Ciceronis, M.Tulli, epistulae ad familiares: Libri I-XVI PDF
Preview Ciceronis, M.Tulli, epistulae ad familiares: Libri I-XVI
M. TULLI CICERONIS EPISTULAE AD FAMILIARES LIBRI I-XVI EDIDIT D.R. SHACKLETON BAILEY STVTGARDIAE IN AEDIBVS B.G.TEVBNERI MCMLXXXVIII Gedruckt mit Unterstützung der Förderungs- und Beihilfefonds Wissenschaft der VG WORT GmbH, Goethestraße 49,8000 München 2 CIP-Titelaufnahme der Deutschen Bibliothek Cicero, Marcus Tullius: [Epistulae ad familares] M. Tulli Ciceronis Epistulae ad familiares : Libri I-XVI / ed. D. R. Shackleton Bailey. Stutgardiae : Teubner, 1988 (Bibliotheca scnptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) Einheitssacht.: Epistulae ad familiares ISBN 3-519-01210-3 NE: Bailey, David R. Shackleton [Hrsg.]; Cicero, Marcus Tullius: [Sammlung] Das Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt besonders für Vervielfältigungen, Übersetzungen, Mikro- verfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. © B.G.Teubner Stuttgart 1988 Printed in Germany Gesamtherstellung: Passavia Druckerei GmbH Passau PRAEFATIO De epistularum 'ad familiares' traditione κατά μίτον in pro- hoemio editionis meae Cantabrigiensis (1977) disserui. Nunc igitur κεφαλαιωδώς. Inter codices M = Mediceus 49.9 saeculi noni vel decimi principem locum obtinet. Correctiones, quibus abundat, aliae scribae ipsi (M1) aliae posterioribus (M2) assignari pos- sunt, saepius autem siglo Mc in dubio relinquuntur, nisi quod eae quae in apographo anno 1392 scripto (Mediceo 49.7 = Ρ) non apparent siglo M3 notamus. In prioribus octo libris duo etiam saeculi duodecimi, exi- guae illi quidem auctoritatis, adhibentur: G = Harleianus 2773. Hic in 8, 9, 3 desinit, lacunam unam habet latiorem ex 1, 9, 20 non solum praesenti usque ad 2,1,2 consecutus porrectam. R = Parisinus 17812. Deficit hic quoque in 8, 8, 6. Hi duo artius inter se coniuncti, quamvis utrique errores proprii non desint, de fonte Medicei simillimo provenire manifestum est. Stemma autem hoc modo exhiberi solet: (Ω) M (X) Ρ G R IV PRAEFATIO GR interpolationibus scatere, veritatis cum Mediceo non partitae vestigia uno tantum et altero loco servavisse satis liquet.1 Quam ob rem, quamquam Medicei errores plurimos amoverunt, pondus eorum testimoniis a prudentibus abne- gatur. Equidem, id quod priore in editione feci, nisi qua Medicei auctoritas labat, eorum rationem fere non habui. Exiguae porro horum librorum partes in trium codicum iam deperditorum fragmentis conservantur: (a) S = fragm. Feierianum a 2,1,1 mihi quidem usque ad 2, 4, 2 adamans et a 2, 17, 4 praefectis usque ad 2, 19, 1 castris. (b) I = folium Hamburgense a 5,10a, 1 bello cepi usque ad 5,12, 2 admonerem. haec quoque ambo saeculi duodeci- mi esse possunt. (c) Τ = fragm. Taurinense a 6, 9,1 hunc usque ad 6,10, 6 polliceri: palimpsesti folium sexto saeculo attributum, ex editione quadam antiqua nec bona superstes, hie illic tamen Mediceo anteponendum. Quod si in octo prioribus libris Medicei auctoritate prope sola nitendum est, in sequentibus aliter se res habet; alia enim familia (χ) in consilium vocanda est. Mendelssohn igi- tur in editione anno 1893 prolata praeter Mediceum hos tres constanter citavit: Η = Harleianus 2682 saeculi undecimi. F = Erfurtensis olim, nunc Berolinensis 252 saeculi duo- decimi vel tertii decimi. D = Palatinus 598 saeculi quinti decimi. 1 Ed. Cantab. I, pp. 4-6. PRAEFATIO V Hue accedit V = Parisinus 14761 saeculi quarti decimi, quam primus L.-A. Constane editione sua Budaeana (anno 1950) in lucem produxit et stemma ita ordinavit: Ω Codicem F, codicis H paene gemellum, olim ex collegio dimisi, nunc Wattium secutus totum abieci. Reliquorum consensui, quamvis singuli errorum interpolationumque pieni sint, auetoritatem Mediceo prope parem vindieavi. Sed Parisinus, quod persaepe a Mediceo contra cognatos duos facit, contaminationis in suspicionem cecidit, quam quidem ut omnino respuere non ausim ita argumentis de- monstratam esse non video. Ceterum de re nondum inter viros doctos constituía non est quod iterum hoc loco dispu- tem. Palatinum autem aliquatenus Mediceo contaminatum esse vix est quod dubitemus. Fragmentum Heilbronnense = L fortasse saeculi duodeci- mi 12,19,1 tributum usque ad 12,23,1 posterius continet. Prioris editionis textum locis fere sexaginta plerumque editione Wattiana admonitus mutavi, nec non in apparatu critico recensendo imprimisque in coniecturis veris auctori- bus assignandis, qua in re vir ille doctissimus egregiam ope- rami navavit, ex eadem fructum luculentum cepi. Mutavi autem haec: VI PRAEFATIO Edilio Cantabrigiensis Haec editio 1,7,10 tu tu ut (C. Stephanus) 1, 9,17 sententia sua (ego) sententiis (Goodyear) 2.13.3 prima primum (Manutius) 2,14 novi ad nos ad nos novi 2.16.4 fidissime fidelissime (ς) 2,17,2 nullam nullas ( Ursinus) 3.5.1 restitueres statueres (Gulielmius) 3, 7,4 a te (Mendelssohn) ante 3,8,5 inducerentur inducerent (Watt) 3,13,2 qua quo (ego) ibid. intelleges (iam) intelleges (Watt) 4.2.3 quantum (quod) quantum (ego) 4.3.4 viderem viderim (Manutius) 4,5,4 modo modo (autem) (ego) 4,12,2, sperare sperari (Baiter) 5, 9,1 e. e. e.(q.) e. (ego) 5,10 b hoc horum (Goodyear) 5,12, 7 ille perhibendus fille perhibendus f 5.14.2 sicut (ante quam) t sicut t (ego) 5.14.3 (atque) (et) (ζ) (Baiter) 5.20.3 iis (Wesenberg) his 6.3.2 item autem (Rutilius) 6,5, 3 quare ad earn spem quo adde earn spem quam quam (de omnibus (Beaujeu) accedit ea quam) 6, 6, 3 mira Tuscae (Baiter) Etruscae (ς) 6, 7,2 optaret optarit (ς) 6, 9,2 pluribus plurimis (Watt) 7.23.4 Cassio ... Cassium Crasso ... Crassum (Manutius) 8,4,4 interrogatus interrogatum (Kierdorf) PRAEFATIO VII Editio Cantabrigiensis Haec editio 8, 7,2 (quae) nondum (vir se) (Watt) nondum rettuleram (ego) rettulerat 8, 8,5 Quir. (Constans) Qui. (Mendelssohn) ibid. An. Ani. (Kubitschek) ibid. c. (Mommsen) u. i. (c.) (ego, auctore Constans) 8, 8, 6 Quir. (Lambinus) Qui. (Mendelssohn) 9,2,5 navare (ς) gnavare (Mendelssohn) 9, 6,2 quid (ne) quid (Gulielmius) ibid. equidem (Lambinus) quidem iam scio iam nescio 9, 9,2 (nos timere) (ego) (tu illi prodesse) (coni. Watt) 9,15,2 t latió t Latió ibid. nationibus * * * ut ego nationibus ut 9,16,10 t sannonum f salinorum (ego) 10,21,4 omnibus t omnibus f 10, 32,1 Calpem Calpen (ς) 11,13 a, 2 [et] ab (ς) et ab 11.22.2 [vel probabilem] t vel probabilem f (ego) 12, 7,1 quantum forum quanta meorum laterum (Watt) 12.14.3 pati perpetua (Watt) 12,15,1 praecipue praecipuis (Rubenius) 12,22,1 nunc (ego) non 13,17,1 venit veni 13,29, 5 petissem (ς) petivissem (Manutius) munitus Ibid. 7 inimicus (Manutius) 13, 64 S.D. P.SILIO THERMO PRO PR. S. PRO PR. (ego) 13, 65 S.D. P.SILIO THERMO PRO PR. S. PRO PR. (Cotton) Vili PRAEFATIO Editto Cantabrigiensis Haec editto 16,14,1 timoribus (ς) ac timons ac miseriae miseriis 16, 21, 8 mihi enim enim mihi ibid. Anterum Antherum 16,22,1 Tertia Terentia {Böhm) Scribebam Cantabrigiae Massachusettensium mense Novembri MCMLXXXVI D.R. SHACKLETON BAILEY EDITIONES PRAECIPUAE Sweynheim et Pannartz. Romae, 1467 (editio princeps) Jenson (Ν.). Venetiis 1471,1475 Ascensius (I.B.). Parisiis 1511,1522,1527,1536 Aldus. Venetiis 1512,1522 Cratander (Α.). Basileae 1528 Manutius (P.). Venetiis 1533,1540,1564 Victorius (P.). Venetiis 1536 Camerarius (I.). Basileae 1540 Calderius (C.). Parisiis 1545 Stephanus (C.). Parisiis 1554 Lambinus (D.). Parisiis 1565,1572 Plantin(iana). Antverpiae 1567 Gruter (I.). Hamburg! 1618 Graevius (I.G.). Amstelodami 1676-77 Bengel (I.A.). Studgardiae 1719 Ernesti (I.A.). Halae 1774 Schütz (C. Α.). Halae 1809-11; Lipsiae 1816 Orelli (I.C.). Turici 1829 Orelli (I. C.) - Baiter (I. G.) - Halm (C.). Turici 1845 Klotz (R.). Lipsiae 1853,1869 Baiter (I.G.) - Kayser (C.L.). Lipsiae 1866 Wesenberg (A.S.). Lipsiae 1872 Mendelssohn (L.). Lipsiae 1893 Mueller (C.F.W.). Lipsiae 1896 Tyrrell (R.Y.) - Purser (L.C.). Dublinii 1904-33 Purser (L.C.). Oxonii 1901 Constans (L.-A.) et Bayet (J.) et Beaujeu (J.). Parisiis 1950-83 (nondum finita) Sjögren (H.). Lipsiae 1925 Moricca (U.). Augustae Taurinorum 1950 Bailey (D.R. Shackleton). Cantabrigiae 1977 Watt (W.S.). Oxonii 1982 Cavarzere (Α.). Liber VIII. Brixiae 1983 SIGLA Per libros 1-8 M = Mediceus 49.9 (saec. IX). Ρ = Mediceus 49.7 (superioris apographon an. 1392 scriptum). G = Harleianus 2773 (saec. XII). R = Parisinus 17812 (saec. XII). Ω = consensus codicum M GR. S = fragmentum Freierianum (saec. fort. XII). I = fragmentum Hamburgense (saec. fort. XII). Τ = fragmentum palimpsesti Taurinensis (saec. VI). ς = lectiones sive ex codicibus deterioribus hic illic citatae sive ex veteribus editionibus sive originis incertae. Per libros 9-16 M et Ρ vide supra V = Parisinus 14761 (saec. XV). D = Palatinus 598 (saec. XI). H = Harleianus 2682 (saec. XI). χ = consensus codicum VD H. Ω = consensus codicum M χ. L = fragmentum Heilbronnense (saec. fort. XII). ς vide supra numeri codicum siglis applicati vel primae vel recentioris manus correctiones désignant, ceterum M3 = correctiones quibus caret P. Littera c siglo addita incertae manus correc- tiones notantur.
The list of books you might like
