuowano cztery sta munikacyjnych, za przednimi stanowi ło kierowanie i kontrolę ruchu okrętów. nowiska obserwacji powietrznej. Wyso skami dział przeciwlotniczych kalibru Część nadbudówki za sterówką w ca kość nadbudówki dziobowej krążowni 127mm. łości zajmowała kabina nawigacyjna. ków typu New Orleans od płaszczyzny Pierwszą kondygnację usytuowanej Rozpościerające się do krawędzi bur podstawowej do dachu stanowiska kon w tylnej części pokładu głównego ru ty szerokie skrzydła pomostu osłonięte troli ognia wynosiła 28,65 m. fowej nadbudówki krążowników typu były wiatrochronami. Na tylnym krańcu Przednie nadbudówki krążowników New Orleans zajmowały warsztat cie platformy stanowiącej jego przedłużenie typu New Orleans różniły się nieznacz sielski na lewej burcie oraz umywalnia ku rufie usytuowano kabinę pelengato nie od siebie niektórymi rozwiązania załogi na burcie prawej. Na kolejnym ra z anteną radionamiernika na dachu. mi konstrukcyjnymi. Pomosty flagowe jej poziomie - 2,08 m ponad pokładem Nad pomostem nawigacyjnym krążow lidera typu oraz Tuscaloosa i San Fran głównym - znajdowały się sanitariaty ników typu New Orleans znajdowała się cisco stanowiły platformy usytuowane i umywalnia załogi. Usytuowany na wy usytuowana na wysokości 24,38 m po na wysokości 17,91 m ponad płaszczy sokości 3,96 m ponad pokładem głów nad płaszczyzną podstawową platforma zną podstawową. Znajdujące się na nich nym trzeci poziom nadbudówki rufowej obserwacyjna. Zlokalizowano na niej poziomy nadbudówek były podzielone zajmowało pomieszczenie nadajników obudowane i wyposażone w szczeli pokładem na wysokości 1,04 m, który radiowych w części centralnej i na pra ny przeziemicze stanowisko obserwa z przodu przechodził w pomost otacza wej burcie oraz sanitariaty na burcie le cji bojowej oraz cztery stanowiska prze jący wieżę dowodzenia. Poniżej tego po wej, a także pomieszczenie awaryjnego ciwlotniczych karabinów maszynowych średniego poziomu nadbudówki mieścił spalinowego zespołu prądotwórczego kalibru 12,7 mm. Najwyższym z pozio się magazynek nawigacyjny, a powyżej z tyłu. Do przednich części nadbudówek mów nadbudówki przedniej była plat sztabowe pomieszczenie dowodzenia. rufowych krążowników typu New Orle forma kontroli ognia, która została usy Pomosty flagowe tych okrętów, w okre ans, pomiędzy wręgami Nr 96 i Nr 106 tuowana na wysokości 26,52 m ponad sie wchodzenia ich do służby pozbawio przylegały zajmujące całą szerokość płaszczyzną podstawową. W jej przed- ne były osłon. Nieco bardziej odmien- kadłubów trzykondygnacyjne hanga- 30 Omaha (CL-4)-lider jedynego typu amerykańskich krążowników rozpoznawczych powstałego w ramach wielkiego wojennego programu rozbu dowy floty, które weszły do służby już po podpisaniu Traktatu Waszyngtońskiego. Tutaj na fotografii wykonanej w 1939 roku w maltańskim porcie La Valetta. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe klas. W Artykule XI ograniczono wypor- szyngtońskimi" ale także niszczycieli poznawczych. Budowę jednostek znaj- ność nowobudowanych lub nowozama- i okrętów podwodnych. dujących się w niewielkim stopniu za- wianych okrętów wojennych innych niż We wczesnych latach dwudziestych awansowania bądź nie rozpoczętych pancerniki i lotniskowce do 10 000 ton2 krążowniki waszyngtońskie znalazły się w ogóle anulowano wkrótce po zakoń- (10 160 ton metrycznych). Dla ujedno- w programach rozwoju flot wojennych czeniu obrad Kongresu. Spośród plano- licenia zasad określania wyporności pięciu głównych mocarstw morskich. wanych krążowników rozpoznawczych w Traktacie przyjęto standard jej wyzna- Wszystkie one projektowały uprzednio do służby w latach 1923-1925 wprowa- czania określający wyporność okrętu okręty tej klasy wedlug własnych zało- dzono jedynie dziesięć jednostek typu w pełni wyposażonego i wyekwipowa- żeń i przypuszczalnie gdyby nie ustale- Omaha5 o sygnaturach od C-4 do C-13. nego do wyjścia w morze, z pełnoetato- majakościowe Traktatu nie wypracowa- Zajmująca się ustalaniem charak- wą załogą, zapasem amunicji, prowian- łyby takich rozwiązań jakie przyjęły pod terystyk nowych okrętów amerykań- tu i wody słodkiej dla załogi, ale bez wpływem jego postanowień i wywoła- skich, będąca gremium wysokich o fi- zapasów paliwa i wody zasilającep Ar- nego nim wyścigu zbrojeń. Pierwsze za- cerów floty Rada Główna, wykazywała tykuł XI nie dotyczył jednostek nie bu- projektowane według takich standar- duże zainteresowanie krążownikami dowanych specjalnie jako wojenne, ani dów jednostki weszły do służby w 1927 jeszcze przed Kongresem Waszyngtoń- przejmowanych przez rządy w okre- roku, a do końca dekady ukończono ich skim. Ograniczenie efektem Kongresu sie pokoju do celów wojennych i wyko- niemal dwie dziesiątki. Najwcześniejsze liczby amerykańskich pancerników oraz rzystywanych do celów bojowych albo typy krążowników waszyngtońskich nie wstrzymanie budowy krążowników li- transportowych. Kolejny artykuł ogra- były uważane za satysfakcjonujące. Do- niowych spowodowało, że Rada zaczę- niczał kaliber dział nowych okrętów in- świadczenia minionej wojny zaowoco- ła widzieć krążowniki z działami kalibru nych niż pancerniki do 203 mm. Takie wały forsowaniem prędkości okrętów 203 mm jako mniejsze okręty liniowe. ustalenie standardów jakościowych zo- co wymagało zwiększenia mocy maszyn Już w 1922 roku wystąpiła z wnioskiem stało przeforsowane przez Wielką Bry- kosztem poświęcenia innych żywot- o budowę ośmiu takich jednostek w ra- tanię chcącą zachować w służbie nowo- nie ważnych funkcji okrętów-przede zbudowane krążowniki typu Effingham wszystkim opancerzenia, bądź także o wyporności sięgającej 10 000 ton solidności konstrukcji, niezatapialno- szy2ng. tJoańksok ijeejd nporszt)lkjęę twoy ptoonręn oaśncgii enlask Ką ozngfoedrenniec jzi Wfoar i uzbrojonych w działa kalibru 190 mm. ści i właściwości morskich. Szczególnie mulą przeliczeniową l tons = l ,O 16 tony metrycz Nałożone przez Traktat restrykcje w bu- uwidoczniło się to w konstrukcjach czte- nej. W niniejszym monografii, o ile tego nie zazna czono, wyporności okrętów podano w tonach an dowie okrętów klas głównych spowo- rech pierwszych typów brytyjskich krą- gielskich (waszyngtońskich). dowały rozpoczęcie trwających nie- żowników waszyngtońskich, które prak- 3. Taka definicja wyporności, tzw. standardowej mal półtorej dekady "wakacji morskich" tycznie były pozbawione opancerzenia wynikała z postulatu Stanów Zjednoczonych, któ rych .,Flota Dwóch Oceanów" musiała charaktery dla pancerników. Faktyczny jednak burtowego! zować się dużym zasięgiem przez co maczne za brak ograniczeń ilościowych i jakościo- Kongres Waszyngtoński był również pasy paliwa stanowiły istotny procent wyporności wych dla okrętów innych klas spowodo- końcem olbrzymiego amerykańskie- zobkiroęrtnóikwi ozraapza sWoiwelek iwejo dByr yztaasinliai,j ąncaej ksttóarenjo woikłryę tkaocnh wał rozpoczęcie w latach dwudziestych go programu rozbudowy floty wojen- strukcyjny element obrony biernej. ubiegłego wieku nowego wyścigu zbro- nej4 który wśród ogromnej ilości okrę- 4. Na mocy uchwalonego przez Kongres Stanów Zjednoczonych w dniu 29.08.1916 r. .,Naval Appro jeń morskich. Obejmował on przede tów jako podstawę potęgi floty zakladał priation Act" wszystkim budowę krążowników, któ- budowę okrętów klas głównych (pan- 5. Wyp .. 7050/9508 t; wym .. 169,32 x 16,89 re zaprojektowane z ograniczeniami cerników i krążowników liniowych), x 4,12 m; 90 000 KM; 34 w.; zas .. 10 000 Mm!! O w; uzbr.: 12 x 152 mm; 2 x 76 mm, 10 wt 533 mm; narzuconymi Traktatem nazwano "wa- ale także dużej liczby krążowników roz- zał .. 458. 4 mach budżetu roku finansowego 1924. ły na konferencji w Genewie, która roz i w dniu 4 sierpnia 1927 roku zakończo Po odrzuceniu tej propozycji, w dniu poczęła się w dniu 20 czerwca 1927 no jej obrady bez formalnych ustaleń. 7 kwietnia 1923 roku Rada Główna wy roku. Do udziału w niej amerykański Dotychczasowe wysiłki Rady Głów stąpiła z kolejnym wnioskiem o budowę Prezydent Calvin Coolidge zaprosił po nej Marynarki Stanów Zjednoczo tym razem dwunastu okrętów tej klasy nownie pięć wielkich mocarstw, z któ nych zaowocowały w dniu 27 września w ramach budżetu roku finansowego rych Francja i Włochy odmówiły uczest 1927 roku sformułowaniem długolet 1925. W dniu 16 kwietnia Rada zapro nictwa. Stany Zjednoczone próbowały niego programu budowy krążowników. ponowała zwiększenie liczby nowobu przeforsować wówczas rozciągnięcie Przewidziany na pięć lat (lata finanso dowanych krążowników do szesnastu ustalonych na Konferencji Waszyngtoń we 1929-1934), przy rozpoczynaniu bu budowanych w seriach po osiem. Ów skiej proporcji tonażowych pancerni dowy pięciu jednostek tej klasy rocznie, czesny głównodowodzący floty ame ków na jednostki innych klas. W klasie miał on zapewnić Marynarce Stanów rykańskiej admirał Robert Edward krążowników Wielka Brytania propo Zjednoczonych osiągnięcie w 1936 roku Coontz był z kolei zwolennikiem po nowała dokonanie podziału na jednost parytetu w dziedzinie krążowników średniego rozwiązania i budowy ośmiu ki "lekkie" o wyporności do 7000 ton z flotą brytyjską. W dniu 13 lutego 1929 okrętów tej klasy. Docierające z zagra oraz "ciężkie" - pozostałe - o wypor roku Kongres zaakceptował trzyletni nicy informacje ewidentnie wskazują ności nie przekraczającej traktatowych program budowy piętnastujednostek tej ce na rozpoczęcie wyścigu w budowie lO 000 ton. Brytyjczycy postulowali przy klasy, przy średnim koszcie pojedyncze krążowników spowodowały, że w dniu tym określenie globalnej liczby 70 jed go okrętu przyjętym na l 7 mln. dolarów. 18 grudnia 1924 roku Kongres autory nostek tej klasy o sumarycznej wyporno W rzeczywistości, zgodnie z jego założe zował budowę jednostek typów Fensa ści 600 000 ton. Byli przy tym zaintere niami zamówiono tylko pięć pierwszych cola i Northampton. Fundusze zosta sowani ustanowieniem większego limitu krążowników. Realizacja pozostałej czę ły jednak przyznane tylko na pierwsze krążowników lekkich (wykorzystywa ści programu została przerwana przez dwa okręty podczas gdy środki na bu nych do eskortowania i patrolowania Wielki Kryzys, który opanował Stany dowę pozostałych sześciu miały zostać na rozległych szlakach Imperium) pod Zjednoczone w początkach lat trzydzie wyasygnowane w maju 1926 i marcu czas gdy Stany Zjednoczone, jak wspo stych ubiegłego wieku. 1927 roku. Ponieważ odbiegało to dale mniano preferowały krążowniki ciężkie. Następna konferencja morska, któ ce od tego, co w dziedzinie budowy krą Główny cel Konferencji - przyjęcie za rej obrady miały miejsce w Londynie żowników postulowała Rada Główna, proponowanego przez Wielką Brytanię od 21 stycznia do 22 kwietnia 19 30 roku w dniu 3 kwietnia 1925 roku powtórzyła dalszego ograniczenia standardów jako została zwołana w trybie artykułu 21 ona swój wniosek o budowę kolejnych ściowych6 okrętów liniowych oraz prze Traktatu Waszyngtońskiego. Na jego ośmiu okrętów tej klasy w roku finanso dłużenie "wakacji morskich" do 25 lat mocy po ośmiu latach od podpisania wym 1927 ponawiając go podczas dys okazał się jednak niemożliwy do za układu należało dokonać weryfikacji re kusji o budżetach programów dwóch akceptowania przez Stany Zjednoczo alizacji postanowień dotyczących zmian kolejnych lat finansowych. ne. Ponieważ i w innych zagadnieniach Kolejna próbę ograniczenia zbrojeń dotyczących zbrojeń morskich nie wy morskich w dwudziestoleciu między pracowano porozumienia Konferencja rrio6w. yWcyhp porronpoośnć oswtaanndoa orgdroawnąi cnzoywć ydcoh 2 o8k r5ę0t0ó wto lni , wojennym mocarstwa światowe podję- w rzeczywistości okazała się fiaskiem a kaliber ich artylerii głównej do 343 mm. Pierwszym z osiemnastu amerykańskich krążowników waszyngtońskich była Pensacola (CA-24), lider pary jednostek. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe Pięć pierwszych krążowników Programu 1929 miało stanowić udoskonalony typ Northampton. Na fotografii: Houston (CA-30)-przedostatni z typu liczącego sześć okrętów. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe w konstrukcji okrętów liniowych będą żowniki waszyngtońskie pierwszej ge wę tworzących ją okrętów. Druga gru cych efektem postępu naukowo-tech neracji były daleko nie satysfakcjonujące pa krążowników miała być zbudowa nicznego. Większość postanowień kon jeżeli chodzi o obronę bierną. Koniecz na na bazie nowego projektu, w którym ferencji londyńskiej dotyczyła jednak ność pomieszczenia artylerii o dużym dokonano wzmocnienia opancerzenia jednostek innych klas 7 a fundamental kalibrze 203 mm oraz siłowni o mocach konsumującego niemal l 000-tonową re nymi były te dotyczące krążowników. niezbędnych dla osiągania znacznych zerwę wyporności standardowej, jaką Okręty tej klasy podzielono na dwie gru prędkości w kadłubach o wyporności jak się okazało miały krążowniki typów py: z działami kalibru nie przekracza co najwyżej l O0 00 ton wymusiła potrze Pensacola i Northampton. Projekt jed jącego 155 mm (tzw. grupa "B" któ bę rezygnacji z adekwatnego do uzbro nostek z nowym rozwiązaniem opance rej jednostki zostały określone mianem jenia opancerzeniajednostek Ich artyle rzenia okazał się przy tym na tyle atrak "lekkich krążowników") oraz pozosta ria główna usytuowana była wprawdzie cyjny, że poczyniono wysiłki w celu łe z działami do 203 mm, 1j. grupa"!( w zamkniętych wieżach, ale również budowy również krążowników pierw - "ciężkie krążowniki" Dodatkowo do niewystarczająco opancerzonych. Spo szej grupy zgodnie z nową charaktery konano także ustalenia parytetów jed wodowało to, że wiele ówczesnych śro styką. Dwa z tych okrętów o numerach nostek tej klasy dla głównych mocarstw dowisk opiniotwórczych nazywało krą kadłubów "33" oraz "35" zostały jednak morskich. I tak: Wielka Brytania mo żowniki typów Pensa.cola i Northampton zamówione w stoczniach prywatnych gła mieć łącznie 15 ciężkich krążowni "puszkami" albo "skorupkami jajek i zasadnicza zmiana ich specyfikacji ków o sumarycznej wyporności standar uzbrojonymi w młoty" - chociaż i tak wiązałaby się z koniecznością poniesie dowej 147 000 ton, Stany Zjednoczone okręty te były lepiej opancerzone niż np. nia znacznych kosztów!! Rada Główna 18 jednostek tej podklasy wypierających pierwsze krążowniki waszyngtońskie w dniu 25 kwietnia 1930 roku zasugero razem 180 000 ton, a Japonia 12 okrę zbudowane w Wielkiej Brytanii. wała więc budowę według nowego pro tów o wyporności l 08 000 ton. W pod Piętnaście krążowników Programu jektu tylko jednostek o numerach kadłu klasie lekkich krążowników nie okre 1929 znajdujących się we wczesnych bów "32" "34" i "36" które powstawały ślono ilości okrętów ustalając jedynie etapach projektowania bądź budowy zo w należących do państwa stoczniach sumaryczne wyporności dla: Wielkiej stało podzielonych na trzy grupy: okręty marynarki. Dodatkowe koszty 700 tys. Brytanii na 192 000 ton, Stanów Zjed o numerach kadłubów "32-36" miały zo dolarów za okręt oraz opóźnienie budo noczonych - 143 500 ton i Japonii - stać zbudowane w ramach środków bu wy każdego z nich o około 12 miesięcy l 00 850 ton. Klasyfikacyjnym efektem dżetu roku finansowego 1929, o nume Rada uważała za akceptowalne. Z po Konferencji Londyńskiej w Marynarce rach "37-41" w roku finansowym 1930, śród krążowników drugiej grupy pla- Stanów Zjednoczonych było wyróżnia a "42-46" w ramach roku finansowego nie od l lipca 1930 rokujednostek pod 1931 Pierwsza piątka miała powstać klasy ciężkich krążowników oznacza na bazie udoskonalonego typu Nor no j7e. dZnaakka wz óbwudcozawsy d ook 3r1ę tgórwu dlinniiao w19y3c6h rporkzue.d łużo nych sygnaturami "CA-. " thampton (dłuższy kadłub i pozbawie 8. Opancerzenie stanowiących oddzielny typ krą· Podobnie jak we flotach innych mo nie gruszki dziobowej) tak, aby możliwie żowników Portland (CA-33) i Indianapolis (CA-35) zbudowanych na podstawie pierwotnego projektu carstw morskich, amerykańskie krą- szybko można było rozpocząć budo- zostało jednak nieco wzmocnione. 6 nowo rozpoczęto budowę tylko dwóch mają rezerwy ciężarowe. Biuro otrzy ki miałyby być przy tym powtórzeniem pierwszych o numerach kadłubów ,.3 7" mywało bowiem kwartalne raporty poprzednich (z działami przeciwlot i ,.38" przy czym zastosowano na nich o ciężarach montowanych na powstają niczymi kalibru 127 mm i centralą na lżejsze działa i innej konstrukcji wie cych jednostkach tak, że z dużą dokład kresów przyległą do przednich maga- że artylerii głównej. Budowa jednostki nością mogło oszacować sumaryczne o sygnaturze ,.CA-39" została opóźniona wyporności okrętów. Ostatecznie, ma 9. Zgodnie z międzywojenną amerykańską mor· ze względu na Wielki Kryzys. Okręt ten jący wypierać l O 000 ton lecz zapro ską doktryną operacY.iną krążowrriki lekkie były wi· powstał przy tym w oparciu o projekt, jektowany z rezerwą 250 ton krążow dpzrziayndez iwel aronlei jdeod nzoesstepko łwóswp falroctyia bodjolawteegj,o ptoeżd cbzyłays który został poważnie zmodyfikowany. nikPensacola miał wyporność 9138 ton. gdy krążowrriki ciężkie wchodziły w skład sil rozpo· Dwa następne ciężkie krążowni Krążownik Northampton przy margi znawczych. l O. Liczący łącznie 9 jednostek typ Brooklyn, ki drugiej grupy, o przewidzianych dla nesie 318 ton wypierał natomiast jedy wyp. . 9767/12 207 t; wym. . 185,42 X 18,82 X 6,93 m; nich numerach kadłubów· ,.40" i ,.41" nie 8997 ton. Już w 1928 roku projek 100 000 KM; 33 w.; zas. . 10 000 Mm/15 w; uzbr.: 15 stały się natomiast w pewnym sensie tanci Biura Budów i Remontów byli x !52 mm; 8 x 127 mm, 8 x 12,7 mm; 4 wodnosa· moloty; zał .. 868. ,.ofiarami" postanowień Traktatu Lon więc gotowi do zaprojektowania krą 11. Należącym do trzeciej grupy okrętem o sy· dyńskiego. Wprowadzone ograniczenia żowników o lepszej obronie biernej je gnaturze "CA-45" był stanowiący samodzielny typ spowodowały, że odpowiednio opan żeli takie wymaganie postawiłaby Rada cwiąęjżekid nkorsątżeokw ntyipku W Bircohoitkaly, nb ęzd aąrctyy lweerirąs jgął órowznwą ozjłoo·· cerzone krążowniki waszyngtońskie Główna. Nowoprojektowane jednost- żoną z 9 dział kalibru 203 mm. uzbrojone w artylerię główną złożoną z 12 dział kalibru 152 mm były w Sta Portland (CA-33) (na fotografii) i Indianapolis (CA-35)-ostatecznie tylko one zostały zbudowane nach Zjednoczonych uważane na po jako rozwojowa wersja krążowników typu Northampton. Fot. Centralne Archiwum Wojskowe czątku lat trzydziestych za efektywniej sze w boju od krążowników ciężkich o porównywalnej wyporności. Głów ną niedogodnością jednostek z działa mi kalibru 203 mm była bowiem ówcze śnie stosunkowo niska szybkostrzelność ich artylerii głównej oscylująca w oko licach trzech strzałów na minutę, pod czas gdy szybkostrzelność dział kalibru 152 mm współczesnych krążowników lekkich sięgała 9-1 O strzałów na minu tę9 Ta wada krążowników ciężkich uwy puklała się w szczególności przy ostrze liwaniu szybko poruszających się celów takichjak niszczyciele, zwłaszcza w wa runkach złej widzialności - we mgle lub w nocy. Pozostałe dwie jednostki Pro gramu 1929 drugięj grupy, a także okrę ty trzeciej grupy o numerach kadłubów ,.42" ,.43" i ,.46" zostały więc zaprojek towane i zbudowane jako krążowni ° ki lekkie1 Czwarty z okrętów trzeciej grupy o numerze kadłuba ,.44" został natomiast zbudowany jako krążownik ciężki, stanowiąc powtórzenie projektu jednostki o numerze kadłuba ,.39"11 Powstała w ten sposób seria amerykań skich krążowników ciężkich - waszyng tońskich drugiej generacji, która składała się z trzech różniących się od siebie grup okrętów: o numerach kadłubów ,.32, 34 i 36"· ,.37 i 38" oraz ,.39 i 44" jest zali czana do jednego typu. Przyjęta dla niego nazwa-,.New Orleans" -tradycyjnie po chodzi od nazwy jednostki o najniższym numerze kadłuba. Projektowonie i budowo Zanim pierwsze amerykańskie krą żowniki waszyngtońskie zostały wpro wadzone do służby, zajmujące się pro jektowaniem okrętów Biuro Budów i Remontów Marynarki Stanów Zjed noczonych wiedziało, że ich konstrukcje 7
The list of books you might like
