Description:Wijlen W. H. van Eemlandt was een produktief en inventief schrijver van politieromans die in de jaren vijftig de ene druk na de andere beleefden. De heruitgaven in de Zwarte Beertjes hebben de bijzondere kwaliteiten van deze romans opnieuw in het licht gesteld en er is dan ook, na Code Duizendpoot (926), Weer verdwijnt een atoomgeleerde (927), Schatgravers aan de Amstel (928) en Moord met muziek (929), met spanning uitgezien naar volgende delen. Over het werk van Van Eemlandt schreef kenner en criticus Jacques den Haan indertijd: ‘Deugdelijkwerk,zorgvuldig van detail en opbouw en goed verteld. Het zijn boeken met een wisselende internationale achtergrond: Amerika, Zwitserland, de Rivièra, Tsjechoslowakije, enz. Echte politieromans. Dat wil zeggen, de schrijver heeft het niet gezocht bij de intuïtie van de briljante amateur, maar in het ware politie-werk, dat, net als het uitvinden, nog altijd bestaat uit meer transpiratie dan inspiratie. Van Eemlandt laat het evenwel niet bij. de beschrijving van dit niet altijd even opwindende gezwoeg, maar hij heeft ook de avonturen van de misdadigers zelf in zijn verhaal ingelast, zodat er een mengsel is ontstaan van detective- en avonturenroman.
Van Eemlandt schreef in korte tijd 16 detectiveboeken. Altijd goed qua intrige, heldere plot en kloppende logica. Kortom Willem Hendrik Haasse, zoals hij werkelijk heette, schreef klassieke detectiveverhalen. Dit was het laatste boek dat hij zelf voltooide, zijn laatste twee werken werden door dochter Hella Haasse respectievelijk Joop van den Broek voltooid.
Zijn boeken zijn wel wat gedateerd, soms wat langdradig en geven meestal, in huidige ogen, een zeer traditionele opvatting van de man-vrouw verhouding weer.
Maar als je daar niet door laat hinderen is het voor de liefhebbers van dit genre een uitstekend boek.