Plutarchus: Moralia

612 Pages·1971·166.92 MB·Greek

by  Wilhelm Nachstädt, Wilhelm Sieveking, J. Titchener

P L U T A R C HI
M O R A L IA
VOL. II
RECENSUERUNT ET EMENDAVERUNT
W.NACHSTÄDT - W.SIEYEK1NG
J.B.TITCHENER
LEIPZIG
BSB B.G.TEUBNER VE R L AG S G ES E LLSCH AFT
1971
IN HOC VOLVMINE CONTINENTVR
16. *Βααιλέων αποφθέγματα καΐ στρατηγών (PI. 59) . fasc. 1 1
"Regum et imperatornm apophthegmata
16. *2ίΐίοφ9'έγματα Λακωνικά (60) 110
'Apophthegmata Laconica
*Institata Laconica qu. d 204
*Apophthegmata Lacaenarnm 216
17. Γυναικών αρεταί (33) 226
Mulieram virtutes
18. Atria 'Ρωμαϊκά xetl Ελληνικά (62) 273
Aetia Romana
Aetia Graeca 337
19. *Συναγωγη ίΰτοριων παραλλήλων Ελληνικών καΐ 'ϊ-αμωΡ
ών κ (61) faec. 2 1
*Parallela minora
20. Περί της 'Ρωμαίων τύχης (66) 43
De fortuna Romanorum
21 a.b. Περί της Αλεξάνδρου τνχης η άρπής λόγος α' (67a). 76
λόγος (67 b). 93
De Alexandra Magni fortona aut rirtute or. I efc II
22. Πότΐρον Αθηναίοι κατά πόλεμου η κατά ϋοφίαν ένδο-
ξότεροι (27) 121
De gloria Atnemensium
23. Περί "Ιβιδος καϊ Όβίριδος (32) faec. 8 1
De leide et Osiride
Lib. 18 ed. Titchener, 23 Sieveking, reliquos Nachstadt
VLN 294 · 375/64 71 · ES 7 M
2. Auflage (unv. N'dr. der 1. Auflage von 193 5)
COPYRIGHT 1971 BY
BSB B.G.TEUBNER VERLAGSCESELLSCH AFT, LEIPZ1 G
PRINTED IN THE GERMAN DEMOCRATIC REPUBLIC
DRUCK: F.ULLMANN, ZWICKAU
PRAEFATIO
De memoria Moralium universa in praefationibus volu-
minum I et III actum est; itaque hie sufficiet de singulo-
rum librorum codicibus disserere.
REGVM ET IMPERATORVM APOPHTHEGMATA (69)
APOPHTHEGMATA LACON1CA (60)
DE FOETVNA ROMANOB M (56)
DE ALEXANDRI M. FORTVNA AVT VIRTVTE I. II (67ab)
Horum opusculorum (quibus apte 58. 04. 65. 67 addi
possunt cf. Wegehaupt, Plutarchstud. 52. 55) memoria fere
eadem est, quamquam neque semper omnia codicum genera
supersunt neque idem ubique recensionis fundamentum sta-
tuendum est. traditi sunt:
56: 39codd. 57ab: 41 codd. 59: olcodd. 60: 34codd.
Praemitto
COnspectnm familiarnm, ordinem Planudeum secutus.
(Crassis litteris codices, qui ad textum restifuendum ad-
hibendi sunt, significantur, asterisco ii noiantur, quorum
specimina Hubert Paton Wegehaupt mihi suppeditaverunt,
uncis inclusi eos, quos non examinavi; ceteros ipse contuli,
partim ex tabulis lucis ope depictis.)
56'. GV Laur. 56, 7 k (= Laur. 80, 29) 57α: GV*k Γ
(= Laur. 80, 29) 576: desunt [k = Laur. 80, 29?] 59:
GV Laur. *56, 7. *56, 15. *56, 24 (= k) [Vat. 1308] 0
Craeov. Darmst. (exc.) 60: G Laur. *56, 7. *56, 24 (= k)
Vat. 1308 Matrit. 4692 Paris. 2078 0 Cracov.
56: VZd 57α: VZ*d 576: desunt 59: VZ*d Voss. Φ
qu. 55 [Bresc. A IV 13] 60: VZ [d] Voss. qu. 55 Mutin. 54
56:Pg + Qh 57a&:P[g] + Qh 57b. 59: Athous Ψ
3624 + Par. s. 134 (exc.) 60: desunt
VI PRAEFATIO
Σ 56: JSy (mutil. des. 2, 71, 1 τούτο ε)δ Voss. fol. 3
57ab: JS[s][y] Par. 2076 Voss. fol. 3 Laur. *70,1 *70,9
59: JSc[y(exc.)] Laur. 70, l (exe.) 60: Jc[y (exe.)]
addendi: g in 59. 60 X (pars altera) in 60
Π 56. 57ab. 59. 60: «AE β (56 contuli 59 spec.) γ (56
contuli 59 spec.) ί ν Laur. 80,5 (56 contuli 57α 59 spec.)
Urb.lOO = t (56 contuli 59 spec.) n (53 60 contuli) Laur.
c. s. 57 (56 59 contuli 57α 6 spec.) [Marc. 248]. Praeterea
habes: 56. 57ab in: *Laur. Eedi 110 *Mut.ll9 Par.*972
*suppl.!65 Berol.1556 56: Ambr.G 60 (exe.) 57δ: G11 [k]
59. 60 X Ambr. 18 *Vat. 1014 Bruxell. 11383 59: *Eicc.
213 Matr. 4692 Par. 2078 Par. s. 14 59 (ap. Korn.): Gn
Oxon. Laud. 55 60: [Par. 1680] Urb. 98
Θ 56: Ze + B Eehd. 57α&: Ζβ -f Rehd. 59.60 desunt.4)
Sui generis sunt:
Ο 57α (fr.) 576 (fr.) 59 + Vind. 129 (= W) exe. ex 59
P 56 57 ab
Ex quibus novus in hoc volumine accedit praeter non-
nullos codices minoris pretii:
0 0 = Paris. 1678 membr. 23,5': 17 s. XI 6 vitas continens
et mor. 58 fr. (f. 107T, 10—133*, 33 (fin.) = Bern. V p. 60, l
—81,14 χρώμενος) deinde post duos quaterni nes amis-
sos 59 mut. in. (f. 114r, l = p. 5, 3 έκίνεις—142r, 30 =
p. 109, 11; desinit in subscriptione tituli) 57α mut.
(f.!42T, 33-145T, 33 (fin.) = c. l—8 περιβολήν, ην 2,85,2),
turn uno quaternione amisso a manu vix multo posteriore
1) Codices, qui praeterea exstant, eunt: 56: [Salmant. U.-B.
1—2—26 membr. palimps. 17 : 11 s. XV; fortasse familiae Γ]
57ab: [Vat. 1836 bombyc. 19 : 13 s. XIII ex. cf. Libanii opp. ed.
R. F rster I l praef. 234] [Vat. Pal. 167 membr. fol. B. XV cf.
Ziegler, berliefer, d. Lebensbeschr. 9. 187] [Laur. 86, 8 chart,
quart, s. XV (exe.)] 59: [Marc. 462 chart. 21 : 12 ·. XIV exe.
Mac. Chryeoceph, in hie ex 57. 69. 60] [Bern. 676 chart, s. XV
exe. (lat.?) cf. Hagen, Catal. Bern. 1876 p. 462] Γ Athoue 2937
Doch. 263 s. XVIII] [Athous 3323 Kutlum. 260 β. XVIII] [Athoue
Laur. 1833 = 23 s. XVIII] [Ath. Vatop. 217 s. XVII] 60:
[Salmant. U.-B. 1—2—4 chart. 29 :19 s. XV; familiae Γ?]
PRAEFATIO VII
576 mut. in. (f. 146r, l inde a 2, 111, 18 ώστε ης τ κερ-
«κ 5<ο >ς —148y med. = 2, 126, 26 ύμείς). Sequitur Lam-
priae qu. d. catalogus. — Ziegler, berlief, d. Lebensbeschr.,
Lpz. 1907, p. 57 et rectius Witte, ibid. p. 208. — In hoc
codice adhuc non adhibito et in textu et in margine cor-
recturae et supplementa a duabus manibus facta inveniun-
tur, quae partim bibliopegae culpa resecta sunt. Nonnum-
quam ad verba in 0 madore foedato difficillima lectu enu-
cleanda usui sunt excerpta, quae codici Vind. 129 (= W;
pr. I, Xix) in quatemione s. XIV alligato praemittuntur;
neque solum textus excerptorum cum 0 congruit velut 66,
17 τα συμβαίνοντα, sed etiam scholium voci κάρρονας
p. 57,14 in mge appositum nonnisi in 0 (partim resectum)
et in W occurrit.
Ac primum quidem accuratius de familiae Σ codicibus
JSc in 59, Jc in 60 agendum est ita inter s β divergen-
tibus, ut unumquemque sui iuris esse sCppareat. Quadra-
ginta enim fere locis op. 59 in JSc et sedecim op. 60 in
Jc lacunae indicantur, quamobrem de communi f nte male
servato et difficili lectu cogitandum est. Sed quamquam
JSc non raro prorsus inter se congruunt velut 3,9. 24,16.
27,19. 91,11. 150,9. 162,2. 171,6 al., nisi quod semper
in J lacunae a m. posteriore1) expletae sunt, tarnen ex
ceterorum locorum discrepantiis neque S ex J neque C ex
J aut S descriptos esse Hquet, sed suum cuique libro fon-
tem subfuisse variis temporibus ex cod. primario iam valde
afflictato derivatum, praesertim cum et J et S et C clare et
diligenter scripti sint. Affero nonnulla exempla, quibus adn.
cr. onerare nolui: 35,7 ροδίοις \ lac. 7 litt. |πολιν J1 (suppl.
ην τ λέ έ J*) S (lac. 15 litt.) £o|lac.'16 Μϊϊ.\πολιν C 38,18
είπεν \ lac. 4 litt. | υμών J1 (δς αν suppl. J2) εΐ \ lac. 13 litt. |
υμών S omnia insunt in C 40,1/2 τότε εν μ οΰν om. in
lac. 8 litt. C omnia insunt in J et S 46,4 ρα| lac. 14 litt.)
του S nihil deest in J C 58, 4 σπορ \ lac. 6 litt. | o J1 τιάτης
1) Quae eet Demetrii Ducae editorie Aldinae a M. Treu J*
eignata, a me J2, qood m. 2 et 3 nullius pretii sunt.
PBAEFATIO
mg1 σπαρτιατών είπεν ό S σπαρτιατών ό (om. είπεν sine
lac.) C 61, 2 τό αρτσ I lac. 3 litt.] κε'λεύσ. J1 πεδον suppl.
J8 omnia sine lac. Sc 67,5 την μνάν κρεών Je μναν om.
in lac. 3 litt. S 67, 22 στράτευμα |lac. l litt. | αινοΐς J1
κ add. J* στράτευμα \ lac. 8 litt. | αινοϊς S στράτευμα \ lac.
3 litt.| aw>££ C 77,18 ζακνν&ίων νήσον Je Vijk7oi> om. in
lac. 8 litt. S 84, 21 επί ρ ταλάντοις J έπι ο ταλάντοις S
omnia om. in lac. 16 litt. C 97, 13 έπει δε ό om. in lac.
7 litt. J1 suppl. J2 6 om. sine lac. S έπει δε om. sine lac. C
97, 17 W υς ο δε δντος [lac. 18 litt.|σωνται J1 εν ρώμη
τοις ίππεϋσιν δταν στρατεν suppl. J2 δρΰρου δε δντος
| lac. 16 litt. | αί τνωσ S ε&ονς δε δντος εν ρ'ώμ'η τοις Ιτα-
λοΐς \ lac. 14 litt. | σωνται C 107, 11 Ιστω νηός om. in
lac. 7 litt. J1 suppl. J2 ίστφ om. in lac. 4 litt. S ια δ νηός C
cf. 10, 19. 25, 5—7 al.
Paulo neglegentius archetypi scriba fam. 2(Jc) in op. 60
egit; lacunae in J et C iisdem terminis circumscribuntur
150, 9. 162, 2. 171,6, in C aliter atque in J 128,6. 148,
8 — 12 (ita corr.). 162,8. 174,1. 190,10; multo saepius
vero sententiae et verba nulla lacuna indicata omittuntur,
non raro, quod librarius propter homoioteleuton versus
transiluit, v. c. 115, 7—10. 139, 20. 175, 15. 213, 2—5;
tota apophthegmata saepius desunt, v. infra p. XVII. Simi-
liter in 56. 57 una tantum lacuna significatur 2, 58, 23,
quod etiam fieri debuit 2,47,14. 48,3—50,2. 53,15—19
(non 17). 108, 19/20 (και πάντων—γαρ om. JS Voss. 3
Par. 2076) al.
Neque vero solum lacunis codices JSc (et apographa) a
ceteris familiis differunt, sed etiam supplementis nonnullis
necessariis, imprimis in 60. Quae in Σ 3, 15 post έρωσι
legimus: και καλλίστους νπολαμβάνονσι, congruunt cum
Plutarcho ipso p. 821 e, absunt a ceteris familiis. Alterum
Anteae dictum 9, 22, si verba των δ* ειηόντων—ΐμον sola
fam. Σ tradita desunt, acumine caret.,p. 99, 10 Σ sola
άντέπραττεν αυτός praebet, quibus verbis sententia in
ceteris codicibus imperfecta iusta efficitur, quod Wy. iam
PRAEFATIO IX
ex C adnotaverat, Bern, falso ordine haec verba apponens
non commemorat.
Tarnen familiae Σ non nimis confidendum est, quod loci
quidam iam in exemplari ab JSc adhibito ex arbitrio suppleti
erant, ut de interpolator haud indocto cogitandum sit. p. 48,
24-^49, 1 legimus in Ο: ειώ'&ει—προσαγορενομένον, at
codicum Σ archetypon hie duas fere lineas inde a λεόντων
omisit, ita ut ήγησίππου—προσαγορενομένον plane desint
(quamobrem post παροξ. insertum δε); quodsi antea pro
λεόντων έλάφον, quod etiam Aristides confirmat, legimus
στράτευμα λεόντων νπ έλάφω ταττόμενον, sine dubio sic
nescio quis vir doctus Chabriae dictum suo ingenio resti-
tuere volebat. Similiter 62, 3/4 in fine dicti Cleomenis post
μάχεσ&αι verba μη σν γε—μάχεσΰαι (51 litt., i. e. duae
lineae) in codicum Σ f nte primario propter bomoioteleuton
omissa ab interpolatore in hunc modum restituuntur: ov
τούτων, είπε, δέομαι, άλλα μάλλον των φονευόντων. cf.
praeterea 6, 8. 82,12. 133, 22. 23. 137,18.
Sed quamquam JSc ceterique huius familiae libri ex J
aut S aut similibus exemplis derivati: sy Par. 2076 (pr. I,
xxix. Ill, viii. xxiv), Lanr. 70, I (s. XIV cont. 57 ab ex S)
cum apographo Lanr. 70, 9 (a. 1399 cont. 57ab; cf. 2, 79,
16. 81, 17—19 (οι κρατηΰ.—ζώντας om. S1 Laur. 70, l
m. l add. mg2 habet Laur. 70, 9). 104, 14. 15 (μή—τρν-
πήσγ) om. S Laur. 70, 1. 70, 9). Voss. Leyd. fol.il·)
multis mendis scatent, tarnen saepe sanum textum prae-
bent; nonnullae lectiones, quas iamdudum vv. dd. propo-
suerunt velut Kurtz Stegmann Hatzidakis Bases alii, in his
sous leguntur: 29,8. 47,3. 65,10. 74,11. 89,3. 102,22.
122,12. 128,20. 2, 46, θ. 56,21. 65,22. 66,8. 90.23.
1) Eet cod. β. XVI adhuc non recte descriptns; cont. 56. 67ab
36ab (—p. 998T τονάΰαντις)·, faeciculus est e codice lacerato
Oioniensi Coll. Novi 273, priuequam a bibliopega faleo con-
glutinaretur, evulsne aut elapsus et forma (31,5 :21,5) et Charta
et litterarum ductu cum eo plane congruene. Partes recte con-
innctae ordinem J red dun t, quocum plernmqne stat, eed ex eo
descriptus esse non poteat. Nonnumquam onus bonas lectiones
perhibet velat 2, 66, 22.
X PRAEFATIO
91, 4 al. — Minoris momenti est, quod plus centum locis
ordo verborum in Σ obvius ab ordine vulgato recedit; quod
neque hiatus evitandi causa a librario factum esse potest, cum
baud paucis locis hoc ipso Σ ordine hiatus efficiatur, neque
propter leges rhythmicas, cum neque in Σ neque in ceteris
familiis certa clausularum ratio a v. d. de Groot (A Hand-
book of antique Prosa-Rhythm. I. History of Greek Prose-
Metre. Groningen 1919) indagata constitui possit, quod
mirum non videbitur consideranti dicta ilia 11. 59 et 60
non ex unius scriptoris libris compilata esse et ultimam
limam opens operose compositi iis deesse.
Cum Σ arte cohaeret in 59. 60 g, qui tarnen (aut ipse
aut eius exemplar) ex Σ et Γ contaminatus est (e. gr.
affero 3,3.5.7.15. 12,22. 133,22. 136,17/18), cum in
56. 57 a P stet (pr. I, xxvi; cf. 2, 55, 12. 61, 2/3).
De magna caterva librorum memoriae Π (pr. I, xxvm
saepius, Wegehaupt passim, Titchener in diss. (v. infra
p. 273) de βγόν aliis) accurate disserere huius praefationis
non est, quamquam multi novi in hoc volumine accedunt. *
1) E progenie caret, cf. et verba nonnisi hie omissa et lacu-
nas in E solo obvias: 27,10. 62,8. «5,23 (87,4). 200,8—10. —
G. Hermonymus (cf. Omont, G. Herrn, de Sparte. Paris. 1886
p. 81 — 83), cui praeter v (Titchener 14) a G. Bndaeo diligenter
percussum et multis locis eagaciter correctum etiam Bern. 642
chart. 17 : 10,4 et Ambr. 276 (E 19 sup.) chart. 17 : 10,3 eadem
Plutarchi opuecula 19. 20. 66. 64 continentes debemus, simili
modo opp. 11. 66. 67 -ter nobis donavit: Berol. Phill. 1666
chart. 20,2 : 14 Par. 972 chart. 20,8 : 14,6 Par. 3, 166 chart.
21 : 14 eadem fere neglegentia atque v ex. v a, Budaeo correcto
descriptos. — Siglo ξ comprehend! in 69 libros X (p. alt. cf.
pr. I, xx) η (nr. I, xxv) Tat. 1014 membr. 18,6 : 13 e. XV
cont. 69. 60. 68 Ambr. 18 (A 81) chart. 21,4 : 16,7 s. XV ex.
cont. 69 (desunt 42, 21 ν—ωίανηθα 47, 21 πελ) 60. 68, quod et
arte inter se cohaerent ab α A discedentes et saepius cum £
faciunt neqae tarnen ex eo orti eunt. Ex singularibus lectioni-
bus codd. ξ coiumemoro 19, 13 άγανκκτοννΐων pro έγκαλ. 32,
18. 198, 7. — Etiam maioris momenti stirps ψ est, cuius pater
est y; ex eo fluxerunt codd. inter se coniungendi Laur. 80, 22
+ L. c. a. 57 -f Par. 1680 (Wegehaupt Corp. Plan. 1034 not.),
quibus Angelicanum 63 (C. 4. 13; cont. 61) inserendum esse
PRAEFATIO XI
Id unum praeterire nolui etiam his libris codicem primarium
recensionis Planudeae a fuisse comprobari, ex quo A origi-
nem duxit: 92,10 codicis a totam Lmeam τον χίτων.—σκη-
niajvt δε om. A1 add. mg2 97,8—10 codicis a lineam οντ
σύλλαν - σύλλας om. A1 add. mg8. Maximi vero momenti
est, quod Planudem ad lib. 59 recensendum codice 0 usum
esse ex permultis locis concludi potest, quibus Π cum 0
etiam Titchener 12/13 recte vidit; hae panes omnes bombyc.
23,2 : 16,3 a. XIV ab eadem manu Bcriptae; lucramur igitur
codicem Planudeum initio (1 — 23) et fine (70 — 77) carentem.
Cuina ex tertia parte, Laur. c. s. 67, descripti sunt Rice. 213
(membr. 18: 14 s. XV coot. 69) Ma tr it. 4692 (= 62 Jr.
chart. 22,6 : 16,2 a. 1460 a Const. Laacari aliisqne scriptna: 69.
60. 64) Par. 2078 (membr. 21 : 16,5 s. XV; 69. 60 mut. in
fine) Par. sappl. 14 (chart. 28 : 21 s. XV/XVI; 69 fr. (—κντώ
βραδέως Ρ- 104, 18). Excepto Parisino 2078 titulum op. 69 am-
plificatum praebent nt Laur. c. s. 67 (a m. 2) cf. p. 2 not. Ric-
card. cum plenus sit, ex Laur. deacriptua est, antequam Par.
1680 avelleretur, Par. 8. 14, nt ex fine cum Laur. congruente
consentaneum eat, diremptione iam facta. Item Par. 2078 et
Matrit. in 69 usque ad 104, 18 βραδέως a Laurentiano i. e. a Π
staut, in reliqua parte op. 69 et in 60 cum GO faciunt. Hone
Parisinnm in op. 60 secedere a Π iam M. Treu (Philol. 47,
617 — 622) expoanit, de differentia inter lectiones librorum 69
et 60 obvia nihil dicit; Matritensem, de quo idem valet, non
novit. Manifeatum igitur eet Par. et Matrit. Laurentiano nonnisi
usque ad 104, 18 uti potuisse, quod Par. 1680 iam avulsus erat;
circumapicientea, unde textum explerent, scribae casu in codi-
cem fam. Γ incidernnt, qua ex commutatione exempli etiam
elacet, cur in Par. 2078 idem titulus op. 69 occurrat atque in
GO (p. 2 not.), quamqnam textus maximam partem cum Laur.
c. s. 67 consentit. — Similis causa exempli commutati subest
in G Η (Barb. 182 p. II) a. 1300 scripto (p. I, XVIII), qui me-
moriam JI sequitnr a Γ discedena. Ex G11 flnxit Bodl. Laud.
66 chart 29,5 : 21 s. XV cont. 26. 26. vit.Tib. et C. Gracch. 59/J
(·Οφοττά. §ωμαιν.ύ ut G11), cuiua lectionea Pemberton in calce
editionis a. 1768 addidit. — Ex «c membro aliquo interposito
originem duxit Bruxell. 94 (11383) chart. 21 : 14,6 a. XV a
Georg. Gregoropulo exaratus et in catalogia satis neglegenter
deacriptus; cont. 69. 26. 60. 34. 26. Specimina affinitatia habes:
6, 14/16 ^αρικοΐς, ίαρικουδ α1 es. et in ligatura, nt litterae a
aimile sit, α*; itaque Japtaxotj, δαςιακονς Br. 124,6 ^ημ να Ο
A E λατιδένα et1 (corr. μ,-ηδένα *α ) Br.
ΧΠ PRAEFATIO
facit, sive cum O1 (6,2. 11,11. 21,18. 22,10. 38,20 al.)
sive cum O2 (25,15. 27, 2, 76, 5—7 μετά το διαβήναι—
διαλύσεως 76, 20/21 άνέβαινεν—άπολιπών 103, 15/16
υπέρ ης τ αρχ.—προπεμπόμενος om. Ο1 add. mg.3 insunt
in 77; interdum etiam a solus codicum 77 librum 0 sequi-
tur: 60, 9. 69, 2, qua in re 0 et α fere semper artissima affi-
nitate cum G 0 (71) et Φ coniunctos esse animadvertendum
est: 15,20. 18,11. 35,6. 65,16; ubi ΓΟ ΘΥ 0 a &ΟΦ dis-
sentit, codicem fam. Σ inspexit; 25,15. 41, 8. 69, l, atque
idem de nonnullis locis fam. O877 censendum est, nisi forte
eiusmodi lectiones coniectura effectae sunt: 86, 19 (ei
Homero). 12,10. 13,20; perpauci sunt loci, ubi 77 cum GO
discrepante 0 consentit (12,11. 20,8. 33,11). Luculentis-
simo autem documento codicis 0 a Planude adhibiti est,
quod 77, cum initium libii 0 deesset, usque ad p. 5, 3 artis-
sime familiae Φ se applicabat, seil, codici eiusdem generis,
quo in libro 60 aliisque utebatur. Itaque 077 unius instar
codicis sunt.
Familiae Φ codices VZd (praef.I,xxvi) et qui in 59. 60
accedunt Voss. Leid. qn. 554) Mutin. 54 (ΠΙB 2)8) [Bresc.
Bibl. Quer. A IV13]3) ex exemplo eius, qua G man. l usus
est, persimili fluxerunt; 14,21. 37,5—7. 62,15. Tarnen Φ
quod multa omisit corrupit interpolavit (15, 20. 21, 26.
29,14. 73,18), cautissime adhibendus neque vero prorsus
neglegendus est, cum hie illic veram lectionem servaverit.
Neque simplicem esse memoriam Φ imprimis ex op. 60
manifestum fit, ubi saepe Z Mut. libris V Voss. 55 adversan-
tur: 76,8/9. 139,19/20. 120,5 περσ. νομ. χάρ. Ο περσι-
κού] lac. 7 litt, ματος Ζ1 στρατεύματος mg.2 in textu Mut.
« Antiquissimus familiae Γ codex G (pr. Ι, χvin al.) quam-
quam nee ipse nee cognati mendis et lacunis non indicatis
1) chart, s. XVI cont. 69. 60 ex yalde lacnnoso eiemplo de-
rivatus.
2) chart. 22 : 14,5 s. XV cont. 60 cf. Puntoni Stud. it. IV
1896 p. 419.
3) chart. 28,4 : 20,5 a. 1501 cont. 59 mut. (—79, 8/9 άπειρίαι
•xel μ,αλακίαι [= vzd] v. er. εκείνον) cf. Martini Cat. bibl. ital.
I 2 (IS96) p. 255.