Ders 1.1 AB Fikri, Barış ve Bütünleşme Projesi

130 Pages·2013·2.66 MB·Turkish

by  Asli Aydin

Dijital AB: Liseler
için e-kitap

Öğretmen Kılavuzu

Bu kılavuzda dile getirilen görüşlerden yazarlar sorumludur ve bu
görüşler AB Komisyonu’nu bağlamamaktadır.
Adapte eden: Talimhane Eğitim ve Danışmanlık
Dijital AB: Liseler için e-kitap

Öğretmen Kılavuzu

Bu kılavuzun, öğrencilerinizle birlikte Avrupa Birliği alanında yapılacak çalışmalarda size
fikir, ilham ve pratik yardım sağlayacağını umuyoruz.

Kılavuz kitapta toplam 8 ders açıklaması verilmiştir. Derslerdeki etkinlikler ve bazı bilgi
notlarının oluşturulması için Avrupa Konseyi’nin gençlik çalışmaları için yayınladığı
“Compass” 1 ve “Comparsito”2 gibi eğitim kılavuzlarından yararlanılmıştır. Kitaptaki
kazanımlar ‘bilgi’ düzeyinde tespit edildiği gibi aynı zamanda eşitlik, haklara saygı gibi
‘değer’ düzeyi için de formüle edilmiştir. Etkinlikler 14-16 yaş arasındaki gençler için
tasarlanmıştır. Ayrıca aşağıdaki internet siteleri de bu kılavuzun oluşturulmasına ilham
vermiştir:

 http://www.etwinning.net/en/pub/index.htm
 http://europa.eu/teachers-corner/index_en.htm
 http://europa.eu/teachers-corner/15/index_en.htm
 http://www.unicef.org/teachers/protection/access.htm
 http://www.freethechildren.com/get-involved/we-school/resources-curriculum-and-
lesson-plans/
 http://www.parliament.uk/education/
 http://www.citizenshipfoundation.org.uk/main/page.php?434
 http://www.nicurriculum.org.uk/key_stage_3/areas_of_learning/learning_for_life_and
_work/eu4u/index.asp
 http://euroacademy-crisis-scenario.adagio4.eu/view/en/teacher_resources.html

Tanımlanan eğitim yaklaşımı ve etkinlikler yaygın eğitim için daha uygun gibi gözükse de
çeşitli sınıf ortamlarında kullanılan müfredata adapte edilmesi için bir engel teşkil
etmeyecek şekilde tasarlanmıştır. Tüm ders modülleri tabletler ve web sitesi için hazırlanan
e-kitaptaki makalelere paralel okunmalı ve uygulanmalıdır. Her ders modülü süre, materyal,
ön hazırlık gibi pratik bilgileri içerir. Her der modülü aynı zamanda hem e-kitaptaki
makaleleri hem de ders modülü için hazırlanmış etkinlikler için konu anlatımını sunmaktadır.
Her modülün çeşitli kazanımları mevcuttur. Etkinlikler detaylı bir şekilde açıklanmaya
çalışılırken bir yandan da ek bilgi notları ve materyallerle (mini sınav, kartlar vb.)
desteklenmiştir. Konuları eğitim ortamına, sınıfın seviyesine, öğrencilerin ihtiyaçlarına göre
şekillendirerek uygulamak en doğru yaklaşım olacaktır.

1 Bu Eğitim Kılavuzunun Türkçe versiyonu İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları’ndan “Pusula – Gençlerle İnsan
Hakları Eğitimi” adıyla yayınlanmıştır.
2 Bu Eğitim Kılavuzunun Türkçe versiyonu İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları’ndan “Pusulacık – Çocuklar için
insan hakları eğitimi kılavuzu” adıyla yayınlanmıştır.
Kitap bir pilot uygulama ürünü olduğu için geliştirilmeye açık olup –katkılarınızla- üzerinde
çalışmaya devam etmeyi umuyoruz. Ders modülleri ile ilgili geri bildirimlerinizi
[email protected] adresine göndermenizi rica eder, teşekkürlerimizi sunarız.

Saygılarımızla,

Prof. Dr. Ayhan Kaya
Proje Sorumlusu ve AB Enstitüsü Müdürü
İstanbul Bilgi Üniversitesi

“Dijital Avrupa Birliği: Lise ve İlköğretim Öğrencileri için Türkçe e-Kitap” projesi ekibi.
1. 1 Avrupa Fikri: Barış ve Bütünleşme Projesi

Ayhan Kaya, Senem Aydın Düzgit, Yaprak Gürsoy, Özge Onursal Beşgül

Anahtar Sözcükler: Helsinki Zirvesi, Avrupa Alanı, Köprü Metaforu, Müzakere Süreci,
Göç, Entegrasyon Süreci

Giriş

Avrupa Birliği’nin (AB) ülkemiz ve toplumumuz için ne anlam ifade ettiğini herhalde
yaşayarak göreceğiz. Birliğin sosyo-politik, sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel katkılarını
veya açmazlarını tecrübe etmeye başladık bile. Demokratikleşme süreci, iktisadi yeniden
yapılanma ve kültürel-dinsel-etnik farklılıkların bir arada olması gibi dönüşümler, Birliğin
ülkemize sağladığı kazanımları sıralamak açısından yeterli olsa gerek. Zaman zaman
Avusturya, Fransa, Almanya, Kıbrıs gibi ülkelerin yönetimlerinin Türkiye’nin önüne
çıkardıkları engeller de açmaz olarak değerlendirilebilir. Reel politika gereği, bu tür
kazanımlar ve açmazların sürekliliği olacaktır. Ancak, öylesine önemli bir nokta var ki, bu
Türkiye için daima bir kazanım olarak varlığını sürdürecektir. Bu nokta, AB’nin son yüzyılın
ve belki de insanlık tarihinin en başarılı uluslararası örgütlenme modelini sergiliyor olmasıdır.
Öylesine bir model ki, Fransa ve Almanya arasındaki yüzlerce yıllık husumeti başarılı bir
şekilde sona erdirebilmiş ve hatta son genişleme dalgasıyla birlikte Polonya ve Almanya
arasındaki husumete dahi son verebilmiştir.

I. Barış Projesi

AB, barış inşa eden ve hatta inşa ettiği barışı çevresine ihraç eden bir “barış projesi” olarak da
adlandırılabilir. AB, en azından bugünkü haliyle, geçmişe vurgu yapan bir proje olmak yerine,
farklı halkları ve ulusları gelecekteki ortak hedefler doğrultusunda bir araya getiren bir proje
olarak karşımıza çıkmaktadır.

Korsika’yı, Bask Bölgesini, Katalan Bölgesini, Belçika’yı, İskoçya’yı tâbi bulundukları
ulus-devletlerin içinde tutan birleştirici unsur, AB projesi ve bu projenin sunduğu imkânlardır
hiç şüphesiz. Bu açıdan bakıldığında, 1999 Helsinki Zirvesiyle belirginlik kazanan AB
perspektifi, Türkiye’ye kendi sorunlarını ulusal bütünlüğü bozmadan kalıcı bir şekilde
çözebilmek için önemli bir fırsat sunmaktadır.

AB projesinin bir bütünleşme ve barış projesi olduğunu, aynı zamanda bu projenin ne
sadece Brüksel merkezli ulus-üstü bir yönetişime ne de sadece ulusal yönetişime müsaade
ettiğini, bunun tersine içinde bölgesel yönetişimi de bulunduran çok katmanlı bir yönetişim
modelini benimsediğini hatırlatmak isteriz. Bu yönüyle bakıldığında, AB’nin oluşum
sürecinde bulunan siyasal, toplumsal ve iktisadi bir bütünü parçalamak niyetinde olmadığını
vurgulamakta fayda var.

AB projesi parçalanmaları ve bölünmeleri tasvip etmeyen bir projedir. Türkiye’de AB’nin
ulusal yapılanmaları bölen ve parçalayan bir perspektife sahip olduğu yönünde
değerlendirmelere sıkça tanık olunmaktadır.

II. Bütünleşme Projesi
Özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bağlamında dile getirilen bu tür
değerlendirmelerin yersiz korkular olduğuna ilişkin bir saptamayı AB’nin kendi içsel
deneyimlerine bakarak yapmak mümkündür. 12 Şubat 2004 tarihinde Avrupa Birliği
Parlamentosu Sosyalistler Grubundan İngiliz İşçi Partisi Parlamenteri Eluned Morgan,
Romano Prodi başkanlığındaki AB Komisyonu’na gönderdiği yazılı mektupta, İskoçya’yı imâ
ederek, bağımsızlığını kazanan bir bölgenin AB üyeliğinin devam edip etmeyeceğini
sormuştur. Komisyon Başkanı Prodi’nin 1 Mart 2004 tarihli yazılı cevabı, böyle bir durumda,
söz konusu bağımsız ülkenin üyeliğinin son bulacağını ve üyelik için diğer üye olan ülkelere
uygulanan sürecin bu ülke için de geçerli olduğunu bildirmiştir. Komisyon’un bu cevabı hiç
şüphesiz İskoçya içindeki ayrılıkçı taleplerin rasyonel olmadığı yönünde, ayrılıkçılara net bir
mesaj vermiştir.

AB, bölen ve parçalayan bir oluşum olmaktansa birlikteliğe vurgu yapan bir oluşumdur.
III. İşbirliği Projesi
AB ile başlayan bütünleşme süreci aynı zamanda ülke içi ve ülke dışı işbirliği
süreçlerinin gelişmesine de katkıda bulunmaktadır. Bu yanıyla AB, bir işbirliği projesi olarak
karşımıza çıkıyor. AB, projelerin hazırlanması, öğrenci ve öğretim üyesi değişim
programlarının gerçekleştirilmesinde, kültürel ve sanatsal nitelikli etkileşimlerde tarafları
gerek ülke içi gerek ülke dışı toplumsal aktörlerle işbirliğine zorlamaktadır. Bu tür projeler,
Türkiye gibi ortak çalışma ve işbirliği geleneğinin pek yerleşmediği toplumlarda sinerjinin ve
dinamizmin hayata geçirilmesini amaçlamaktadır. Bugün uygulamada olan 7. Çerçeve
Araştırma Programları, Erasmus öğrenci ve öğretim üyesi değişim programı ve diğer pek çok
program, uluslararası ve ulusal işbirliği projeleri üzerinden bir “Avrupa Alanı”
gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır.
IV. Farklılıklara Saygı Projesi
Yaratılmaya çalışılan bu Avrupa Alanı, Jürgen Habermas ve Jacques Derrida’nın
(2005: 9) ifadesiyle “Aynılığın değil ötekine saygının ortak değer olduğu bir Avrupa’nın”
oluşumunu hedeflemektedir.
Farklılıklara saygının ortak değer haline geldiği Avrupa’da bu nedenle “Köprü”
metaforu önemli bir anlam taşır. Ortak para birimi euro banknotlarının üzerindeki köprü
motifi, AB’nin bu farklılıkların arasındaki iletişimi ve etkileşimi hedeflediğini göstermektedir.
Kurulan bu köprüler üzerinden AB ile sürekli bir etkileşime girmek, Türkiye’nin zaten
var olan dinamizminin daha da yükselmesine katkıda bulunacaktır. Köprüler bizleri
değiştirirken aynı zamanda Avrupa Birliği üye ülkelerinin toplumlarını da dönüştürecek ve
önyargıların, korkuların ve nefretlerin belli ölçüde önüne geçecektir. İkinci Dünya Savaşı’nın
yıkıntıları üzerine kurulan, Avrupa coğrafyasını barışa taşımakla kalmayarak aynı zamanda
inşa ettiği barışı uzak coğrafyalara da taşımayı becerebilen Avrupa Birliği’nin tarihine biraz
daha ayrıntılı bir şekilde bakıldığında, Türkiye’ye ne tür katkılar sunacağı daha açık bir
şekilde görülebilir.
V. Karşılıklı Anlama Projesi
Avrupa Birliği ile Türkiye arasında 2005 yılında başlayan Müzakere sürecinde hiç
şüphesiz yapılması gereken çok şey var. Öncelikli olarak dikkat edilmesi gereken iki noktayı
ifade etmekte fayda var: AB halklarıyla iletişim kurma ve Avrupa’nın tarihsel süreçte geçtiği
evreleri anlama. AB halklarına Türkiye’nin önyargılara meydan okurcasına tanıtılması
gerekiyor. Bunu Almanların Goethe Enstitüsü, İngilizlerin İngiliz Kültür Merkezi,
Fransızların Fransız Kültür Merkezi, İspanyolların Cervantes Enstitüsü gibi kurumlarına
benzer özerk bir Türk kuruluşu tarafından gerçekleştirilmesi gerekiyor. Türkiye’nin dış
dünyaya daha etkin bir şekilde tanıtılması amacıyla 2007 yılında kurulan ve şimdiden pek çok
ülkede açılan Yunus Emre Kültür Merkezleri bu işlevi yerine getirmeyi amaçlamaktadır.
AB entegrasyon sürecini ve nasıl bir Barış Projesi haline geldiğini anlamak için de
Avrupa’nın son 200 yıllık tarihine bakmak yeterli. Savaşlar, yıkımlar, iki dünya savaşı,
soykırımlar, katliamlar ve nefretle dolu iki yüzyıl... Geçmişin acılarla yüklü bu deneyimleri,
bu barış projesine yön veren önemli unsurlar. Bu gerçeği anlamak, Türkiye kamuoyu ile
Avrupa kamuoyları arasında ortaya çıkan bir karşıtlığı da çözümleyebilir. Bilindiği üzere,
Avrupa kamuoyları tarafından zaman zaman Ermeni sorunu, Alevi sorunu, Kürt sorunu gibi
sorunlar çerçevesinde Türkiye’ye yapılan eleştiriler genellikle Türkiye karşıtlığı, Türkiye
nefreti şeklinde algılanmaktadır. Hiç şüphesiz bazı gruplarda bu nefretin tohumları olabilir.
Ama, bu eleştirilerin kaynağını farklı bir şekilde okumak da mümkün olsa gerek. AB
halklarının yıkımlarla dolu tarihi, kendilerinin yeni yıkımları, krizleri, nefretleri anımsatan
olaylar karşısında daha hassas olmalarını ve bu nedenle kendi geçmişleriyle barışan ve
geleceği barış üzerine kuran toplumları daha kolay benimsemeleri sonucunu getirmektedir.
Dolayısıyla, “kimse bizi sevmiyor”, “Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur” şeklindeki ancak
kendi içine kapanan toplumların sergilediği karamsar, etnosentrik, milliyetçi ve uzlaşmacı
olmayan yaklaşımların bizi geleceğe taşımayacağı çok kesin.
AB ülkelerini tanıdıkça, onlara ve kendi içimizdeki farklılıklara daha empatiyle
yaklaşacağımızdan emin olmak gerekiyor. AB ülkelerini kendi içsel ve dışsal dinamikleriyle
tanıdığımızda neden Polonya ve Macaristan halklarının Türkiye’nin üyeliğine en fazla desteği
veren Avrupa halkları olduğunu, Fransızların veya Avusturyalıların neden ayak dirediklerini
anlamak daha kolay olacak ve bu çerçevede yeni tanıtım stratejileri gerçekleştirmek daha
anlamlı olacaktır.
VI. Barış Projesinden Korku Siyasetine
Avrupa Birliği özellikle 2000’li yılların ortalarından itibaren önemli bir takım siyasal,
toplumsal ve ekonomik krizler yaşamaya başlamıştır. 2008 yılında yaşanan küresel finansal
kriz ise bu sorunları daha da derinleştirmiştir. 11 Eylül 2001 tarihinde yaşanan ikiz kuleler
faciası ise, özellikle Batı dünyasında Müslümanlara ve Ortadoğu’ya ilişkin yargıların negatif
bir seyir izlemesine neden olmuştur. Özellikle bu tarihten sonra Batılı ülkeler ve tabii Avrupa
Birliği ülkelerinde İslam karşıtı görüşler yoğunluk kazanmaya başlamış, Müslüman kökenli
insanların söz konusu Batılı ülkelere göç etmeleri neredeyse kabul edilemez hale gelmiştir. Bu
nedenlerle, Türkiye’nin AB’ye üyeliği konusu daima “kitlesel bir Türk göçüne neden olacağı”
şeklindeki yersiz korkularla anılır hale gelmiştir.
Müzakere sürecinde içeride ve dışarıda Türkiye’yi en fazla ilgilendirecek konuların
başında “göç” konusu ve buna ilişkin diğer bazı konular gelmektedir. Bir taraftan AB
ülkelerinde yaşayan işçilerin serbest dolaşımı konusu, diğer taraftan, AB vatandaşlarının
Türkiye’deki hakları konusu ve Türkiye’yi bir köprü olarak kullanan yasadışı göçmenler
konusu, Türk yurttaşlarına vize muafiyeti konusu ve kaçak göçmenlerin geri kabul
anlaşmaları konusu müzakere sürecinde sıkça tartışılacak konulardan bazıları olacaktır.
Ayrıca daha kapsamlı çalışmaları gerektirecek bir başka önemli konu daha bulunmaktadır.
AB Komisyonu 2004 İlerleme raporunda, Türkiye nüfusunun yaklaşık % 33’unu
kapsayan ve geçimini tarımsal alandan sağlayan insan gücünün kademeli olarak % 10’a
çekilmesi gerektiği yönünde bir tavsiyede bulunmuştur. Bunun anlamı kaba bir hesapla 15–20
milyon arasında bir nüfusun tarım dışı alanlarda istihdamı ve/veya kentsel alana göç
etmelerinin sağlanacak olmasıdır. Tüm bunların yanı sıra, Türkiye gibi pek çok ülkenin
yaşadığı beyin göçü ve genç insan göçü sonucunda ortaya çıkan eşitsizliğin giderilebilmesi
için Türkiye’nin eğitim, araştırma ve istihdam politikalarını yeniden gözden geçirmesi ve bu
çerçevede ülkenin cazibesini artırma çalışmalarına öncelik vermesi de beklenmektedir.
Bilindiği üzere Türkiye’nin Birliğe üyeliğine ilişkin en çok dile getirilen kaygılardan
biri, Türkiye’den AB ülkelerine büyük bir göç akımı olasılığıdır. Aynı korku daha önceki
genişleme dalgalarında da yaşanmış, ancak İspanya, İtalya, Portekiz, Yunanistan, Polonya ve
Macaristan gibi ülkelerin entegrasyonuyla ilgili geçmiş deneyimler büyük göç dalgasıyla
sonuçlanmamıştır. Bu vakalarda, tersine göçün yaşandığı da görülmüştür. Bunun aynısı,
Türkiye için de geçerli olabilir. Sözgelimi, sayıları 4 milyonu aşan Euro-Türklerin % 30’u
üyelik durumunda Türkiye’ye dönmek istediklerini belirtmektedirler (Kaya ve Kentel, 2005).
Kaldı ki, son yıllarda sayıları hızla artan oranda genç Euro-Türklerin turizm sektöründe ve
uluslararası şirketlerde çalışmak için Türkiye’ye göç ettikleri gerçeğini hatırlamakta fayda
vardır. Bu gençler en az üç dil bilmekte ve farklı kültürleri bir arada yaşatabilmektedirler.
Popüler kültürümüze bakıldığında dahi Tarkan, Candan Erçetin, Cartel, Hamit Altıntop, Nuri
Şahin, Mesut Özil, Fatih Akın, Neco Çelik, Ferdan Özpetek gibi pek çok ismin bu tür
çokkültürlü kimliklere sahip oldukları görülecektir. Ayrıca, Türkiye’de artan sayıda AB
yurttaşının daimi ikâmet izni aldığı da bilinmektedir. Bugün Alanya, Fethiye, Antalya,
İstanbul, İzmir gibi yerleşim merkezlerinde binlerce Avrupa Birliği vatandaşının yaşadığı
bilinmektedir. Dolayısıyla göçün en azından çift-taraflı olması beklenmelidir.
Son yıllarda kitlesel göç tehlikesinin dillendirildiği ülkelere bakıldığında bu söylemin
daha çok iç politika malzemesi olarak kullanıldığı ve gerçeklikle pek ilgisi olmadığı
görülebilir. Fransa eski Cumhurbaşkanı Nicola Sarkozy’den Almanya Şansölyesi Angela
Merkel’e hemen her siyasal yöneticinin iç politika kaygılarıyla göçmen karşıtı, Müslüman
karşıtı, Türkiye karşıtı bir söylem kullandıklarını pekâlâ biliyoruz. Ve yine bizler biliyoruz ki,
yapısal sorunların yaşandığı, ulus-devletlerin bu sorunlar karşısında çözüm
üretemediklerinden içine düştükleri meşruiyet krizi karşısında bir takım yönetsellik aygıtlarını
devreye sokmaktadırlar.
Günümüz iktidarları ve devletleri tarafından kullanılan en yaygın yönetsellik
aygıtlarından biri korkudur, korku siyasetidir.
Göçün, göçmenlerin, yabancıların, Müslümanların, terör, saldırı, şiddet, insan ticareti,
uyuşturucu ticareti gibi sıfatlarla birlikte anılması, iktidarlar açısından bakıldığında ideolojik
bir nitelik taşımaktadır. Bu yolla, devletler ve siyasal iktidarlar, çoğunluk toplumunu bir arada
tutabilmek ve kendi çizgilerinde mobilize edebilmek için işsizlik, eşitsizlik, yoksulluk gibi
yapısal sorunlara hiç değinmek zorunda kalmaksızın, göçmenleri, Müslümanları ve
yabancıları “içimizdeki düşman” olarak üretebilmekte ve bu yolla iktidarlarını yeniden
sağlamayı düşünmektedirler.
Önümüzdeki otuz yıl içerisinde yaklaşık 70 milyon yeni göçmen işgücüne ihtiyaç
duyulacağı belirtilen AB ülkelerinde, söz konusu bu göçmen düşmanlığının önemli maddi
temelleri yoktur. Bu korku yaratılan bir korkudur. Son yıllarda “Polonyalı musluk ustalarının”
saldırısına uğradığı iddia edilen ve göçmen karşıtı söylemin gelişmesinde önemli bir yer tutan
Fransa, öte yandan İngiltere, İrlanda ve İsveç dışındaki Batı Avrupa ülkelerinin yeni üye
ülkelere ait işçilerinin serbest dolaşımına engeller koyan ve sadece girişimcilere ve kalifiye
insan gücüne kapılarını açan şeklinde dile getirilen Batı Avrupa ülkeleri göçmen korkusuyla
yaşamaya devam etmektedirler. Ancak, son dönemde European Citizen Action Centre
(ECAS, Avrupa Yurttaşı Eylem Merkezi) gibi kurumlarca yapılan başka bazı çalışmalar bu
korkuların yersiz olduğunu ve kasıtlı yaratıldığını göstermektedir.
Bilindiği üzere, geçtiğimiz yıllarda Birliğe üye olan on Doğu Avrupa ve Baltık
ülkelerinin iş gücünün 15 AB ülkesinde serbest dolaşımına ilişkin farklı uygulamalar
başlatılmıştır. Bu 15 ülkeden İngiltere, İrlanda ve İsveç genel olarak işgücü dolaşımını
kısıtlamama yönünde politikalar uygularken, diğer ülkeler kademeli olarak 2011 yılına değin
serbest dolaşıma izin vereceklerini vadetmişlerdir. Türkiye için de benzeri bir uygulama
pekâlâ beklenebilir. Ancak burada bazı önemli noktalara işaret etmek gerekiyor. İşçilerin
serbest dolaşımına izin veren İngiltere geçtiğimiz yıl yaklaşık 200 bin çalışma izni belgesi
düzenlemiştir. Bu sayının neredeyse dörtte üçünün kalifiye insan gücü olduğu saptanmıştır.
Doktorlar, hemşireler, yatırımcılar, IT uzmanları ve benzeri iş kollarında özellikle Polonyalı
çalışanların İngiltere ve İrlanda’ya gittikleri saptanmıştır.

Kaynakça
Habermas, Jürgen and Jacques Derrida (2005). “February 15, or What Binds Europeans
Together: Plea for a Common Foreign Policy, Beginning in Core Europe”, in Daniel Levy ve
diğerleri (der.), Old Europe, New Europe, Core Europe, London: Verso.

Kaya, Ayhan, Senem Aydın, Yaprak Gürsoy ve Özge Onursal (2011). Avrupa Birliği’ne
Giriş, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Kaya, Ayhan ve Ferhat Kentel (2005). Euro-Türkler, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

İlgili Web Siteleri
http://eu.bilgi.edu.tr/

http://www.ikv.org.tr/

http://www.euractiv.com.tr/

http://yunusemreenstitusu.org/turkiye/
Bölüm 1: AB’ye Giriş
Ders 1.1 AB Fikri, Barış ve
Süre:50 Dakika
Bütünleşme Projesi

Malzemeler
Konu Açıklaması  EK 1 - “Çeşitli ifadeler”
başlıklı bilgi
Bu makale, yüzlerce yıl boyunca birbirine düşmanlık beslemiş ve materyalinin kopyası
aralarındaki siyasal gerilimle I. ve II. Dünya Savaşları’na yol açmış
 EK 2 – Mini AB Testi
Almanya ve Fransa gibi iki azılı düşman ülkeyi dost kılan Avrupa
 Kalın bant, sicim ya da
Birliği projesini barış inşa eden ve hatta inşa ettiği barışı çevresine
tebeşir
ihraç eden bir “barış projesi” olarak ele alır. AB, en azından
 A4 kağıtları
bugünkü haliyle, geçmişe vurgu yapan bir proje olmak yerine,
 Poster Kağıtları ve
farklı halkları ve ulusları gelecekteki ortak hedefler doğrultusunda
markör
bir araya getiren bir “bütünleşme projesi” olarak karşımıza
çıkmaktadır. AB Projesi, aynı zamanda etnik, kültürel, dinsel ve  AB Fikri - Barış ve
benzeri “farklılıklara saygı” duyularak yaşamayı, ülkelerin Bütünleşme Projesi
farklılıklarını korumak suretiyle güçlü bir bütünün parçası olmayı (RS Animasyonu) – 6
öğretir. dakika
Kazanımlar Ön Hazırlık
Öğrenciler bu dersin ardından;  “Nerede
 Avrupa Birliği’nin kuruluş amacını ifade edebilecek, Duruyorsun?”5
oyununda kullanılacak
 Bir proje olarak Avrupa Birliği’nin özelliklerini
“çeşitli ifadelerin” A4
tanımlayabilecek,
kağıtlara yazılması
 İki poster hazırlayın –
 Avrupa Birliğinin temel değerlerinden olan farklılıklara saygı
birinin üzerinde
kavramını tanımlayabileceklerdir.
“Katılıyorum”
diğerinde
Aktiviteler
“Katılmıyorum”
yazmalı. Poster kağıt
Etkinlik - “Nerede Duruyorsun?”3 – Süre: 15 Dakika
yerine A4’lerin
a. “Avrupa Birliği size neler hatırlatıyor?” sorusu ile
üzerine “Katılıyorum”
çalışmayı başlatır. Öğrenciler “AB” kavramının onlara
ve “Katılmıyorum”
çağrıştırdığı şeyleri paylaşırlar. Avrupa Birliği’nin
ifadeleri görünür bir
öğrencilerde çağrıştırdığı kavramları ortaya çıkarmaya
biçimde yazılabilir.
çalışın. Öğrencilerin cevapları farklı olacaktır. Serbest
Sınıfın kalın
çağrışım tekniğinde tüm yanıtlar kabul edilir. Yanıtlar
bant/sicim ya da
doğru ve yanlış olarak değerlendirilmez. Bu beyin
tebeşir ile ortadan
fırtınası için 5 dakika ayırın. ikiye bölünmesi;
Öğretmen öğrencilerin cevaplarını tahtaya yazar. çizginin bir tarafına

3 Avrupa Konseyi – Pusula, Gençlerle İnsan Hakları Eğitimi Kılavuzu – Bilgi Üniversitesi Yayınları “Nerede
Duruyorsun?” adlı aktiviteden adapte edilmiştir.
5 Avrupa Konseyi – Pusula, Gençlerle İnsan Hakları Eğitimi Kılavuzu – Bilgi Üniversitesi Yayınları “Nerede
Duruyorsun?” adlı aktiviteden adapte edilmiştir.
Öğrencilerin de not defterlerine bu yazılanları “Katılıyorum” diğer
geçirmesi sağlanır. bir tarafına ise
b. Şimdi bir dizi ifade okuyacağınızı söyleyin. Bu “Katılmıyorum”
ifadelere katılımcılar ya katılmalı ya da katılmamalı. ifadesinin yapıştırılır.
c. Katılımcılara ifadeyi okuduğunuzda çizginin bir Ekler
tarafında - ya “katılıyorum” ya da “katılmıyorum”
 EK 1 – Çeşitli ifadeler
bölümünde - kendilerini konumlandırmaları istenir. İki
 EK 2 – Mini AB Testi
taraftan birinde kendini konumlandırmayanlar
 EK 3 – Bilgi Notu
kendilerini ortadaki çizgide konumlandıracaklar. Ancak
 EK 4 – AB Fikri, Barış
bu durumda kendini ortada konumlandıranlara fikir
ve Bütünleşme Projesi
belirtemeyeceklerini hatırlatın. Öğrenciler taraflarını
(Makale)
tutarlarken kısa tartışmalar yapmalarına izin verin.
d. İfadeleri sırayla okuyun. İfadeyi okuduktan sonra bir
sonrakine geçmeden önce tartışma için vakit ayırın.
Video
e. Katılımcıları düşüncelerini yansıtmaya ve tartışmaya
teşvik edin. Öğrencilere neden bu ifadeye katılıp  Egemen Bağış – AB
katılmadıklarını sorun. Ortada duranlara ise durdukları Bakanı ve
çizgide bulunmalarının bir görüş yetersizliğinden mi Başmüzakereci
yoksa bilgi yetersizliğinden mi kaynaklandığını sorun.  Martin Schulz – AB
f. Birbirlerinin yorumlarını dinledikten sonra Parlamentosu Başkanı
katılımcılara yerlerini değiştirmeleri için izin verin.  Köprünün iki tarafı –
g. İfadeleri okumayı bitirdikten sonra grubu Avrupa Birliği nedir?
bilgilendirme bölümü için bir araya toplayın.  Animasyon – AB Fikri:
Etkinlik 2 – Bilgilendirme ve değerlendirme – Süre: 15 Barış ve Bütünleşme
Dakika Projesi
a. Bu bölüme etkinliği gözden geçirerek başlayın.
Ardından öğrencilerin neler öğrendiği üzerine bir
tartışma yapın.
 Yanıtının bulunması imkansız sorular – ya karar
vermek zor olduğu için, ya da iyi ifade
edilmediği için – var mıydı?
 Tartışma sırasında katılımcılar durdukları yeri
neden değiştirdiler?
 Bazı konularda hem fikir olmama durumu
öğrencileri şaşırttı mı?
 Farklı ifadelerin “doğru” ve “yanlış” yanıtları mı
olduğunu düşünüyorsunuz, yoksa bu tamamen
kişisel bir görüşe mi dayanıyor?
 Konuşulan bu konular doğrultusunda
Türkiye’nin AB’ye girmesi hakkında neler
düşünüyorlar?

Etkinlik 3 - Video gösterimi ve tartışma – Süre: 15
dakika
a. Öğrencilere dersin kapanış çalışması olarak RS