Bir terör örgütü kamuoyunda genel itibari ile iki şekilde yer almaktadır PDF
Preview Bir terör örgütü kamuoyunda genel itibari ile iki şekilde yer almaktadır
ÖZET Yılmaz, Ömer, PKK Terör Örgütünün Siyasal Alan ve Legalleşme Faaliyetleri (1975– 2006), Yüksek Lisans Tezi, Danışman: Doç. Dr. İhsan Bal, 300 s. PKK terör örgütü, 1984 yılında gerçekleştirmiş olduğu Eruh ve Şemdinli baskınları ile birlikte Türkiye’nin ulusal güvenliğine yönelik en ciddi tehdit kaynağı haline gelmiştir. 1984 yılından önceki dönem de göz önünde bulundurulduğunda 30 yılı aşkın bir süredir faaliyetlerini devam ettiren örgüt, 2006 yılı sonuna kadar yaklaşık 6.000 güvenlik görevlisinin şehit olmasına, bir o kadar sivilin katledilmesine ve 24.000’den fazla teröristin hayatını kaybetmesine sebep olmuştur. Sadece sebep olunan can kaybı ile bile Türkiye’nin iç siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik dinamiklerini sarsıntıya uğratan bu terör hareketi, ayrıca doğrudan veya dolaylı olarak Türkiye’nin dış politikasının şekillenmesine etki etmiştir. Türkiye ise PKK terörü ile mücadelesinde, diğer sebeple birlikte, hem böyle bir tehdide hazırlıksız yakalanması hem de yaşanan bölgesel gelişmeler sebebi ile 1994 yılına kadar göreceli olarak başarısız olmuş ve terör örgütünün önemli kazanımlar elde etmesine mani olamamıştır. 1994 yılından itibaren ise güvenlik güçlerinin strateji değişikliği ile silahlı mücadele alanında önemli başarılar sağlanmış ve bu başarılar 1999 yılında terör örgütü liderinin yakalanması ile zirveye çıkmıştır. Ancak bu gelişmeler, Türkiye’nin PKK terör örgütü ile mücadeleyi salt güvenlik merkezli olarak ele alması ve siyasal alanda faaliyette bulunma inisiyatifini terör örgütüne terk etmesi sonucunu doğurmuştur. Türkiye’nin PKK terör örgütü ile mücadelesinde kesin sonuç alabilmesi ise silahlı mücadele alanında elde edinilen kazanımların diğer alanlarda geliştirilecek sağlıklı politikalarla desteklenmesine bağlıdır. Özellikle liderinin yakalanmasından sonra terör örgütünün söylem değiştirdiğini iddia ettiği ve legalleşme faaliyetlerini arttırdığı bir dönemde PKK terör örgütü ile siyasal alanda yürütülecek mücadelenin ilk adımını, PKK’nın bu alanda hangi faaliyetleri, nasıl ve hangi amaçlarla yürüttüğünün ve kendisini, özelde müzahir hedef kitlesine ve genelde uluslararası kamuoyuna nasıl lanse ettiğinin tespit edilmesi oluşturmaktadır. i ABSTRACT Yılmaz, Ömer, The Legalization and Political Field Activities of PKK (1975-2006), Master’s Thesis, Supervisor: Assoc. Prof. Dr. İhsan Bal, 300 p. The terrorist group, PKK, emerged as the most serious threat against the national security of Turkey after the Eruh and Semdinli raids in 1984. The terrorist group, which has been waging a terror campaign for thirty years – when the period preceding 1984 was also taken into consideration – claimed lives of nearly 6.000 members of security forces, as many civilians and more than 24.000 terrorists until the end of 2006. Just with those casualties sustained, this terrorist campaign traumatized the domestic political, social, cultural and economic dynamics of Turkey and also affected her foreign policy, directly or indirectly. Until 1994, Turkey remained relatively failed in the fight against PKK terrorism, inter alia, due to having caught unprepared for such a threat and the regional developments and could not avoid the PKK earn substantial advantages. Together with the strategy changes of the security forces, significant achievements were gained in the field of armed struggle and these achievements reached their climax in 1999 with the capture of the terrorist group’s leader. However, these developments caused Turkey to undertake the fight against PKK with a military-only strategy and to leave the superiority of initiative to the terrorist group in the political field. The absolute victory of Turkey in the fight against PKK terror mainly depends on supporting the achievements in the field of armed struggle with proper corroborative policies in the other fields. The determination of by which means, how and why PKK acts in the political field and how it presents itself, particularly to its core target group and generally to the international community would be the first step of the fight against PKK in the political field, especially in a period in which the group has claimed to change its arguments after the capture of its leader and has sped up the its legalization efforts. ii ÖNSÖZ Otuz yılı aşkın bir süredir yürütülen ancak ihtiva ettiği eksiklikler sebebi ile bugün dâhi devam eden PKK terörü ile mücadeleye ufak da olsa bir katkı sağlama amacına yönelik olarak hazırlanan bu tez, bu yolda canlarını veren tüm şehitlerimize ve yaralanan tüm gazilerimize ithaf olunur. Tez çalışmaları sırasında desteklerini sürekli yanımda hissettiğim başta tez danışmanım Doç. Dr. İhsan Bal olmak üzere Polis Akademisi’nin kıymetli öğretim üyelerine, Polis Akademisi ve Genel Kurmay Başkanlığı Terörle Mücadele Mükemmeliyet Merkezindeki mesai arkadaşlarıma ve aileme teşekkürlerimi sunarım. Ne var ki, en sıkıntılı anlarımda varlıkları ve duruşları ile beni tekrar tekrar motive eden sevgili babam Ali Yılmaz, muhterem hocam Prof. Dr. Halil İbrahim Bahar, değerli büyüğüm Binbaşı Ergün Erün ve bu gerçeği gülerek reddedip teveccüh gösteren bir-iki can yoldaşım olmasa bu tez hazırlanamazdı. Ömer Yılmaz iii İÇİNDEKİLER ÖZET................................................................................................................................i ABSTRACT.....................................................................................................................ii ÖNSÖZ...........................................................................................................................iii İÇİNDEKİLER..............................................................................................................iv TABLOLAR...................................................................................................................vi GRAFİK VE ŞEMALAR.............................................................................................vii KISALTMALAR.........................................................................................................viii GİRİŞ...............................................................................................................................1 BÖLÜM I PKK TERÖR ÖRGÜTÜNÜN KURULUŞU................................................................8 1.1. Örgütün Kurulduğu Ortam, Fikrî Temellerinin Atılması ve Altyapı Çalışmaları (1972–1978)..................................................................................................................8 1.1.1. Dönemin Özellikleri.......................................................................................8 1.1.2. Abdullah Öcalan’ın Dönem İçindeki Faaliyetleri ve Örgütün Temellerinin Atılması...................................................................................................................10 1.2. PKK’nın Kurulması ve Yurt Dışına Çıkış (1978–1980).....................................18 1.3. Kurucu Belgeler Işığında PKK Tanımlaması......................................................26 BÖLÜM II KURULUŞUNDAN 1999’A PKK İDEOLOJİSİ VE SİYASAL ALAN FAALİYETLERİ...........................................................................32 2.1. PKK Terör Örgütünün İdeolojisi.........................................................................35 2.2. Siyasallaşma Çalışmalarının İlk Durağı - Silahlı Mücadele Stratejisi.................43 2.2.1 Hazırlık Safhası (1980–1984)........................................................................43 2.2.2. Uzun Süreli Halk Savaşı Stratejisi (1984–1998)..........................................52 2.3. PKK Terör Örgütünün Siyasallaşma Çabalarının Temeli Olarak Cephe Faaliyetleri..................................................................................................................66 2.3.1. Basın-yayın faaliyetleri.................................................................................69 iv 2.3.2. Yurt dışı faaliyetleri - Avrupa’ya Açılım ve Uluslararası Destek Bulma.....72 2.3.3. Legal alan faaliyetleri...................................................................................96 2.3.3.1. Siyasi parti faaliyetleri ve Halkın Emek Partisi.....................................97 2.3.3.2. Demokrasi Partisi.................................................................................101 2.3.3.3. Halkın Demokrasi Partisi.....................................................................103 BÖLÜM III ÖCALAN'IN YAKALANMASINDAN 2007 YILINA PKK’DA İDEOLOJİK VE STRATEJİK DEĞİŞİKLİKLER VE SİYASAL ALAN FAALİYETLERİ.........110 3.1. Abdullah Öcalan’ın Yakalanması ve Mahkeme Süreci (1998–1999)...............110 3.2. Öcalan’ın AİHM Savunmaları Çerçevesinde İdeolojik Stratejik Değişiklikleri (1999–2007)..............................................................................................................113 3.2.1.Demokratik Cumhuriyet Tezi......................................................................114 3.2.2. Demokratik Cumhuriyet Tezinin Güncellenmesi, “Devlet”in Reddi” ve Demokratik Ekolojik Toplum Paradigması..........................................................120 3.3. Öcalan’ın Strateji Değişikliklerinin PKK Terör Örgütüne Yansımaları...........133 3.3.1. Altı ve Yedinci Kongrelerdeki Gelişim......................................................133 3.3.2. Sekizinci Kongre ve KADEK’in kurulması...............................................139 3.3.3. Dokuzuncu Kongre ve Kongra-Gel'in kurulması.......................................146 3.3.4. Yeni PKK’nın İlanı.....................................................................................159 3.3.5. KONGRA-GEL III. Genel Kurul Toplantısı ve Kürdistan Demokratik Konfederalizm Sözleşmesi...................................................................................166 3.4. Yakalanma Sonrası Süreçte PKK Cephe Faaliyetleri........................................174 3.4.1. Kitlesel faaliyetler.......................................................................................177 3.4.2. Basın-yayın faaliyetleri...............................................................................194 3.4.3. Yurt dışı faaliyetleri....................................................................................200 3.4.4. Siyasi parti faaliyetleri................................................................................214 DEĞERLENDİRME VE SONUÇ.............................................................................237 KAYNAKÇA...............................................................................................................252 v TABLOLAR Tablo 1 1995 Seçimlerinde HADEP’in Batı illerinden aldığı oy sayısı ve oranlarını gösterir tablo..........................................................................106 Tablo 2 1995 Seçimlerinde HADEP’in Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde aldığı oy sayısı ve oranlarını gösterir tablo……………..106 Tablo 3 AİHM’de PKK propagandası içeren kararların Sözleşme maddelerine ve ileri sürülen iddialara göre değerlendirilmesi………………………206 Tablo 4 1999 Seçimlerinde HADEP’in Batı illerinden aldığı oy sayısı ve oranlarını gösterir tablo………..………………………………………217 Tablo 5 1999 Seçimlerinde HADEP’in Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde aldığı oy sayısı ve oranlarını gösterir tablo…………......217 Tablo 6 2002 Seçimlerinde DEHAP’ın en çok oy aldığı illerde oy oranlarının önceki seçimlerle karşılaştırmasını gösterir tablo………...224 vi GRAFİK VE ŞEMALAR Grafik 1 PKK terör örgütünün yıllara göre eylem sayıları (1984-1999)…………66 Grafik 2 2002 Seçimlerinde DEHAP’ın bazı illerde aldığı oy sayılarının önceki seçimlerle karşılaştırılması…………………………………….225 Şema 1 KONGRA-GEL Kuruluş Kongresi Neticesinde Örgüt Yönetim Şeması……………………………….………………………158 Şema 2 Kürdistan Demokratik Konfederalizmi Sistemini oluşturan kurumlar…………………………………………….………172 vii KISALTMALAR AB Avrupa Birliği ABD Amerika Birleşik Devletleri ABGS Avrupa Birliği Genel Sekterliği ADYÖD Ankara Yüksek Öğrenim Kültür Derneği a.g.a. adı geçen adres a.g.e. adı geçen eser a.g.k. adı geçen karar a.g.m. adı geçen makale AİHK Avrupa İnsan Hakları Komisyonu AİHM Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi AKPM Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi ANF Fırat Haber Ajansı ASALA Ermenistan’ın Özgürlüğü için Gizli Ermeni Ordusu ASF Avrupa Sosyal Forumu BEL-KOM Belçika Kürt Dernekleri Federasyonları BSP Birleşik Sol Parti CIA Merkezi Haberalma Teşkilatı (ABD) CIK Kürdistan İslam Toplumu CPT Avrupa İşkenceyi İzleme Komitesi CVRIA Avrupa Adalet Divanı ve Avrupa Toplulukları İlk Derece Mahkemesi DDKO Doğu Devrimci Kültür Ocakları DDP Demokratik Değişim Partisi DEHAP Demokratik Halk Partisi DEMOS Demokratik Uzlaşma ve Kürt Sorununda Çözüm Girişimi DEP Demokrasi Partisi DGM Devlet Güvenlik Mahkemesi DİE Devlet İstatistik Enstitüsü DTH Demokratik Toplum Hareketi DTP Demokratik Toplum Partisi viii ECHR Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi EGM Emniyet Genel Müdürlüğü EMEP Emeğin Partisi ERNK Kürdistan Ulusal Kurtuluş Cephesi FED-BIR Britanya Kürt Dernekleri Federasyonları FED-KOM Hollanda Kürt Dernekleri Federasyonları FEKAR-KURDISTAN İsviçre Kürt Dernekleri Federasyonları FEYKA-KURDISTAN Fransa Kürt Dernekleri Federasyonları FEY-KOM Avusturya Kürt Dernekleri Federasyonları FEY-KURD Danimarka Kürt Dernekleri Federasyonları FHDC Filistin Halk Demokratik Cephesi FHKC Filistin Halk Kurtuluş Cephesi FKÖ Filistin Kurtuluş Örgütü HADEP Halkın Demokrasi Partisi HEP Halkın Emek Partisi HPG Halk Savunma Güçleri HRK Kürdistan Kurtuluş Birliği ITC Irak Türkmen Cephesi İDB İstihbarat Daire Başkanlığı İEM İstanbul Emniyet Müdürlüğü İHD İnsan Hakları Derneği İ-KDP İran-Kürdistan Demokrat Partisi KADEK Kürdistan Özgürlük ve Demokrasi Kongresi KARSAZ Kürt İşverenler Birliği KAWA Kürdistan Proleterya Birliği KDP Kürdistan Demokrat Partisi (Irak) KHRP Kürt İnsan Hakları Projesi KJB Yüksek Kadınlar Birliği KKK Kürdistan Demokratik Konfederalizmi KNK Kürdistan Ulusal Kongresi KONGRA-GEL Kürdistan Halk Kongresi KON-KURD Avrupa Kürt Dernekleri Konfederasyonu ix KUK Kürdistan Ulusal Kurtuluşçuları KYB Kürdistan Yurtseverler Birliği MHA Mezopotamya Haber Ajansı MİT Milli İstihbarat Teşkilatı MKM Mezopotamya Kültür Merkezi NATO Kuzey Atlantik Anlaşması Örgütü OJ Resmi Gazete (AB) ÖDP Özgürlük ve Dayanışma Partisi ÖTP Özgür Toplum Partisi PÇDK Demokratik Çözüm Partisi (Irak) PJA Özgür Kadın Partisi PJAK Kürdistan Özgür Yaşam Partisi (İran) PKK Kürdistan İşçi Partisi PRD Demokratik Kurtuluş Partisi PWD Yurtsever Demokratik Parti PYD Demokratik Birlik Partisi (Suriye) RMMK Doğu Kürdistan İnsan Hakları Örgütü s. sayfa SBKP (B) Sovyetler Birliği Komünist Partisi (Bolşevik) SDP Sosyalist Demokrasi Partisi SHP Sosyal Demokrat Halkçı Parti (2. Bölüm) SHP Sosyal Demokrat Halk Partisi (3. Bölüm) SİP Sosyalist İktidar Partisi SP Sosyalist Parti TAKSAV Toplumsal Araştırmalar Kültür ve Sanat için Vakıf TDK Türk Dil Kurumu TEMÜH Terörle Mücadele ve Harekât Daire Başkanlığı THKP/C Türkiye Halk Kurtuluş Partisi/Cephe TİKKO Türkiye İşçi Köylü Kurtuluş Ordusu TİP Türkiye İşçi Partisi TKP/ML (B) Türkiye Komünist Partisi/Marksist-Leninist (Bolşevik) TÖİP Kürdistan Öncü İşçi Partisi x
Description:The list of books you might like
