Description:Tijdens de aanslagen van 9/11 was Jess Walter in New York, waar hij
werkte aan de memoires van Bernard B. Kerik, de toenmalige
hoofdcommissaris. Alles wat hij die dagen waarnam - de onwerkelijke
gebeurtenissen, de idiote contrasten en de chaos - heeft hij weten te
boekstaven in Het Nulpunt.
In deze Kafkaiaanse roman reconstrueert
Walter de nadagen van 9/11 met behulp van het versplinterde geheugen van
politieagent Brian Remy. Wanneer Brian Remy vijf dagen na de ramp
ontwaakt uit een coma, merkt hij dat zijn waarnemingsvermogen erg vreemd
werkt. Hij ziet vlekjes - als het dwarrelende puin dat van de
ingestorte torens naar beneden viel - die voor eeuwig zijn beeld
verstoren, en zijn geheugen hapert. Als Brian Remy zijn geschiedenis van
9/11 reconstrueert, is dat in eerste instantie een grote dwaaltocht,
mede door de gaten in zijn geheugen.
Een aantal zaken kan hij niet
plaatsen: het contact met zijn ex-vrouw verloopt moeizaam, de gesprekken
met zijn collega Guterak hebben een voor hem vreemde inhoud en de
opdracht, die Remy in het kader van de nationale veiligheid heeft
gekregen, is hem volstrekt onduidelijk. Al helemaal van wie en wanneer
hij die heeft gekregen. Tot overmaat van ramp doet zijn zoon Edgar net
alsof zijn vader is omgekomen bij de aanslag: ''Wat onderscheidt mij van
een kind wiens vader is gestorven tijdens de ramp?'' pareert Brian met:
''Het feit dat ik nog leef?''
Wat volgt is een ''histoire noir''
waarin de personages focussen op alle onwezenlijke gebeurtenissen en op
de altijd aanwezige rouw. ''Hoe kan ieder verhaal een happy end hebben?
vraagt een immigrant-serveerster aan twee Amerikanen. ''Er moet toch
altijd één iemand heel verdrietig zijn.''
Het Nulpunt doorstaat met
gemak de vergelijking met het werk van Joseph Heller, omdat Jess Walter
met gitzwarte details en een zeker sarcasme vertelt over de chaotische
dagen na de ramp. Een tragedie die zoveel ouders van kinderen het leven
nam en die het denken over orde en veiligheid in de wereld voorgoed
heeft veranderd.