Het boek van verloren namen is een ode aan de veerkracht van de menselijke geest
Eva Traube Abrams, een bibliothecaresse in Florida die eigenlijk al aan haar pensioen toe is, ruimt op een ochtend boeken op als haar oog valt op een foto in een openliggend tijdschrift. Ze verstijft; het is een afbeelding van een achttiende-eeuws religieus boekwerk dat ze herkent als ‘het boek van verloren namen’. Het bijbehorende artikel gaat over plundering van Europese bibliotheken door de nazi’s gedurende de Tweede Wereldoorlog – iets wat Eva zich levendig herinnert – en de inspanningen van hedendaagse onderzoekers om belangrijke boeken aan hun rechtmatige eigenaren terug te geven.