Dat Het leven uit een dag van A.F.Th. van der Heijden een liefdesroman is van zo'n ongewoon karakter ligt ten dele aan de uitzonderlijke behandeling van de erotiek, maar ook aan de omstandigheid dat het verhaal zich afspeelt in een wereld waar een mensenleven ongeveer een etmaal duurt.
In zo'n eendagsleven blijft elke belangrijke gebeurtenis noodzakelijk eenmalig, onherhaalbaar, en dat geldt ook voor de liefdesdaad, die ons wordt voorgesteld als een ontdekkingsreis van grote schoonheid, vol verwondering over de onvermoede landschappen, bronnen en natuurverschijnselen van het menselijk lichaam. Het moge duidelijk zijn: de intensiteit van de liefde bestaat bij gratie van die eenmaligheid. De metafysica van de eendagsmensen voorziet zelfs in een hel die uit louter herhaling bestaat.
Na de paring wordt er gebaard, of niet gebaard, maar zeker is dat bij zowel de man als de vrouw de sexuele functies spoedig afstervend verdorren. Een enkele keer, zoals in het geval van Gini Trades en Benny Wult, kan de verliefdheid de liefdesdaad enige tijd overleven, zonder dat er nog voldoende vitaliteit rest om die verliefde gevoelens lichamelijk vorm te geven. Zij komen in de verleiding hun ziel - bijna letterlijk - aan de duivel te verkopen en zo in te gaan tot de 'wereld van de herhaling', die tevens de wereld is van de verveling, de onverschilligheid, de prostitutie, en die de lezer hier en daar onbehaaglijk vertrouwd zal voorkomen. De vraag is echter: zullen de gelieven in die repeterende onderwereld hun liefde een vervolg weten te geven, of lopen zij elkaar mis ?
Arnold Heurnakers in de Volkskrant: 'Er wordt een spannend verhaal verteld met een kop en een staart en met als meest opvallende kwaliteit een fenomenale - al uit eerder werk bekende - plastische beschrijvingskunst. Van der Heijden beschikt over een bewonderenswaardig gedisciplineerde fantasie: alles wat hij verzint weet bij voor de lezer steeds bijna tastbaar op te roepen dank zij een uitgebalanceerde combinatie van verrassende beeldspraak en de precisie in details. Van der Heijden toont zich een meester van de literaire suggestie: niet doordat hij zoveel weglaat, maar doordat hij steeds - en in ruime mate - over de juiste woorden blijkt te beschikken.
NBD|Biblion recensie
Benny groeit op in een wereld waarin de mens slechts een dag leeft en de liefdesdaad eenmalig is. De hemel, zo gelooft men, is het geluk van een ogenblik; de hel is de plaats van de herhaalbaarheid der dingen (zoals de wereld van de lezers). Benny en Gini plegen een moord op een blinde, om zodoende in de hel terecht te komen en hun liefdesdaad te kunnen herhalen. Maar Gini gaat naar de hemel! Benny ervaart in de hel de sexualiteit in allerlei vormen vele malen. Hij wordt in zijn wanhoop getroost door de blinde: hij heeft nog een heel leven voor zich. Dat dit fantasievolle concept de schrijver in staat stelt te filosoferen over leven en dood, is duidelijk. Maar dat vormt niet het sterkste aspect van deze roman. Sterker zijn ongetwijfeld het verteltalent van de schrijver en zijn levendig, rijk proza. Literair waardevol, boeiend, niet overal gemakkelijk. Deeltje uit een nieuwe editie van werk van Van der Heijden in licht afwijkend pocketformaat (breder en minder hoog dan normaal). Kleine druk.
(Biblion recensie, J.G.W. Gielen.)
(source: Bol.com)