Het is tien jaar na de moord op hun gemeenschappelijke vriend Fred, en Tess, Caroline en Minka zijn nog steeds vriendinnen. Ze denken stuk voor stuk de geschiedenis met de vermoorde Fred en Vera achter zich te hebben gelaten, maar dan duikt de dochter van Vera op. Ze beweert dat ze het dagboek van haar moeder heeft gevonden, maar ze durft het niet te openen. De vriendinnen proberen te achterhalen wat de dochter van Vera weet en kijken terug op het verleden: wie deed het met Fred en wie moet zich bedreigd voelen…
De vrouwen van Fred is het afzonderlijk te lezen vervolg op het zeer succesvolle Wat doen we met Fred?
Recensie(s)
Dit is het vervolg op ‘Wat doen we met Fred?’ (2008). De vondst van Freds lijk op een vreemde plaats is nooit opgehelderd en vriendin Vera is vermoord door een onbekende. De rest van het clubje vriendinnen is uit elkaar gegroeid. Na tien jaar is er contact omdat de dochter van Vera het huis uitruimt en de vriendinnen een aandenken wil geven. Minka blijkt ongelukkig getrouwd, Nora zit financiëel aan de grond en Caroline, Freds weduwe, is aan de drank. Alleen Tess is redelijk succesvol: haar eerste boek is goed verkocht. Maar nu een tweede boek. En waarom is ze niet in staat tot een duurzame relatie? De zaken komen in een stroomversnelling als Minka bij Tess intrekt. De roman is redelijk goed zelfstandig te lezen maar zonder kennis van de eerste roman ontgaat de lezer veel, zeker wat betreft het karakter van de dames. Dat is jammer, want juist de onder de oppervlakte schuilende vijandigheid tussen de vriendinnen en hun vaak cynische opmerkingen maakt het boek(je) aangenaam om te lezen. Vrouwenclubjes: subtiliteit met een voorhamer. Dat lijkt de boodschap van de schrijfster.