GPSz 2 WYKŁAD 2 i 3 POLIGONIZACJA ANALIZY DOKŁADNOŚCIOWE CIĄGÓW POLIGONOWYCH

66 Pages·2017·1.87 MB·Polish

GPSz 2

WYKŁAD 2 i 3

POLIGONIZACJA

ANALIZY DOKŁADNOŚCIOWE
CIĄGÓW POLIGONOWYCH
1
Poligonizacja jako metoda i technologia zakładania poziomych
osnów geodezyjnych: szczegółowej i pomiarowej.

Charakterystyka ciągów i sieci poligonowych,
wymagania techniczno-dokładnościowe,
ocena odchyłki kątowej i liniowej na tle odchyłek dopuszczalnych
oraz
ocena dokładności wyznaczania położenia punktu wybranych
ciągów poligonowych,
składowe podłużna i poprzeczna odchyłki liniowej fl
jako funkcja składowych fx i fy.
2
POLIGONIZACJA
stosowana przy zakładaniu osnów szczegółowych 3 klasy,
osnów pomiarowych a także realizacyjnych i specjalnych
Poligonizacja
jest metodą i technologią wyznaczania położenia punktów,
tworzących linie łamane zamknięte lub łamane zwane ciągami
poligonowymi, w których mierzy się kąty wierzchołkowe i długości boków.
3
Wielowęzłowa, nawiązana sieć poligonowa
4
Szczegółowa osnowa pozioma (klasa II i III) jest nawiązana do osnowy
podstawowej i stanowi jej zagęszczenie.
• Zagęszczenie (z uwzględnieniem punktów wyższej klasy)
klasa II  1pkt/0,8 km2 (tereny zainwestowane),
 1 pkt/1,5 km2 (tereny rolne),
 1 pkt/12,0 km2 (tereny leśne).
klasa III  1pkt/10-20 ha (tereny zainwestowane),
 1 pkt/20-50 ha (tereny rolne),
 1 pkt/50-120 ha (tereny leśne).
• Błąd położenia punktu po wyrównaniu
klasa II  m  0,05 m (przy użyciu GPS II m  0,03m)
p s p
klasa III  m  0,10 m (przy użyciu GPS III m  0,07m)
p s p

5
Sieć poligonowa jako pozioma osnowa szczegółowa III klasy
powinna odpowiadać warunkom:

1. Sieć musi być dowiązana do punktów I lub II klasy przyjętych za
bezbłędne.
2. Błąd średni punktu nie powinien przekraczać 0,10 m.
3. Każdy ciąg powinien być nawiązany obustronnie kątowo i liniowo.
4. Długość ciągu w sieci nie powinna przekraczać 4,5 km.
5. Ciągi wyznaczające punkty węzłowe nie powinny przekraczać 3 km.
6. Długości boków ciągu powinny być zawarte w granicach 150 - 600 m,
a średnia długość boku powinna być nie mniejsza niż 300 m.
7. Ciągi powinny być zbliżone do prostoliniowych.
6
8. Dokładność pomiaru kątów i boków powinna spełniać
następujące warunki:
Długość Maks. wart. Maks. wart.
ciągu bł. śr. kąta śr. bł. wzgl. boku

do 2 km 15" (45cc) 1 x 10 -4

2 - 3 km 10" (30 cc) 8 x 10 -5

3 - 4,5 km 6" (20 cc) 5 x 10 -5

Pomiar kątów w 2 położeniach lunety, w 1-3 serii,
odległości w obu kierunkach
7
Szczegółową poziomą osnowę geodezyjną (3 klasy) tworzą:

• punkty dotychczasowej osnowy poziomej II klasy, których średni
błąd położenia wzgl. pkt. nawiązania po wyrównaniu mp ≤ 0,05m,

• punkty dotychczasowej osnowy poziomej III klasy, których średni
błąd położenia wzgl. pkt. nawiązania po wyrównaniu mp ≤ 0,10m,

• nowo zakładane punkty osnowy poziomej, których średni
błąd położenia wzgl. pkt. nawiązania po wyrównaniu mp ≤ 0,07m.
8
Punkty osnowy szczegółowej poziomej zakładane w sieciach
z wykorzystaniem:

- obserwacji statycznych z pomiarów satelitarnych GNSS,

- pomiarach w ramach systemu ASG-EUPOS,

- klasycznych pomiarów metodą poligonizacji,

- klasycznych pomiarów metodą wcięć.

CO OZNACZA MOŻLIWOŚĆ
A NAWET ZALECANE JEST ŁĄCZENIE WW. METOD
9
Szczegółowa osnowa pozioma (klasa 3) jest nawiązana do osnowy
podstawowej i stanowi jej zagęszczenie.
Zagęszczenie (z uwzględnieniem punktów wyższych klas):
klasa 3  nie mniej 1pkt/20 ha (tereny zurbanizowane),

 nie mniej 1pkt/120 ha (tereny rolne i leśne),
ale z uwzględnieniem potrzeb.

10