Realistische roman over de ondergang van een tot twee personen gereduceerd gezin, dat ondanks alle droefenis toch tracht een zekere hoeveelheid geluk deelachtig te worden. Grauwe miezerigheid en treurnis bepalen zowel de sfeer van een vervallen stadswijk als de vreugdeloze levens van moeder en dochter Beijer, die wellicht model zouden kunnen staan voor de velen die zich in vochtige, schemerige woningen trachten te verzetten tegen het bederf en de alles dominerende grijsheid. Mensje van Keulen heeft in de beschrijving van deze misere enkele prachtige humorischtische passages gevlochten; mede hierdoor is beschrijvingskunst van hoog niveau ontstaan.
(NBD|Biblion recensie, Tom Zijlstra.)
(source: Bol.com)