Description:<p>Het was een opdracht die hij niet kon weigeren: een verslag schrijven over de World Series of Poker. Dat hij het spel alleen als amateur kende, hoefde geen belemmering te vormen - en dat was het ook niet. <br>Colson Whitehead duikt met volle kracht in het spel, verbaast zich op geestige wijze over de merkwaardige subcultuur waarin hij zich bevindt, en ondertussen wordt hij ook nog eens goed in het spel. En hij vraagt zich af: Hoe kan dat? Een Harvard-intellectueel met een stapel goed ontvangen romans op zijn naam een pokeraar? 'Ik heb een goede pokerface want ik ben vanbinnen halfdood,' is de onverwachte inzet van zijn zelfportret. Een grappig maar ook deemoedig stemmend boek.<br> <br>Recensie(s)<br><br>Een jonge schrijver krijgt een opdracht om een verhaal te schrijven over het wereldkampioenschap poker, de World Series of Poker, een meerdaags evenement in juni met finale in november. Iedereen kan meedoen, maar de kosten voor inschrijving zijn hoog. Omdat zijn kosten betaald worden door een tijdschrift, wordt het wel erg aantrekkelijk voor de schrijver/amateurpokeraar om deel te gaan nemen en een verslag ‘van binnenuit’ te schrijven. De verhalen die hij voor zijn opdrachtgever schreef, heeft hij uitgewerkt tot een boek. Het verhaal is een impressie van zijn voorbereidingen en de toernooidagen die hij heeft meegemaakt, maar nergens spannend, opwindend, of interessant. Niet voor leken, die geholpen worden door een impossante lijst van pokertermen achter in het boek, noch voor pokeraars, omdat die er geen zinnige tip over hoe zo’n groot toernooi te spelen aan zullen overhouden.</p><p>M. van der Vaart<br></p></br></br></br></br></br></br>