Cafe Fernando (Ciltli) PDF
Preview Cafe Fernando (Ciltli)
in the v V o r l d ■ 1 w W G O U R M A N D ı Coo.ooo. ? „*f T A 'l FERNANDO Bir pasta yaptım, yanağını dayar uyursun Dünyaca ünlü, ödüllü yemek bloğu Cafe Fernando’^z/zz yazarından Cenk Sönmezsoy 7. BASIM o k u y a n İB u s “İstanbul'da Aşk Başkadır - Mustafa Pilevneli, 2005. C A F E F E R N A N D O Bir pasta yaptım, yanağım dayar uyursun Yazılar, tarifler, fotoğraflar & tasarım Cenk Sönmezsoy o kuyan lffus CAFE FERNANDO Bir pasta yaptım, yanağını dayar uyursun Cenk Sönmezsoy “Cafe Fernando"ve “Yanağını dayar uyursun f tescilli mikalardır. A l i V © 2014 Yazılar, tarifler ve fotoğraflar CcnkSonmezscy.a aittir. © 2014 16?savladaki fotoğraf Begüm Koçuma ililir. A/~c ıg ^cafefe.r.n..a..n.7djo.com/turkce a s 'nrrfolyo - ccnksonmezsoyTOTTT* « .ifitter & instagraff^ @ caf^rnando #yanaginidavaruyursıın* t - ISBN: 978-605-5134-47-1 Yayıncı Sertifika No. 16^08 Yayın Yönetmeni: Cem Mumcu z Yayın K oordinatörü: Ayşegül Araç f • ■ Editör: Işıl KafalVanoğlu, ' . w \ * Fotoğraf, Styling Tasarım: Cenk Sönmezsoy Grafik Uygulama: Semilıa Deniz Akıncı - www.arteastfrQrks.com Eser, 170 g kâğıt üzerine Adobe’Garamond Pro ve fontlarıyla dizilmiştir. > © OkuyaivUs/Yaym Eğitim Danışmanlık Tıbbi Mal zeme ve Reklam HizmetlerfSan. vö Tic. Ltd/Şti s 7; - ^ \__l Kurucu: Cem Mumcu ' N . j s ' ' Genel M üdür: çiğdem Şeııtürk , ~ Kreatif Direktör: Ebru Dcmeıgul £• \ y z Satış M üdürü: Murat Akgün^. > ; Ozgiir Doğan, hep bizi mirsin ^5^7 • V /• w v i l> t *'*! ’ * z • • • *• b 7 s • * V T İçindekiler San Frarıciscodan İstanbul'a, Bloğdan Kitaba 8 Teşekkürler 18 Başlamadan Önce 2 0 Kurabiye 24 Brownie 80 Kek, MufFın, Cheesecake & Pasta 108 Tart, Galette, Pie, Quiche, Cobbler & Crisp 182 Ekmek, Hamurişi & Kahvaltı 218 durma, Donmuş Yoğurt & Sorbe 258 ^Şekerleme, Çikolata & İçecekler 288 Reçel, Jöle & Pestil 308 Temel Tarifler 336 Ölçüler 374 Malzemeler 376 Ekipman 380 Dizin 398 San Francisco’dan İstanbul’a, Blogdan Kitaba Bundan 10 yıl önce biri bana günün birinde bir de olmuş. Öylesine kendimden geçmişim ki, radarıma yemek kitabı yazacağımı söyleseydi, önce kahkahalarla girdikleri anda işi gücü bırakıp boyunlarına yapışmam güler sonra da dondurmamı kaşıklayıp kaldığım gerekirken, gözüm çaprazımdaki sosis köpekleri bile yerden Altın Kızlar ı izlemeye devam ederdim. Boş görmemiş. yere kahkaha attırıp pek değerli enerjimi harcattığı Gerçi bir sebebi var: Elimde tuttuğum ipin için de sinirlenirdim. ucundaki Foxy. Dehşet bir gürültü çıkararak her Şimdi bile bana, "Cenk, bu hayattaki amacın ne? gittiğim yere peşimde sürüklediğim oyuncak köpeğim. On yıl sonra kendini nerede görmek istiyorsun?' diye Söze yandaki fotoğrafla başlamamın sebebi, bakıp sorsanız, şu cevabı veririm: "Kendimi, Big Sur’deki bakıp fotoğraftakinin ben olduğuma inanamamam bir uçurumun tepesindeki evimde, kocaman bir değil, baktığımda bana asıl inanılmaz geleni, nasıl koltuğa gömülmüş, üzerime de battaniyemi çekmiş olup da bir yemek kitabı yazabildiği m i anlatması. bir hâlde Altın Kızlar seyrederken görüyorum. Kafasını bile çevirmeye üşenen biri, evde kruvasan Mutfağımda, içinde at koşturabileceğim kadar yapmaya nasıl üşenmiyor? Cevap net: Mideme, büyük bir buzluk var. İçi çikolatalı dondurmayla rahatımdan daha çok düşkünüm. Dolayısıyla evde dolu. Yerimden kalkmamak için parasını bastırıp bir kruvasan yapıyor oluşum inanılmaz bir durum değil. düzenek kurdurmuşum; koltuğun yanındaki düğmeye Asıl inanılmaz olan, tarifini geliştirmek için art arda bastıkça dondurmalar -14 derecede kucağıma 20 kez yapıp günlerce fotoğrafını çektikten sonra, her düşüyor. Etrafımda soru soran kimse yok. Hayattaki cümlede kendimi yırtmak istememe rağmen oturup amacım da yerimden kalkmadan Altın Kızlar seyredip hakkında bir şeyler yazıyor oluşum. Mideme olan aşırı dondurma yemeye devam etmek.’ düşkünlüğüm, fotoğraflarda kullanmak için şehrin Şaka değil. Ver bana Altın Kızlar DVD’lerimi, bir bir ucundan topladığım koca taşları sırtımda dört kat de ömür boyu yetecek kadar çikolatalı dondurma, yukarı nasıl taşıdığımı veya bir reçel uğruna 60 kilo değil Big Sur’de bir kartal yuvasında, Grönland’da bile narın suyunu ellerimle sıkmaya nasıl üşenmediğimi yaşarım. Nasıl olsa yerimden kalkacağım yok. de açıklamıyor. İşte asıl inanılmaz olanı nasıl Bunun adı tembellik değil, miskinlik. Ya da başardığımın cevabı, yandaki fotoğrafta saklı: Tutuştur ailemin ve arkadaşlarımın sıklıkla yakıştırdığı üzere, elime Foxy’yi, Everest’e bile tırmanırım. ruhsuzluk. Doğamda var. Çocukken de böyleydim. Yoksa senelerdir harcamaya kıyamadığım Beni televizyonun karşısına oturt, Tenten kasetlerimi enerjimi bu kitap için mi biriktiriyormuşum? Gerçi de koy, bir gün sonra gel al. Kafasını çevirmeye bile bu kadar severek yapabileceğim bir işim olacağını üşenen, garip derecede sakin bir çocuktum. hiç tahmin etmezdim. Hele hele bu işin yemek Onun için yanda gördüğünüz fotoğraftaki koca yapıp fotoğraflarını çekmek olacağını söyleseniz, kafalı çocuğun ben olduğuma inanmakta güçlük başta dediğim gibi, kahkahalarla gülerdim. Hani çekiyorum. Fotoğrafı babam, eskiden ailece arabaya derler ya, "Küçüklüğümden beri merakım vardı. doluşup Avrupa’yı gezdiğimiz seyahatlerden birinde Annem hamur yoğururken pür dikkat izler, bir parça çekmiş. Birkaç ay önce eskiden kalma slaytları alıp ben de açmaya çalışırdım...’ diye. Benim en bastırınca ortaya çıktı. O günden beri fotoğrafa ufak bir merakım yoktu. Yemek yapmaya, Bilkent bakıyorum ve inanamıyorum. Demek çocukken, Üniversitesi ni kazanıp Ankara’ya gittiğimde, elimde dondurma olmamasına rağmen zevkten dört tamamen zorunluluktan başladım. Artık onlarca köşe bir şekilde ve hatta koşar adımlarla yürüdüğüm insanın paylaştığı tek göz ocak ve içine koyduğunuz 9
The list of books you might like
