17 Ağustos ve 12 Kasım depremlerinde kaybettiklerimize... İçindekiler . . . . . i-vii Önsözler . . . . . viii-xiv Bölüm 1. Doku Kültürü: Temel Laboratuvar Teknikleri................ ..........1-35 Mehmet Babaoğlu, Mustafa Yorgancılar, Mehmet Aydın Akbudak 1.1. Giriş 1.2. Bitki Doku Kültürlerinin Tarihi Gelişimi ve Uygulama Alanları 1.2.1. Bitki doku kültürlerinin bitki ıslahındaki uygulama alanları 1.2.2. Bitki doku kültürünün ticari ve ıslah dışı uygulamaları 1.2.3. Bitki doku kültürlerinin temel araştırmalardaki uygulamaları 1.3. Temel Teknikler 1.3.1. Laboratuvar düzeni 1.3.2. Sterilizasyon teknikleri 1.3.2.1. Çalışma ortamının sterilizasyonu 1.3.2.2. Besin ortamlarının, alet ve ekipmanların sterilizasyonu 1.3.2.3. Bitki materyallerinin yüzey sterilizasyonu 1.4. Besin Ortamları 1.4.1. Stok solüsyonların hazırlanması ve saklanması 1.4.2. Bitki büyüme düzenleyicileri 1.5. Kültür Şartlan 1.6. Denemelerin Planlanması ve Data Analizi 1.7. Mikroskopi ve Görüntüleme 1.8. Laboratuvarda Güvenlik 1.9. Bitki Doku Kültürüne Yeni Başlayacaklar İçin Tavsiyeler 1.10. Türkiye'deki Mevcut Durum ve Sonuç Kaynaklar Bölüm 2. Organogenesis................................................................... ... 36-70 Ekrem Gürel, Arzu Uçar Türker 2.1. Giriş 2.2. Tarihçesi 2.3. Organogenesis Tekniği 2.3.1. Eksplant seçimi 2.3.2. Besin ortamının seçilmesi 2.3.2.1 Besin ortamının temel içerikleri. 2.3.2.2 Kültür şartlan 2.4. Organogenesis Çeşideri 2.5. Organogenesisde Meydana Gelen Önemli Olaylar 2.5.1. Hücresel yeterlilik ve kararlılık 2.5.2. Fizyolojik, biyokimyasal ve metabolik olaylar 2.6. Organogenesisde Başarı Sağlanan Türler 2.7. Sonuç Kaynaklar ı Bölüm 3. Somatik Embriyogenesis.........................................................71-88 Sebahattin Özcan, Mehmet Babaoğlu, Cengiz Sancak 3.1. Giriş 3.2. Somatik Embriyogenesisi Etkileyen Faktörler 3.2.1. Eksplant kaynağı 3.2.2. Genotip 3.2.3. Besin ortamının içeriği 3.2.4. Çevre şartlan 3.3. Somatik Embriyo Re jenerasyonu 3.3.1. Direk embriyogenesis 3.3.2. İndirek embriyogenesis 3.4 Somatik Embriyogenesisin Kullanım Alanları 3.4.1. Klonal çoğal tim 3.4.2. Sentetik tohum üretimi 3.4.3. Gen aktanım Kaynaklar Bölüm 4. Protoplast Kültürü ve Somatik Melezleme........................... 89-136 Mehmet Babaoğlu, Sebahattin Özcan 4.1. Tarihçe 4.2. Totipotensi ve Tanımlamalar 4.3. Bitkilerde Hücre Duvan Kompozisyonu 4.4. Protoplast izolasyonu 4.4.1. Eksplant kaynaklan 4.4.2. Donör bitki materyalinin ön muamelesi ve yetiştirme şardan 4.4.3. Protoplast izolasyonunda kullanılan yıkama solüsyonlan, enzimler ve enzim kanşımlan 4.4.4. Ozmotik şartlar ve plazmolizayon 4.4.5 Enzim inkubasyonu 4.4.6 Protoplasdarın yıkanması ve saflaştırılması 4.4.7. İzolasyon sonrası uygulanan tesder 4.5. Protoplast Kültürü 4.5.1. Kültür ortamlannın özellikleri ve bitki büyüme düzenleyicileri 4.5.2. Kültür yoğunluğu 4.5.3. Kültür teknikleri 4.5.4. Protoplasdann kültür sonrası davranışlan 4.6. Protoplasdardan Bitki Rejenerasyonu 4.7. Protoplast Füzyonu ve Somatik Melezleme 4.7.1. Önemi 4.7.2. Somatik hibrit ve sibrit 4.7.3. Protoplast füzyonu işleminin aşamalan 4.8. Heterokaryonlann Kültürü ve Seleksiyon 4.9. Somatik Hibrit Bitkilerin Analizi 4.10. Sonuç Kaynaklar EKİ. KM’ye dayak ortamlar ii Bölüm 5. Haploid Bitki Üretimi.................................. . 137-189 şebnem ünıaitıogiu, Nebanat Sarı, Kazım Abak 5.1. Giriş 5.2. Erkek Gametten Haploid Uyartımı (Androgenesis) 5.2.1. Anter kültürü 5.2.1.1. Anter kültürünün yapılışı 5.2.1.2. Mikrosporlann sporofîtik yönde gelişme için uyarılması 5.2.1.3. Androgenesisi etkileyen faktörler 5.2.1.3.1. Anter verici (donör) bitkiden kaynaklanan faktörler 5.2.13.2. Anter kültürü tekniğinden kaynaklanan faktörler 5.2.2. Mikrospor kültürü 5.2.3. Androgenesis sonrasında albino bitki sorunu 5.3. Dişi Gametten Haploidi Uyartımı (Ginogenesis ve Partenogenesis) 5.3.1. Övül ve ovaryum kültürleri 5.3.2. Kromozom eliminasyonu 5.3.3. Eksik veya yetersiz polenler ile tozlama 5.3.4. Ginogenesisi etkileyen faktörler 5.4. Haploid Bitkilerde Kromozom Kadama 5.5. Ploidi Belirleme 5.5.1. Fenotipik gözlemler 5.5.2. Kromozom sayımlan 5.5.3. Flow sitometri 5.5.4. Stomatal incelemeler Kaynaklar Bölüm 6. Hastalıksız Bitki Üretimi................................................... 190-210 Be tül Bürün 6.1. Giriş 6.2. Meristem Kültürü 6.2.1. Meristem kültüründe başanyi etkileyen faktörler 6.2.1.1. Bitki materyali 6.2.1.2. Kültür ortamı 6.2.1.3. Kültür şartlan (çevresel faktörler) 6.2.2. Meristem ucu kültürü uygulaması 6.2.2.I. Metodun uygulanması 6.22.2. Meristem ucu kültürü çalışmalannda dikkat edilecek noktalar 6.2.3. Meristem ucu kültürünün yararlan 6.2.4. Meristem ucu kültürü tekniğinin sınırlamalan 6.3. Virüsten Ari Bitkilerin Üretilmesi 6.3.1. Meristem ucu kültürü 6.3.2. Sıcaklık uygulaması (termoterapi) 6.3.3. Meristem kültürü ile birlikte sıcaklık uygulaması 6.3.4. Kimyasal madde kullanımı (kemoterapi) 6.İ.5. Soğuk uygulaması (krayoterapi) 6.3.6. Mikroaşılama 6.3.7. Virüsten ari bitkilerin kallus ve protoplasttan elde edilmesi 6.3.8. Virüsten ari diğer eksplantlar iii 6.3.9. Virüslerin tanımlanması 6.4. Bakteri ve Mantarlardan Ari Bitkilerin Üretilmesi 6.5. Sonuç Kaynaklar Bölüm 7. Sekonder Metabolit Üretimi.............................................. . 211-261 Atalay Sökmen, Ekrem Gürel 7.1. Giriş 7.2. Sekonder Metabolitlerin Ekonomik Önemi 7.2.1. İlaç olarak kullanılan sekonder metabolitler 7.2.2. Besin katkı maddeleri olarak kullanılan sekonder metabolitler 7.2.3. Parfümeri ve zirai mücadelede kullanılan sekonder metabolitler 7.3. Sekonder Metabolitlerin Üretimi 7.4. Bitki Hücre Kültürleri ve Sekonder Metabolitler 7.5. Bitki Doku ve Hücre Kültürü ile Sekonder Ürünlerin Üretimi 7.5.1. Farklılaşmış ve organize olmuş kültürler ile sekonder metabolitlerin üretimi 7.5.1.1. Kök kültürleri 7.5.1.2. Sürgün kültürleri 7.5.1.3. Embriyo kültürleri 7.5.2. Farklılaşmamış ve organize olmamış kültürler ile sekonder metabolitlerin üretimi 7.5.2.1. Kallus kültürleri 7.5.2.2. Hücre süspansiyon kültürleri 7.6. Süspansiyon Kültürlerinde Büyüme ve Sekonder Metabolit Birikimi 7.7. Süspansiyon Kültürlerinde Sekonder Ürün Veriminin Artırılması 7.7.1. Bitkisel koşullar 7.7.2. Kültür ortamındaki kimyasal koşullar 7.7.2.1. Karbon kaynağı 7.7.2.2. Azot kaynağı 7.7.2.3. Fosfor kaynağı 7.7.2.4. Bitki büyüme düzenleyicileri 7.7.2.5. Diğer elementler 77.2.6. pH 7.7.27. Ozmotik basınç 7.7.3. Kültür ortamındaki fiziksel koşullar 77.3.1. Işık 77.3.2. Sıcaklık 77.3.3. Diğer fiziksel etmenler 7.7.4. Deneysel yaklaşımlar 77.4.1. Öncüller (precursors) 77.4.2. Elisitörler 77.4.3. Tutuklama (immobilizasyon) 77.4.4. Senkronize (eşzamanlı) kültürler 77.4.5. İki aşamalı kültürler 7.8. Biyodönüşüm (biyotransformasyon) 7.9. Biyoreaktörler (fermentörler) 7.10. Genel değerlendirme Kaynaklar ıv Bölüm 8. Mikroçoğaltım............................................................................ . 262-281 Kyfdtreuı-oerjıı, Tilcreın Gutd 8.1 Giriş 8.2 Mikroçoğaltım Aşamaları 8.2.1. Hazırlık aşaması 8.2.2. Kültür başlangıç aşaması 8.2.2.1. Eksplant seçimi 8.2.2.2. Sterilizasyon 8.2.2.3. Başlangıç ortamları 8.2.2.4. Çevresel faktörler 8.2.3. Sürgün çoğaltım aşaması 8.2.3.1. Besin ortamları 8.2.3.2. Kallus oluşumu 8.2.3.3. Adventif tomurcuk oluşumu 8.2.3.4. Aksiller (koltuk altı) tomurcuk oluşumu 8.2.4. Sürgün gelişimi ve köklendirme aşaması 8.2.5. Dış ortama alıştırma (aklimatizasyon)aşaması 8.3. Mikroçoğaltımda Karşılaşılan Sorunlar 8.3.1. Vitrifıkasyon 8.3.2. Toksik bileşiklerin ortamda birikmesi ve kararma 8.3.3. Kontaminasyon 8.4. Bazı Süs Bitkilerinin Mikroçoğaltım Yöntemleri Kaynaklar Bölüm 9. Germplasm Muhafazası............................................................ . 282-323 Yavuz Emeklier 9.1. Giriş 9.2. Bitki Kültürlerinin İn Vitro Muhafazası 9.2.1. Yavaş (azaltılmış) büyütme ile muhafaza 9.2.2. Soğukta muhafaza 9.2.2.1. Dondurma işlemleri ve zararlan 9.2.2.2. Hücre içinde serbest suyun azalması 9.2.2.3. Ondondurma yöntemi 9.2.2.4. Vitrifikasyon (camlaştırma) yöntemi 9.2.2.5. Hızlı soğutma ve hızlı çözündürmeyle ondondurma yönteminin kombinasyonu 9.2.2.6. Hızlı ondondurma yöntemi 9.2.2.7. Kurutma yöntemleri 9.2.2.8. Absisik asitin fizyolojik tepkileri 9.3. Kültüre Edilmiş Materyalin Soğukta Muhafazasında Örnek Kurallar 9.3.1. Yavaş ondondurma kuralları V, j 9.3.2. Hızlı ondondurma kuralları : ' V.H 9.3.3. Vitrifıkasyon kuralları 9.3.4 Kurutma kuralları (yapay tohumların soğukta muhafazası) fi 4 9.4. Hücre Kültürlerinin Canlılığına Katkıda Bulunan Bazı Faktörler ,1• v >-1 .i. t > t|. | f i.r..ı 9.4.1. Gelişme dönemi ŞS | fi P 9,4.2, Ötıkültür , 1 [ 9.4.3. Çözündürme sonrası işlemler ve iyileştirme V p f > 9.4.4. Soğukta muhafazadan dolayı genetik değişmeler ve seleksiyon ' A : 9.4.5. Gelecekteki beklentiler Kaynaklar '■ -İ " v Bölüm 10. Embriyo Kültürü......................................................... . . . 324-344 Betül Bürün, Aynur Gürel 10.1. Giriş 10.2. Embriyo Kültürü İçin Gereksinimler 10.2.1 Besin ortamı bileşimi 10.2.1.1. Mineral maddeler 10.2.1.2. Karbonhidrat ve osmotik basınç 10.2.1.3. Aminoasit ve vitaminler 10.2.1.4. Doğal bitki ekstraktlan 10.2.1.5. Bitki büyüme düzenleyicileri 10.2.2. Kültür koşulları 10.3. Embriyo Kültürünün Uygulama Alanları 10.3.1. Biyolojik temel çalışmalarda embriyo kültürü 10.3.2. Tohumun çimlenmemesi durumunda embriyo kültürü 10.3.3. Islah süresini kısaltmada embriyo kültürü 10.3.4. Yaşamayan embriyoların kurtarılmasında embriyo kültürü 10.3.5. Embriyo kültürü ile haploid bitkilerin üretilmesi 10.3.6. Embriyo kültürü ile tohum canlılıklarının hızlı test edilmesi 10.3.7. Embriyo kültürü ile ender bitkilerin çoğaltılması 10.4. Embriyo Kültüründe Başarıyı Etkileyen Faktörler 10.5. Embriyo Kültürünün Uygulanması 10.5.1. Tohum dormansisinin giderilmesi 10.5.2. Hibrit embriyo kurtarma 10.6. Embriyo Nörs Tekniği 10.7. Embriyo-Kallus Hibritleri 10.8. Sonuç Kaynaklar Bölüm 11. Somaklonal Varyasyon................................................ ... 345-367 Betül Bürün 11.1. Giriş 11.2. In Vitro Doğal Varyasyonlar 11.2.1. Somaklonal ve epigenetik varyasyon 11.3. Doku Kültürü Tekniklerinin Varyasyonda Etkileri 11.4. Somaklonal Varyasyonun Orijini 11.5. Somaklonal Varyasyonun Nedenleri 11.5.1. Hücre organizasyonunun varyasyonda etkisi 11.5.2. Doku kaynağındaki varyasyon 11.5.3. DNA metilasyonu 11.5.4. Nükleik asit öncüllerinin kaybı 11.5.5. In vitro hücre bölünmesindeki anormallikler 11.5.6. Bitki büyüme düzenleyicilerinin önemi 11.5.7. Kültür ortamının bileşimi 11.5.8. Kültürel koşullar 11.5.9. Kültür süresi 11.5.10. Genotipin etkisi 11.5.11. Stres vi 11.6. Somaklonal Varyasyonun Belirlenmesi î)OfflaWanOİ Yajyasyondan Yararlanma 31,7, „ v . y —y „ ı Uullatumıtula.lci sorunlar 11.7.2. Bitki ıslahında somaklonal varyasyonun yararları 11.8. İn Vitro Seleksiyon Uygulamaları 11.9. Sonuç Kaynaklar Sözlük.. . . ............................................................................................. 368-372 İndeks. . . . ............................................................................................. 373-374 vu Önsöz (Editörler) tarımsal üretimin tarım seyrine Dakılüıgmüa, devrim olarak adlandırılan iki önemli devre göze çarpmaktadır. Bunlardan ilki, üstün varyetelerin elde edilmesi, ticari gübreler ve ileri agronomik tekniklerin uygulanmasıyla ortaya çıkan yeşil devrim (green revolution), diğeri ise özellikle son 15 yılda etkisi gittikçe artan ve bitki biyoteknolojisinin uygulanmasıyla ortaya çıkan gen devrimi (gene revolution)’dir. Dünya nüfusunun normal bir artış hızıyla 2000 yılında 6.2 milyara, 2025 yılında 8.3 milyara ve 2100 yılında ise 11 milyara ulaşacağı tahmin edilmektedir. Yani 21. yüzyılın sonunda dünyadaki mevcut kaynakların, şu andakinin 2 katına yakın bir nüfusu beslemesi gerekecektir. Diğer taraftan, dünya genelinde kişi başına düşen tahıl ekim alanı 1950-1998 yılları arasında yaklaşık %50 oranında azalarak 2.3 dekardan 1.2 dekara düşmüştür. Birçok ülke açısından bu durum hiçbir sorun teşkil etmemiştir. Çünkü, verimdeki yeni artışlar tarım alanlarındaki azalmadan kaynaklanan açığı fazlasıyla kapatmıştır. Fakat verim artış hızında 1990 yılından bu yana azalma gözlenmektedir. Kişi başına düşen besin tüketimi sabit kalsa bile, 2025 yılına kadar dünya besin üretiminde en az %57’lik bir üretim artışı sağlanması zorunludur. İşte, bu nedenlerle verimdeki artışların tarım alanlarındaki azalmadan kaynaklanan verim kaybını karşılayıp karşılayamayacağı kuşkulu olduğundan, üstün teknolojilere duyulan ihtiyaç gittikçe daha çok önem kazanmaktadır. Bitki biyoteknolojisi; çeşitli doku kültürü ve genetik mühendisliği tekniklerini kullanarak bitkilerin moleküler seviyede iyileştirilmesini amaçlamaktadır. Örneğin; bugün kültürü yapılan bir çok bitki türünün ürettiği etken maddeler laboratuvarda üretilmektedir. Yine, tarımsal önemi olan genler değişik organizmalardan izole edilerek kültür bitkilerine kolaylıkla aktarabilmektedir. Bitkilerin, biyo teknolojik yöntemlerle iyileştirilmesinde doku kültürü yöntemlerine mutlak bir ihtiyaç vardır. Başka bir ifadeyle, doku kültürü teknikleri kullanılmadan bitkilerin genetik yolla iyileştirilmesi, an azından şimdilik, mümkün değildir. Bu nedenle, iki cilt olarak hazırlanan ve doku kültürü ve uygulamalarının işlendiği bu cildin; bitki ıslahçılarına, biyologlara, temel araştırıcılara, lisans ve lisansüstü öğrencilerine ve ticari olarak bitkilerin üretilmesi ile ilgili çalışanlara katkı sağlayacağı düşüncesindeyiz. Ayrıca, dünyadaki büyük biyoteknoloji şirketlerinin geliştirdikleri yeni çeşit ve ürünlerin patentlerini yüksek fiyadarla geri kalmış ve gelişmekte olan ülkelere pazarladıkları bir ortamda, bu kitabın; Türkiye’de bu alandaki açığın kapatılmasına ve ileriye dönük olarak kendi bitkisel biyoteknolojımızin geliştirilmesine katkı sağlayacağı, ve bitki genetik mühendisliği ve uygulamalarının işlendiği ikinci cilde de bir basamak teşkil edeceği inancındayız. Biz editörler; bu kitabın ortaya çıkmasındaki fedakarane katkılarından dolayı bütün katılımcı yazarlara, basılması için verdikleri destek ve yardımlarından dolayı Selçuk Üniversitesi Rektörü Sayın Prof. Dr. Abdurrabman Kutlu?ya, Rektör Yardımcısı Sayın viii