Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Çýktý Fandas Beli’ne, emrinde üç efesi, Gittikçe yaklaþmakta, yaylýnýn yayvan sesi, Mahmut Çavuþ emretti, yaylým ateþ baþladý, Posta Müdürü Faik, Uluborlu evladý.(.) Yanýnda arabacý (Salozlarýn Hakký) var, Yüzü koyun yatýyor, onu öldü sandýlar. Hafýz Bey, Konuroðlu Nuri der sürücüye, Oðul Cahit Hakký der, ifade vericiye. (.) Faik Bey Uluborlulu’dur. Elindeki imkânlarla jurnal yaptýðý bilinmektedir (Demiralay adlý eser sayfa 60 / jurnalý ulaþtýrdýðý kiþi Burdur' da ikinci kalem reisi Ýsmail Hakký Bey'dir). 36 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Böylesi resmi öfke, bilmem ki acep niye? Anýlardan aktarým, kulak verdim, maziye. Arap Sabri müdürü hep jurnalcý sanmýþtýr, Ýftiranýn narýna; Mahmut Efe yanmýþtýr. O da, Balkan gazisi, (Salozlar’ýn Hakký)’sý, Mahkemede ifade; ifadenin haklýsý: “Mahmut, müdür katili, halk bunu böyle bilsin, Yiðitmiþ veya mertmiþ, bunu aklýndan silsin”. “Gayrý o, (çavuþ deðil) katil unvan biline, Kelepçeler vurulsun, vurulsun bileðine”. 37 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Yiðitlik kaçmak ile baþlar demiþ atalar, Birbirinin üstüne eklenmese hatalar. Senirkent’in üstünden vardý, Çarýksaray’a Hüseyin nam efemiz, aldý onu sýraya.(.) Üstelik kefil oldu, Demirci’yle uzlaþtý, Ýþte böylesi günde, efeliðe ulaþtý. Acep, o bir katil mi? Buna bir þey diyemem, “Resmi öfke, dedim ya, baþka bir þey diyemem. Mahmut, tetik çekmedi, Kin ve garez adýna, Yüce Rabbin þefkati, yetiþsin imdadýna. (.) Sýraya almak: Adam yerine koymak. 38 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Ben de Hafýz’la birlik, “Sabri kölesi” derim, Yargý benim neyime? Ortadan laf ederim. Demirci’yle birlikte Delibaþ’ý vurmasý, SARAYKÖY’de ve KÖÞK’te, Yunan’a mert durmasý. Sonra þehre gelip de, Ulu Cami önünde, Hali, tavrý her þeyi, MÜCADELE yönünde. Hafýz, devlet adýna, DEMÝRALAY’a aldý, Ona katil diyenler, orada donakaldý. 39 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Sözlerime ek gerçek! Kardeþ kýzý Leyla’yý, Mahmut’a gelin verdi, biliriz bu olayý. Tahir Paþa evladý Hasan Bey biraz mýzmýz, Anasý Þerife’yle, “evet” dedi kýzýmýz. Düðün-dernek masrafý amcasýnýn þanýdýr, “Demiralay erliði” en büyük niþanýdýr. Savaþ bitti, harp bitti! Ortada, Mahmut Efe, Þöyle bir bakýyorum, dar geliyor ECELFE. 40 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Sýkýlýyor, tüfekler! Boþuna sýkýlýyor, Çarþý-pazar dolaþýp, dostlara takýlýyor. O günlerde bir isyan! Þehrin cezaevinde, Tek baþýna isyaný, bastýrma gayretinde. Yalvaçlý Musa ile Seydiþehirli Keleþ, Hapishaneyi yarmýþ, dýþarda hayat beleþ. Karþýlarýna çýktý, Bir Koca Mahmut Efe, Her bir adým ölüme yaklaþtýran mesafe. 41 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Keleþ der, “Çekil efem! Seninle yok hesabým”, “Bak, seni de mýhlarým, bozulmasýn asabým”. Bu söze çok bozuldu, bozuldu Mahmut Efe, Ýki tetik yeterdi, iki iti telefe. Art arda iki tetik, devirdi ikisini, Ve orada bitirdi, isyan hadisesini. Valilikten teklifle, Ankara ödül verdi, Takdiri aldý amma, parayý itiverdi. 42 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný “Devlet, bu bin lirayý, harcasýn baþka yere, Ben diyeyim okula, siz deyin köprülere”. Ýþ bununla bitmedi, bazý hizmetler yerel, Yelek cebi ve para! Fakire uzanan el. Ev sahibi, pek kalleþ! Kiracý boynu bükük, Kiremitleri almýþ, ýslanmýþ olanca yük. Maksat, eskisi çýksýn! Yeniye kiralasýn, Diyelim on beþ lira, bunu fazladan alsýn. 43 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný Garibim o kiracý, sýðýnmýþ Efemize, Efemiz üç tokatta, çaredir, çaresize. Gerçi geçmiþte kaldý, böylesi dersli günler, Kanun-nizam yürüsün, gelmesin tersli günler. Ne yaparsýn Kuruluþ! Çaresi bazen böyle, Bugün kanun geçerli, o günler ise öyle. Ýbretin dersi deyip, dersimizi alalým, Hep yarýna, yarýna! Yarýna yol alalým. 44 Kuva-yý Milliye’de Ispartalý Mahmut Efe Destaný V) 1930 YILI BÝR 6 MART SABAHI ATA’MIZ ISPARTA’DA KARÞILAYAN ISPARTALILAR BÝRÝ DE, MAHMUT EFE!... 45
Description: