Table Of Content

Bölümler BİRİNCİ BÖLÜM 1 2 3 4 5 İKİNCİ BÖLÜM 1 3 4 5 6 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM 1 2 3 4 5 6 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM 1 2 3 4 5 6 2334 | ALFA | POLİSİYE | 73 Elissa OSMAN AYSU 1936’da İstanbul’da doğdu. Üç asırdan beri İstanbul’da yaşayan bir Osmanlı ailesine mensup olan yazar, ilk ve orta öğrenimini bu şehirde tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. 1994 yılından bu yana kaleme aldığı polisiye ve gerilim romanlarıyla tanınıyor. Elissa © 2012, ALFA Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti. Kitabın Türkçe yayın hakları Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.’ne aittir. Tanıtım amacıyla, kaynak göstermek şartıyla yapılacak kısa alıntılar dışında hiçbir yöntemle çoğaltılamaz. Yayıncı ve Genel Yayın Yönetmeni M. Faruk Bayrak Genel Müdür Vedat Bayrak Yayın Yönetmeni Mustafa Küpüşoğlu Kapak Tasarımı Gökhan Burhan ISBN 978-605-106-478-9 1. Basım: Mayıs 2012 Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti. Ticarethane Sokak No: 53 34410 Cağaloğlu İstanbul Tel: (212) 511 53 03 Faks: (212) 519 33 00 www.alfakitap.com [email protected] Sertifika No: 10905 Baskı ve Cilt Melisa Matbaacılık Tel: (212) 674 97 23 Faks: (212) 674 97 29 Sertifika No: 12088 ELISSA OSMAN AYSU ALFA BİRİNCİ BÖLÜM 1 Hepimiz hayatın beklenmedik tesadüflerle dolu olduğunu biliriz. Çoğumuz buna benzer olaylar yaşamıştır, ama önemli olan rastlantının hayatımızda doğuracağı sonuçları önceden tahmin edemiyor olmamızdır. Benimki de öyle oldu.. Onu ilk gördüğümde, ilerde ruhumda nasıl derin yaralar açacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. İlk bakışta, her gün, her yerde sık sık karşılaştığımız sıradan insanlardan farkı yoktu; daha doğrusu bana öyle gelmişti. İlgilenmemiştim önce. Resimlerimi teşhir ettiğim galeriyi gezen ve sonra da çıkıp giden sayısız ziyaretçilerden biri olarak bakmıştım ona. Fakat yanıma yaklaşıp konuşmaya başladığında sahip olduğu nitelikler birer birer dikkatimi çekmeye başladı. Gözlerindeki canlılığı ilk o zaman yakalamıştım. Kuşkusuz asıl çarpıcı özelliği zekâsı, hazırcevaplığı, üstün muhakeme gücü ve tüm sorunları basite indirgeyen pratik çözümler üretmedeki başarısıydı. Sohbetimiz ilerledikçe bu genç kıza duyduğum hayranlık artmaya başlamıştı. Önceleri sadece bir takdir duygusuydu bu; daha fazlasına, özellikle sahip olduğu fiziksel mükemmeliyete dikkat etmemiştim. Resim hakkında konuşuyorduk ve konuşmamız bu sanatın sınırları içinde kalıyordu. Zaten o günkü giysileri içinde, yirmi beş yaşının gösterişsiz masumiyetini taşıyordu. Ne yazık ki asıl hatayı o an yaptığımı birkaç gün sonra anlayacaktım. O gün yanında bir kız arkadaşı daha vardı ve sohbetimiz sırasında hiç konuşmadan sadece bizi dinliyordu. Hatta sohbetimizden biraz sıkılmış gibiydi, ama ona pek aldırdığımız yoktu. Ne de olsa bir sanatçıydım ve karşımdaki güzel kızın estetik mükemmeliyeti de her geçen dakika beni biraz daha kendine çekiyordu. Onun resmini yapmak fikri de o an kafama takılmıştı. Son derece masum bir yüz ifadesi ve inanılmaz ölçülerde dengeli vücut hatlarına sahip olduğunu da yavaş yavaş görmeye başlamıştım. Üç gün sonra, yani sergimin kapanmasına iki gün kala bir daha ziyarete geldi. Kalabalık arasında onu önce görmemiştim. Yanıma da yaklaşmamıştı o sefer. Sohbet ettiğim birkaç resim meraklısı dostum yanımdan çekilince, birden karşı duvardaki tablolarımdan birini hayranlıkla seyreden kızı gördüm. O olduğuna ihtimal vermemiştim önce, seçtiğim tek şey siyah bir palto içindeki zarif beden ve omuzlarına dökülen siyah saçlar olmuştu. Her güzel kadına ilgi duyan bir erkek olduğumu düşünmeyin; kuşkusuz sanatçı ruhum estetik değer taşıyan güzelliklere düşkündür, ama o zarif bedende ruhuma işleyen değişik ve heyecan verici kıpırdanışları da inkâr edemezdim. Bir süre onu uzaktan seyrettim. Tablom karşında mest olmuş bir tavırla kımıldamadan öylece duruyordu. Sadece onu seyretmeye devam ettim, ta ki birden geriye dönünceye kadar. O zaman gözlerim irileşti, inanamadım. Bu o kızdı. Cesaretlenerek ona doğru yaklaşırken, aynı bedende iki farklı insan görüyormuşum gibi hissediyordum kendimi. İlk görüşümdeki naif, özensiz kılıklı kız gitmiş, yerine zarif, bakımlı ve çarpıcı biri gelmişti sanki. Yaklaştığımı görüyor fakat pek oralı olmuyordu. Sadece hafif bir tebessüm oluşmuştu yüzünde. Nihayet, “Merhaba” dedim. “Merhaba, efendim” diye karşılık verdi. Hafif şaşırmış gibiydi. “Beni hatırladınız demek?” “Nasıl hatırlamam, daha üç gün önceki sergimi ziyaretiniz sırasında uzun uzun sohbet etmiştik.” “Doğru, ama sizin gibi ünlüler çok insanla sohbet ederler, hele böyle mekânlarda.” Gerçektende ünlü bir ressamdım, ama memleketimizde kaç ünlü ressam tanınırdı ki? Caddelerde dolaşsam kimsenin beni tanıyacağını sanmıyordum. Gülümsediği zaman yanaklarında oluşan gamzeleri de şimdi farkına varıyordum. Daha dikkat etmediğim başka özelliklerini de yavaş yavaş görüyordum; örneğin boyu alışılmış standartlara göre uzundu. Belki bugün ayağındaki zarif topuklu ayakkabılar bende bu hissi yaratmıştı. Tebessüm ettim, sonra utanmış gibi fısıldadım. “Biliyor musunuz, önceki ziyaretiniz sırasında size adınızı bile sormayı unutmuşum. Size ne diye hitap edeyim?” Yanağındaki gamzeler derinleşti. “Adım Gül. Ama dostlarım bana hep Elissa derler.” “Elissa mı? Ne güzel bir isim. O da gerçek adınız gibi kokusu güçlü bir çiçek adını hatırlatıyor insana” dedim. “Çok naziksiniz.” “Peki, hangi adınızı kullanmamı istersiniz?” “Siz hangisini uygun görürseniz” dedi. Bir an düşündüm. Elissa bana çok sıcak, kadife yumuşaklığında, aromalı, bembeyaz bir çiçeği çağrıştırıyordu nedense. Sanki manolya gibi koklandığında veya dalından koparıldığında hemen bozulacak, koku ve tazeliğini kaybedecek cinsten. “Elissa’yı tercih ederim” dedim. “Ben de öyle tahmin etmiştim zaten” diye karşılık verdi. Bu kez fırsatı kaçırmayacak, bir tesadüf eseri onu yeniden karşımda bulduğum için hemen aklımdan geçen isteğimi ona açacaktım. “Size bir teklifim olacak” diye fısıldadım sakin bir edayla. Oysa daha şimdiden kalbim gürül gürül atmaya başlamıştı. Yapacağım teklifin içeriğini galiba yanlış anlamış olacaktı ki hafifçe kaşlarının çatıldığını gördüm. “Ne teklifi?” diye sordu, kuşkulu, endişeli bir hava içinde. “Bir iş teklifi. Tamamen profesyonelce.” “Pek anlayamadım” diye mırıldandı. “Bana modellik yapar mısınız? “ Önce hayretle yüzüme baktı, sonra o nefis gözlerinde heyecanlı parıltılar oluştu. İşte o an, hayatımda büyük bir değişikliğin, beni fırtınalı, çalkantılı, sarsıcı yeni bir döneme geçişimin başlangıcı olacağını hissetmiştim. Öyle de oldu, nitekim... Elissa hayatıma girecek ve bir daha da çıkmayacaktı. Biliyorum hikâyemin başlangıcındaki bu ifade yeterince açık ve aydınlatıcı değil; okuyanlar bunu sadece ilerde doğacak bir aşkın ilk filizlendiği an olarak düşünebilirler. Kısmen doğrudur da Elissa’ya o an âşık olmuştum. Hayatıma etki edecek, yaşantımı değiştirecek, zaman zaman beni mutluluğun doruklarına taşıyacak, bazen de sıkıntı ve bunalımların şahikasına sürükleyecek bir maceranın başlangıç günüdür o. Fakat meseleyi bu kadarla özetlemek, sanırım Elissa’ya da bana da haksızlık olur. Çünkü o gün sıradan bir aşk macerasının başlangıç tarihi olmayıp, ikimizin de hayatını derin ölçüde etkileyecek olaylar zincirinin bir halkası olarak yer alacaktır. Neden mi? Bunu nasıl olsa size aktaracağım olaylar silsilesi içinde öğreneceksiniz. Sanırım en iyisi, hikâyeme o günden başlamak. Çünkü aradan geçen bunca zamana rağmen geriye dönüp baktığımda her şeyin o gün tomurcuklandığını, her şeyin temelinde o günkü tesadüfün izlerini görüyorum. “Şaşırttınız beni” diye fısıldamıştı. “Böyle bir teklifi hiç beklemiyordum. Bilmem ki...” Gülümsemiştim. “Bir ressam gözüyle bakıldığında resmedilecek o kadar renkli hatlara sahipsiniz ki, sizin gibi model bulmak cidden şans işidir.” Yanaklarının birden kızardığını gördüm. Tereddüt ediyordu. Elissa hayat dolu, konuşkan, doğal neşesini çevresine rahatlıkla aktarabilen, yaşam dinamiklerine sahip, olağanüstü bir varlıktı. Açık sözlü, saklayacak bir şeyi olmayan, saf ve temiz bir kızdı. Onunla konuştukça hayranlığım daha da artacaktı. Yüzünün güzelliğine baktıkça, içimdeki heyecanın sadece mükemmel bir model bulmaktan öte bir şey olduğunu sezinliyordum artık. Korkarım, ona âşık oluyordum. Yeterince tanımadan, ilk görüşte mi diyebilirsiniz, tabii. Ben ilk görüşte aşka pek inananlardan değilimdir. Tecrübem, aşkın zaman içinde beğeni, yeterince tanıma, takdir hissinin gelişmesi, karşınızdaki kişiliğe saygı duyulmasıyla şekillendiği gerçeğini kabul ederim. Oysa Elissa’ya olan tutkum pek böyle gelişmedi. Zaten her şey, bir anda oldu denebilir. “Ciddi misiniz?” “Evet, çok ciddiyim. Bana modellik yapmanızı istiyorum.”

Description:

Huzursuzluğum devam ediyordu. Kesinlikle yasalara aykırı bir iş yapıyorduk, yakalanırsak o belki paçayı kurtarabilirdi ama benim durumum hiç de öyle olmayacaktı. Birden durgunlaştığımı görünce yaşadığım tereddüdü hissetmiş gibi fısıldadı. "Ne o, yoksa korkuyor musun?" diy