Table Of Content

İslâm Tarihi 5-6 Peygamberler Peygamberi Hazreti MUHAMMED (ALEYHİSSELÂM) VE İSLÂMİYET ––––––– Medine Devri ––––––– M. Âsım Köksal Peygamberler Peygamberi Hazreti MUHAMMED (ALEYHİSSELÂM) VE İSLÂMİYET 3 Copyright © Işık Yayınları, 2011 Bu eserin tüm yayın hakları Işık Yayıncılık. Tic. A.Ş.’ye aittir. Eserde yer alan metin ve resimlerin Işık Yayıncılık. Tic. A.Ş.’nin önceden yazılı izni olmaksızın, elektronik, mekanik, fotokopi ya da herhangi bir kayıt sistemi ile çoğaltılması, yayımlanması ve depolanması yasaktır. Editör Ömer ÇETİNKAYA Ali BUDAK Haydar YILDIRIM Görsel Yönetmen Engin ÇİFTÇİ Kapak İhsan DEMİRHAN Epub Ahmet KAHRAMANOĞLU ISBN 978-975-278-214-3 Yayın Numarası 458 Basım Yeri ve Yılı Çağlayan A.Ş. TS EN ISO 9001:2008 Ser No: 300-01 Sarnıç Yolu Üzeri No: 7 Gaziemir/İZMİR Tel: (0232) 274 22 15 Ağustos 2011 Genel Dağıtım Gökkuşağı Pazarlama ve Dağıtım Merkez Mah. Soğuksu Cad. No: 31 Tek-Er İş Merkezi Mahmutbey/İSTANBUL Tel: (0212) 410 50 00 Faks: (0212) 444 85 96 Işık Yayınları Bulgurlu Mahallesi Bağcılar Caddesi No: 1 34696 Üsküdar/İSTANBUL Tel: (0216) 522 11 44 Faks: (0216) 522 11 78 www.isikyayinlari.com facebook.com/kitapkaynagi BİRİNCİ BÖLÜM HENDEK (AHZAB) SAVAŞI Hendek Savaşının Tarihi ve Sebebi 1 2 Hendek (Ahzab) savaşı, Hicretin 5. yılında, Şevval ile 3 Zilkâde arasında vuku buldu. Benî Nadîr Yahudileri yurtlarından sürülüp çıkarıldıkları zaman, onlardan bir kısmı Şam’a, bir kısmı da Hayber’e gelip yerleşmişlerdi. Sellâm b. Ebi’l-Hukayk ile Kinane b. Rebi’ b. Ebi’l-Hukayk ve Huyey b. Ahtab, Hayber’deki akrabalarının yanına 4 inmişlerdi. Hayber’de hazırlıklı, cesaretli, çok sayıda Yahudi cemaati 5 bulunuyordu. İçlerinde Sellâm b. Ebi’l-Hukayk en-Nadrî ile Huyey b. Ahtab en-Nadrî, Kinane b. Rebi’ b. Ebi’l-Hukayk en-Nadrî ve Hevze b. Kays el-Vâilî ve Ebu Ammar el-Vâilî ve Benî Nadîr 6 ve Benî Vâillerden bazı kimseler, Vahvah b. Amr ve onun 7 kabilesinden bazıları, Dubay’a oğullarından Ebu Âmir (Fâsık) Abdi Amr b. Sayfî’nin de bulunduğu 19 kişilik bir heyet; Mekke’ye giderek Kureyş müşriklerini ve onlara bağlı bulunan kabileleri Peygamberimiz Aleyhisselâmla çarpışmaya davet ettiler: “Onun işini bitirinceye kadar, biz de sizin yanınızda 8 bulunacak, sizinle el ve iş birliği yapacağız!” dediler. Ebu Süfyan, onlara: “Siz bu işte azimli ve kararlı mısınız?” diye sordu. Heyet: “Evet! Muhammed’e düşmanlık ve onunla çarpışmak hususunda sizinle antlaşma yapalım diye geldik!” dediler. Ebu Süfyan: “Öyle ise hoşgeldiniz, safa geldiniz! Muhammed’e düşmanlıkta yardımcı olanlar, bizim katımızda insanların en 9 sevgilisi ve makbulüdür!” dedi. Kâbe Örtüsü Arasında Antlaşma Yapılışı ve Müşrikliğin İslâmiyetten Üstün Gösterilmek İstenilişi Heyetten bazıları, Ebu Süfyan’a: “Kureyş’in her kabilesinden 50 kişi getir ve sen de içlerinde bulun! Siz ve biz, Kâbe örtüsünün arasına girip göğüslerimizi Kâbe’ye yapıştırarak; birbirimizden ayrılmamak, birbirimizi bırakmamak üzere, hepimiz birden Allah’a ant içelim. Bizlerden tek adam kalmayıncaya kadar, şu adam [Peygamberimiz Aleyhisselâm kast ediliyor] hakkında sözbirliği yapalım!” dediler. Öyle yaptılar ve antlaştılar. Kureyş müşrikleri, birbirlerine: “Medine’nin reisleri, bilgi ve ilk kitab sahipleri, ayağınıza kadar gelmiş bulunuyorlar. ‘Biz mi, yoksa Muhammed mi; hangimiz daha doğru yolda?’ Onlardan bir sorun bakalım?” dediler. 10 “İyi olur!” diyerek bu tavsiyeyi benimsediler. Bunun üzerine, Ebu Süfyan onlara: “Ey Yahudi cemaati! Sizler, kendilerine ilk semavî kitab inmiş, ilim sahibi bir kavimsiniz! Muhammed’le anlaşamadığımız meselede bizi aydınlatın: 11 Bizim dinimiz mi, yoksa onun dini mi daha hayırlı? Biz, Beytullah’ı imar ve ona develer kurban ederiz. Hacca gelenlerin su ihtiyaçlarını karşılarız! Putlara taparız! Buna göre, biz mi daha doğru yoldayız, yoksa Muhammed mi daha doğru yolda?” diye sordu. Heyet: “Allah için söylenecekse, siz hakka ondan daha yakınsınız: Çünkü, siz şu Beytullah’a hürmet ve tâzimde bulunuyorsunuz. Hacıların su ihtiyaçlarını karşılıyorsunuz. Develerden kurbanlar kesiyorsunuz. 12 Atalarınızın tapageldikleri putlara tapıyorsunuz. Evet! Sizin dininiz onun dininden daha hayırlıdır ve siz hakka ondan daha yakınsınız!” dediler. Yahudi heyetinin bu sözleri Kureyş müşriklerini çok sevindirdi. Yahudi heyeti Peygamberimiz Aleyhisselâmla çarpışmaya davet ettiği zaman, Kureyş müşrikleri bunu sevinerek benimsediler; bu yolda hemen derlenip toparlandılar ve hazırlıklara giriştiler. Kureyş müşriklerinin sorularına Yahudi heyetinin verdiği cevaplar üzerine inen âyetlerde şöyle buyuruldu: “Görmedin mi şu kendilerine Kitab’dan biraz nasip verilmiş olanları?! Kendileri haça, şeytana inanıyorlar, diğer kâfirler için de ‘Bunlar, iman edenlerden daha doğru bir yoldadır!’ diyorlar. Bunlar, Allah’ın kendilerine lânet ettiği kimselerdir! Allah kime lânet ederse, artık ona gerçek hiçbir yardımcı bulamazsın! Yoksa onların yeryüzünün mülk ve saltanatından bir hissesi mi var?! Fakat, öyle olsaydı, insanlara çekirdeğin arkasındaki minicik bir tomurcuğu bile vermezlerdi. Yoksa onlar Allah’ın fazl u kereminden insanlara verdiği şeylere, nimetlere karşı haset mi ediyorlar? Biz gerçekten İbrahim hanedanına da kitab ve hikmet vermişizdir. Onlara başkaca büyük bir mülk ve saltanat da bahşetmişizdir. İşte, onlardan kimi ona (Muhammed Aleyhisselâma) iman etti, kimi de ondan yüz çevirdi! Çılgın bir ateş olarak Cehennem yeter bunlara (bu yüz 13 çevirenlere)!” Yahudi Propaganda Heyetinin Arap Kabilelerini Dolaşarak Peygamberimiz Aleyhisselâmla Çarpışmaya Davet ve Teşvik Etmeleri Yahudi propaganda heyetinden bazı kimseler Kays b. Aylanlardan Gatafanlara giderek, onları Peygamberimiz Aleyhisselâmla çarpışmaya davet ettiler. Çarpışmaya kalktıkları zaman kendilerinin yanlarında bulunacaklarını ve Kureyşîlerin de bu yolda kendilerine tâbi 14 olacaklarını bildirdiler. Bu yolda kendilerine yardımcı oldukları ve Kureyşliler Muhammed Aleyhisselâmın üzerine yürüdükleri zaman onlarla birlikte hareket ettikleri takdirde, Hayber’in bir yıllık hurma mahsulünü onlara bırakacaklarını va’d edince, Gatafanlarla anlaştılar. Yahudilerin bu davetine Uyeyne b. Hısn’dan daha çabuk 15 icabet eden olmadı. Mürre oğullarının kardeşi Ebu Hâris b. Avf, önce Uyeyne b. Hısn ile kendi kavminden olan Gatafanlara: “Ey kavmim! Beni dinleyiniz! Şu adamla [Peygamberimiz Aleyhisselâmla demek istiyor] çarpışmaya kalkmaktan vazgeçiniz! Siz onu Araplardan düşmanı olanlarla başbaşa bırakınız, aralarına girmeyiniz!” diyerek öğüt vermişti. Fakat, şeytan onları da tamaha düşürdü. Esed oğulları ile Gatafanlar, müttefik idiler. Gatafanlar, Peygamberimiz Aleyhisselâmla çarpışmak için, Esed 16 oğullarına yazı yazdılar. Yahudi heyeti, Gatafanlardan sonra, Süleym b. Mansur oğullarına başvurdular, kararlarını bildirdiler ve bu yolda 17 onların da yardımlarını istediler. Süleym oğulları, Kureyşliler harekete geçtiği zaman onlarla birlikte hareket edecekleri hakkında, Yahudi heyetine söz 18 verdiler. Yahudi heyeti, çevredeki bütün Arap kabilelerine uğradılar 19 ve hepsini ayaklandırdılar. Benî Sa’dlardan, müttefikleri olanlara da Kureyş müşriklerinin yardımına gelmeleri için yazı yazdılar. Kureyş Müşriklerinin Arap Kabilelerini Peygamberimiz Aleyhisselâmla Çarpışmak Üzere Kendilerine Yardıma Çağırmaları Kureyş müşrikleri de aralarında akrabalık bulunan Süleym oğullarının ileri gelenlerine yazı yazarak, Peygamberimiz Aleyhisselâmla çarpışmak üzere kendilerine yardım 20 etmelerini istediler. Hatta bütün Arap kabilelerine başvurarak, onları bu hususta kendilerine yardımcı olmaya çağırdılar. Ehâbiş ile bunlara bağlı bulunan kabileler, Kureyş 21 müşriklerinin davetine hemen icabet ettiler. Kureyş müşrikleri, Arap kabilelerinden bazılarını da ücretle 22 kiraladılar. Kureyş Müşrikleri ile Yardımcılarının Hazırlanıp Yola Çıkmaları 23 Kureyş müşrikleri, hazırlıklarını tamamladılar. Ehâbiş ile onlara bağlı kabileler biraraya toplanmış, 4000 kişilik bir ordu meydana gelmişti. Kureyş ordusu için Dârü’n- 24 Nedve’de sancak bağlandı. 25 Sancaktar, Osman b. Talha b. Ebi Talha idi. Kureyş ordusunda 300 at, 1500 deve bulunuyordu. 26 Ordu, Ebu Süfyan b. Harb’in kumandası altında yola çıktı. Yolda Gelip Kureyş Ordusuyla Birleşen Arap Birlikleri ve Sayıları Kureyş ordusunun Merru’z-zahran’da bulunduğu sırada, Süleym oğulları gelip onlara kavuştularki, 700 kişi idiler. Süleym oğullarına, Harb b. Ümeyye’nin müttefiki olan ve Sıffîn’de Hz. Ali’ye karşı Muaviye b. Ebu Süfyan b. Harb’in yanında yer almış bulunan Ebu Aver es-Sülemî’nin babası Süfyan b. Abduşşems kumanda ediyordu.