Klein monumentje voor een geliefde schoonmoeder die een moeilijk verleden heeft, maar
daar niet aan wil denken en zeker niet over praten. Gewoon dubbele deuren met heel veel sloten erop en
daarachter vogels en planten en uitbundig theegenot. Ach, hart hadden ze allemaal, wie leeft er eeuwig?
'Een mens lijdt het meest onder 't lijden dat hij vreest, en dat nimmer op komt dagen.' Een infarct lijkt aan
deze blijmoedige struisvogelpolitiek een eind te maken. De kinderen vinden dat moeder niet meer alleen kan wonen
in haar appartement zonder lift (achtenveertig traptreden) en kopen na een bezichtiging van een modelflat met
modelechtpaar een service-flat.'Mooi? Lieverd het is een een paradijsje'. Het 'vogelhuis', het appartement waar de vrouw
gelukkig was, wordt verkocht. Maar dan komt moeder tot bezinning...