Holy Pentecost May 2015 After the Saviour's Ascension into the Heavens, the eleven Apostles and ...

40 Pages·2015·7.36 MB·English

by  Information Technology Services

May 2015

Holy Pentecost
After the Saviour's Ascension into the Heavens, the eleven Apostles and the rest of His disciples, the God-
loving women who followed after Him from the beginning, His Mother, the most holy Virgin Mary, and His
brethren-all together about 120 souls returned from the Mount of Olives to Jerusalem. Entering into the house
where they gathered, they went into the upper room, and there they persevered in prayer and supplication,
awaiting the coming of the Holy Spirit, as their Divine Teacher had promised them. In the meanwhile, they
chose Matthias, who was elected to take the place of Judas among the Apostles. Thus, on this day, the seventh
Sunday of Pascha, the tenth day after the Ascension and the fiftieth day after Pascha, at the third hour of the
day from the rising of the sun, there suddenly came a sound from Heaven, as when a mighty wind blows, and
it filled the whole house where the Apostles and the rest with them
were gathered. Immediately after the sound, there appeared tongues of
fire that divided and rested upon the head of each one. Filled with the
Spirit, all those present began speaking not in their native
tongue, but in other tongues and dialects, as the Holy Spirit
instructed them.
The multitudes that had come together from various places for
the feast, most of whom were Jews by race and religion, were called
Parthians, Medes, Elamites, and so forth, according to the places
where they dwelt. Though they spoke many different tongues, they
were present in Jerusalem by divine dispensation. When they heard
that sound that came down from Heaven to the place where the
disciples of Christ were gathered, all ran together to learn what had
taken place. But they were confounded when they came and
heard the Apostles speaking in their own tongues. Marvelling at this,
they said one to another, "Behold, are not all these which speak Galileans? And how hear we every man in our
own tongue, wherein we were born?" But others, because of their foolishness and excess of evil, mocked the
wonder and said that the Apostles were drunken.
Then Peter stood up with the eleven, and raising his voice, spoke to all the people, proving that that which had
taken place was not drunkenness, but the fulfilment of God's promise that had been spoken by the Prophet
4 Appleton Street ■ Arlington, MA 02476 ■ church 781.646.0705 continued on Next Page
Fr. Kastanas Emergency Voicemail Pager 781.673.2002 ■ fax [phone] ■ www.saint athanasius.org
Office E-Mail Address: [email protected]
Parish Council Officers
“ASKISIS”
Paul Tsitsopoulos --------------------------------------President
OFFICIAL Publication of the Saint Athanasius the Great Greek Ted Speros ------------------------------------ 1st Vice President
Orthodox Church Maria Tsaousidis ---------------------------- 2nd Vice President
4 Appleton Street, Arlington, MA 02476
S. Nicholas Kriketos ----------------------------------Secretary
Sunday Worship Schedule
Bill Karras -----------------------------Associate Secretary #1
Winter: Orthros 8:45 AM Divine Liturgy 10:00 AM
Stefanos Bouboulis------------------------------------Treasurer
Summer: Orthros 8:00 AM Divine Liturgy 9:15 AM
Nikitas Splagounias-------------------Associate Treasurer #1

Dean Ioakimidis----------------------- Associate Treasurer #2
Rev. Fr. Nicholas M. Kastanas
George Katsarakes-------------------- Associate Treasurer #3
Rev. Dn. Markos Nickolas

Parish Council Members
Publication is the first of each month. Twelve issues are published
yearly. Deadline for notices is the 15th of the prior month. Athanasios Arvanitis, David Bowling, John Ioakimidis, Peter
Ladas, Vassilios Pantazopoulos, Charlie Pappas, Eleanor Profis,
Saint Athanasius the Great is a parish under the spiritual and
Mark Ypsilantis
ecclesial oversight of His Eminence Metropolitan Methodios of the

Metropolis of Boston of the Greek Orthodox Archdiocese of America
Parish Ministries and Organizations
under the jurisdiction of The Ecumenical Patriarchate of
Agape Care Team (ACT)---------------------Dn. Markos Nickolas
Constantinople.
Altar Boys (Acolytes):-----------------------Fr. Nicholas Kastanas

Parish Council: Stewardship Chair------------Maria Tsaousidis

Philoptochos: President-------------------Kathy VanKuilenburg
The St. Athanasius the Great Greek Orthodox Church in Arlington, Choir Director:---------------------------------------Stella Pathiakis
Massachusetts strives to be a living witness of our Lord and Saviour Protopsaltis-------------------------------------------Demetrios Katos
Jesus Christ. Our mission as a Parish is to "Practice Hospitality" Protopsaltis Emeritus----------------------------------Nikos Pithis
(Romans 12:13), as St. Paul so exhorts...... Thus, it is our rich Cantors:---------------------------------Dimitrios Manolakis, Spyros
blessing to strive and bring the Light of Christ to all of God's people,
Prois, Dimitrios Loucagos
through Orthodox Christian tradition, education, and philanthropy.
Sunday School Directors------------------ Ioannis Moutstatsos &
We seek to serve the spiritual needs of our faithful parishioners
Cassandra Chamallas (Associate)
through the sacramental life of the Church. By means of outreach
Sunday School Teachers----Alex Athanasiou, Loula Boretos,
and faith in God, we continue our growth as a living Church by
inviting others into the Orthodox faith through Baptism and/or Tina Bowling, Cassandra Chamallas, Nick Jules, George
Chrismation, and educating them through the establishment of our Makredes, Popi Moustakas, Ioannis Moutsatsos, Martha
Christian ministries, programs, schools, and philanthropic activities. Pavlakis, Valerie Relias, Eleni Terzakis, Marianna Terzakis,
Maria Tsihlis, Leah Stokes, Alexis Mitchell, Charles Chamallas,
Pat Magoufis, Despina Bouboulis, Nick Pantazopoulos
Church Directory
Greek School Director-------------------Fr. Nicholas M. Kastanas
Parish Office Hours:
Greek School Teachers--- Popi Moustakas, Vaia Siarkos, Eleni
Monday-Thursday: 9:00 A.M. - 7:00 P.M.
Kosmidis
Friday: 9:00 A.M. – 2:00 P.M.
Little Halos Day School Director------------Kaiti Galanopoulos

Little Halos Day School Teachers-------Argiro Nikoletos, Eleni
Parish Administrative Assistants…....Stella Kazantzas &
Malliou, Despina Bouboulis, Alexandra Gerouki, Vaia Siarkos
Dimitrios Loucagos Little Halos Day School Parent/Teacher Consultant-----------Dr.
Parish Office……...................................781-646-0705 Anastasia Galanopoulos
Fax:......................................................781-641-4700 Greek School PTO---Doxy Stefanidis, Betty Dacopoulos, Tanya
[email protected] S t a m oulis, Tina Christodouleas
Website:.........................www.saintathanasius.org G.O.Y.A.: President-------------------------------Demi Tsitsopoulos
Fr. Nick Kastanas (Emergency Pager).781-673-2002 J.O.Y. & H.O.P.E: Team Members----------Loula Boretos, Angie
Tsiaras, Olga Patoucheas, Jane Awad, Sofia Loyack, Anastasia
Metropolis of Boston...........................617-277-4742
Roukliotis
Metropolis Website..............www.boston.goarch.org
Young Adults---------------------------------------Dimitrios Loucagos
Archdiocese Website........................www.goarch.org
Fifties Plus: Committee-------------------------------Tina Caramanis,
Aphrodite Darris, Katina Ioakimidis, Irene Paleologos, Dorothy
Zevitas, Katherine Zevitas
Pine Street Inn----------------Randy Fassas, Merope Kapetanakis
Gardening Ministry ----------------------------- S. Nicholas Kriketos
Joel: "And it shall come to pass in the last days, that I shall pour out of My Spirit upon all flesh, and your sons
and daughters shall prophesy" (Joel 2:28), and he preached Jesus of Nazareth unto them, proving in many ways
that He is Christ the Lord, Whom the Jews crucified but God raised from the dead. On hearing Peter's teaching,
many were smitten with compunction and received the word. Thus, they were baptized, and on that day about
three thousand souls were added to the Faith of Christ.
Such, therefore, are the reasons for today's feast: the coming of the All-holy Spirit into the world, the completion
of the Lord Jesus Christ's promise, and the fulfilment of the hope of the sacred disciples, which we celebrate
today. This is the final feast of the great mystery and dispensation of God's incarnation. On this last, and great,
and saving day of Pentecost, the Apostles of the Saviour, who were unlearned fishermen, made wise now of a
sudden by the Holy Spirit, clearly and with divine authority spoke the heavenly doctrines. They became heralds
of the truth and teachers of the whole world. On this day they were ordained and began their apostleship, of
which the salvation of those three thousand souls in one day was the comely and marvellous first fruit.
Some erroneously hold that Pentecost is the "birthday of the Church." But this is not true, for the teaching of
the holy Fathers is that the Church existed before all other things. In the second vision of The Shepherd of
Hermas we read: "Now brethren, a revelation was made unto me in my sleep by a youth of exceeding fair form,
who said to me, 'Whom thinkest thou the aged woman, from whom thou receivedst the book, to be?' I say,
'The Sibyl.' 'Thou art wrong,' saith he, 'she is not.' 'Who then is she?' I say. 'The Church,' saith he. I said unto
him, 'Wherefore then is she aged?' 'Because,' saith he, 'she was created before all things; therefore is she aged,
and for her sake the world was framed."' Saint Gregory the Theologian also speaks of "the Church of Christ ...
both before Christ and after Christ" (PG 35:1108-9). Saint Epiphanius of Cyprus writes, "The Catholic Church,
which exists from the ages, is revealed most clearly in the incarnate advent of Christ" (PG 42:640). Saint John
Damascene observes, "The Holy Catholic Church of God, therefore, is the assembly of the holy Fathers,
Patriarchs, Prophets, Apostles, Evangelists, and Martyrs who have been from the very beginning, to whom
were added all the nations who believed with one accord" (PG 96, 1357c). According to Saint Gregory the
Theologian, "The Prophets established the Church, the Apostles conjoined it, and the Evangelists set it in
order" (PG 35, 589 A). The Church existed from the creation of the Angels, for the Angels came into existence
before the creation of the world, and they have always been members of the Church. Saint Clement, Bishop of
Rome, says in his second epistle to the Corinthians, the Church "was created before the sun and moon"; and a
little further on, "The Church existeth not now for the first time, but hath been from the beginning" (II Cor.
14).That which came to pass at Pentecost, then, was the ordination of the Apostles, the commencement of the
apostolic preaching to the nations, and the inauguration of the priesthood of the new Israel. Saint Cyril of
Alexandria says that "Our Lord Jesus Christ herein ordained the instructors and teachers of the world and the
stewards of His divine Mysteries ... showing together with the dignity of Apostleship, the incomparable glory
of the authority given them ... Revealing them to be splendid with the great dignity of the Apostleship and
showing them forth as both stewards and priests of the divine altars . . . they became fit to initiate others through
the enlightening guidance of the Holy Spirit" (PG 74, 708-712). Saint Gregory Palamas says, "Now, therefore
... the Holy Spirit descended ... showing the Disciples to be supernal luminaries ... and the distributed grace of
the Divine Spirit came through the ordination of the Apostles upon their successors" (Homily 24, 10). And
Saint Sophronius, Bishop of Jerusalem, writes, "After the visitation of the Comforter, the Apostles became high
priests" (PG 87, 3981B). Therefore, together with the baptism of the Holy Spirit which came upon them who
were present in the upper chamber, which the Lord had foretold as recorded in the Acts, "ye shall be baptized
with the Holy Spirit not many days hence" (Acts 1:5), the Apostles were also appointed and raised to the high
priestly rank, according to Saint John Chrysostom (PG 60, 21). On this day commenced the celebration of the
Holy Eucharist by which we become "partakers of the Divine Nature" (II Peter 1:4). For before Pentecost, it
is said of the Apostles and disciples only that they abode in "prayer and supplication" (Acts 1:14); it is only after
the coming of the Holy Spirit that they persevered in the "breaking of bread," that is, the communion of the
Holy Mysteries-"and in prayer" (Acts 2:42).
The feast of holy Pentecost, therefore, determined the beginning of the priesthood of grace, not the beginning
of the Church. Henceforth, the Apostles proclaimed the good tidings "in country and town," preaching and
baptizing and appointing shepherds, imparting the priesthood to them whom they judged were worthy to
minister, as Saint Clement writes in his first Epistle to the Corinthians (I Cor. 42) (From the Greek Orthodox
Archdiocese of America).
____________________________________________________________________________________________
Adapted from "Seven Ways to Cultivate Joy," Insights (March 2001): 2. Copyright © 2001 by Insight for Living.
All rights reserved worldwide. Content provided by oneplace.com.

Gratitude

"Perhaps nothing helps us make the movement from our little selves to a larger world than remembering
God in gratitude. Such a perspective puts God in view in all of life, not just in the moments we set aside
for worship or spiritual disciplines. Not just in the moments when life seems easy." (Henri Nouwen)
“To be grateful is to recognize the Love of God in everything He has given us - and He has given us
everything. Every breath we draw is a gift of His love, every moment of existence is a grace, for it brings
with it immense graces from Him. Gratitude therefore takes nothing for granted, is never unresponsive,
is constantly awakening to new wonder and to praise of the goodness of God. For the grateful person
knows that God is good, not by hearsay but by experience. And that is what makes all the difference.”
(Thomas Merton)
“Gratitude goes beyond the "mine" and "thine" and claims the truth that all of life is a pure gift. In the past I
always thought of gratitude as a spontaneous response to the awareness of gifts received, but now I realize that
gratitude can also be lived as a discipline. The discipline of gratitude is the explicit effort to acknowledge that all I
am and have is given to me as a gift of love, a gift to be celebrated with joy.” (Henri Nouwen)
HAPPY MOTHER'S DAY TO ALL!

Before I was a Mom
Before I was a Mom -
I slept as late as I wanted and never worried about how late I got into bed. I brushed my hair and my teeth
everyday.
Before I was a Mom -
I cleaned my house each day. I never tripped over toys or forgot words to a lullaby. I didn't worry whether or not
my plants were poisonous. I never thought about immunizations.
Before I was a Mom -
I had never been puked on - Pooped on - Spit on - Chewed on, or Peed on. I had complete control of my mind
and My thoughts. I slept all night.
Before I was a Mom -
I never held down a screaming child so that doctors could do tests...or give shots. I never looked into teary eyes
and cried. I never got gloriously happy over a simple grin. I never sat up late hours at night watching a baby sleep.
Before I was a Mom -
I never held a sleeping baby just because I didn't want to put it down. I never felt my heart break into a million
pieces when I couldn't stop the hurt. I never knew that something so small could affect my life
so much. I never knew that I could love someone so much. I never knew I would love being a Mom.
Before I was a Mom -
I didn't know the feeling of having my heart outside my body. I didn't know how special it could feel to feed a
hungry baby. I didn't know that bond between a mother and her child. I didn't know that something so small could
make me feel so important.
Before I was a Mom -
I had never gotten up in the middle of the night every 10 minutes to make sure all was okay. I had never known
The warmth, The joy, The love, The heartache, The wonderment or the satisfaction of being a Mom. I didn't know
I was capable of feeling so much before I was a Mom.

Only One Mother
Hundreds of stars in the pretty sky,
Hundreds of shells on the shore together,
Hundreds of birds that go singing by,
Hundreds of lambs in the sunny weather.
Hundreds of dewdrops to greet the dawn,
Hundreds of bees in the purple clover,
Hundreds of butterflies on the lawn,
But only one mother the world wide over.

Wonderful Mother
God made a wonderful mother,
A mother who never grows old;
He made her smile of the sunshine,
And He moulded her heart of pure gold;
In her eyes He placed bright shining stars,
In her cheeks fair roses you see;
God made a wonderful mother,
And He gave that dear mother to me.
Pat O'Reilly
Μάνα είναι μόνο μία!
 Χρόνια πολλά μανούλα μου, και να ξέρεις σ΄αγαπώ πολύ
 Μανούλα μου μια φορά με γέννησες και 1000 σε παιδεύω μα 100 σε αγαπώ και 1000 σε λατρεύω…
 Αγαπημένη μου μητέρα, είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου, σου εύχομαι να ξεπεράσεις τα εκατό.
 Χρόνια Πολλά σε σένα που με αγάπησες περισσότερο και από την ζωή σου!
 Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου αλλά πάνω απ όλα στην δική μου μου είναι πάντα
δίπλα μου!!!
 Μάνα εσύ με γέννησες και μου έδωσες ζωή και εγώ με τη σειρά μου σε αγαπώ πολύ
 Εσύ που βοήθησες να κάνω τα πρώτα μου βήματα θέλω να είσαι κοντά μου πάντα. Χρόνια σου πολλά
γλυκιά μου μαμά.
 Μαμά μου είσαι η ανάσα μου μακάρι να είσαι για πολύ καιρό ακόμα κοντά μου…σ αγαπώ

 Για όλα όσα με δίδαξες…μου έδειξες….μου έδωσες…ποτέ δεν θα ναι αρκετή καμία ευχή για να σου
δώσω…..άπλα χρόνια πολλά….να είσαι γερή….σ’ αγαπώ πολύ…
 Έχω ένα φιλάκι! Άχ που να το αφήσω; Να μη πάει χαμένο να το αδικήσω; Στην καρδιά ενός κρίνου
θέλει να το κλείσω έλα μητερούλα να σου το χαρίσω.
 Αν δεν είχα και σένα, τι θα χα απογίνει; Να σαι πάντα υγιής και να σκορπίζεις την αγάπη σου στην
οικογένεια μας!
 Μανούλα σου κάνα πολλά το ξέρω βεβαία καλά, εσύ θα μου δείξεις το δρόμο το σωστό κ θα με
συμμορφώσεις..! Σε Αγαπώ πολύ από τα βάθη της ψυχής. Αν σε χάσω θα πεθάνω είσαι τα πάντα στη
ζωή μου..!
 Συγνώμη για όσες φορές σε αμφισβήτησα, σε πλήγωσα, σου μίλησα άσχημα, σε στεναχώρησα, σε
άγχωσα… Σε αγαπώ πολύ!
 Χρόνια πολλά μανούλα μου. Σ’ αγαπώ, αλλά δεν ξέρω αν τίποτα φτάνει τη δική σου αγάπη.
 Μανούλα γλυκεία και αγαπημένη σε ευχαριστώ για όλα!! Να’σαι πάντα γερή και δυνατή! Σε λατρεύω!!!!!!
 Μανούλα μου γλυκιά, να είσαι γερή να μας προσέχεις και από εμάς χίλιες χαρές θα έχεις.
 Αγαπημένη μητέρα ότι και να σου πω είναι λίγο μπροστά στα πολλά που έχεις κάνει για μένα.
 Αγαπημένη μου μητέρα είσαι ότι πιο πολύτιμο και ακριβό έχω στη ζωή μου.
 Αγαπημένη μου μητέρα σου εύχομαι χρόνια πολλά. Μην ανησυχείς, είμαι καλά. Χαιρετισμούς σε όλους.
Πολλά φιλιά.
 Αν μπορούσα να διαλέξω μαμά πάλι εσένα θα διάλεγα. Χρόνια σου πολλά.
 Είσαι μια μαμά μα τι μαμά! Χρόνια Πολλά!
 Ένα μικρό δώρο της αγάπης μου για σένα, μητέρα.

Διαβάστε την συνέχεια στο FUNDAY: Γιορτή της Μητέρας ευχές - FunDay :) http://www.funday.gr/euxes/giorti-
tis-miteras-efches#ixzz3YWtVuuUo
Follow us: FynDay.gr on Facebook
ΝΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΣΑΡΚΑ ΕΚΚΕΧΥΤΑΙ
Κείμενο: ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΚΟΝΤΖΟΣ Θεολόγος - Καθηγητής

Η μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, την οποία η Εκκλησία μας εορτάζει και πανηγυρίζει λαμπρά, φέρνει στη σκέψη
όλων ημών των πιστών το τρίτο Πρόσωπο της Τριαδικής Θεότητας, το Πνεύμα το Άγιο, τον Παράκλητο κι' αυτό
διότι, το Θείο Αυτό Πρόσωπο είναι ο πρωτοστάτης αυτής της εορτής. Η κάθοδός Του στον κόσμο την ευλογημένη
εκείνη ημέρα της Πεντηκοστής, στο υπερώο της Ιερουσαλήμ (Πράξ.2:1) σήμανε μια νέα εποχή για την πορεία
του κόσμου και την ιστορία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Για τον πολύ κόσμο και δυστυχώς και για πολλούς πιστούς ο Κύριος και Θεός μας Άγιον Πνεύμα είναι o
«μεγάλος άγνωστος» και λίαν δυσχερής η κατανόησή Του. Δεν είναι άμοιρη ευθυνών, βεβαίως, η δυτικής
εμπνεύσεως εικονογραφία της Αγίας Τριάδος, η οποία παρουσιάζει τον Θεό Παράκλητο με τη απαράδεκτη
πτηνομορφική παράσταση, με συνέπεια να μην εκλαμβάνεται Αυτός, από τους μη έχοντας θεολογική παιδεία
και εκκλησιαστική συνείδηση, ως θείον Πρόσωπο, αλλά ως μια απλή συμβολική παράσταση κάποιας
αφηρημένης δυνάμεως του Θεού. Επί τη ευκαιρία είναι ανάγκη, η εν λόγω εικονική παράσταση της Αγίας Τριάδος
να αποσυρθεί από την ορθόδοξο λατρεία και να αντικατασταθεί από την συμβολική παράσταση των τριών
αγγελικών μορφών, της Φιλοξενίας του Αβραάμ. Αυτή είναι η γνήσια ορθόδοξη εικονογράφηση του Τριαδικού
Θεού.

Το Άγιον Πνεύμα δεν είναι κάποια απρόσωπη δύναμη του Θεού, όπως βλάσφημα δίδασκαν και διδάσκουν οι
ανά τους αιώνες πνευματομάχοι αιρετικοί. Είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, Θεός αληθινός, διότι
μετέχει της θείας ουσίας ισότιμα με τον Πατέρα και τον Υιό. Είναι επίσης πρόσωπο αληθινό, προσωπικότητα
ενσυνείδητη, έχοντας τη δική Του υποστατική ιδιότητα, η οποία Τον καθιστά ξεχωριστή και μοναδική
προσωπικότητα, χωρίς να συγχέεται με τα άλλα πρόσωπα της Θεότητος. Σύμφωνα με την βιβλική διδασκαλία,
η οποία κατανοήθηκε ορθώς μόνο μέσα στην Εκκλησία, το προσωπικό υποστατικό ιδίωμα του Κυρίου
Παρακλήτου, τον Οποίο τον καθιστά μοναδικό, είναι η αϊδια εκπόρευσή Του από τον Πατέρα.

Η αιρετική προσθήκη από την παπική ετεροδοξία της βλάσφημης διδασκαλίας της εκ και του Υιού εκπορεύσεώς
Του ( Filioque), αποτελεί σοβαρή εκτροπή από την βιβλική και αγιοπατερική διδασκαλία της αρχέγονης
Εκκλησίας και ανατροπή της χριστιανικής πίστεως περί υποστατικών ιδιωμάτων των Θείων Προσώπων της
Αγίας Τριάδος. Η φράγκικη αυτή σοβαρή κακοδοξία, η οποία ενσωματώθηκε αυθαίρετα στο Σύμβολο της
Πίστεως το 1019, από την παπική εκκλησία και έγινε πίστη της, αποτελεί την κυριότερη αιτία του σχίσματος του
1054 και το σοβαρότερο σημείο τριβής των σχέσεων της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και του παπισμού.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι Δυτικοί εμάς τους ορθοδόξους μας θεωρούν αιρετικούς, διότι απορρίπτουμε
την διδασκαλία του Filioque!

Οι μετά το σχίσμα Πατέρες, Ομολογητές και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, με προεξάρχοντες τον Άγιο Γρηγόριο
τον Παλαμά, τον Άγιο Μάρκο Εφέσου τον Ευγενικό, τον Γεώργιο Σχολάριο και άλλους πολλούς, έδωσαν
τιτάνιους αγώνες κατά αυτής της αιρετικής διδασκαλίας, διότι θεωρήθηκε ως μια ακόμα σοβαρή τριαδολογική
κακοδοξία, η οποία βεβηλώνει (το σχετικώς αποκεκαλυμένο) μυστήριο της υπάρξεως του Τριαδικού Θεού.
Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι η αιρετική πίστη του Filioque καταργεί την μοναρχία της Θεότητος και δημιουργεί
δύο αρχές στην Αγία Τριάδα. Συγχέει το προσωπικό υποστατικό ιδίωμα του Πατρός, περί της εκπορεύσεως του
Πνεύματος, με αυτό του Υιού και υποβιβάζει τη θέση του Αγίου Πνεύματος, ως προς την ισότιμη ύπαρξή Του
στη Θεότητα, ως δήθεν πρόσωπο υπηρετούντος την θέληση του Πατρός και του Υιού! Αυτό σημαίνει ότι η
κακοδοξία αυτή, η οποία δυστυχώς συντηρείται επιδεικτικά από τους παπικούς, έχει τεράστιες σωτηριολογικές
επιπτώσεις στο ανθρώπινο γένος και αποτελεί το σημαντικότερο εμπόδιο επαναπροσέγγισης Ορθοδοξίας και
δυτικών ετεροδόξων.

Το Άγιον Πνεύμα ήταν πάντοτε παρόν, μαζί με τα άλλα δύο Θεία Πρόσωπα της Τριάδος, στην διαδικασία της
δημιουργίας του κόσμου και την επεργασία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. « Πνεύμα Κυρίου
πεπλήρωκε την οικουμένην» (Σοφ.Σολ.1:7). Είναι το Πνεύμα του Θεού (Ματθ.12:28), το Οποίο επισκιάζει,
διαπερνά και ζωογονεί τα πάντα. Τακτοποιεί και ωραιοποιεί την δημιουργία του Θεού. «Εξαποστελείς το
πνεύμα σου, και κτισθήσονται, και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης» αναφωνεί ο ψαλμωδός
(Ψαλμ.103:30). Το « Πνεύμα του Κυρίου» (Πράξ.5:9) μεταμορφώνει ανθρώπινες προσωπικότητες της
προχριστιανικής αρχαιότητος ώστε να γίνουν όργανα της θείας βουλήσεως για την σωτηρία του ανθρωπίνου
γένους, όπως οι προφήτες, οι οποίοι έγιναν οι διαμηνυτές του θελήματος του Θεού στον κόσμο
(Πράξ.28:25,Εβρ.1:1).

Η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού έγινε τη συνεργεία του Αγίου Πνεύματος. « Πνεύμα Άγιον
επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι» (Λουκ.1:35) ανήγγειλε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στην
Θεοτόκο τη στιγμή του Ευαγγελισμού Της και « Το γαρ εν αυτή (τη Παρθένω) γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν
Αγίου» (Ματθ.1:20) διαβεβαίωσε ο άγγελος Κυρίου στον Ιωσήφ. Το Άγιον Πνεύμα αναπαύεται στο Χριστό
(Ησ.61:1), παρίσταται στην Βάπτισή Του για την επιβεβαίωση της μεσσιανικής Του ιδιότητος (Ματθ.3:15). Τον
στηρίζει ως άνθρωπο στο έργο της σωτηρίας του κόσμου (Ματθ.4:1). Μέσω του Πνεύματος του Κυρίου
ευαγγελίζεται τους πτωχούς, ιατρεύει τους ασθενείς, κηρύσσει την ελευθερία στους αιχμαλώτους και δίνει την
ανάβλεψη των τυφλών (Λουκ.4:18). « Εν Πνεύματι Θεού» διώχνει τα δαιμόνια (Ματθ.12:28). Το Άγιο Πνεύμα
είναι ο σύνδεσμός Του με τον Πατέρα (Λουκ.10:21).

Ο Παράκλητος, « το Πνεύμα της αληθείας», θα γίνει ο συνεχιστής του απολυτρωτικού έργου του Χριστού « εις
τον αιώνα» (Ιωάν.14:15). Αυτός θα πάρει τη θέση Του στο έργο της σωτηρίας, « εάν δε πορευθώ, πέμψω
αυτόν (τον Παράκλητον) προς ημάς και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί
δικαιοσύνης και περί κρίσεως . όταν έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, οδηγήσει υμάς εις πάσαν
την αλήθειαν» (Ιωάν.16:7,13) διαβεβαίωσε ο Χριστός τους μαθητές Του, λίγο πριν το εκούσιο πάθος Του. Σε
ερώτηση των μαθητών προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, μετά την ανάστασή Του: « Κύριε εν τω χρόνω τούτω
αποκαθιστάνεις την βασιλείαν τω Ισραήλ;», τους απάντησε πως « ουχ υμών γνώναι χρόνους ή καιρούς
ους ο πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία, αλλά λήψεσθε δύναμιν επελθόντος του Αγίου Πνεύματος εφ' υμάς,
και έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της
γης» (Πράξ.1:6-8-). Με την έμμεση αυτή απάντησή Του ο Κύριος δήλωνε πως η Βασιλεία του Θεού είναι η
παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία Του. Η αγία ημέρα της Πεντηκοστής είναι η απαρχή μιας νέας
εποχής, της εσχατολογικής, η οποία θα περατωθεί με το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας.

Η ευλογημένη επαγγελία του Χριστού πραγματοποιήθηκε την αγία αυτή ημέρα. Πενήντα ημέρες μετά τη
λαμπροφόρο Ανάστασή Του, το Πανάγιο Πνεύμα κατήλθε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου « ήσαν άπαντες
ομοθυμαδόν επί το αυτό» συνηγμένοι οι άγιοι Απόστολοι (Πράξ.2:1). Ο ερχομός Του ήταν κάτι σαν « εκ του
ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας» και η ορατή παρουσία Του ήταν ως « γλώσσαι ωσεί
πυρός», το Οποίον « εκάθισέ τε εφ' ένα έκαστον αυτών (των μαθητών)» (Πράξ.2:3-4). Σύμφωνα με τον
θεόπνευστο συγγραφέα του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων, το « Ευαγγέλιον του Πνεύματος», όπως
αποκαλείται αυτό, μεταμόρφωσε κυριολεκτικά τους αγράμματους μαθητές σε νέες δυναμικές προσωπικότητες,
με πρώτο ορατό σημείο το φαινόμενο του « λαλείν ετέραις γλώσσες καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς
αποφθέγγεσθαι» (Πράξ.2:4), εκπληρώνοντας την θαυμαστή προφητεία του Ιωήλ, πως στους έσχατους καιρούς
θα γίνει η έκχυσις των δωρεών του Αγίου Πνεύματος « επί πάσαν σάρκαν» σε ολόκληρη την ανθρωπότητα,
υπερνικώντας το εμπόδιο της γλωσσικής και οποιασδήποτε άλλης διαφοράς (Ιωήλ,3:1). Έτερο απτό φαινόμενο
της προσωπικής μεταμορφώσεως των Αποστόλων υπήρξε η θαρραλέα ομιλία του Πέτρου προς τους
εκστατικούς, μπροστά στο παράδοξο φαινόμενο, όχλους της Ιερουσαλήμ (Πραξ.2:1436). Το αποτέλεσμα ήταν
συγκλονιστικό. Ο εμπνευσμένος από το Πνεύμα του Θεού λόγος του κορυφαίου αποστόλου « κατενύγησε την
καρδίαν» των όχλων (Πράξ.2:37) με αποτέλεσμα ευθύς αμέσως να ζητούν από τους αποστόλους: « τι
ποιήσομεν άνδρες αδελφοί;». Ο Πέτρος τους προέτρεψε: « μετανοήσατε, και βαπτισθήτω έκαστος υμών
επί το ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και λήψεσθε την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος».
Εκείνοι « ασμένως αποδεξάμενοι τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν τη ημέρα εκείνη
ψυχαί ωσεί τρισχίλιαι» (Πράξ.2:37-41). Έτσι γεννήθηκε το ορατό επί γης στρατευόμενο μέρος της Εκκλησίας
του Θεού. Η αγία Πεντηκοστή θεωρείται ως η εν Αγίω Πνεύματι γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας μας!

Η Αγία μας Εκκλησία είναι, σύμφωνα με την βιβλική θεολογία, το σώμα του Χριστού και Αυτός η κεφαλή του
σώματος (Εφεσ.5:23) Το Άγιο Πνεύμα είναι η ψυχή του εκκλησιαστικού αυτού σώματος. Όπως στο φυσικό
ανθρώπινο σώμα η ψυχή ζωοποιεί το σώμα, τι ίδιο και η παρουσία του Παρακλήτου ζωοποιεί την Εκκλησία,
κάνει το εκκλησιαστικό σώμα εύρωστο, δυνατό και αθάνατο. Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη του σώματος, οι πιστοί
(Α΄Κορ.12:12), ζούμε, μέσα στην Εκκλησία, χάρις στο ενοικούν σε Αυτή Πνεύμα του Θεού, την όντως ζωή. Μέσα
σε αυτή υπάρχουμε, τρεφόμαστε με ουράνια τροφή, κεχαριτωνόμαστε, αγιαζόμαστε, σωζόμαστε και
θεωνόμαστε. « Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος
ημίν» (Ρωμ5:5) διακηρύττει ο απόστολος Παύλος.
Ο απόστολος των Εθνών τονίζει επίσης κατηγορηματικά πως «Ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη'ν
Πνεύματι Αγίω» (Α'Κορ.12:3). Αυτό σημαίνει πως ο Θεός Παράκλητος είναι πλέον ο κύριος της Εκκλησίας και
του κόσμου, μετά την Ανάληψη του Χριστού. Αυτός μας κάνει γνωστό τον Λυτρωτή μας Ιησού Χριστό και
ενεργοποιεί το σωτήριο έργο Του σε κάθε άνθρωπο, που θέλει να σωθεί. Κατά συνέπεια, όχι μόνο η άρνηση του
απολυτρωτικού έργου του Χριστού, αλλά και η άρνηση της συμμετοχής του Αγίου Πνεύματος στη λυτρωτική
διαδικασία του κόσμου, αποτελεί πρωταρχική αιτία απώλειας της σωτηρίας πολλών.
Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο εκδηλώνεται ποικιλότροπα, με «διαιρέσεις χαρισμάτων», με
«διαιρέσεις διακονιών», με «διαιρέσεις ενεργημάτων» (Α'Κορ.12:4-6), με καρποφορία πνευματικών καρπών
(Γαλ.5:22). Κάθε αγαθό και δωρεά που δίνεται στους ανθρώπους είναι προϊόν του Αγίου Πνεύματος. Σε κάθε
άνθρωπο «δίδεται η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον» αυτού (Α'Κορ.12:7)
Το Άγιο Πνεύμα μοιράζει χαρίσματα στους πιστούς τα οποία είναι χρήσιμα για τη σωτηρία τη δική τους, αλλά και
για το σωστικό έργο της Εκκλησίας. Σε άλλον «δίδοται λόγος σοφίας, άλλω δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό
Πνεύμα, ετέρω δε πίστις εν τω αυτώ Πνεύματι, άλλω δε χαρίσματα ιαμάτων εν τω αυτώ Πνεύματι, άλλω
δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών,
άλλω δε ερμηνεία γλωσσών. Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διαιρούν ιδία εκάστω
καθώς βούλεται» (Α'Κορ.12:8-11).
Το Άγιο Πνεύμα μοιράζει διακονίες στο λαό του Θεού, οι οποίες υπάρχουν για να διακονούν καθολικά τις
πνευματικές και υλικές ανάγκες του, εις τρόπον ώστε να ζει ο πιστός αποκλειστικά μέσα στην χάρη του Θεού και
να μην έχει ανάγκη από τα «σκύβαλα» του κόσμου (Φιλιπ.3:8). Η Εκκλησία του Θεού υπάρχει για να
μεταλλάσσει ολοκληρωτικά και καθολικά τον άνθρωπο της αμαρτίας και της φθοράς σε νέα αναγεννημένη και
χαριτωμένη ύπαρξη. Πρώτ' απ' όλα το «Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του
Κυρίου και Θεού» (Πραξ.20:28). Ακολούθως όρισε «εν τη Εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον
προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα δυνάμεις, είτα χαρίσματα ιαμάτων, αντιλήψεις, κυβερνήσεις,
γένη γλωσσών» (Α'Κορ.12:28). Επίσης το Πνεύμα του Θεού «έδωκε τους μεν τους μεν αποστόλους, τους
δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς καταρτισμόν των αγίων
εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφ. 4:11-12).
Το Άγιο Πνεύμα καρποφορεί στις καρδιές των πιστών υπέροχους και σπανίους πνευματικούς καρπούς, ως
αποτέλεσμα επίπονης καλλιέργειας. Ο θεόπνευστος απόστολος αφού αναφέρει τα βδελυρά έργα τη σαρκός, τα
οποία είναι οι καρποί της αμαρτίας, παραθέτει στη συνέχεια του καρπούς του Πνεύματος, οι οποίοι είναι «αγάπη,
χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» (Γαλ.5:22-23). Οι καρποί
της σαρκός καταδεικνύουν τον άνθρωπο της πτώσεως, της αμαρτίας και της φθοράς, οι δε καρποί του Πνεύματος
φανερώνουν, «ως πόλις επάνω όρους κειμένη» (Ματθ.5:14), τον αναγεννημένο εν Χριστώ άνθρωπο της
χάριτος και της σωτηρίας. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας είχε πει πως «εκ γαρ του καρπού το δένδρον
γινώσκεται» (Ματθ.12:33), έτσι και ο πνευματικός αναγεννημένος άνθρωπος ξεχωρίζει από τους καρπούς του
Αγίου Πνεύματος, που είναι στολισμένος.
Το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει το απολυτρωτικό έργο του Χριστού μας μετά την εις Ουρανούς Ανάληψή Του. Αυτός
διαχέει τις άκτιστες δωρεές του Θεού στους ανθρώπους και ολόκληρη τη δημιουργία. Αυτός είναι ο πραγματικός
τελετουργός των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, μέσω των οποίων οι πιστοί αγιαζόμαστε και σωζόμαστε.
Αυτός καθιστά τους λειτουργούς της Εκκλησίας μας κεχαριτωμένα όργανά Του, για την επιτέλεση του σωστικού
έργου του λαού του Θεού. Αυτός εμπνέει πνεύματα προφητείας και σοφίας. Αυτός διαφυλάσσει την Εκκλησία
από τις επιβουλές των οργάνων της πλάνης και του ψεύδους (Ιωάν.16:13). Αυτός μοιράζει χαρίσματα στους
πιστούς (Α΄Κορ.12:4) και πραγματοποιεί την υιοθεσία μας στο Θεό (Γαλ.4:6). Αυτός συγκροτεί όλον τον θεσμό
της Εκκλησίας (Λουκ.24:49).

Η παρουσία λοιπόν του Κυρίου μας Παρακλήτου στην Εκκλησία είναι τόσο σημαντική ώστε « Ει μη Πνεύμα
παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκκλησία» τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος (Ε.Π.50,459). Χάρις στην παρουσία Εκείνου
βιώνουμε το μυστήριο της Βασιλείας του Θεού και γευόμαστε τις ακένωτες σωτήριες δωρεές Του. «Είδομεν το
φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα
προσκυνούντες΄ αύτη γαρ ημάς έσωσεν». Δεν έχουμε παρά να κλείνουμε γόνυ λατρείας και προσκυνήσεως
προς Αυτόν και να Του ζητήσουμε έτι φωτισμό γνώσεως και ψυχοσωματική κάθαρση από κάθε ρύπο
αμαρτίας.
Stewardship Sunday Speech (Sunday, March 15th, 2015)

On Stewardship and Living Stones

By: Dr. Ioannis Moutsatsos

Dear Fr. Nick, my Fellow Parishioners of the St. Athanasius the Great,

Today we celebrate a signpost in our journey through Great Lent. It is the halfway point in Lent and we raise
the Life Giving Cross on which our Lord and Savior's blood was shed and head laid as he gave His last
breath for us as a human being. Through the Cross our debt of sin and death sentence were forgiven.
Through Jesus's death on the Cross, life has come to all that believe in Him. And it is not just life on this
earth, it is life for the ages to come.

With the Cross then in front of us, I feel we can truthfully, faithfully and with better understanding discuss
the topic of stewardship.

But before I do that I will give you another point of reference from our Greek history and more specifically
from the war of the Greek Independence in 1821. In Athens, the Greek revolutionaries laid siege to the
Ottoman garrison which found refuge on the ancient hill of the Acropolis. After fighting for several days the
besieged Ottoman forces were running out of bullets and so they started attempting to melt the lead in the
marble columns of the Parthenon to cast new bullets. When the Greek fighters realized what was happening
they offered to give the Ottoman Turks an equal number of bullets that could be extracted from the columns,
so that they could save the Parthenon from damage. In essence, they were putting their own lives on the
line to preserve what their national identity and heritage had placed in their stewardship.

None of them really owned a column or a sculpture or a single marble stone from the Parthenon. But they
collectively understood that they should preserve and pass down from generation to generation what their
Hellenic Heritage had placed in their trust. They were the stewards of this Hellenic Heritage.

So now refocusing on the Cross and our own Orthodox Christian faith can we see some parallels? How do
we compare to the heroes of our Hellenic Heritage? How much has been placed by God in our trust to be
preserved, increased and passed down from generation to generation! The answer can be overwhelming!

When during the Divine Liturgy the priest offers the bread and the wine to be sanctified he prays and says
: 'Τα σα εκ των Σων', "Your own gifts, of Your own, we offer to You." In other words we offer to God what
we already consider to be His. Everything that we have, we have been given by God. Our talents, our health,
our families, our materials possessions, our relationships. They are not ours, they have been put in our trust
and care by God. Importantly, Jesus own words tell us that we are accountable for how we put our special
and unique gifts into use. God wants the gifts in our stewardship to multiple, grow and give comfort, love,
sanctity and eternal life to each that partakes from them.

Now if you expect to hear that stewardship means being hit up for an annual pledge to the Church, tithing,
or even being enlisted in a financial campaign for a new building you'll be surprised to hear that this type of
offering, although it could make you feel better, it's not exactly what Jesus has in mind for us.